Hamilelik her kadına böyle mi yapar?

kosantembelhayvan

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
13 Haziran 2022
1.313
2.402
29
Herkese merhaba.
Bu yaşıma kadar hamilelik dönemine yakından tanık olduğum sadece bir kişi oldu. Şimdi buna bir kişi daha eklendi. Bunlar benim ailemden kişiler.
Birinin hamileliği sorunlu, diğeri sağlıklı bir gebelikti. İki hamilelikte de bu kadınlar geçinmesi çok zor kişiler oldular. Şuanki hamile olan kişi kardeşim. Bebeğinin çok güzel gelişim haberini almasına rağmen hemen ardından ortalığın tozu dumanına kattı.
Hamile olmalarından dolayı her hareketime dikkat ettim ama yine de dünya savaşı çıkardıkları hareketleri oldu. Hadi cevredekiler neyse de bebeklerini riske atıcak kadar sinir stres sahibi oldular. Bu kadınlar travmatik geçmişleri olan kişiler ve hamilelik onlara olumlu etki etmedi.

Mesele şu ki ben bu konuyu hamileleri linçleyelim diye açmıyorum sadece kendim için çevreden güzel örnekler duymaya çok ihtiyacım var.
Yıllar sonra gerekli şartlar oluştuğunda çocuk yapmayı düşünüyorum/belki de yapmaktan vazgeçicem. Ben de bu ailede yetiştiğim için geçmişte terapiste gittim ve uzun zamandır kendimi sevebiliceğim bir insan haline geldim ve daha da iyi bi insan olmaya çalışıyorum.
Herkes herkesi çocuğa teşvik ediyor ama şunu bilmek istiyorum;
Hamile olduğu andan itibaren hamilelikten büyük keyif alan/ bu dünyada cenneti yaşıyormuşçasına ya da başına bi değnek dokunmuşcasına huyları güzelleşen bir gebelik deneyimi yaşayan var mı?

Hormonlar hep anne adayını fizyolojik ya da psikolojik olarak kötü mü etkiler?


Yüzüne mütemadiyen bir buseyle eli göbeğinde tanrıça gibi gezinen o kadınlar sadece filmlerde mi var?

Hamilelik bana hamile olmadığım günlerden daha güzel hissettirdi diyenleriniz var mı?
 
Adet dönemindeki duygu değişiminin çok daha fazlasını düşün. Kadın için kolay değil. Ama şahsen ben o kadar etkilenmedim. Bazılarının abarttığını düşünüyorum bakın herkes değil bazıları. Hamile kalmayı bir başarı sayan insanlar daha çekilmez oluyor sanırım
 
İki hamileliğimde de çok rahat geçirdim, ne aşerme ne mide bulantısı olmadı, doğurana kadar da evde temizliğe bile devam ettim, çok sıradan bir süreç olarak gördüğüm için de oldukça rahat ve sakin geçirdim.
Hiç öyle ağlama nöbetlerim de olmadı huysuzluğum da
Eşim bana hamilelik sana yarıyor der :)
Hamile kalmayı seviyorum ben, daha dinç ve mutlu oluyorum.
Ama bana bakmayın ben ilginç biriyim hiçbirşey im ele uymaz :)))
 
Son aylara kadar bulantı yaşadığım bir hamilelik geçirdim. Son haftaya kadar da çalıştım.

Ama çok sakin, şeker gibi bir insandım. Hiç aşermedim de.

Yine de genelleme yapamam. Belki başkalarının hormonlarından dolayı daha farklı geçebilir.
Ne güzel. Peki sağlıklı bir ailede sağlıklı çocukluk mu yaşamıştınız? bencde güzel bi gebelik yaşama şansına sahip olabilr miyim acaba
 
Herkese merhaba.
Bu yaşıma kadar hamilelik dönemine yakından tanık olduğum sadece bir kişi oldu. Şimdi buna bir kişi daha eklendi. Bunlar benim ailemden kişiler.
Birinin hamileliği sorunlu, diğeri sağlıklı bir gebelikti. İki hamilelikte de bu kadınlar geçinmesi çok zor kişiler oldular. Şuanki hamile olan kişi kardeşim. Bebeğinin çok güzel gelişim haberini almasına rağmen hemen ardından ortalığın tozu dumanına kattı.
Hamile olmalarından dolayı her hareketime dikkat ettim ama yine de dünya savaşı çıkardıkları hareketleri oldu. Hadi cevredekiler neyse de bebeklerini riske atıcak kadar sinir stres sahibi oldular. Bu kadınlar travmatik geçmişleri olan kişiler ve hamilelik onlara olumlu etki etmedi.

Mesele şu ki ben bu konuyu hamileleri linçleyelim diye açmıyorum sadece kendim için çevreden güzel örnekler duymaya çok ihtiyacım var.
Yıllar sonra gerekli şartlar oluştuğunda çocuk yapmayı düşünüyorum/belki de yapmaktan vazgeçicem. Ben de bu ailede yetiştiğim için geçmişte terapiste gittim ve uzun zamandır kendimi sevebiliceğim bir insan haline geldim ve daha da iyi bi insan olmaya çalışıyorum.
Herkes herkesi çocuğa teşvik ediyor ama şunu bilmek istiyorum;
Hamile olduğu andan itibaren hamilelikten büyük keyif alan/ bu dünyada cenneti yaşıyormuşçasına ya da başına bi değnek dokunmuşcasına huyları güzelleşen bir gebelik deneyimi yaşayan var mı?

Hormonlar hep anne adayını fizyolojik ya da psikolojik olarak kötü mü etkiler?


Yüzüne mütemadiyen bir buseyle eli göbeğinde tanrıça gibi gezinen o kadınlar sadece filmlerde mi var?

Hamilelik bana hamile olmadığım günlerden daha güzel hissettirdi diyenleriniz var mı?
Siz de diyorsunuz travmatik geçmişleri varmış. Her kadın gebelikte farklı tabi, aşırı salgılanan hormonlar ya da gebe kadının hayatını olumsuz etkileyen insanlar. 9 ay eli karnında cemil ipekçi gibi sürekli gülen gebe varsa valla tebrikler 👏
 
Hayatindaki tek şımarabilecegi dönem hamilelik olanlar suyunu cikartiyor bence. Cevremde hemen hemen bir cok arkadas, kuzen hamilelik gecirdi hic birinin de aşiri hareketleri yoktu. Elbette bazen endişeli, hassas olduklari oldu ama etrafindaki insanlara dunya savasi cikartmadilar bildigim kadariyla.😀
Ablam hamileliğinde 9 ay kustu hem midesi bulanıyordu sürekli hastanede serum takılarak geçti ve bunun sorumlusu sanki etrafındakilermiş gibi burnundan getirdi herkesin.
Teyzemin kızı da aynı durumdaydı ama o kimseye eziyet etmedi bunun acısınu etrafındakilerden çıkartmadı. Sanırım kişinin karakterine göre verdiği tepki değişiyor
 
Hamile olduğu andan itibaren hamilelikten büyük keyif alan/ bu dünyada cenneti yaşıyormuşçasına ya da başına bi değnek dokunmuşcasına huyları güzelleşen bir gebelik deneyimi yaşayan var mı?
Belki vardır belki yoktur ama neden olması gereksin ki ? Hamilelik genel olarak zorlayıcı bir süreç ama çok güzel zamanları da var . 9 ay boyunca kimse sürekli cenneti yaşayamaz.
Ben geçen ay çok zorlandım. Sıcak tansiyonumu yükseltti , bebeğe bir şey olacak diye çok korktum. Sonra ömrüm boyu sürekli bu korkularla yaşayacağımı düşünüp çok panikledim yaklaşık 3 hafta çok zor zamanlar geçirdim ve eşimi de zorladım. Ne yapsa bana az geldi çünkü kendime göre hayatı kararmış olan bendim ona bir şey olmayacaktı.
Şimdi çok daha iyiyim . Hissettiklerimin abartı olduğunu fark ettim ve akışa bıraktım. Şimdi de bebek ağırlaştığı için fiziksel sıkıntılarım var belim çok ağrıyor ama dayanmaya çalışıyorum. Psikolojik olarak çok daha iyiyim.
Yani 8 ayım yaklaşık böyle geçti. Bir çok mutlu ve heyecanlıydım , deli gibi alışveriş falan yaptım . Bir aman ben ne yaptım bu sorumluluğa nasıl girdim dedim psikolojim çok yıprandı.
Herkesin süreci farklı gider. İnişli , çıkışlı bir dönem hayatın bir parçası sonuçta. İyi zamanlarını da kötü zamanlarını da çok abartmaya gerek yok. Zorlanılırsa yardım almaktan çekinilmemeli. Siz de etrafınızdaki hamilelere anlayışlı olmaya çalışın her hamile aynı süreci yaşamaz , içlerinde neler kopuyor bilemeyiz.
 
Belki vardır belki yoktur ama neden olması gereksin ki ? Hamilelik genel olarak zorlayıcı bir süreç ama çok güzel zamanları da var . 9 ay boyunca kimse sürekli cenneti yaşayamaz.
Ben geçen ay çok zorlandım. Sıcak tansiyonumu yükseltti , bebeğe bir şey olacak diye çok korktum. Sonra ömrüm boyu sürekli bu korkularla yaşayacağımı düşünüp çok panikledim yaklaşık 3 hafta çok zor zamanlar geçirdim ve eşimi de zorladım. Ne yapsa bana az geldi çünkü kendime göre hayatı kararmış olan bendim ona bir şey olmayacaktı.
Şimdi çok daha iyiyim . Hissettiklerimin abartı olduğunu fark ettim ve akışa bıraktım. Şimdi de bebek ağırlaştığı için fiziksel sıkıntılarım var belim çok ağrıyor ama dayanmaya çalışıyorum. Psikolojik olarak çok daha iyiyim.
Yani 8 ayım yaklaşık böyle geçti. Bir çok mutlu ve heyecanlıydım , deli gibi alışveriş falan yaptım . Bir aman ben ne yaptım bu sorumluluğa nasıl girdim dedim psikolojim çok yıprandı.
Herkesin süreci farklı gider. İnişli , çıkışlı bir dönem hayatın bir parçası sonuçta. İyi zamanlarını da kötü zamanlarını da çok abartmaya gerek yok. Zorlanılırsa yardım almaktan çekinilmemeli. Siz de etrafınızdaki hamilelere anlayışlı olmaya çalışın her hamile aynı süreci yaşamaz , içlerinde neler kopuyor bilemeyiz.
evet zaten anlayışlıyım. ben kardeşim için endişelenmeyi geçtim zaten hamile kalmayı istediği dönemde bizi daha da bezdireceğinden çok korktum ve korktuklarım başıma geldi. ben de öyle bi insan olmak istemediğim için bu şekilde korkularım var. bu durum beni depresyona kadar götürsün istemiyorum
 
evet zaten anlayışlıyım. ben kardeşim için endişelenmeyi geçtim zaten hamile kalmayı istediği dönemde bizi daha da bezdireceğinden çok korktum ve korktuklarım başıma geldi. ben de öyle bi insan olmak istemediğim için bu şekilde korkularım var. bu durum beni depresyona kadar götürsün istemiyorum
Yani kardeşinizle neler yaşıyorsunuz bilemem ama hamile kadının kardeşine bu korkuları yaşatacak şekilde hamilelik geçiren kadın bir yardım almalı bence . Uzmanlığı hamilelik psikolojisi olan psikologlar var . Kardeşimin böyle korkuları olduğunu sanmıyorum .
 
Öncesinde terapi aldığım, planlı bir gebelik geçirdim. Fiziksel olarak çok zorluklar yaşadım ama kimseye de öfke kusmadım. Bazısı mesela annem çok öfkeli olur, bir arkadaşım da neşe bombası gibi geziyordu. Kaygılandığınız durumları çözmeden olunca hamilelik işi biraz zor oluyor. O yüzden en iyi hissettiğiniz süreçte düşünebilirsiniz.
 
2 buçk yaşinda oğlum var ve ben 7 aylık kızıma hamileyim .
Ilk gebeligimde asiri uykum geliyordu onun disinda bir sorunum yoktu ama suanda oglumun pesinde kosturmaktan hamileligimi bile unutuyorum.
Plansizdi ikinci gebeligim ama cok anlayisli bir esim var o yuzden hic hazir hissetmedigim bunalima girdigim olmadi.
 
X