Hamilelik her kadına böyle mi yapar?

Bende şuan 24 haftalık hamileyim çok nadir sinirleniyorum ama küfürden nefret eden ben anlık sinirle dolu dolu küfür ediyorum. Tek kelime söylüyorum ama kendimden utanıp sonra eşimden özür diliyorum aksine ben normalde sinirleneceğim şeylere sinirlenmiyorum herkesi saldım kendi haline. Bende kendi halimdeyim bana dokunmayın modundayım. Şuan tek isteğim bebeğimin sağlıklı doğması kimse için hiçbir olay için kendimi strese sokamam. O yüzden Rabbim hepimizin bebeklerimi sağlıklı bi şekilde kucağımıza almayı nasip etsin Amin:)

bende duygusallık falan yok ama tek sinir var oda eşime yaptığı her hsrekete sinir olıyorum

KeskeYesilElmaOlsaydim .!.:

Yani kardeşinizle neler yaşıyorsunuz bilemem ama hamile kadının kardeşine bu korkuları yaşatacak şekilde hamilelik geçiren kadın bir yardım almalı bence . Uzmanlığı hamilelik psikolojisi olan psikologlar var . Kardeşimin böyle korkuları olduğunu sanmıyorum .

Genişletmek için tıkla...

sinirlenince fiziksel saldırıları olabnkrize girip kendini yerlere atan biri. geçmişte kendine de zarar vermeye çalışmıştı. terapi önerdim ama anormal olduğunu kabul etmedi. ben onu kışkırttığım için böyle olduğunu söyledi sonunda terapiste giden ben oldum.

kosantembelhayvan .!.:

sinirlenince fiziksel saldırıları olabnkrize girip kendini yerlere atan biri. geçmişte kendine de zarar vermeye çalışmıştı. terapi önerdim ama anormal olduğunu kabul etmedi. ben onu kışkırttığım için böyle olduğunu söyledi sonunda terapiste giden ben oldum.

Genişletmek için tıkla...

Cok garip ya bence kardeşinizin biraz da kişiliği bu gibi yani ben öyle söylenildği kadar hiç hassaslaşmadım insanlara saldıracak ne yaşıyor bilemeyiz ama krşkr terapiye gitse

Oylesinwbirisii .!.:

Cok garip ya bence kardeşinizin biraz da kişiliği bu gibi yani ben öyle söylenildği kadar hiç hassaslaşmadım insanlara saldıracak ne yaşıyor bilemeyiz ama krşkr terapiye gitse

Genişletmek için tıkla...

maddi durumu çok iyi değildi kocasıyla da sorunlarını çözebilmiş değildi. kaygı bozukluğu var desek şartlar oturmamışken illa hamile kalayım diye kafalara girdi. o kendine çok güveniyar ama ben çocuğu doğru şekilde büyütebiliceğini sanmıyorum

kosantembelhayvan .!.:

maddi durumu çok iyi değildi kocasıyla da sorunlarını çözebilmiş değildi. kaygı bozukluğu var desek şartlar oturmamışken illa hamile kalayım diye kafalara girdi. o kendine çok güveniyar ama ben çocuğu doğru şekilde büyütebiliceğini sanmıyorum

Genişletmek için tıkla...

maddi durum yokken çocuk yapılması hiç doğru değil zaten eşiyle de iyi değilmiş arası olan masum bebeklere oluyor

Bence hamileliğe psikolojik ve fiziksel olarak hazır olmak ve çevredekilerle alakali daha cok. Adetken bile duygu deĝişimlerimiz oluyorken hamileyken nasil olmasın

Hamilelik öncesi de psikolojik açıdan iyiydim. Şuan hamileyim hala iyi ve mutlu hissediyorum. Depresif bir ruh haline girmedim. Kişiden kişiye değişiyor galiba. Bazıları süreci zor geçiriyor.
Kendinizi şartlamayın bence

Normalden birazcık daha duygusal olmak dışında bana da bi etkisi olmamıştı. Huysuzluğun vs sıkıntılı aileden gelip gelmemekle ilgili olduğunu düşünmüyorum

kosantembelhayvan .!.:

Herkese merhaba.
Bu yaşıma kadar hamilelik dönemine yakından tanık olduğum sadece bir kişi oldu. Şimdi buna bir kişi daha eklendi. Bunlar benim ailemden kişiler.
Birinin hamileliği sorunlu, diğeri sağlıklı bir gebelikti. İki hamilelikte de bu kadınlar geçinmesi çok zor kişiler oldular. Şuanki hamile olan kişi kardeşim. Bebeğinin çok güzel gelişim haberini almasına rağmen hemen ardından ortalığın tozu dumanına kattı.
Hamile olmalarından dolayı her hareketime dikkat ettim ama yine de dünya savaşı çıkardıkları hareketleri oldu. Hadi cevredekiler neyse de bebeklerini riske atıcak kadar sinir stres sahibi oldular. Bu kadınlar travmatik geçmişleri olan kişiler ve hamilelik onlara olumlu etki etmedi.

Mesele şu ki ben bu konuyu hamileleri linçleyelim diye açmıyorum sadece kendim için çevreden güzel örnekler duymaya çok ihtiyacım var.
Yıllar sonra gerekli şartlar oluştuğunda çocuk yapmayı düşünüyorum/belki de yapmaktan vazgeçicem. Ben de bu ailede yetiştiğim için geçmişte terapiste gittim ve uzun zamandır kendimi sevebiliceğim bir insan haline geldim ve daha da iyi bi insan olmaya çalışıyorum.
Herkes herkesi çocuğa teşvik ediyor ama şunu bilmek istiyorum;
Hamile olduğu andan itibaren hamilelikten büyük keyif alan/ bu dünyada cenneti yaşıyormuşçasına ya da başına bi değnek dokunmuşcasına huyları güzelleşen bir gebelik deneyimi yaşayan var mı?

Hormonlar hep anne adayını fizyolojik ya da psikolojik olarak kötü mü etkiler?


Yüzüne mütemadiyen bir buseyle eli göbeğinde tanrıça gibi gezinen o kadınlar sadece filmlerde mi var?

Hamilelik bana hamile olmadığım günlerden daha güzel hissettirdi diyenleriniz var mı?

Genişletmek için tıkla...

Hormonların etkisi büyük ya. Normalde kizmayacagin umursamayacagin alınmayacağın şeyleri ciddiye alıyor insan

Sartlara bagli olarak her hamilelik ve her gebe kendine ozeldir. Yani diyelim ki fiziksel olarak etkilenmeyen bir gebe benim sartlarimi yasasaydi fiziksel olarak da etkilenirdi gibi gibi. Sahsi tecrubem ilk 13 hafta halsizlik kusma ile gecti, kusma gunde bir kere saatle kurulmus gibiydi. Bolca yatma imkanim vardi. O donem insanlarin neden bahsettigini anladim ama mesela suan hepsi hic yasanmamis gibi:) 4 5 6. Aylar hamileligin balayi donemi cogu kadin icin. O donemde dediginiz elini karnina koyup ilk tekmeler bebegim anne oluyorum donemi yasanabiliyor ama herkeste ayni degil. Son uc ay artik agirlasma heyecan korku agrilar derken eliniz karninizda olsa da mutlaka yureginiz bir sekilde agziniza gelebiliyor. Mesela bir kere bile kanama gecirirseniz ister istemez her tuvalete gidiste icinizi bir yokluyor. Bu korku bile sizi gebelik sonuna dek panige sevk edebilir. Ya da diyelim ki biriyle sert diyaloga girdiniz ve o gun agriniz oldu. Bu size gebelik boyu korku olarak kalabiliyor. Bir de hormonlar deyip kucumsemeyin. Anlatilmaz yasanir bir durum bu. Saniyoruz ki aa ne var canim iki hormon slainiyor oyle degl. Size somut ornek. Dogum yaptigimin ertesi haftasi hungur hungur agladigim bir konu vardi. Suan 22 aylik bebegim. Ayni olayi hatirladigimda degil aglamak duygulanamiyorum bile. Siz biraz yargilamissiniz cevrenizdeki hamileleri. Basa gelmeden anlasilmayan bir sey bu hamilelik. Hele de sizin bilmediginiz ama cevrelerinde onlari bir sekilde yorumlariyla geren birileri varsa o sinir yanlis kiside patlayabilir. Mesela en alakasiz bir yerde biri senin karnin dusmus yakinda dogurursun derse bir anneye ve o anne erken dogum yapmaktan korkan bir anne ise o kadina patlamayip gelip size patlayabilir. Sonuc olarak en saglikli gebelik bile bunyesinde asiri fiziksel psikolojik degisim barindiriyor. Gusel masallarla kendinizi avutmaya calismak yerine degisimi kabullenmeye yonelirseniz daha kolay yol kat edersiniz. Bir de oyle boyle dokuz ay geciyor. Onemli olan ondan sonrasi. Hayat boyu hamile kalmayacaksiniz ama Allah nasip ettigi surece hayat boyu ebeveyn kalacaksiniz. O yuzden hamileligi gozunuzde bu kadar buyutmeyin.

kosantembelhayvan .!.:

Herkese merhaba.
Bu yaşıma kadar hamilelik dönemine yakından tanık olduğum sadece bir kişi oldu. Şimdi buna bir kişi daha eklendi. Bunlar benim ailemden kişiler.
Birinin hamileliği sorunlu, diğeri sağlıklı bir gebelikti. İki hamilelikte de bu kadınlar geçinmesi çok zor kişiler oldular. Şuanki hamile olan kişi kardeşim. Bebeğinin çok güzel gelişim haberini almasına rağmen hemen ardından ortalığın tozu dumanına kattı.
Hamile olmalarından dolayı her hareketime dikkat ettim ama yine de dünya savaşı çıkardıkları hareketleri oldu. Hadi cevredekiler neyse de bebeklerini riske atıcak kadar sinir stres sahibi oldular. Bu kadınlar travmatik geçmişleri olan kişiler ve hamilelik onlara olumlu etki etmedi.

Mesele şu ki ben bu konuyu hamileleri linçleyelim diye açmıyorum sadece kendim için çevreden güzel örnekler duymaya çok ihtiyacım var.
Yıllar sonra gerekli şartlar oluştuğunda çocuk yapmayı düşünüyorum/belki de yapmaktan vazgeçicem. Ben de bu ailede yetiştiğim için geçmişte terapiste gittim ve uzun zamandır kendimi sevebiliceğim bir insan haline geldim ve daha da iyi bi insan olmaya çalışıyorum.
Herkes herkesi çocuğa teşvik ediyor ama şunu bilmek istiyorum;
Hamile olduğu andan itibaren hamilelikten büyük keyif alan/ bu dünyada cenneti yaşıyormuşçasına ya da başına bi değnek dokunmuşcasına huyları güzelleşen bir gebelik deneyimi yaşayan var mı?

Hormonlar hep anne adayını fizyolojik ya da psikolojik olarak kötü mü etkiler?


Yüzüne mütemadiyen bir buseyle eli göbeğinde tanrıça gibi gezinen o kadınlar sadece filmlerde mi var?

Hamilelik bana hamile olmadığım günlerden daha güzel hissettirdi diyenleriniz var mı?

Genişletmek için tıkla...

Ilk hamileligimde cok sorunlu bi gebelik oldugu halde, 2 ayri teyzem manyak gibi bana sardiklari halde sahane bi gebelik gecirdim hem guzeldim hem psikolojik olarak neseli ve güçlüydüm.

Ikincisinde kendimden nefret etmistim ilk bikac ay ahshshsh :)

ben pek değişmedim sadece eşimden daha fazla ilgi sevgi bekliyorum onla takışıyorum arada. bi de yediklerime çok titizlenir oldum sağlık anksiyetesi oluştu şu parazit kapma korkusu falan klasik işte o biraz boğuyor çevremi. onun dışında huyum suyum aynı ya...

İlerleyen aylarda ne olur bilemem tabi*

fazla sorun çıkaran hamileler bana şımarıyormuş gibi geliyor nedense.

kosantembelhayvan .!.:

Herkese merhaba.
Bu yaşıma kadar hamilelik dönemine yakından tanık olduğum sadece bir kişi oldu. Şimdi buna bir kişi daha eklendi. Bunlar benim ailemden kişiler.
Birinin hamileliği sorunlu, diğeri sağlıklı bir gebelikti. İki hamilelikte de bu kadınlar geçinmesi çok zor kişiler oldular. Şuanki hamile olan kişi kardeşim. Bebeğinin çok güzel gelişim haberini almasına rağmen hemen ardından ortalığın tozu dumanına kattı.
Hamile olmalarından dolayı her hareketime dikkat ettim ama yine de dünya savaşı çıkardıkları hareketleri oldu. Hadi cevredekiler neyse de bebeklerini riske atıcak kadar sinir stres sahibi oldular. Bu kadınlar travmatik geçmişleri olan kişiler ve hamilelik onlara olumlu etki etmedi.

Mesele şu ki ben bu konuyu hamileleri linçleyelim diye açmıyorum sadece kendim için çevreden güzel örnekler duymaya çok ihtiyacım var.
Yıllar sonra gerekli şartlar oluştuğunda çocuk yapmayı düşünüyorum/belki de yapmaktan vazgeçicem. Ben de bu ailede yetiştiğim için geçmişte terapiste gittim ve uzun zamandır kendimi sevebiliceğim bir insan haline geldim ve daha da iyi bi insan olmaya çalışıyorum.
Herkes herkesi çocuğa teşvik ediyor ama şunu bilmek istiyorum;
Hamile olduğu andan itibaren hamilelikten büyük keyif alan/ bu dünyada cenneti yaşıyormuşçasına ya da başına bi değnek dokunmuşcasına huyları güzelleşen bir gebelik deneyimi yaşayan var mı?

Hormonlar hep anne adayını fizyolojik ya da psikolojik olarak kötü mü etkiler?


Yüzüne mütemadiyen bir buseyle eli göbeğinde tanrıça gibi gezinen o kadınlar sadece filmlerde mi var?

Hamilelik bana hamile olmadığım günlerden daha güzel hissettirdi diyenleriniz var mı?

Genişletmek için tıkla...

Evet hepimizin ki öyle mükemmel geçti
Zten sıkıntı sende olmuyo mu karşıdakinin ağzına ediyorsun

kosantembelhayvan .!.:

Herkese merhaba.
Bu yaşıma kadar hamilelik dönemine yakından tanık olduğum sadece bir kişi oldu. Şimdi buna bir kişi daha eklendi. Bunlar benim ailemden kişiler.
Birinin hamileliği sorunlu, diğeri sağlıklı bir gebelikti. İki hamilelikte de bu kadınlar geçinmesi çok zor kişiler oldular. Şuanki hamile olan kişi kardeşim. Bebeğinin çok güzel gelişim haberini almasına rağmen hemen ardından ortalığın tozu dumanına kattı.
Hamile olmalarından dolayı her hareketime dikkat ettim ama yine de dünya savaşı çıkardıkları hareketleri oldu. Hadi cevredekiler neyse de bebeklerini riske atıcak kadar sinir stres sahibi oldular. Bu kadınlar travmatik geçmişleri olan kişiler ve hamilelik onlara olumlu etki etmedi.

Mesele şu ki ben bu konuyu hamileleri linçleyelim diye açmıyorum sadece kendim için çevreden güzel örnekler duymaya çok ihtiyacım var.
Yıllar sonra gerekli şartlar oluştuğunda çocuk yapmayı düşünüyorum/belki de yapmaktan vazgeçicem. Ben de bu ailede yetiştiğim için geçmişte terapiste gittim ve uzun zamandır kendimi sevebiliceğim bir insan haline geldim ve daha da iyi bi insan olmaya çalışıyorum.
Herkes herkesi çocuğa teşvik ediyor ama şunu bilmek istiyorum;
Hamile olduğu andan itibaren hamilelikten büyük keyif alan/ bu dünyada cenneti yaşıyormuşçasına ya da başına bi değnek dokunmuşcasına huyları güzelleşen bir gebelik deneyimi yaşayan var mı?

Hormonlar hep anne adayını fizyolojik ya da psikolojik olarak kötü mü etkiler?


Yüzüne mütemadiyen bir buseyle eli göbeğinde tanrıça gibi gezinen o kadınlar sadece filmlerde mi var?

Hamilelik bana hamile olmadığım günlerden daha güzel hissettirdi diyenleriniz var mı?

Genişletmek için tıkla...

Valla ben normalde nasılsam aynen öyle devam etti. Ne ekstra bi hassaslık oldu ne geçimsizliğim ne sinirim ne de ekstra ekstra mutluluk patlamam oldu. Sadece huzurlu ve sevinçliydim
İlk 4,5 ay sürekli mide bulantım olduğu için halsiz ve biraz pişmandım sadece. Mide bulantısı geçince o da geçti gayet ben gibiydim işte bütün süreç boyunca

Mide bulantısı ve şişmanlama dışında bi hale girmedim. İşime gittim geldim milletin nazını niyazinı çektim. Genel olarak sabırlıyım. Aman şunu canım istedi al da demedim.
Abartıldığını düşünüyorum.

kosantembelhayvan .!.:

Herkese merhaba.
Bu yaşıma kadar hamilelik dönemine yakından tanık olduğum sadece bir kişi oldu. Şimdi buna bir kişi daha eklendi. Bunlar benim ailemden kişiler.
Birinin hamileliği sorunlu, diğeri sağlıklı bir gebelikti. İki hamilelikte de bu kadınlar geçinmesi çok zor kişiler oldular. Şuanki hamile olan kişi kardeşim. Bebeğinin çok güzel gelişim haberini almasına rağmen hemen ardından ortalığın tozu dumanına kattı.
Hamile olmalarından dolayı her hareketime dikkat ettim ama yine de dünya savaşı çıkardıkları hareketleri oldu. Hadi cevredekiler neyse de bebeklerini riske atıcak kadar sinir stres sahibi oldular. Bu kadınlar travmatik geçmişleri olan kişiler ve hamilelik onlara olumlu etki etmedi.

Mesele şu ki ben bu konuyu hamileleri linçleyelim diye açmıyorum sadece kendim için çevreden güzel örnekler duymaya çok ihtiyacım var.
Yıllar sonra gerekli şartlar oluştuğunda çocuk yapmayı düşünüyorum/belki de yapmaktan vazgeçicem. Ben de bu ailede yetiştiğim için geçmişte terapiste gittim ve uzun zamandır kendimi sevebiliceğim bir insan haline geldim ve daha da iyi bi insan olmaya çalışıyorum.
Herkes herkesi çocuğa teşvik ediyor ama şunu bilmek istiyorum;
Hamile olduğu andan itibaren hamilelikten büyük keyif alan/ bu dünyada cenneti yaşıyormuşçasına ya da başına bi değnek dokunmuşcasına huyları güzelleşen bir gebelik deneyimi yaşayan var mı?

Hormonlar hep anne adayını fizyolojik ya da psikolojik olarak kötü mü etkiler?


Yüzüne mütemadiyen bir buseyle eli göbeğinde tanrıça gibi gezinen o kadınlar sadece filmlerde mi var?

Hamilelik bana hamile olmadığım günlerden daha güzel hissettirdi diyenleriniz var mı?

Genişletmek için tıkla...

Bu sizin fiziksel ve ruhsal sagliginizla alakali bence, ben sadece son 2 hafta yatip kalkamadigim icin fiziksel olarak mutsuzdum, ama son 3 güne kadar disarilarda gezdim, kendime hasta muamelesi yapmadım.
Ama ruhsal olarak sorarsanız, annem yanimdaydi eşim uzakta diye, bence ben normaldim o dönem ama annemin 2günde 1 migreni tutardı, simdi dönüp bakiyorum kadini cok zorlanmışım, zaten temizlik titizlik manyakligim vardi, benimki biraz civciv yumurtadan cikmis kabugunu begenmemis durumu oldu, annem de gayet temiz titiz kadin olmasina ragmen "onu oraya koyma, burayi bununla silme" moduna girdim, hicbir zaman "prenses" olmadim, hamilelikte de olmadim, cam sildim, pazara gittim, yeterince normal yaşantımi sürdürmeye çalıştım, ama annem "kızım çok yedin bugun yapmayayım" dediginde "hayir makarna yemek istiyorum" diye agladigimi da bilirim.
Bir delilik hali olabilir hamilelik, ha keza 13 günlük anneyim, bu daha büyük delilikmiş akhdjskal

Depresyon tedavisi geçirirken hamile kaldım.Hamileligim gayet sağlıklı ve mutlu geçti.Etrafimdaki insanlar da bana olumlu donutler yaptı.Kimseye catmadim.Bir ya da iki kez hickir hickir ağladım.ama benim için az sayılır.

Hamilelik değil de lohusalık çok fena.Tabi bu benim deneyimim.Simdi civcivi olan tavuğa bile yanasamiyorum.korkuyorum.Oyle bir delilik.

kosantembelhayvan .!.:

Herkese merhaba.
Bu yaşıma kadar hamilelik dönemine yakından tanık olduğum sadece bir kişi oldu. Şimdi buna bir kişi daha eklendi. Bunlar benim ailemden kişiler.
Birinin hamileliği sorunlu, diğeri sağlıklı bir gebelikti. İki hamilelikte de bu kadınlar geçinmesi çok zor kişiler oldular. Şuanki hamile olan kişi kardeşim. Bebeğinin çok güzel gelişim haberini almasına rağmen hemen ardından ortalığın tozu dumanına kattı.
Hamile olmalarından dolayı her hareketime dikkat ettim ama yine de dünya savaşı çıkardıkları hareketleri oldu. Hadi cevredekiler neyse de bebeklerini riske atıcak kadar sinir stres sahibi oldular. Bu kadınlar travmatik geçmişleri olan kişiler ve hamilelik onlara olumlu etki etmedi.

Mesele şu ki ben bu konuyu hamileleri linçleyelim diye açmıyorum sadece kendim için çevreden güzel örnekler duymaya çok ihtiyacım var.
Yıllar sonra gerekli şartlar oluştuğunda çocuk yapmayı düşünüyorum/belki de yapmaktan vazgeçicem. Ben de bu ailede yetiştiğim için geçmişte terapiste gittim ve uzun zamandır kendimi sevebiliceğim bir insan haline geldim ve daha da iyi bi insan olmaya çalışıyorum.
Herkes herkesi çocuğa teşvik ediyor ama şunu bilmek istiyorum;
Hamile olduğu andan itibaren hamilelikten büyük keyif alan/ bu dünyada cenneti yaşıyormuşçasına ya da başına bi değnek dokunmuşcasına huyları güzelleşen bir gebelik deneyimi yaşayan var mı?

Hormonlar hep anne adayını fizyolojik ya da psikolojik olarak kötü mü etkiler?


Yüzüne mütemadiyen bir buseyle eli göbeğinde tanrıça gibi gezinen o kadınlar sadece filmlerde mi var?

Hamilelik bana hamile olmadığım günlerden daha güzel hissettirdi diyenleriniz var mı?

Genişletmek için tıkla...

Normalde eli maşalı biri olarak anılırım. Hamileliğimde çok duygusal ve sakindim. Aşırı derecede üstüme gelen insanlara bile az tepki verdim. Doğumdan sonra eski halime tekrar döndüm.

kosantembelhayvan .!.:

Hamile olduğu andan itibaren hamilelikten büyük keyif alan/ bu dünyada cenneti yaşıyormuşçasına ya da başına bi değnek dokunmuşcasına huyları güzelleşen bir gebelik deneyimi yaşayan var mı?

Genişletmek için tıkla...

Evet büyük keyf te aldım zor zamanlarda geçirdim.
Fakat anlamadigim siz neden hamilelikte böyle abartılı pozitif bir hayat bekliyorsunuz ki? Yok Cenneti yasamak yok sihirli değnek falan filan, konunuzu aşırı saçma buldum