Hamilelik her kadına böyle mi yapar?

Türk kadınlarının azımsanmayacak bir bölümü için en ve belki de tek şımarabilecekleri zaman dilimi gebelik dönemi
o yüzden b.kunu çıkartan çok oluyor gibime geliyor

kuzenim var mesela hiç nazlamadı eşi 5 doğumunda da, kız herşey burnuna kokarken öğürürken havanın -30 olduğu bir memlekette tüm bulaşıkları balkona atar sonra ağzını yüzünü sarar limon kolonyalarını basar bulaşık yıkardı balkonda.

ama karşı komşusunu da şey diye anlatırdı, sabah kalkar elini yüzünü yıkar ve "bugün canım ne istese acaba" diye düşünürmüş....

benim annemin de gebelikleri hep kötü olmuştur
ve babam kadına karşı merhamet diye bir şeyi bilmez, annemin de 5 sağlıklı doğumu var, yarısını aç geçirmiştir. annem de biraz arabesk takılan bir tipti tabi o zamanlar. herşey kokuyor yapamıyorsun eyvallah da etraf konu komşu çarşı pazar bi sürü olasılık var, insan karnını doyurmaz mı bir şekilde? (not: gebelik geçirmedim ama kronik bir hastalık sebebiyle 3 sene aralıksız öğürüp kustum. herşey burnuma koktu. dişimi fırçalayamayacak kadar gag refleksim vardı. yeri geldi serumla beslendim. nasıl bir şey olduğu hakkında yeterince fikrim var).

belki ailede hiç öyle nazlı premses kadın görmediğimden benim için de iş hayatımdaki premsesler çıldırma sebebi oldu genelde. aşırı nazlı sinirli özel muamele bekleyen Türk kadın dolu oldu işyerlerim --yabancı ülkelerde çalışırken hiç olmadı mesela böyle iş arkadaşım.

Türk kadını gebelikleri böyle de ilginç .
 
Herkese merhaba.
Bu yaşıma kadar hamilelik dönemine yakından tanık olduğum sadece bir kişi oldu. Şimdi buna bir kişi daha eklendi. Bunlar benim ailemden kişiler.
Birinin hamileliği sorunlu, diğeri sağlıklı bir gebelikti. İki hamilelikte de bu kadınlar geçinmesi çok zor kişiler oldular. Şuanki hamile olan kişi kardeşim. Bebeğinin çok güzel gelişim haberini almasına rağmen hemen ardından ortalığın tozu dumanına kattı.
Hamile olmalarından dolayı her hareketime dikkat ettim ama yine de dünya savaşı çıkardıkları hareketleri oldu. Hadi cevredekiler neyse de bebeklerini riske atıcak kadar sinir stres sahibi oldular. Bu kadınlar travmatik geçmişleri olan kişiler ve hamilelik onlara olumlu etki etmedi.

Mesele şu ki ben bu konuyu hamileleri linçleyelim diye açmıyorum sadece kendim için çevreden güzel örnekler duymaya çok ihtiyacım var.
Yıllar sonra gerekli şartlar oluştuğunda çocuk yapmayı düşünüyorum/belki de yapmaktan vazgeçicem. Ben de bu ailede yetiştiğim için geçmişte terapiste gittim ve uzun zamandır kendimi sevebiliceğim bir insan haline geldim ve daha da iyi bi insan olmaya çalışıyorum.
Herkes herkesi çocuğa teşvik ediyor ama şunu bilmek istiyorum;
Hamile olduğu andan itibaren hamilelikten büyük keyif alan/ bu dünyada cenneti yaşıyormuşçasına ya da başına bi değnek dokunmuşcasına huyları güzelleşen bir gebelik deneyimi yaşayan var mı?

Hormonlar hep anne adayını fizyolojik ya da psikolojik olarak kötü mü etkiler?


Yüzüne mütemadiyen bir buseyle eli göbeğinde tanrıça gibi gezinen o kadınlar sadece filmlerde mi var?

Hamilelik bana hamile olmadığım günlerden daha güzel hissettirdi diyenleriniz var mı?
Hamilelik herkesi kişiliğine ve hormonlarına göre etkiler, kimse kimseye benzemez. Ama biraz da kişinin elindedir. Bazıları şehzade doğuracakmış gibi ihtimam hassasiyet bekliyor ve alamayınca zıvanadan çıkıyor. Dünya onların istediği gibi bir yer değil maalesef. Uçuş uçuş bir hamilelik geçirmedim ama dünyayı kimseye zindan da etmedim, iyi bir çocukluğum da olmadı, hem annemle hem babamla ilgili konum var kkda, ben büyük çoğunluğunu şımarıklık olarak görüyorum bahsettiğiniz olayların. Çok azı gerçekten travma ile bağlantılıdır.

Tabi bu kişisel görüş, ben kendimi kaybettim onları yapan içimdeki canavardı diyen varsa o da haklı olabilir.
 
Herkese merhaba.
Bu yaşıma kadar hamilelik dönemine yakından tanık olduğum sadece bir kişi oldu. Şimdi buna bir kişi daha eklendi. Bunlar benim ailemden kişiler.
Birinin hamileliği sorunlu, diğeri sağlıklı bir gebelikti. İki hamilelikte de bu kadınlar geçinmesi çok zor kişiler oldular. Şuanki hamile olan kişi kardeşim. Bebeğinin çok güzel gelişim haberini almasına rağmen hemen ardından ortalığın tozu dumanına kattı.
Hamile olmalarından dolayı her hareketime dikkat ettim ama yine de dünya savaşı çıkardıkları hareketleri oldu. Hadi cevredekiler neyse de bebeklerini riske atıcak kadar sinir stres sahibi oldular. Bu kadınlar travmatik geçmişleri olan kişiler ve hamilelik onlara olumlu etki etmedi.

Mesele şu ki ben bu konuyu hamileleri linçleyelim diye açmıyorum sadece kendim için çevreden güzel örnekler duymaya çok ihtiyacım var.
Yıllar sonra gerekli şartlar oluştuğunda çocuk yapmayı düşünüyorum/belki de yapmaktan vazgeçicem. Ben de bu ailede yetiştiğim için geçmişte terapiste gittim ve uzun zamandır kendimi sevebiliceğim bir insan haline geldim ve daha da iyi bi insan olmaya çalışıyorum.
Herkes herkesi çocuğa teşvik ediyor ama şunu bilmek istiyorum;
Hamile olduğu andan itibaren hamilelikten büyük keyif alan/ bu dünyada cenneti yaşıyormuşçasına ya da başına bi değnek dokunmuşcasına huyları güzelleşen bir gebelik deneyimi yaşayan var mı?

Hormonlar hep anne adayını fizyolojik ya da psikolojik olarak kötü mü etkiler?


Yüzüne mütemadiyen bir buseyle eli göbeğinde tanrıça gibi gezinen o kadınlar sadece filmlerde mi var?

Hamilelik bana hamile olmadığım günlerden daha güzel hissettirdi diyenleriniz var mı?
Hamileliğimde bir dönem çok mutsuz hissetmiştim ama bunun hamileliğimle ilgisi yok bence. Ara ara muzsuz hissettiğim zamanlar yaşarım. Bu durum daha çok beni etkiler. Fakat hamilelik hormonları mi lohusalık hormonları mi daha baskın dersen bende lohusalık bin basar çok zor geçirdim, naz niyaz etmedim kendime ettim. O dönemde yaşadığım bazı olumsuz şeyleri hala içimden atamadım. Hamilelik harika bir dönem bence 🙃
 
sinirlenince fiziksel saldırıları olabnkrize girip kendini yerlere atan biri. geçmişte kendine de zarar vermeye çalışmıştı. terapi önerdim ama anormal olduğunu kabul etmedi. ben onu kışkırttığım için böyle olduğunu söyledi sonunda terapiste giden ben oldum.
Kendine faydan olmuş bahaneyle, üzülüyorsun farkındayım ama böyle durumlarda herkes kendi pisliğinde boğulsun demekte fayda var. Sen böyle sorguluyorsan onların yaptığını yapmayacaksın demektir.
 
Herkese merhaba.
Bu yaşıma kadar hamilelik dönemine yakından tanık olduğum sadece bir kişi oldu. Şimdi buna bir kişi daha eklendi. Bunlar benim ailemden kişiler.
Birinin hamileliği sorunlu, diğeri sağlıklı bir gebelikti. İki hamilelikte de bu kadınlar geçinmesi çok zor kişiler oldular. Şuanki hamile olan kişi kardeşim. Bebeğinin çok güzel gelişim haberini almasına rağmen hemen ardından ortalığın tozu dumanına kattı.
Hamile olmalarından dolayı her hareketime dikkat ettim ama yine de dünya savaşı çıkardıkları hareketleri oldu. Hadi cevredekiler neyse de bebeklerini riske atıcak kadar sinir stres sahibi oldular. Bu kadınlar travmatik geçmişleri olan kişiler ve hamilelik onlara olumlu etki etmedi.

Mesele şu ki ben bu konuyu hamileleri linçleyelim diye açmıyorum sadece kendim için çevreden güzel örnekler duymaya çok ihtiyacım var.
Yıllar sonra gerekli şartlar oluştuğunda çocuk yapmayı düşünüyorum/belki de yapmaktan vazgeçicem. Ben de bu ailede yetiştiğim için geçmişte terapiste gittim ve uzun zamandır kendimi sevebiliceğim bir insan haline geldim ve daha da iyi bi insan olmaya çalışıyorum.
Herkes herkesi çocuğa teşvik ediyor ama şunu bilmek istiyorum;
Hamile olduğu andan itibaren hamilelikten büyük keyif alan/ bu dünyada cenneti yaşıyormuşçasına ya da başına bi değnek dokunmuşcasına huyları güzelleşen bir gebelik deneyimi yaşayan var mı?

Hormonlar hep anne adayını fizyolojik ya da psikolojik olarak kötü mü etkiler?


Yüzüne mütemadiyen bir buseyle eli göbeğinde tanrıça gibi gezinen o kadınlar sadece filmlerde mi var?

Hamilelik bana hamile olmadığım günlerden daha güzel hissettirdi diyenleriniz var mı?
Bana bulantım çok olmasına rağmen çok iyi hissettirdi çok mutluydum elim karnında sapsik sapsik gezerdim bulantı bitince moralim daha da iyi oldu onların yapısı öyledir
 
Vavv diyebileceğim bir sevgi pıtırcığı ya da mutluluk togumuna dönüşmedim başlarda hassasiyet ve duygu yoğunluğu biraz artıyor ama herkes de aynı düzeyde değil. Benim ilk aylarim biraz duygusal yoğunlukla geçiyor ama sonraki aylarda her şey normaldi. Şuan hamileyim ve hayatıma her zamanki gibi devam ediyorum bir değişiklik yok yani
 
Bi kaç satırlar hamilelik nasıl anlatılır bilmiyorum ama elimden geldiğince anlatmaya çalışacağım..
Şuan 27 haftalık gebeyim, ikinci gebeliğim..
İlk gebeliğimde küçüktüm 18 yaşındaydım cahildim yeni evliydim sorunlu bir yaşamın içinde evet biraz agresiflik vardı...
Şuan 29 yaşında sorunsuz bir evlilikte ( elhamdülillah) ikinci gebeliğimi yaşıyorum ve evet yine biraz sinirlilik halim mevcut... Ama ilkini baz alacak olursam kırk kat iyi prensesler gibi bir gebelik geçiriyorum... Hamilelik döneminde abla anne kardeş gibi desteklerden ziyade eş desteği ilgisi şefkati o sinirlilik halini alıyor yok edecek kadar aza indiriyor... Önemli olan gerçekten iyi bir eş seçebilmek...
Evet hamilelikte Bi sürü hormon yükseliyor ama en çok salgılanan hormon östrojen hormonu... Bir insan duygusalsa hamilelikte daha kırılgan daha ağlak herşeye alınan bir insana dönüşebilir veya bu duyguları kızgınlık olarak dışa vurabilir... Farkında olmadan yapar bunları..
Beni zaman zaman gözleri dolan kırılgan zaman zaman kırıldığı şeylere sinirlenen esip gürleyen birine dönüştürdü...
Ben bunun farkında bir hamile olarak geçiriyorum ve en aza indirmek için kendimi telkin ediyorum ve işe de yarıyor...
İşe yaramayan zamanlaraysa şöyle örnek verebilirim mesela bu sabah sinirliymişim farkında değildim sağlık ocağına tahlile gitmiştik ve eşim sakinleş sevdam sorun yok dedi ve ben sinirli miyim farkında değilim pardon dedim sustum kendimi telkin ettim...
Bazı zamanlardaysa karşımdaki insan bu halime sinirle karşılık verdiğinde içimde volkan patlıyor gibi titremeye uyuşmaya öylesi yüksek bir krize girecekmişim gibi hissetmeye başlıyorum ve beni o hale getiren kişi bunun farkında olarak yinede beni tahrik ediyorsa evet tamda tarif ettiğin gibi canavar olabiliyorum lakin önemli bir not düşeyim insan kendini normalde o radde de durduran biri olsa bile hamileyken durduramıyor, kriz geçince azalınca ağlama krizleri bile gelebiliyor..
27. Haftaya kadar sadece bir kere yaşadım o hali oda eşimle kavga ettiğimiz içindi 😅
Aileme karşı ise yine olabildiğince kendimi frenleyerek yaklaşıyorum
Ama inan bazen o kadar çok kırılıyorum ki yaygara çıkarmamak için zor tutuyorum kendimi, ağladığımı sakladım kaç kere kendimi yedim ama göstermedim...
Bir hamileyi anlamak çok zordur hamilelik geçirmedikçe
Şımarıklık denir bilerek yapıyor denir kullanıyor denir...
Ama hiç biri değil...
Mesela ablam, iki hamileliğinde de geçinmesi zor birine dönüştü evet ama kolay geçirsin diye elimizden geleni yaptık, ona rağmen bugün alındığı kırıldığı şeyleri unutmamış olsada kırdığı anları unutmuş durumda 😁 hiç önemli değil unutsun ve bu çok normal çünkü hamilelikle birlikte beyin düşünce algı yapısı da değişiyor doğumdan sonra iki ay daha sürüyor bu durum...
Kimsenin elinde olan birşey değil bu...
Bunlar dışında hislere gelecek olursak dış etkenler etki etmediği sürece
Elim karnımda şuan bile gülümsüyorum 🤗
Aşk doluyum eşime çocuklarıma kendime hayata karşı..
Ne yaşarsam yaşayayım bu süreçte geçecek biliyorum bildiğim için takmıyorum sadece bebeğime çocuklarıma yuvama odaklıyım 🥰
Evim dediğim bir eş huzur eğlence dediğim çocuklara sahibim...
Benden sana tek tavsiye vakti geldiğinde yaşayacaklarını ve yaşatacaklarını düşünme sadece hissedeceğin güzellikleri düşün
Ve şuan içinde kardeşini el üstünde tutmaya devam et bırak kırsın döksün sonra otursun ağlasın ama lütfen onun karşısında onu sakinleştirmek yerine kavgacı tutumla durma...
Hepsi geçecek emin ol yiğenin doğacak hormonlar düşecek ve kardeşin yine geri gelecek 🤗
 
Hamilelik bana hamile olmadığım günlerden daha güzel hissettirdi diyenleriniz var mı?
Siz normal hayatta nasıl iseniz hamileliğinizde de o şekil yaşıyorsunuz. Bilinçli bir kadınsanız Bir can taşıdığınız için yediğinize, içtiğinize dikkat ediyorsunuz. Ben şahsen nescafe tüketimimi azalttım, ağzıma sigara sürmedim. Dengeli beslendim. mümkün mertebe stresten de uzak durdum. Sadece doğumlarıma odaklandım.
Bahsettiğiniz örnekler zaten sorunlu kişiler. Hamilelikte de kimseye sihirli bir değnek değmeyecek.
 
kuzenim var mesela hiç nazlamadı eşi 5 doğumunda da, kız herşey burnuna kokarken öğürürken havanın -30 olduğu bir memlekette tüm bulaşıkları balkona atar sonra ağzını yüzünü sarar limon kolonyalarını basar bulaşık yıkardı balkonda.

Yorumun geriye kalan kismina katilmakla birlikte bu kadari da çok fazla değil mi?🙄
Resmen kendine eziyet ettirmiş kadin, bazisi canina acımıyor bu nazlanmamak değil kotu bir şey.
 
Yorumun geriye kalan kismina katilmakla birlikte bu kadari da çok fazla değil mi?🙄
Resmen kendine eziyet ettirmiş kadin, bazisi canina acımıyor bu nazlanmamak değil kotu bir şey.
tabii ki fazla ama eşi de dağda görevdeydi o sırada, yemek siparişi verilip kapıya getirilecek bir yerde değildi

eşi nazlamadı da nazlasa da şartlar öyleydi. eşi gelip yemek yapsa bulaşık yıkasa bile (işte bunları yapmıyordu, yapmaz, yine olsa yine yapmaz, nazlamadı dediğim bu) fakat yapsa bile yapsın diye bekleyecek bir ortam da pek yoktu. başka bebekler var evde bi kere.

bu şartlarda yine de gebe kaldı yine de doğurdu
 
tabii ki fazla ama eşi de dağda görevdeydi o sırada, yemek siparişi verilip kapıya getirilecek bir yerde değildi

eşi nazlamadı da nazlasa da şartlar öyleydi. eşi gelip yemek yapsa bulaşık yıkasa bile (işte bunları yapmıyordu, yapmaz, yine olsa yine yapmaz, nazlamadı dediğim bu) fakat yapsa bile yapsın diye bekleyecek bir ortam da pek yoktu. başka bebekler var evde bi kere.

bu şartlarda yine de gebe kaldı yine de doğurdu

Cevreye zararli olsa da bir sure kullan at tabak, bardak, kasik kullansaymiş bari.
Şasirdim o sartlara 5 cocuk doguurmasina.

Ben yapmak istesem eşim derdi herhalde yeter daha napicaksin tek basinca bunca cocuk diye.😄😄😄
 
Cevreye zararli olsa da bir sure kullan at tabak, bardak, kasik kullansaymiş bari.
Şasirdim o sartlara 5 cocuk doguurmasina.

Ben yapmak istesem eşim derdi herhalde yeter daha napicaksin tek basinca bunca cocuk diye.😄😄😄
ay ne seni ne kendimi düşünemiyorum

ki ben kalabalık ailede büyüdüm kendimi yine de hayal edemiyorum
zaten yaş itibariyle mümkün değil -diyecem de kuzenim de hepsini 30dan sonra doğurdu ben de 40 tan sonra yaparmışım çocuk :KK70:
 
ay ne seni ne kendimi düşünemiyorum

ki ben kalabalık ailede büyüdüm kendimi yine de hayal edemiyorum
zaten yaş itibariyle mümkün değil -diyecem de kuzenim de hepsini 30dan sonra doğurdu ben de 40 tan sonra yaparmışım çocuk :KK70:

Nasil bir enerji ve sabir taşi varmiş kuzeninizde hayret doğrusu😀
40 tan sonra yapan biliyorum.😄
Neden olmasin
 
Herkese merhaba.
Bu yaşıma kadar hamilelik dönemine yakından tanık olduğum sadece bir kişi oldu. Şimdi buna bir kişi daha eklendi. Bunlar benim ailemden kişiler.
Birinin hamileliği sorunlu, diğeri sağlıklı bir gebelikti. İki hamilelikte de bu kadınlar geçinmesi çok zor kişiler oldular. Şuanki hamile olan kişi kardeşim. Bebeğinin çok güzel gelişim haberini almasına rağmen hemen ardından ortalığın tozu dumanına kattı.
Hamile olmalarından dolayı her hareketime dikkat ettim ama yine de dünya savaşı çıkardıkları hareketleri oldu. Hadi cevredekiler neyse de bebeklerini riske atıcak kadar sinir stres sahibi oldular. Bu kadınlar travmatik geçmişleri olan kişiler ve hamilelik onlara olumlu etki etmedi.

Mesele şu ki ben bu konuyu hamileleri linçleyelim diye açmıyorum sadece kendim için çevreden güzel örnekler duymaya çok ihtiyacım var.
Yıllar sonra gerekli şartlar oluştuğunda çocuk yapmayı düşünüyorum/belki de yapmaktan vazgeçicem. Ben de bu ailede yetiştiğim için geçmişte terapiste gittim ve uzun zamandır kendimi sevebiliceğim bir insan haline geldim ve daha da iyi bi insan olmaya çalışıyorum.
Herkes herkesi çocuğa teşvik ediyor ama şunu bilmek istiyorum;
Hamile olduğu andan itibaren hamilelikten büyük keyif alan/ bu dünyada cenneti yaşıyormuşçasına ya da başına bi değnek dokunmuşcasına huyları güzelleşen bir gebelik deneyimi yaşayan var mı?

Hormonlar hep anne adayını fizyolojik ya da psikolojik olarak kötü mü etkiler?


Yüzüne mütemadiyen bir buseyle eli göbeğinde tanrıça gibi gezinen o kadınlar sadece filmlerde mi var?

Hamilelik bana hamile olmadığım günlerden daha güzel hissettirdi diyenleriniz var mı?
Tanrica falan ne alaka anlamadim. Normalde nasilsam hamileyken de oyleydim, ne daha kotu ne daha iyi.
 
Herkese merhaba.
Bu yaşıma kadar hamilelik dönemine yakından tanık olduğum sadece bir kişi oldu. Şimdi buna bir kişi daha eklendi. Bunlar benim ailemden kişiler.
Birinin hamileliği sorunlu, diğeri sağlıklı bir gebelikti. İki hamilelikte de bu kadınlar geçinmesi çok zor kişiler oldular. Şuanki hamile olan kişi kardeşim. Bebeğinin çok güzel gelişim haberini almasına rağmen hemen ardından ortalığın tozu dumanına kattı.
Hamile olmalarından dolayı her hareketime dikkat ettim ama yine de dünya savaşı çıkardıkları hareketleri oldu. Hadi cevredekiler neyse de bebeklerini riske atıcak kadar sinir stres sahibi oldular. Bu kadınlar travmatik geçmişleri olan kişiler ve hamilelik onlara olumlu etki etmedi.

Mesele şu ki ben bu konuyu hamileleri linçleyelim diye açmıyorum sadece kendim için çevreden güzel örnekler duymaya çok ihtiyacım var.
Yıllar sonra gerekli şartlar oluştuğunda çocuk yapmayı düşünüyorum/belki de yapmaktan vazgeçicem. Ben de bu ailede yetiştiğim için geçmişte terapiste gittim ve uzun zamandır kendimi sevebiliceğim bir insan haline geldim ve daha da iyi bi insan olmaya çalışıyorum.
Herkes herkesi çocuğa teşvik ediyor ama şunu bilmek istiyorum;
Hamile olduğu andan itibaren hamilelikten büyük keyif alan/ bu dünyada cenneti yaşıyormuşçasına ya da başına bi değnek dokunmuşcasına huyları güzelleşen bir gebelik deneyimi yaşayan var mı?

Hormonlar hep anne adayını fizyolojik ya da psikolojik olarak kötü mü etkiler?


Yüzüne mütemadiyen bir buseyle eli göbeğinde tanrıça gibi gezinen o kadınlar sadece filmlerde mi var?

Hamilelik bana hamile olmadığım günlerden daha güzel hissettirdi diyenleriniz var mı?
Bir erkeklere birde kadınların hormonlarına güvenmemek lazım 🤣 herşey normalken bi anda yükselebiliyor insan hormonlardan 🙈 elinde değil insanın ama sebepsizde değil
 
Bi kaç satırlar hamilelik nasıl anlatılır bilmiyorum ama elimden geldiğince anlatmaya çalışacağım..
Şuan 27 haftalık gebeyim, ikinci gebeliğim..
İlk gebeliğimde küçüktüm 18 yaşındaydım cahildim yeni evliydim sorunlu bir yaşamın içinde evet biraz agresiflik vardı...
Şuan 29 yaşında sorunsuz bir evlilikte ( elhamdülillah) ikinci gebeliğimi yaşıyorum ve evet yine biraz sinirlilik halim mevcut... Ama ilkini baz alacak olursam kırk kat iyi prensesler gibi bir gebelik geçiriyorum... Hamilelik döneminde abla anne kardeş gibi desteklerden ziyade eş desteği ilgisi şefkati o sinirlilik halini alıyor yok edecek kadar aza indiriyor... Önemli olan gerçekten iyi bir eş seçebilmek...
Evet hamilelikte Bi sürü hormon yükseliyor ama en çok salgılanan hormon östrojen hormonu... Bir insan duygusalsa hamilelikte daha kırılgan daha ağlak herşeye alınan bir insana dönüşebilir veya bu duyguları kızgınlık olarak dışa vurabilir... Farkında olmadan yapar bunları..
Beni zaman zaman gözleri dolan kırılgan zaman zaman kırıldığı şeylere sinirlenen esip gürleyen birine dönüştürdü...
Ben bunun farkında bir hamile olarak geçiriyorum ve en aza indirmek için kendimi telkin ediyorum ve işe de yarıyor...
İşe yaramayan zamanlaraysa şöyle örnek verebilirim mesela bu sabah sinirliymişim farkında değildim sağlık ocağına tahlile gitmiştik ve eşim sakinleş sevdam sorun yok dedi ve ben sinirli miyim farkında değilim pardon dedim sustum kendimi telkin ettim...
Bazı zamanlardaysa karşımdaki insan bu halime sinirle karşılık verdiğinde içimde volkan patlıyor gibi titremeye uyuşmaya öylesi yüksek bir krize girecekmişim gibi hissetmeye başlıyorum ve beni o hale getiren kişi bunun farkında olarak yinede beni tahrik ediyorsa evet tamda tarif ettiğin gibi canavar olabiliyorum lakin önemli bir not düşeyim insan kendini normalde o radde de durduran biri olsa bile hamileyken durduramıyor, kriz geçince azalınca ağlama krizleri bile gelebiliyor..
27. Haftaya kadar sadece bir kere yaşadım o hali oda eşimle kavga ettiğimiz içindi 😅
Aileme karşı ise yine olabildiğince kendimi frenleyerek yaklaşıyorum
Ama inan bazen o kadar çok kırılıyorum ki yaygara çıkarmamak için zor tutuyorum kendimi, ağladığımı sakladım kaç kere kendimi yedim ama göstermedim...
Bir hamileyi anlamak çok zordur hamilelik geçirmedikçe
Şımarıklık denir bilerek yapıyor denir kullanıyor denir...
Ama hiç biri değil...
Mesela ablam, iki hamileliğinde de geçinmesi zor birine dönüştü evet ama kolay geçirsin diye elimizden geleni yaptık, ona rağmen bugün alındığı kırıldığı şeyleri unutmamış olsada kırdığı anları unutmuş durumda 😁 hiç önemli değil unutsun ve bu çok normal çünkü hamilelikle birlikte beyin düşünce algı yapısı da değişiyor doğumdan sonra iki ay daha sürüyor bu durum...
Kimsenin elinde olan birşey değil bu...
Bunlar dışında hislere gelecek olursak dış etkenler etki etmediği sürece
Elim karnımda şuan bile gülümsüyorum 🤗
Aşk doluyum eşime çocuklarıma kendime hayata karşı..
Ne yaşarsam yaşayayım bu süreçte geçecek biliyorum bildiğim için takmıyorum sadece bebeğime çocuklarıma yuvama odaklıyım 🥰
Evim dediğim bir eş huzur eğlence dediğim çocuklara sahibim...
Benden sana tek tavsiye vakti geldiğinde yaşayacaklarını ve yaşatacaklarını düşünme sadece hissedeceğin güzellikleri düşün
Ve şuan içinde kardeşini el üstünde tutmaya devam et bırak kırsın döksün sonra otursun ağlasın ama lütfen onun karşısında onu sakinleştirmek yerine kavgacı tutumla durma...
Hepsi geçecek emin ol yiğenin doğacak hormonlar düşecek ve kardeşin yine geri gelecek 🤗
maalesef geçmişte bana yaşattığı bazı durumlardan dolayı onu el üstünde tutamıyorum zaten ayrı şehirlerdeyiz. Sadece hayatındaki gelişmeleri politik yorumlarla dualarla takip ediyorum. Yorumunuz kendi hamilelik olasılığım için bana umut verdi.
 
Sartlara bagli olarak her hamilelik ve her gebe kendine ozeldir. Yani diyelim ki fiziksel olarak etkilenmeyen bir gebe benim sartlarimi yasasaydi fiziksel olarak da etkilenirdi gibi gibi. Sahsi tecrubem ilk 13 hafta halsizlik kusma ile gecti, kusma gunde bir kere saatle kurulmus gibiydi. Bolca yatma imkanim vardi. O donem insanlarin neden bahsettigini anladim ama mesela suan hepsi hic yasanmamis gibi:) 4 5 6. Aylar hamileligin balayi donemi cogu kadin icin. O donemde dediginiz elini karnina koyup ilk tekmeler bebegim anne oluyorum donemi yasanabiliyor ama herkeste ayni degil. Son uc ay artik agirlasma heyecan korku agrilar derken eliniz karninizda olsa da mutlaka yureginiz bir sekilde agziniza gelebiliyor. Mesela bir kere bile kanama gecirirseniz ister istemez her tuvalete gidiste icinizi bir yokluyor. Bu korku bile sizi gebelik sonuna dek panige sevk edebilir. Ya da diyelim ki biriyle sert diyaloga girdiniz ve o gun agriniz oldu. Bu size gebelik boyu korku olarak kalabiliyor. Bir de hormonlar deyip kucumsemeyin. Anlatilmaz yasanir bir durum bu. Saniyoruz ki aa ne var canim iki hormon slainiyor oyle degl. Size somut ornek. Dogum yaptigimin ertesi haftasi hungur hungur agladigim bir konu vardi. Suan 22 aylik bebegim. Ayni olayi hatirladigimda degil aglamak duygulanamiyorum bile. Siz biraz yargilamissiniz cevrenizdeki hamileleri. Basa gelmeden anlasilmayan bir sey bu hamilelik. Hele de sizin bilmediginiz ama cevrelerinde onlari bir sekilde yorumlariyla geren birileri varsa o sinir yanlis kiside patlayabilir. Mesela en alakasiz bir yerde biri senin karnin dusmus yakinda dogurursun derse bir anneye ve o anne erken dogum yapmaktan korkan bir anne ise o kadina patlamayip gelip size patlayabilir. Sonuc olarak en saglikli gebelik bile bunyesinde asiri fiziksel psikolojik degisim barindiriyor. Gusel masallarla kendinizi avutmaya calismak yerine degisimi kabullenmeye yonelirseniz daha kolay yol kat edersiniz. Bir de oyle boyle dokuz ay geciyor. Onemli olan ondan sonrasi. Hayat boyu hamile kalmayacaksiniz ama Allah nasip ettigi surece hayat boyu ebeveyn kalacaksiniz. O yuzden hamileligi gozunuzde bu kadar buyutmeyin.
Hamilelik çileleriyle baş edemezsem çocuğum büyüdüğünde onun çileleriyle nasıl baş edebilirim? Kimse hiçbir şeyi gözünde büyütmediği için üçer beşer doğuruyor ve sinirsel hastalıklarını çocuklarına da yansıtıyorlar. Ben kimsenin hayatında kendi irademle böyle travmalar yaşatmak istemiyorum çünkü bana bunlar çok yaşatıldı. Hamile kalma fantazim var diye başarısız olacağım bir işin altına girmek istemiyorum aslında:KK43:
 
X