• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Haklı mıyım, haksız mıyım? Objektif olun lütfen.

Bebeğin hasta olması çok umrundaysa neden fellik fellik geziyor? Mikrop kapıp getirmek değil mi mesele? Eşiniz tamamen sallıyor. Ebeveyn olmayı kaldıramamış, iyi bir baba değil. 11 aylık bebeğim var, sadece ben ve eşim bakıyoruz. Haftada bir kere bebeğimi babasına bırakıp ya akşam arkadaşımla buluşurum ya da bir erkinliğe giderim gündüz. Her gün mutlaka bebeği dışarı çıkarırım zaten gelişimi için insan görmesi, en azından market rafı bile görse inanılmaz önemli. Bebek evde oturup büyütülmez ve tek başınıza çıkmanız zorsa bunu babası mutlaka yapmalı. Valla eğer böyle bir hayat yaşatacaksa bebeğin gelişimi açısından aile evinize gitmeniz daha iyi olabilir. Hem size hem minik bebeğe üzüldüm ben.
 
Arkadaslariyla cikip ne yapiyor da bu kadar bagimlisi olmus? Alkol filan mi kullaniyorlar? Onlarl bulusamayinca yerinde duramamasi nedir?

Acaba arkadaslari anlayissiz tipler de laf mi sokuyorlar? Kilibik ya da kadindan izin alamadin mi vs. Gibi. Eger boyle bir durum varsa o arkadaslara caktirmadan yavas yavas yallah.
 
Baba olmak istemeyen birini baba yapmışsıniz gibi duruyor burdan bakinca? Adam idrak edememiş cocuk olunca kendi şahsi hayatinin bitmesi gerektigini daha. Eli kapida duruyor. Sonuna kadar sen haklısın, o eli bi kırcan önce. Iki de bi arkadasla bulusmak olmaz artik bitmeli.

Ama basindan beri adam boyleyse ve sen istedin diye olduysa cocuk, maalesef senin daha fazla sorumluluk üstlenmek gerekiyor. Benim fikrime göre yani. Bunu da adamin sana lutfeder gibi is yapmasindan çıkarıyorum. Normalde insan evladına bakmayi zevkle yapmali, karısının çenesi kapansin diye gostermelik şekilde degil.
 
Tabii ki siz haklısınız,öncesinde çalışan bir kadın olarak bu kadar süre evde kalması bile zorken güya bebek hastalanmasın diye hepten eve tıkılmak insanı çok bunaltır en başta. Arkadaşlarla kafa dağıtmayı kutsal görev gibi haftanın 3 günü ille yapacak,aynı tutkuyla babalık yapıyor mu ki kafa dağıtmayı hak etmiş? Bahanesi işe gitmesidir kafa dağıtmanın,peki ya siz hak etmiyor musunuz kafanızı dağıtmayı, kolay mı anne olmak.. sizi manevi olarak da ihmal ediyor, ev ve bebek konusunda da üstüne düşeni yapmıyor. Madde madde görev dağılımı yapın erkeklerin çoğu komutsuz çalışmıyor. Üstüne düşeni yapmadan kafa da dağıtmaya hakkı olmasın,ödül ceza yöntemi 😅
Ay zaten anlaştık güya ama tüm anlaşmaları bozuyor :(. Zaten biraz bir şeyler yapıyorsa net aksam dışarı çıkacaktır. Cidden aşırı bunalıyorum evde. Bari o ilgilense o boşluğu doldursa. Tek muhabbeti iş yerinde şu oldu bu oldu, ailen şöyle kötü böyle kötü(Ki hiçte kötü notu değiller) ve parapul. (abartıyor muyum? Hani biraz aşk, duygular bunları da konuşmak istiyorum) ay birde hiçbir şeye yapmam hayır demez. Her şeye tamam canım yaparım der ve unutur. Üst üste 3 iş verirsem ilk ikisini unutur. 😂 Tobe ya Rabbım ya
 
Merhaba kızlar, size kısaca durumumu anlatıp tavsiye istemek istiyorum.

Şimdi ben 5 yıllık evliyim. Eşimde bende çalışıyoruz. İkimizinde işi rahat. Gelirimizde orta. Ben 4. yılı hamile kaldım. 5. yıl çocuğumuz oldu. Bu şekilde planlamıştik zaten. Askerlik, iş kurma, psikolojik hazırlık, borçlar derken her şeyi tamamladık, çocuk yaptık.

Doğumum psikolojik olarak çok zordu. İlk iki ay çocuğa alışmakta, anneliğe alışmakta çok zorlandım. İlk ay annem destek oldu. Yaralarım iyileşti, kayınvalidem geldi 10 gün sonra herkes evine gitti. Kaldık baş başa.

Sevgili eşimle şöyle bir sorun yaşıyoruz. Ben anneliğin bu kadarda hayatımı etkileyeceğini bilmiyordum, düşünmüyordum. Şok oldum. Psikolojik ve fizyolojik olarak çok yoruldum. Eşimden destek bekledim. Ilk ay annem varken de gittiklerinde de hep desteğini istedim.

Nedir bu destekler? Psikolojik olarak şefkat ve çocuk bakımına, ev işlerine destek.

Eşim bana destek olmadı diyemem. Psikolojik olarak birkac kez ne kadar zor şeyler yaşadığımı ifade etti. Çocuğumiza çok iyi baktığımı, çok iyi anne olduğumu söyledi. Çocuk çok gazlı iken bana 2, 3 hafta kahvaltı hazırlayıp ise gitti ve 3 aylik dönemde 3 kez fslan çamaşırlari o halletti. Her sabah ekmek aldı. Yine 2 haftasonu büyük tencere iki çeşit yemek yaptı ben o gaz dönemlerinde(3 ay sürdü) , yedim. Tüm dış işleri de o halletti. Hastaneye götürmek, ilaç almak, bez almak, alışveriş yapmak vs. Bir de 3 güne bir çocugu yıkıyorum. Bana çocuğu yıkarken tutmakta ve kuvetini döküp zemini silmekte hep yardım ediyor. Haftada bir iki soframızi topluyor ve her haftasonu bize kahvaltıyi o hazırlıyor. Bebek sarilikken sabahları işe gitmeden önce ve gece (3 ayda toplamda 4 kez falan) bebeğe mama verdi. Bunlar dışında ise hiçbir şey yapmıyor, yapmadı. Burada ne saydiysam o. Özelliklede saymadım ama sayılı yaptı yani aklımda kaldı.

Şimdi benim yaptıklarımi sayalım. Evi temiz tutmak(hergun çocuğun odasını süpürmek, yatakları toplamak, evi havalandırmak, 2 güne bir evi süpürmek, hergun toplamak, hergun Tualet-lavabo yıkamak) , çamaşır(her haftasomu ve bazen haftaici ayırmak, yıkatmak, asmak,katlamak, yerleştirmek) , Ütü(çocuğun kıyafetlerini hep utuluyoruz) çocuğun bakımı(sakinleştirme, burun temizleme, besleme, alt değiştirme ihtiyaçlarını satın alma, oynatma, uyutma, gece kalkma) , akşam yemeklerini hazırlama, bulaşıklari yerleştirme, toplama, yikama(tezgah, firin tost makinesi, Buzdolabı vs) , düzen-tertip (etrafa atılmış çoraplar ve giysileri toplama) ,asilara götürmek. Misafirleri ağırlama.
Bunlari yaparken 2 haftada bir(eşimin misafirleri geleceği zaman) yardım için yarım gün kadın çağırıyorum. Onun yaptığı zaten 3 gün gidiyor max.

Bu yaptıklarımi ilk ay annem yaptı ben anneme yardım ettim. 2 aydan itibaren hep ben yaptım eşim de işte saydığım şekilde yardımlarda bulundu.

Şimdi ikimiz bunları yaparken eşim 3 aydır haftanın 2,3 günü arkadaşları ile çıkmak istiyor. Benim çıkmami, gezmemi istemiyor. (çocuk üşür, mikrop kapar vs.) ama çocuğa baksan ben çıksam biraz diyince onu da hep yokuşa sürüyor. Çocuğa baksan biraz dinlensem demem için onun telefonla oynama, uzanma, uyuma (ve bazı günler arkadaşları ile vakit geçirme) dongulerinin bitmesini beklemem gerekiyor ki bazen o döngü bitince günde bitmiş oluyor. He bazende onun iş yerinde çıkmış sorunları halletmesi veya kafasında halletmesini bekliyorum. Haftasonu Öğle uykusuna yatıyor. Haftaici işten gelince işte o döngüde uyuyor. (ben daha 1 haftadır gün içinde uyuyorum çocuk uyuyunca, ondan önce hiç uyuyamıyordum. Vakit yoktu)

Şimdi size her şeyi anlattım ve soruyorum.

Ben bu adama önce bize zaman ayirmalisin, keşke benimle zaman geçirmeye can atsan (çünkü arkadaşları için can atıyor), sorumlulukları paylaşsak, sevgini hissetmek istiyorum, bende kendime zaman ayırmak istiyorum, çocukla ilgilenmeni istiyorum, duş almak istiyorum dediğim için haksızlık ediyor muyum? (Duş almaya çok takılmayın öyle yazınca sanki cok haklı görünmek ister gibi olmuş ama bu da taleplerim arasında var. O olmadığı zaman duş alamıyorum kokuyorum. Eve gelene kadar 11,12 oluyor yorulunca da alacak güçte hissetmiyorum)

Haklı mıyım, haksız mıyım?
Haklıysam da haksızsam da önerilerinizi istiyorum.
Haklıysam ne yapmamı önerirsiniz?
Haksızsam nasıl kabullenebilirim, yöntem önerir misiniz?
Haklıysam ve kabullenmem gerekiyorsa da öneride bulunur musunuz?
ben sana tek tek yazacağım.
1)Yazdıkların kadarıyla eşin sana yardım etmeyen biri değil keşke daha çok yapsa ama bu bile bişey senin yazdıklarının yüzde 1ni bile yapmayan erkekler var. Bu konuda hak veremedim sana.
2)Senin içinde bulunduğun psikolojik durumu ne yaparsan yap eşin anlamaz, empati kurmaya çalışsada yok mümkün değil anlayamaz. Çocukla senin aranda olan o bağı kuramaz bu sebeple de seni anlayamaz. Anlamasını bekleme sadece anlıyormuş gibi yapsada yeterli...
3)Erkekler kadınlar gibi değildir. Evcimen değiller fıtratlarında yok o arkadaşları çağırdımı illaki gidecekler. 2 yakaları belada olsa yine giderler. Haftada 1 gidip kafa dağıtması normal ama 2-3 gün fazla eşin bu konuda haksız çünkü artık ailesiniz ve sizinle vakit geçirerek eğlenmeyi öğrenmeli.
4)Valla rusya bizden çok daha soğuk bir ülke ama herkes minicik bebeğini bile çıkarıyor karda kışta hiçte hasta olmuyorlar. Ben çocuklarımı her zaman dışarı çıkardım gezdirdim soğuktan hasta olduğunu hiç görmedim. Bu konuda eşiniz çok ama çok haksız sizi istediğiniz her zaman dışarı çıkarmalı. Hafta içi 1 gün muhakkak avm gezdirsin 1 parça küçük bir alışveriş, yemek yemek 1 fincan kahve çokmu lüks yani. Ayrıca hafta sonu muhakkak bir etkinlik düzenlemeli ve bunu o yapmalı. Akıl edecek gezdirecek hem sizi hem bebeği inanın bu hem size hem bebeğe çok iyi gelir.
5)Ev işlerine bişey diyemeyeceğim ama sevgi ve ilgi konusunda çok çok haklısınız. Hiç bişey yapamıyorsa bile size prenses gibi hissettirmeli. Zaten bunu yapsa sizde buraya konu açmazdınız.
Öneriler: Haftada 1 gidip kafa dağıtmasına izin verin, erkeklere erkek muhabbeti gerçekten ihtiyaç. Sizde bebek iyice ele yüze gelince tahminen 6 aylıkken planlar yapmaya başlayın sizinde bir özel gününüz olmalı. En önemli tavsiyem ailecek hafta sonları aktivitesi. Kahvaltı olabilir, yeşillikler arası gezme, enteresan bir müze gezme, sahaf gezme vs. vs. inşallah faydalı olmuşumdur.
 
Yani eşiniz yardım ediyormuş. Bana yardım etme olayı saçma geliyor. Yani asıl iş sizde o da yardım etmiş demek oluyor bu. Ama ev de çocuk da ortak. Yarıyarıya yapmak gerekir. Arkadaşları ile çıksın haftada bir. Haftada bir de siz çıkın, bebeğe o baksın. Bazen de bebeği yanınoza alın. Ne demek çocukla sizin çıkmanızı istemiyor bu lafa cinnet geçirirdim galiba. Ne kadar bencil. E siz evde hapis mı duracaksınız. Eşinizi bencil buldum ben. İşe gidip calışıyor desem yenidoğan bebeğe bakmak daha zor işten. Eşiniz işte dinleniyor dur bence. E gece de o uyuyor siz uyanık. Ben hak verdim şahsen size. Bence dinlemeyin ne konuşursa konuşsun. Hazırlanın bebeği de alın dışarı çıkın. Arkadaş olmasa gidin tek bı kafeye yemek yiyin tatlı yiyin. Bu aylar en rahatı emiyor besleme derdi de yok yemek, yürüme yok peşinden koşma vs. Eve de çok meraklıysa eşiniz kapansın.
Siz de evi havalandırmaya kadar yazmışsınız. Abartınız da var yani ama bence eşinize sinir olduğunuz için dikkatinizi çekoyor bu durum. İki haftada bir temizliğe biri geliyormuş. Robin süporge alın günlük süpürsün silsin. Çamaşır kurutma makinesi alın o da kurutsun asma derdi olmasın. Bunlar sizi rahatlatır. Haftada bir de çocuksuz dışarı çıkın. Haftada bir de eşiniz çıksın. Üc çok bence çalısana. Ha haftaiçi çıkayım diyorsa işi rahat enerjisi var demek, o zaman otursun ertesi günün yemeğini yapsın.
Evt hafta içi haftasonu. Yani arkadaşlarinin davetine bağlı 3 çağırsalar 3,5 çağırsalar 5 gider. Ben aslında yaptıklarımı dümdüz evi temizlemek diye yazacaktım ama onun yaptıklarını tek tek yazınca benim yaptıklarım belli olmazsa diye yazdım. Dümdüz evi temizliyorum diyince bu işe neler girdiği belli olmuyor sanki. (ya da bu konuda sürekli mağdur olduğum için)
 
Ek olarak temel sorun annemizin bir ay kalması. Bu erkekler o ara bebekten daha rahat oluyor. Anneniz yemek temizlik bebek bakmıstır eşinize sıfır görev. Bı yayılıyorlar sonra şok. Bir hafta kalsa yeter genel olarak refakate anne. O ara eşi de asla boş borakmamak lazım iş yaptırmak lazım sonra bu şekilde kendini nimetten sanıyor. Yardımcı oluyorum bebeğe ev işine cümlesi bile beni sinirlendiriyor. Ne yardımı yahu yarısını yapacaksın. Yardımı kim yapar arkadaş yapar anne yapar komşu yapar. Eş değil yani
Evet bende bunu konuşmuştum bizim çocuğumuz ama sen 'yardım' ediyorsun diye. Ortak olmana ihtiyacım var diye. Ya malesef doğumum çok ağır geçti. 25 gunun sonunda ancak kendi işimi kendim yapabilir hale geldim. Duş, Tualet hep annem yardım etti. 1 ay bezliydim. İlk ay uzamış sarılık+gaz perişan oldum. O süreçte bile devamlı oraya buraya uzanıp yatıyordu eşim. Annem iş yaptırır. Kendi de yapar ve yaptırır da. Bir iki bir şey dedi diye zaten kötü niyetli olan etti annemi. Bebek ağlıyordu dün. Kalkıp gitmemiş annemden beklemiş. Annemde "siz bebeğiniz ağlayınca ne yapıyorsunuz?" diye sormuş. Ay bi de gicik gelinler gibi kucaklarına alınca hasta olacak diye korkuyor ama annem niye öyle demişmiş niye gidip çocuğu almamışmış? Ne bu?
 
Annelik kolay bişey değil böyle zorlukları var ve tek değilsin. Kadının ve erkeğin birbirne destek olmalı bir iki üç yaptı ama on kez yapmadı gibi hesaplar yapmak doğru değil kendisi calışan bir insan fiizksel yorulmasa da mental olarak yoruluyor olabilir. Bir erkek hergün evde yemek yapıp elinde bezle dolaşamaz. Sen ya bakıcı yada temizlikci tutacaksın ki bu devirde bakıcı olarak hiç kimseye güven olmaz.. ama zaman ayırma konusuna gelirsek hemfikiriz orda haklısın orda duracak hem sana alan tanımalı kendine bakman için dışarı cıkıp nefes alıp stress atabilmen için ayrıca arkadaşlarından önce de senle zaman geçirmesi gerekir. Seni baskılaması saçma ozaman oda dışarı çıkmasın eve mikrop getirmesin arkadaşlarından. Eğer daha önce hiç sesini çıkarmadıysan hiç delirdiğini görmediyse bikere sağlam delirmelisin bikere ama tam sağlam ona giydirmelisin ki totosunun üstüne otursun bi düşünsün şoka uğratmalısın belli ki. Sanırım fazla yumuşak ve altan alan birisin. Yani hergün sana ev işlerinde destek olmasa da şefkat ve ilgi konusunu anlıyorum ve o konuda sonuna kadar da haklısın.. pırıl pırıl çıldırmalısın ..
Evet ev işini bir şekilde halletsem bile yalnız hissetmeyi halledemiyorum. Gurbette tek başına çocuk büyütüyorum.
 
İmkan sağlasa ne demek yaa.. bunaldım ,ben de biraz kendime vakit ayıracağım diyin,biraz da o baksın bebeğe..yazdıklarınızdan bebek doğana kadar herşey yolunda,sonrasında 2 ay iyi,son 3 ay değişti gibi anladım..listeye bakınca siz de,insanı bunaltacak kadar fazla planlı programlı birisiniz gibi..bebek de olunca,sizin de psikolojik sorunlar derken adam da bunalıma girdi,kaçacak yer mi arıyor acaba?haftanın 3 günü dışarı çıkmak tuhaf geldi bana..insan annesini bile haftada 3 gün görmek istemez 😊kavgasız konuşmaya çalışın,düzelir bence..öyle kötü bi koca gibi gelmedi bana..tabi haftanın 3 günü başka işler peşinde değilse🤨
Yok kötü değildir. Aldatma vade yok küçük yer burası gittiği yere kadar biliyorum. Arayıp kolaçan da ediyorum beşer şaşar sonuçta. Çocuktan önce 5 kez bile çıktığı olurdu :D aynı aslında ama ben artık yükü taşıyamıyorum. Hallediyorum ama yorgunluktan öfke doluyorum.
 
ben sana tek tek yazacağım.
1)Yazdıkların kadarıyla eşin sana yardım etmeyen biri değil keşke daha çok yapsa ama bu bile bişey senin yazdıklarının yüzde 1ni bile yapmayan erkekler var. Bu konuda hak veremedim sana.
2)Senin içinde bulunduğun psikolojik durumu ne yaparsan yap eşin anlamaz, empati kurmaya çalışsada yok mümkün değil anlayamaz. Çocukla senin aranda olan o bağı kuramaz bu sebeple de seni anlayamaz. Anlamasını bekleme sadece anlıyormuş gibi yapsada yeterli...
3)Erkekler kadınlar gibi değildir. Evcimen değiller fıtratlarında yok o arkadaşları çağırdımı illaki gidecekler. 2 yakaları belada olsa yine giderler. Haftada 1 gidip kafa dağıtması normal ama 2-3 gün fazla eşin bu konuda haksız çünkü artık ailesiniz ve sizinle vakit geçirerek eğlenmeyi öğrenmeli.
4)Valla rusya bizden çok daha soğuk bir ülke ama herkes minicik bebeğini bile çıkarıyor karda kışta hiçte hasta olmuyorlar. Ben çocuklarımı her zaman dışarı çıkardım gezdirdim soğuktan hasta olduğunu hiç görmedim. Bu konuda eşiniz çok ama çok haksız sizi istediğiniz her zaman dışarı çıkarmalı. Hafta içi 1 gün muhakkak avm gezdirsin 1 parça küçük bir alışveriş, yemek yemek 1 fincan kahve çokmu lüks yani. Ayrıca hafta sonu muhakkak bir etkinlik düzenlemeli ve bunu o yapmalı. Akıl edecek gezdirecek hem sizi hem bebeği inanın bu hem size hem bebeğe çok iyi gelir.
5)Ev işlerine bişey diyemeyeceğim ama sevgi ve ilgi konusunda çok çok haklısınız. Hiç bişey yapamıyorsa bile size prenses gibi hissettirmeli. Zaten bunu yapsa sizde buraya konu açmazdınız.
Öneriler: Haftada 1 gidip kafa dağıtmasına izin verin, erkeklere erkek muhabbeti gerçekten ihtiyaç. Sizde bebek iyice ele yüze gelince tahminen 6 aylıkken planlar yapmaya başlayın sizinde bir özel gününüz olmalı. En önemli tavsiyem ailecek hafta sonları aktivitesi. Kahvaltı olabilir, yeşillikler arası gezme, enteresan bir müze gezme, sahaf gezme vs. vs. inşallah faydalı olmuşumdur.
Evet tabiki. Özenle yazmışsınız teşekkür ederim. Burada ki hanımlara minnettarım sayenizde kafamda fikirler oluştu. İlgi kısmında tatmin olsam belki tüm o yorucu işler tatlı bir yorgunluk bile olabilir. Küçük ilçede olmasak neler yaparım belki ama büyük şehirli olup küçücük ilçede yasamak bile çok bunaltıcı
 
Merhaba kızlar, size kısaca durumumu anlatıp tavsiye istemek istiyorum.

Şimdi ben 5 yıllık evliyim. Eşimde bende çalışıyoruz. İkimizinde işi rahat. Gelirimizde orta. Ben 4. yılı hamile kaldım. 5. yıl çocuğumuz oldu. Bu şekilde planlamıştik zaten. Askerlik, iş kurma, psikolojik hazırlık, borçlar derken her şeyi tamamladık, çocuk yaptık.

Doğumum psikolojik olarak çok zordu. İlk iki ay çocuğa alışmakta, anneliğe alışmakta çok zorlandım. İlk ay annem destek oldu. Yaralarım iyileşti, kayınvalidem geldi 10 gün sonra herkes evine gitti. Kaldık baş başa.

Sevgili eşimle şöyle bir sorun yaşıyoruz. Ben anneliğin bu kadarda hayatımı etkileyeceğini bilmiyordum, düşünmüyordum. Şok oldum. Psikolojik ve fizyolojik olarak çok yoruldum. Eşimden destek bekledim. Ilk ay annem varken de gittiklerinde de hep desteğini istedim.

Nedir bu destekler? Psikolojik olarak şefkat ve çocuk bakımına, ev işlerine destek.

Eşim bana destek olmadı diyemem. Psikolojik olarak birkac kez ne kadar zor şeyler yaşadığımı ifade etti. Çocuğumiza çok iyi baktığımı, çok iyi anne olduğumu söyledi. Çocuk çok gazlı iken bana 2, 3 hafta kahvaltı hazırlayıp ise gitti ve 3 aylik dönemde 3 kez fslan çamaşırlari o halletti. Her sabah ekmek aldı. Yine 2 haftasonu büyük tencere iki çeşit yemek yaptı ben o gaz dönemlerinde(3 ay sürdü) , yedim. Tüm dış işleri de o halletti. Hastaneye götürmek, ilaç almak, bez almak, alışveriş yapmak vs. Bir de 3 güne bir çocugu yıkıyorum. Bana çocuğu yıkarken tutmakta ve kuvetini döküp zemini silmekte hep yardım ediyor. Haftada bir iki soframızi topluyor ve her haftasonu bize kahvaltıyi o hazırlıyor. Bebek sarilikken sabahları işe gitmeden önce ve gece (3 ayda toplamda 4 kez falan) bebeğe mama verdi. Bunlar dışında ise hiçbir şey yapmıyor, yapmadı. Burada ne saydiysam o. Özelliklede saymadım ama sayılı yaptı yani aklımda kaldı.

Şimdi benim yaptıklarımi sayalım. Evi temiz tutmak(hergun çocuğun odasını süpürmek, yatakları toplamak, evi havalandırmak, 2 güne bir evi süpürmek, hergun toplamak, hergun Tualet-lavabo yıkamak) , çamaşır(her haftasomu ve bazen haftaici ayırmak, yıkatmak, asmak,katlamak, yerleştirmek) , Ütü(çocuğun kıyafetlerini hep utuluyoruz) çocuğun bakımı(sakinleştirme, burun temizleme, besleme, alt değiştirme ihtiyaçlarını satın alma, oynatma, uyutma, gece kalkma) , akşam yemeklerini hazırlama, bulaşıklari yerleştirme, toplama, yikama(tezgah, firin tost makinesi, Buzdolabı vs) , düzen-tertip (etrafa atılmış çoraplar ve giysileri toplama) ,asilara götürmek. Misafirleri ağırlama.
Bunlari yaparken 2 haftada bir(eşimin misafirleri geleceği zaman) yardım için yarım gün kadın çağırıyorum. Onun yaptığı zaten 3 gün gidiyor max.

Bu yaptıklarımi ilk ay annem yaptı ben anneme yardım ettim. 2 aydan itibaren hep ben yaptım eşim de işte saydığım şekilde yardımlarda bulundu.

Şimdi ikimiz bunları yaparken eşim 3 aydır haftanın 2,3 günü arkadaşları ile çıkmak istiyor. Benim çıkmami, gezmemi istemiyor. (çocuk üşür, mikrop kapar vs.) ama çocuğa baksan ben çıksam biraz diyince onu da hep yokuşa sürüyor. Çocuğa baksan biraz dinlensem demem için onun telefonla oynama, uzanma, uyuma (ve bazı günler arkadaşları ile vakit geçirme) dongulerinin bitmesini beklemem gerekiyor ki bazen o döngü bitince günde bitmiş oluyor. He bazende onun iş yerinde çıkmış sorunları halletmesi veya kafasında halletmesini bekliyorum. Haftasonu Öğle uykusuna yatıyor. Haftaici işten gelince işte o döngüde uyuyor. (ben daha 1 haftadır gün içinde uyuyorum çocuk uyuyunca, ondan önce hiç uyuyamıyordum. Vakit yoktu)

Şimdi size her şeyi anlattım ve soruyorum.

Ben bu adama önce bize zaman ayirmalisin, keşke benimle zaman geçirmeye can atsan (çünkü arkadaşları için can atıyor), sorumlulukları paylaşsak, sevgini hissetmek istiyorum, bende kendime zaman ayırmak istiyorum, çocukla ilgilenmeni istiyorum, duş almak istiyorum dediğim için haksızlık ediyor muyum? (Duş almaya çok takılmayın öyle yazınca sanki cok haklı görünmek ister gibi olmuş ama bu da taleplerim arasında var. O olmadığı zaman duş alamıyorum kokuyorum. Eve gelene kadar 11,12 oluyor yorulunca da alacak güçte hissetmiyorum)

Haklı mıyım, haksız mıyım?
Haklıysam da haksızsam da önerilerinizi istiyorum.
Haklıysam ne yapmamı önerirsiniz?
Haksızsam nasıl kabullenebilirim, yöntem önerir misiniz?
Haklıysam ve kabullenmem gerekiyorsa da öneride bulunur musunuz?
Eşiniz size duygusal anlamda biraz daha destek olmalı, beni eşim psikolojik olarak çöktüğümü gördüğü için sürekli planlar yaptı, kahvaltılara gittik , anlık kaçamaklar, Cafe de ikramlar eşliğinde sohbet muhabbet ( çok iyi gelirdi ), bence eşinizle konuşun bu durumu, aşırı bunaldığınızı anlatın, size de vakit ayırmalı...
 
Kac kez hastaneye gittik dönüşte bir avm gezelim dedim. Sadece bir kez gittik. Neredeyse Her dönüşte arkadaşları ile bulusacagi için acele ettiriyor.
Eşiniz düşüncesiz maalesef , yani örnek vermek gibi olacak ama biz eşimle en ufak hastahane dönüşlerini bile çeşitli kaçamaklar yaparak değerlendirdik, eşiniz bir odun ...
 
Bebeğin hasta olması çok umrundaysa neden fellik fellik geziyor? Mikrop kapıp getirmek değil mi mesele? Eşiniz tamamen sallıyor. Ebeveyn olmayı kaldıramamış, iyi bir baba değil. 11 aylık bebeğim var, sadece ben ve eşim bakıyoruz. Haftada bir kere bebeğimi babasına bırakıp ya akşam arkadaşımla buluşurum ya da bir erkinliğe giderim gündüz. Her gün mutlaka bebeği dışarı çıkarırım zaten gelişimi için insan görmesi, en azından market rafı bile görse inanılmaz önemli. Bebek evde oturup büyütülmez ve tek başınıza çıkmanız zorsa bunu babası mutlaka yapmalı. Valla eğer böyle bir hayat yaşatacaksa bebeğin gelişimi açısından aile evinize gitmeniz daha iyi olabilir. Hem size hem minik bebeğe üzüldüm ben.
Bunu sizler yazana dek akıl edememekte benim hatam. Hakikaten bebek hasta olur diye korkuyor ama arkadaşlari bebek görmeye geliyor, kendi kahve tarzı yerlerde geziyor. Hava soğuk diye hak vermiştim eşime(daha doğrusu kabullenmişsin) ama artık güzel bir ceket alıp cikarticsm
 
Eşiniz size duygusal anlamda biraz daha destek olmalı, beni eşim psikolojik olarak çöktüğümü gördüğü için sürekli planlar yaptı, kahvaltılara gittik , anlık kaçamaklar, Cafe de ikramlar eşliğinde sohbet muhabbet ( çok iyi gelirdi ), bence eşinizle konuşun bu durumu, aşırı bunaldığınızı anlatın, size de vakit ayırmalı...
Ya ailem geldi mesala. Ben arzu ediyorum ki " çocuğu annenlere bırakalım seninle bir yemek, kahve falan yapalım" desin. O bizi annemlere bırakıp arkadaşlarına gitme peşinde. Çok kırılıyorum.
 
Yani onun savunmasıda bu. Toplumda diğer erkeklerin bunu yapmayıp + zulüm etmesi. O bana zulmetmiyor, aldatmiyor vs. Miş
Sen de desene ben de başka kadinlar gibi kocasına boynuz takmıyorum, evime, çocuğuma bağlıyım, bunlar olması gerekenler değil mi ki 😂 Bu erkeklerin kadınlara şiddet uygulanmadığı , aldatmadığı ve de zulmetmediği için övünmeleri yok muuuu...
 
Ya ailem geldi mesala. Ben arzu ediyorum ki " çocuğu annenlere bırakalım seninle bir yemek, kahve falan yapalım" desin. O bizi annemlere bırakıp arkadaşlarına gitme peşinde. Çok kırılıyorum.
Valla kavga çıkarın, huzur vermeyin , yaptığı büyük terbiyesizlik, aymazlık...
 
Ya ailem geldi mesala. Ben arzu ediyorum ki " çocuğu annenlere bırakalım seninle bir yemek, kahve falan yapalım" desin. O bizi annemlere bırakıp arkadaşlarına gitme peşinde. Çok kırılıyorum.
eşim olsun ,çocugum da olsun ama ben bekar hayatım gibi devam edeyim kafasında eşiniz. mikrop vs için sizi çıkarmıyorsa kendisinin dolastığı yerlerden kimbilir ne mikrop virüs getiriyodur eve. ikiniz için de zor bir süreç yeni bir hayat ama anne baba olmak kolay değil . güzel bir cinnetle çözülür belki.
 
Back
X