Ne ayranim dökülsün ne... :) eşinin yaptigi. Annen cok iyi yapıştırmis laflari net insanlari severim. Yasi basi olan kadin bebek bakacak da o iki seksen yatacak mi. Merhametsiz bu adam.Evet bende bunu konuşmuştum bizim çocuğumuz ama sen 'yardım' ediyorsun diye. Ortak olmana ihtiyacım var diye. Ya malesef doğumum çok ağır geçti. 25 gunun sonunda ancak kendi işimi kendim yapabilir hale geldim. Duş, Tualet hep annem yardım etti. 1 ay bezliydim. İlk ay uzamış sarılık+gaz perişan oldum. O süreçte bile devamlı oraya buraya uzanıp yatıyordu eşim. Annem iş yaptırır. Kendi de yapar ve yaptırır da. Bir iki bir şey dedi diye zaten kötü niyetli olan etti annemi. Bebek ağlıyordu dün. Kalkıp gitmemiş annemden beklemiş. Annemde "siz bebeğiniz ağlayınca ne yapıyorsunuz?" diye sormuş. Ay bi de gicik gelinler gibi kucaklarına alınca hasta olacak diye korkuyor ama annem niye öyle demişmiş niye gidip çocuğu almamışmış? Ne bu?
Ya dedim ki senin kulvarin o insanlar mı o zaman dedimSen de desene ben de başka kadinlar gibi kocasına boynuz takmıyorum, evime, çocuğuma bağlıyım, bunlar olması gerekenler değil mi kiBu erkeklerin kadınlara şiddet uygulanmadığı , aldatmadığı ve de zulmetmediği için övünmeleri yok muuuu...
Aynen onu eşin gibiler anlamaz sadece, dümdüz evi ben temizliyorum desen eminim tum kadinlar anlar temizlige seksen bin şeyin dahil oldugunu. Elinde cocukla ne zor oldugunu.Evt hafta içi haftasonu. Yani arkadaşlarinin davetine bağlı 3 çağırsalar 3,5 çağırsalar 5 gider. Ben aslında yaptıklarımı dümdüz evi temizlemek diye yazacaktım ama onun yaptıklarını tek tek yazınca benim yaptıklarım belli olmazsa diye yazdım. Dümdüz evi temizliyorum diyince bu işe neler girdiği belli olmuyor sanki. (ya da bu konuda sürekli mağdur olduğum için)
Ahaha diyorumbende seni komşu ile aldstmsdigim için çok iyi bir eşim diyorum. Ki iyi eş zaten ona bisi diyen yok ama manevi, maddi ihtiyacım var işte. (parasal değilde onun madde olarak var olması)
Haklısınız elbette ama Türkiye'de yaşadığınızı unutmuşsunuz, ülkemizde ev ve çocuk bakımı annededir ve bu o kadar normalleşmiş ki bu tarz haklı taleplerler ve ifadeler bile anlaşılmaz.Merhaba kızlar, size kısaca durumumu anlatıp tavsiye istemek istiyorum.
Şimdi ben 5 yıllık evliyim. Eşimde bende çalışıyoruz. İkimizinde işi rahat. Gelirimizde orta. Ben 4. yılı hamile kaldım. 5. yıl çocuğumuz oldu. Bu şekilde planlamıştik zaten. Askerlik, iş kurma, psikolojik hazırlık, borçlar derken her şeyi tamamladık, çocuk yaptık.
Doğumum psikolojik olarak çok zordu. İlk iki ay çocuğa alışmakta, anneliğe alışmakta çok zorlandım. İlk ay annem destek oldu. Yaralarım iyileşti, kayınvalidem geldi 10 gün sonra herkes evine gitti. Kaldık baş başa.
Sevgili eşimle şöyle bir sorun yaşıyoruz. Ben anneliğin bu kadarda hayatımı etkileyeceğini bilmiyordum, düşünmüyordum. Şok oldum. Psikolojik ve fizyolojik olarak çok yoruldum. Eşimden destek bekledim. Ilk ay annem varken de gittiklerinde de hep desteğini istedim.
Nedir bu destekler? Psikolojik olarak şefkat ve çocuk bakımına, ev işlerine destek.
Eşim bana destek olmadı diyemem. Psikolojik olarak birkac kez ne kadar zor şeyler yaşadığımı ifade etti. Çocuğumiza çok iyi baktığımı, çok iyi anne olduğumu söyledi. Çocuk çok gazlı iken bana 2, 3 hafta kahvaltı hazırlayıp ise gitti ve 3 aylik dönemde 3 kez fslan çamaşırlari o halletti. Her sabah ekmek aldı. Yine 2 haftasonu büyük tencere iki çeşit yemek yaptı ben o gaz dönemlerinde(3 ay sürdü) , yedim. Tüm dış işleri de o halletti. Hastaneye götürmek, ilaç almak, bez almak, alışveriş yapmak vs. Bir de 3 güne bir çocugu yıkıyorum. Bana çocuğu yıkarken tutmakta ve kuvetini döküp zemini silmekte hep yardım ediyor. Haftada bir iki soframızi topluyor ve her haftasonu bize kahvaltıyi o hazırlıyor. Bebek sarilikken sabahları işe gitmeden önce ve gece (3 ayda toplamda 4 kez falan) bebeğe mama verdi. Bunlar dışında ise hiçbir şey yapmıyor, yapmadı. Burada ne saydiysam o. Özelliklede saymadım ama sayılı yaptı yani aklımda kaldı.
Şimdi benim yaptıklarımi sayalım. Evi temiz tutmak(hergun çocuğun odasını süpürmek, yatakları toplamak, evi havalandırmak, 2 güne bir evi süpürmek, hergun toplamak, hergun Tualet-lavabo yıkamak) , çamaşır(her haftasomu ve bazen haftaici ayırmak, yıkatmak, asmak,katlamak, yerleştirmek) , Ütü(çocuğun kıyafetlerini hep utuluyoruz) çocuğun bakımı(sakinleştirme, burun temizleme, besleme, alt değiştirme ihtiyaçlarını satın alma, oynatma, uyutma, gece kalkma) , akşam yemeklerini hazırlama, bulaşıklari yerleştirme, toplama, yikama(tezgah, firin tost makinesi, Buzdolabı vs) , düzen-tertip (etrafa atılmış çoraplar ve giysileri toplama) ,asilara götürmek. Misafirleri ağırlama.
Bunlari yaparken 2 haftada bir(eşimin misafirleri geleceği zaman) yardım için yarım gün kadın çağırıyorum. Onun yaptığı zaten 3 gün gidiyor max.
Bu yaptıklarımi ilk ay annem yaptı ben anneme yardım ettim. 2 aydan itibaren hep ben yaptım eşim de işte saydığım şekilde yardımlarda bulundu.
Şimdi ikimiz bunları yaparken eşim 3 aydır haftanın 2,3 günü arkadaşları ile çıkmak istiyor. Benim çıkmami, gezmemi istemiyor. (çocuk üşür, mikrop kapar vs.) ama çocuğa baksan ben çıksam biraz diyince onu da hep yokuşa sürüyor. Çocuğa baksan biraz dinlensem demem için onun telefonla oynama, uzanma, uyuma (ve bazı günler arkadaşları ile vakit geçirme) dongulerinin bitmesini beklemem gerekiyor ki bazen o döngü bitince günde bitmiş oluyor. He bazende onun iş yerinde çıkmış sorunları halletmesi veya kafasında halletmesini bekliyorum. Haftasonu Öğle uykusuna yatıyor. Haftaici işten gelince işte o döngüde uyuyor. (ben daha 1 haftadır gün içinde uyuyorum çocuk uyuyunca, ondan önce hiç uyuyamıyordum. Vakit yoktu)
Şimdi size her şeyi anlattım ve soruyorum.
Ben bu adama önce bize zaman ayirmalisin, keşke benimle zaman geçirmeye can atsan (çünkü arkadaşları için can atıyor), sorumlulukları paylaşsak, sevgini hissetmek istiyorum, bende kendime zaman ayırmak istiyorum, çocukla ilgilenmeni istiyorum, duş almak istiyorum dediğim için haksızlık ediyor muyum? (Duş almaya çok takılmayın öyle yazınca sanki cok haklı görünmek ister gibi olmuş ama bu da taleplerim arasında var. O olmadığı zaman duş alamıyorum kokuyorum. Eve gelene kadar 11,12 oluyor yorulunca da alacak güçte hissetmiyorum)
Haklı mıyım, haksız mıyım?
Haklıysam da haksızsam da önerilerinizi istiyorum.
Haklıysam ne yapmamı önerirsiniz?
Haksızsam nasıl kabullenebilirim, yöntem önerir misiniz?
Haklıysam ve kabullenmem gerekiyorsa da öneride bulunur musunuz?
Hastalığı eşiniz de gittiği yerlerden kapıp eve getirebilir yani sen hiç çıkma hep ben çıkayım mantığı yanlış. İkinizin de belli aralıklarla kişisel zaman geçirmesini çok doğru buluyorum. Örneğin dün ben çocuk uyuyunca 3 saatliğine AVM ye gittim alışveril yaptım uyanınca eşim çorbasını içirdi sonra ben geldim eve akşam da çocuğu babaannesine bırakığ 1 saatliğine misafirliğe gittik. Bu şekilde birbirinize alan açabilirsiniz devamlı evde kalan kişi siz olursanız psikolojiniz kaldırmaz. Eşiniz görevlerini yapıyor ev işlerinden kendi payına düşeni yapmaya gayret ediyor bu çok güzel ancak yine de anne olarak en büyük yük sizin omzunuzda ben sizi anlıyorum yakın zamanda bununla alakalı benim de bazı sorunlarım oldu ama bahsettiğim şekilde çözdük . Eşiniz bence bir süre daha size destek olmalı haftada 1 defa çıkmalı sonrasında zaten bebek büyüyecek siz de daha rahat olacaksınızMerhaba kızlar, size kısaca durumumu anlatıp tavsiye istemek istiyorum.
Şimdi ben 5 yıllık evliyim. Eşimde bende çalışıyoruz. İkimizinde işi rahat. Gelirimizde orta. Ben 4. yılı hamile kaldım. 5. yıl çocuğumuz oldu. Bu şekilde planlamıştik zaten. Askerlik, iş kurma, psikolojik hazırlık, borçlar derken her şeyi tamamladık, çocuk yaptık.
Doğumum psikolojik olarak çok zordu. İlk iki ay çocuğa alışmakta, anneliğe alışmakta çok zorlandım. İlk ay annem destek oldu. Yaralarım iyileşti, kayınvalidem geldi 10 gün sonra herkes evine gitti. Kaldık baş başa.
Sevgili eşimle şöyle bir sorun yaşıyoruz. Ben anneliğin bu kadarda hayatımı etkileyeceğini bilmiyordum, düşünmüyordum. Şok oldum. Psikolojik ve fizyolojik olarak çok yoruldum. Eşimden destek bekledim. Ilk ay annem varken de gittiklerinde de hep desteğini istedim.
Nedir bu destekler? Psikolojik olarak şefkat ve çocuk bakımına, ev işlerine destek.
Eşim bana destek olmadı diyemem. Psikolojik olarak birkac kez ne kadar zor şeyler yaşadığımı ifade etti. Çocuğumiza çok iyi baktığımı, çok iyi anne olduğumu söyledi. Çocuk çok gazlı iken bana 2, 3 hafta kahvaltı hazırlayıp ise gitti ve 3 aylik dönemde 3 kez fslan çamaşırlari o halletti. Her sabah ekmek aldı. Yine 2 haftasonu büyük tencere iki çeşit yemek yaptı ben o gaz dönemlerinde(3 ay sürdü) , yedim. Tüm dış işleri de o halletti. Hastaneye götürmek, ilaç almak, bez almak, alışveriş yapmak vs. Bir de 3 güne bir çocugu yıkıyorum. Bana çocuğu yıkarken tutmakta ve kuvetini döküp zemini silmekte hep yardım ediyor. Haftada bir iki soframızi topluyor ve her haftasonu bize kahvaltıyi o hazırlıyor. Bebek sarilikken sabahları işe gitmeden önce ve gece (3 ayda toplamda 4 kez falan) bebeğe mama verdi. Bunlar dışında ise hiçbir şey yapmıyor, yapmadı. Burada ne saydiysam o. Özelliklede saymadım ama sayılı yaptı yani aklımda kaldı.
Şimdi benim yaptıklarımi sayalım. Evi temiz tutmak(hergun çocuğun odasını süpürmek, yatakları toplamak, evi havalandırmak, 2 güne bir evi süpürmek, hergun toplamak, hergun Tualet-lavabo yıkamak) , çamaşır(her haftasomu ve bazen haftaici ayırmak, yıkatmak, asmak,katlamak, yerleştirmek) , Ütü(çocuğun kıyafetlerini hep utuluyoruz) çocuğun bakımı(sakinleştirme, burun temizleme, besleme, alt değiştirme ihtiyaçlarını satın alma, oynatma, uyutma, gece kalkma) , akşam yemeklerini hazırlama, bulaşıklari yerleştirme, toplama, yikama(tezgah, firin tost makinesi, Buzdolabı vs) , düzen-tertip (etrafa atılmış çoraplar ve giysileri toplama) ,asilara götürmek. Misafirleri ağırlama.
Bunlari yaparken 2 haftada bir(eşimin misafirleri geleceği zaman) yardım için yarım gün kadın çağırıyorum. Onun yaptığı zaten 3 gün gidiyor max.
Bu yaptıklarımi ilk ay annem yaptı ben anneme yardım ettim. 2 aydan itibaren hep ben yaptım eşim de işte saydığım şekilde yardımlarda bulundu.
Şimdi ikimiz bunları yaparken eşim 3 aydır haftanın 2,3 günü arkadaşları ile çıkmak istiyor. Benim çıkmami, gezmemi istemiyor. (çocuk üşür, mikrop kapar vs.) ama çocuğa baksan ben çıksam biraz diyince onu da hep yokuşa sürüyor. Çocuğa baksan biraz dinlensem demem için onun telefonla oynama, uzanma, uyuma (ve bazı günler arkadaşları ile vakit geçirme) dongulerinin bitmesini beklemem gerekiyor ki bazen o döngü bitince günde bitmiş oluyor. He bazende onun iş yerinde çıkmış sorunları halletmesi veya kafasında halletmesini bekliyorum. Haftasonu Öğle uykusuna yatıyor. Haftaici işten gelince işte o döngüde uyuyor. (ben daha 1 haftadır gün içinde uyuyorum çocuk uyuyunca, ondan önce hiç uyuyamıyordum. Vakit yoktu)
Şimdi size her şeyi anlattım ve soruyorum.
Ben bu adama önce bize zaman ayirmalisin, keşke benimle zaman geçirmeye can atsan (çünkü arkadaşları için can atıyor), sorumlulukları paylaşsak, sevgini hissetmek istiyorum, bende kendime zaman ayırmak istiyorum, çocukla ilgilenmeni istiyorum, duş almak istiyorum dediğim için haksızlık ediyor muyum? (Duş almaya çok takılmayın öyle yazınca sanki cok haklı görünmek ister gibi olmuş ama bu da taleplerim arasında var. O olmadığı zaman duş alamıyorum kokuyorum. Eve gelene kadar 11,12 oluyor yorulunca da alacak güçte hissetmiyorum)
Haklı mıyım, haksız mıyım?
Haklıysam da haksızsam da önerilerinizi istiyorum.
Haklıysam ne yapmamı önerirsiniz?
Haksızsam nasıl kabullenebilirim, yöntem önerir misiniz?
Haklıysam ve kabullenmem gerekiyorsa da öneride bulunur musunuz?
Buna katiliyorum herkes evli barkli cocuklu kim bunla 3-5 gun disari cikacak bütün sorumsuzlar birbirini bulmus ya da.arkadaş değildir o
arkadaşla haftada üç beş gün geçirilmez
çocukla zaman geçirsin o ara haftasonu sizde avm, arkadaş sohbeti vb. biyerlere gidin. bukadar sorumluluk yükleyip yatağa gelincede sırnaşıyolar ya duyunca insan deliriyor. bizim henüz çocuğumuz yok, bunu duyunca ileride senide görcez kız diyceksiniz muhtemelen ama dışarıdan bi gözle yazmak istedim.aynı sorun bende de var maalesef. yani kocam hiç yardım etmiyor diyemem ediyor ama benim yaptıklarımın yanında nokta kadar kalır. kesinlikle haklısınız ama size maalesef bi öneride bulunamayacağım çünkü kelin ilacı olsa başına sürermiş. benim çocuğum şu an 5 yaşında kreşe gidiyor aynı zamanda ben de çalışıyorum. işe gitmeden sabah kendimi hazırla çocuğu hazırla çocuğu kreşe bırak işe git işten dönerken kreşten al eve gel yemek yap temizlik yap çocukla ilgilen kocaya yemek hazırla vs. vs. vs. anladınız siz onu. artık sonunda ben de delirmiş vaziyette sürekli eşime söylenirken buluyorum kendimi. aynı sizin eşiniz gibi benimki de arkadaşlarına pek meraklıdır. çağırdığı anda koşar gider. buna da stres atmak der. ben nasıl stres atacam peki ??? kesinlikle erkekler bu dünyaya rahat etmeye gelmişler. kadınlara çok üzülüyorum. Allah yardımcımız olsun..
evlenmeden önce benimkife öyleydi, artık çıkmasına izin vermiyorum haftada 3 ne o öyle, 2 haftada bire indirdik, bekarlık hayatı biter evlendik artık kimse kusura bakmasın.arkadaş değildir o
arkadaşla haftada üç beş gün geçirilmez
Ben, eşinizin 3 gün dışarı çıkma isteğinden başka sorun göremedim. Bunu da konuşarak ortak noktada bulunabilirsiniz.Şimdilik gitmiyorum ama yakında başlayacağım. Yüküm daha da artacağı için aşırı korkuyorum.
Valla tam dayaklık eşiniz. Anneniz gidince bir ara davet etmeyin onları. Eşinizi de kendine getirin bu süreçte. Ailenize de ayıp edecek yoksa. Eşinize de resti çekin valla ben şunu şunu yaşıyorum senden şunu şunu bekliyorum. Yokse üç dayanırım beş dayanırım sonradında gemileri yakarım diye. Mıymıy hem bakmıyor hem hasta olur derdinde. Süreçte yoksun sonuçlar hakkında konuşma bari. Hasta olsa da sen hasta ettin der bu manyak. E baksaydın da sen etmeseydin. Valla net olun yola gelsin . Çocuk bakımında her yaş ayrı zor. Hep destek lazım ne kadar erken o kadar iyi. Aksi halde cidden bir süre sonra boşanma düşüncesi sarar sizi evlilik kalitesizleşir. İnsan kin duymaya başlar ihtiyaç anında yardımı olmayana niye sarılayım der mesela.Evet bende bunu konuşmuştum bizim çocuğumuz ama sen 'yardım' ediyorsun diye. Ortak olmana ihtiyacım var diye. Ya malesef doğumum çok ağır geçti. 25 gunun sonunda ancak kendi işimi kendim yapabilir hale geldim. Duş, Tualet hep annem yardım etti. 1 ay bezliydim. İlk ay uzamış sarılık+gaz perişan oldum. O süreçte bile devamlı oraya buraya uzanıp yatıyordu eşim. Annem iş yaptırır. Kendi de yapar ve yaptırır da. Bir iki bir şey dedi diye zaten kötü niyetli olan etti annemi. Bebek ağlıyordu dün. Kalkıp gitmemiş annemden beklemiş. Annemde "siz bebeğiniz ağlayınca ne yapıyorsunuz?" diye sormuş. Ay bi de gicik gelinler gibi kucaklarına alınca hasta olacak diye korkuyor ama annem niye öyle demişmiş niye gidip çocuğu almamışmış? Ne bu?
Haklısınız konunuzda ama bana bunlar fazla geldi. Daha yeni anne olmuşsunuz, ki zorlanıyorsunuz da. Bırakın çocuğun odası azcık dağınık kalsınŞimdi benim yaptıklarımi sayalım. Evi temiz tutmak(hergun çocuğun odasını süpürmek, yatakları toplamak, evi havalandırmak, 2 güne bir evi süpürmek, hergun toplamak, hergun Tualet-lavabo yıkamak) , çamaşır(her haftasomu ve bazen haftaici ayırmak, yıkatmak, asmak,katlamak, yerleştirmek)
Evet sürekli anlasilamamanin verdiği endişe olsa gerekAynen onu eşin gibiler anlamaz sadece, dümdüz evi ben temizliyorum desen eminim tum kadinlar anlar temizlige seksen bin şeyin dahil oldugunu. Elinde cocukla ne zor oldugunu.
Kalsın ama çok fazla toz var. Dağınık olsa da temizlemem lazım. Temizlemek için düzenlemem lazım garip bir döngü belki bunu da aşmam gerekiyordur. Dağınık birakabilmem gerekir belki de. Bu konuyu da düşünmeliyimHaklısınız konunuzda ama bana bunlar fazla geldi. Daha yeni anne olmuşsunuz, ki zorlanıyorsunuz da. Bırakın çocuğun odası azcık dağınık kalsın
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?