- 12 Ocak 2010
- 2.154
- 228
Herkese merhaba,
Size içinde olduğum durumu anlatmak için biraz kendimden bahsedeyim.
32 yaşındayım, Yaklaşık 2 senelik evliyim. Eşimle son 1 senedir çocuk istiyorduk, ilk 6 ay olmayınca sonrasında doktor desteği almaya başladık, ilaçlarla vs deniyorduk yine olmamıştı, sonra bu virüs durumu olunca da bir süre erteleme kararı aldık o ay hiçbir şeye dikkat etmememize hatta korunmamıza rağmen hamile kaldım.
Dönem olarak şanssız bir dönemdi belki ama ya hiç çocuğumuz olmazsa endişesini içinde hissetmiş artık anca tüp bebekle olur diye düşünen bir çift olarak tabi ki çok sevindik. Daha kalp atışı duymadım, 2 hafta önce doktora gittim en son, dilerim küçük sürprizimiz bizimle kalır sağlıkla devam ettirebilirim bu gebeliği. Ve dilerim gönlünden bir gün anne olmayı geçirmiş herkese allah evlat sahibi olmayı sağlıkla kucağına alabilmeyi nasip eder.
Bebeği öğrendikten yaklaşık 10 gün sonra da cok yakın bir arkadaşım aradı, bir yakınları yavru köpeklerini sahiplendirmek istiyormuş, bizim de köpek sevgimizi bildiği için bize istermisiniz diye sordu. Hamileliğim ilk öğrendiğim günlerde rahat geçti, kasık ağrılarım dışında bir şikayetim olmadı bir 10 gün boyunca, hep böyle devam edecek gibi düşündüm ben de sanırım ve eşimle hemen atladık bu fikre, bir haftada 4 kişilik bir aile oluyoruz dedik, aynı akşam gidip köpüşü teslim aldık, birkaç gündür bizimle ponçik. Ama bana aşırı bağımlı davranıyor. Biz 4.eviyiz son 1 ayda 4 ev değiştirmiş ve sanırım terkedilme korkusu var.
Çok sevgi dolu bir köpek ama fazla sevgi dolu, çok ani şekilde karnıma üzerime atlıyor, sürekli bir yalama huyu var ağzım yüzüm burnum her yerimi yalıyor. Eşimle iletişim kurmuyor neredeyse, tamamen benim gözlerimin içine bakıyor sürekli ve 1 adım atsam o da benle atıyor, 5 dk duşa giriyorum çıktığımda 15dk seviniyor, 1sn bile kapıdan ayrılmıyor, gece odamzıın kapısını kapadığımızda ağlıyor, açtığımızda direkt bizimle uyuyor ama aramıza da girmiyor hep benim dibimde, çişini kakasını pede yapmayı yeni yeni öğreniyor ama tam denk de getiremiyor sürekli çiş kaka temizliyor eşim, ben de kokusundan kusmaya başladım bir anda koku hassasiyetim oluştu ve çiş kaka görünce midem bulanıyor ve artık cok beni yalasın falan da istemiyorum çünkü kokuyor gibi geliyor.
Onun o bana düşkün sevgi dolu tavrı bir yandan da cok hoşuma gidiyor ama çok da bunaltıyor beni, 4 gündür bizimle 4 gündür onunla yatıp onunla kalkıyorum, bebeğimi şimdiden resmen düşünemez oldum hep köpeğin peşindeyim ve hamilelik ilerlediğinde hatta bebek doğduğunda napıcam hiç bilmiyorum. Bebek doğduğunda bebeğin altını bile temizleyecek kadar beni salabileceğini düşünemiyorum köpüşün şu anki davranışlarına bakınca. Ya da uyutsam yatagımda ya kapıyı tırmalıcak ya üzerimize atlıcak uyandırcak bir şekilde gibi geliyor, bebeğin özellikle yenidoğan zamanlarında nasıl yönetebilicem bilmiyorum çok korkuyorum.
Koku olayı her geçen gün beni daha da rahatsız etmeye başladı ilk 2 gün hiç koku almamıştım ama sürekli duş almama rağmen şu an kendim bile köpek kokuyorum gibi geliyor anlık öğürtülerle koşuyorum ve salya çiş kaka korkulu rüyam oldu evde, bir de eğitmek için gerektiğinde sert davranmak gerekiyor ona sert hayır demem bazen kızmam gerekiyor, o zamanlarda da duygulanıyorum geriliyorum ve stres oluyorum. tüm hamileliği böyle geçirmek de istemiyorum bilmiyourm anlatabildim mi
Bir yanım bize çok alışmadan ona yeni bir ev arayalım diyor, bir yanım da sabretmelisin o da bir bebek daha bu kadar sabırsız olma diyor. Çok ikilemdeyim, siz olsaydınız napardınız diye fikir almak istedim.
Herkese sağlıklı günler
Size içinde olduğum durumu anlatmak için biraz kendimden bahsedeyim.
32 yaşındayım, Yaklaşık 2 senelik evliyim. Eşimle son 1 senedir çocuk istiyorduk, ilk 6 ay olmayınca sonrasında doktor desteği almaya başladık, ilaçlarla vs deniyorduk yine olmamıştı, sonra bu virüs durumu olunca da bir süre erteleme kararı aldık o ay hiçbir şeye dikkat etmememize hatta korunmamıza rağmen hamile kaldım.
Dönem olarak şanssız bir dönemdi belki ama ya hiç çocuğumuz olmazsa endişesini içinde hissetmiş artık anca tüp bebekle olur diye düşünen bir çift olarak tabi ki çok sevindik. Daha kalp atışı duymadım, 2 hafta önce doktora gittim en son, dilerim küçük sürprizimiz bizimle kalır sağlıkla devam ettirebilirim bu gebeliği. Ve dilerim gönlünden bir gün anne olmayı geçirmiş herkese allah evlat sahibi olmayı sağlıkla kucağına alabilmeyi nasip eder.
Bebeği öğrendikten yaklaşık 10 gün sonra da cok yakın bir arkadaşım aradı, bir yakınları yavru köpeklerini sahiplendirmek istiyormuş, bizim de köpek sevgimizi bildiği için bize istermisiniz diye sordu. Hamileliğim ilk öğrendiğim günlerde rahat geçti, kasık ağrılarım dışında bir şikayetim olmadı bir 10 gün boyunca, hep böyle devam edecek gibi düşündüm ben de sanırım ve eşimle hemen atladık bu fikre, bir haftada 4 kişilik bir aile oluyoruz dedik, aynı akşam gidip köpüşü teslim aldık, birkaç gündür bizimle ponçik. Ama bana aşırı bağımlı davranıyor. Biz 4.eviyiz son 1 ayda 4 ev değiştirmiş ve sanırım terkedilme korkusu var.
Çok sevgi dolu bir köpek ama fazla sevgi dolu, çok ani şekilde karnıma üzerime atlıyor, sürekli bir yalama huyu var ağzım yüzüm burnum her yerimi yalıyor. Eşimle iletişim kurmuyor neredeyse, tamamen benim gözlerimin içine bakıyor sürekli ve 1 adım atsam o da benle atıyor, 5 dk duşa giriyorum çıktığımda 15dk seviniyor, 1sn bile kapıdan ayrılmıyor, gece odamzıın kapısını kapadığımızda ağlıyor, açtığımızda direkt bizimle uyuyor ama aramıza da girmiyor hep benim dibimde, çişini kakasını pede yapmayı yeni yeni öğreniyor ama tam denk de getiremiyor sürekli çiş kaka temizliyor eşim, ben de kokusundan kusmaya başladım bir anda koku hassasiyetim oluştu ve çiş kaka görünce midem bulanıyor ve artık cok beni yalasın falan da istemiyorum çünkü kokuyor gibi geliyor.
Onun o bana düşkün sevgi dolu tavrı bir yandan da cok hoşuma gidiyor ama çok da bunaltıyor beni, 4 gündür bizimle 4 gündür onunla yatıp onunla kalkıyorum, bebeğimi şimdiden resmen düşünemez oldum hep köpeğin peşindeyim ve hamilelik ilerlediğinde hatta bebek doğduğunda napıcam hiç bilmiyorum. Bebek doğduğunda bebeğin altını bile temizleyecek kadar beni salabileceğini düşünemiyorum köpüşün şu anki davranışlarına bakınca. Ya da uyutsam yatagımda ya kapıyı tırmalıcak ya üzerimize atlıcak uyandırcak bir şekilde gibi geliyor, bebeğin özellikle yenidoğan zamanlarında nasıl yönetebilicem bilmiyorum çok korkuyorum.
Koku olayı her geçen gün beni daha da rahatsız etmeye başladı ilk 2 gün hiç koku almamıştım ama sürekli duş almama rağmen şu an kendim bile köpek kokuyorum gibi geliyor anlık öğürtülerle koşuyorum ve salya çiş kaka korkulu rüyam oldu evde, bir de eğitmek için gerektiğinde sert davranmak gerekiyor ona sert hayır demem bazen kızmam gerekiyor, o zamanlarda da duygulanıyorum geriliyorum ve stres oluyorum. tüm hamileliği böyle geçirmek de istemiyorum bilmiyourm anlatabildim mi
Bir yanım bize çok alışmadan ona yeni bir ev arayalım diyor, bir yanım da sabretmelisin o da bir bebek daha bu kadar sabırsız olma diyor. Çok ikilemdeyim, siz olsaydınız napardınız diye fikir almak istedim.
Herkese sağlıklı günler
