Ben kolay kolay kızmam,kimseye küsemem,unuturum,kin hiç besleyemem.Fakat öyle şeyler yaşıyor ki insan bu hayatta;
Ailemden var biri,bende kalsın.Yüzyüze bakıyoruz,ama yaptıklarını bir tek o ve ben biliyoruz.Ondan nefret ediyorum.Hakkımı helal etmedim etmem.
Bana hayatımın en yalnız zamanında sahip çıkmadığı gibi iftira atarak beni altüst eden biri daha var.Onu görmüyorum artık.
Beni kendi çocuğu gibi hiç görememiş,eşimi doldurmuş üzerime salmış,arkamdan sıkıntıma gülmüş hiçbir xzaman yaranamadığım kaynanam,görümcem,eltim..Hepsinin üzerinde de haklarım var,olmasa bile dedikodularımı yaparak aldıkları haklarım yeter.Onlar da benden uzak olsunlar.
Arkamdan dedikodu yapmış,kendisi için benim üzerime basmış,evimde yemiş içmiş,yatmış kalkmış,üstüne nankörlük ahlaksız bir iş arkadaşım ki,en tazesi bu,hakkımı helal etmiyorum.
Gerçi gözümle şahit oluyorum,bu pislikleri yapanlar,bu dünyada da gün yüzü görmüyor,Allah öyle adaletli kii,ama yetmez!Ahirette hepsi peşime düşsünler inşallah bir damla hak helali için..