Hamile kaldığım için evlenmek zorunda kaldım ama çok mutsuzum

Selin010323

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
3 Ocak 2024
39
19
32
Konuya nerden başlasam bilemiyorum ama işin içinden çıkamaz oldum artık 30 yaşındayım 2,5 yıllık bir ilişkim vardı ama onun ailesi mezhep farklılığı nedeniyle beni istemedi o da ailesini karşısına alamadı. Benden ayrılmadı ama evlilik yoluna giremedik bir türlü bu nedenle bir gün ciddi bir tartışma yaşadık ve ayrıldık daha doğrusu o sinirle terk ettim. Kısa bir süre sonra da eşimle tanıştım ama sadece flört olarak takılmakti amacım bir gün çok içtik ve birlikte olduk sonrasında hamile olduğumu öğrendim. Hayatım o günden sonra kabusa döndü. Bebeği aldırmak istemedim eşimde aynı şekilde biz bir hata yaptık ama bedelini o masuma ödetemeyiz dedik ve 2 ay içinde evlendik. Çok şükür çocuğum sağlıklı bir şekilde dünyaya geldi eşim de ben de onu çok seviyoruz onun için herşeyin en iyisini yapmaya çalışıyoruz. Ama mutlu değiliz. Kendisi sorumsuz ve düzenli çalışan biri değil çok fazla maddi sıkıntı yaşadık ve yaşamaya da devam ediyoruz onun ailesinin desteği ile ayakta duruyoruz şu anda zaten düzen kurmak adına bütün takılarım ve birikimim gitti ikinci el eşyalarla bir düzen kurduk doğum paramı bile ben kendim ödedim kimse destek olmadı o dönemde ve bu yokluk durumu artık beni çok yordu. Zaten severek büyük bir aşkla evlenmemiştik.Sadece çocuk için yapılan bir evlilikti bu kendisi de bu evlilikten pişman olduğunu bu sorumluluğun ve zorluğun kendisine ağır geldiğini söyledi. Bu durumlar beni eşimden hatta evlilikten bile soğuttu. Eşime karşı çok soğuk ve ilgisizim o da cinsel ilişki dışında benimle pek ilgilnemez zaten. Aklımda kalbimde sevdiğim eski sevgilim de var o nedenle de eşime yaklaşmak istemiyorum üzülüyorum eski günler aklıma geldikçe kendime kızıyorum sürekli. İlerde boşansam bile onunla bir geleceğim olmayacak zaten biliyorum ama en azından uzaktan da olsa özgür olarak severim vicdan azabı çekmeden suçluluk hissetmeden o bile yeter bana .Ama özellikle kendim için ve bebeğim için boşanmayı düşünüyorum. Mutsuz sevgisiz ve aşksız yokluklarla dolu bir evlilik yürütmek istemiyorum. Çocuğum da mutsuz sevgisiz bir aile de büyümesin istiyorum Sizce ne yapmalıyım kızlar bana bir yol gösterin.
 
Esiniz bosanmak mi istiyor? Beraber evlilik terapisi alabilirsiniz.
Açıkçası bu evliliği zorlamak niyetinde değilim hani yürütmek için bende en ufak bir istek yok sadece çocuğum çok küçük onun biraz daha büyümesini bekliyorum onun için sabrediyorum
 
Ne olursa olsun eski sevgilini asla rahatsız etme bir yol çizmişsin artık. O aşk bu aşk yok o adam yok bu adam derdine düşme şuan odaklanman gereken tek şey anneliğin ve çocuğun ona duyduğun aşk.
Dramatize hale getirme isteyerek olmuş şeyler isteseydin hamileliği sonlandırıp evlenmeme gibi bir seçeneği kullanabilirdin. Köprünün altından sular akmış artık pişman olsan ne yazar.
Boşanacaksan cocugunla yeni bir hayat kur ailenin yanına dön çalış.
 
Bende aynı şeyi düşünüyorum ama çocuğum 1 yaşında henüz biraz daha büyümesini istiyorum
Biraz daha büyürse daha zor olur. Sorular soracak, evde babasını arayacak. Babalı evden babasız eve geçiş asıl zor kısım. Şimdi 1 yaşında hiç bir şeyin farkında değil bilinci yok.

Ailesi istemedi diye sizinle evlenmeyen hatta ayrılmayıp sizinle gününü gün eden adamı nasıl hala sevebiliyorsunuz?
 
Bence kararliysaniz çocuğun büyümesini beklemeyin. Aklı biseylere erdikce onun için daha zor ve sarsıcı olur ayrılmanız.
Ama kendi ayaklarımın üzerinde durabilmek için bi düzen kurabilmek için çalışmak zorundayım ve çocuğumu şu an kimseye bırakamam çok küçük kıyamıyorum
 
Ne olursa olsun eski sevgilini asla rahatsız etme bir yol çizmişsin artık. O aşk bu aşk yok o adam yok bu adam derdine düşme şuan odaklanman gereken tek şey anneliğin ve çocuğun ona duyduğun aşk.
Dramatize hale getirme isteyerek olmuş şeyler isteseydin hamileliği sonlandırıp evlenmeme gibi bir seçeneği kullanabilirdin. Köprünün altından sular akmış artık pişman olsan ne yazar.
Boşanacaksan cocugunla yeni bir hayat kur ailenin yanına dön çalış.
Eski sevgilime dönme gibi bir düşüncem asla yok zaten o da öyle birşeyi kabul etmez ben de böyle bir niyetle gitmem sadece aklımda ve kalbimde başkası varken sevmediğim biriyle kalmak beni çok rahatsız ediyor yanımda ki insana da haksızlık oluyor bunu yaşamak istemiyorum
 
İçmiş de beraber olmuş da bu yüzden evlenmiş de. Sen şuna o an canım öyle istedi digerine sepet havası çektim, şimdi de pişmanım desene. Uzak dur adamdan.
Benim pişman olduğum tek şey hayatımı mahvedecek bir hata yapmış olmam. Ben bu hatayı yapmasaydim da eski sevgilimle bir geleceğimiz olmayacaktı zaten o yüzden ona dönme gibi bir niyetim asla yok
 
Eski sevgilime dönme gibi bir düşüncem asla yok zaten o da öyle birşeyi kabul etmez ben de böyle bir niyetle gitmem sadece aklımda ve kalbimde başkası varken sevmediğim biriyle kalmak beni çok rahatsız ediyor yanımda ki insana da haksızlık oluyor bunu yaşamak istemiyorum

Evet ona da haksızlık ama ikiniz de sorumsuzluklarının bedelini ödüyorsunuz yine de kendini baskılamak çok kötü bir his o. Eşin iyi davransa bile aşık olarak evlenmemişsin. Her türlü sana batacaktı. Çocuk doğduğu için ortak bağınız var ondan iş işten geçti dedim politik kalmak zorundasın. Birde o psikolojiyi yansıtma bebişe.
 
X