kızlar şükredin yine ben hakkaride yaşıyorum eşim sürekli mesaide 22 haftalığız,,,
1 tane bile arkadaşım yok annem hayatta deil en azından o yanımda olsaydı diyorum ama...
en büyük avuntum bebeğim benimde bebeğim korunurken oldu iikide olmuş yoksa ne yapardımm...
bazen duvarlar üstüme geliyo dışarı atmak istiyorum kendimi bunalıma girmesem ii valla..
ama ii yönünden bakmaya çalışıyorum şimdi yanlızız ama bebeklermizi kucagmıza aldığmız andan itibaren bu yanlızlık sona erecekk...