Gözyaslarımı tutamadım.. Öyle ıyı anladım ki hastalığı surecını bılıyorum ..bırde evlat.. Canım benim yuregının bır koşesınde acın olacak ama elbettekı umudunda olsun. Bu hıcbırseyın sonu degıl ki.. Yenı bır yaşam bır kalp atışı sana cok iyi gelecek. Hayatımız sınavlardan ibaret biz mı sectıkki haketmeyelım. Sen evlat sahıbı olmayı hakedıyorsun herkes gıbı.. Dualarım senınle.Merhaba... nasıl başlayacağım nasıl anlatacağım bilmiyorum. Bu bir soru mu, sorun mu yoksa iç dökmek mi onu da bilmiyorum.
3 sene önce 3 yaşındaki oğlumu beyin tümörü yüzünden kaybettim. Hem hastalık süreci hem de maalesef sonrası kabus gibiydi, tam bir yıkım evladını o halde görmek, canımızdan bir parçayı toprağa verdik...
toparlanmak ve hayata devam etmek sadece ben ve eşim değil ailelerimiz için de çok zor oldu. 3 sene belki iyileştirmedi ama gücümüzü toplamaya yetti çok şükür, iyi kötü devam ediyoruz, bir şekilde ayaktayız.
4 yıl boyunca antidepresan kullandık, oğlumuzun hastalığının son yılında başlamak üzere, eşim de ben de, iyileşmeye birbirimizi iyileştirmeye çalıştık. en kötü gecelerimizde birbirimize tutunduk, ben düştüm o kaldırdı, o düştü ben kaldırdım. Ve böyle böyle geride bıraktık o günleri, artık biraz daha anlamlı geliyor yaşamak, sebepleri sıralamak. 1 yıldır ilaçsız bir hayat yaşıyorum, psikiyatrist ile birkaç haftada bir telefonda görüşüyorum, her şeyin yeniden başladığını hissediyorum...
Gelelim sorunuma.. Son bir iki aydır eşimle yeniden çocuk sahibi olmaya karar verdik. Eşim ailesine bahsetmiş. Normalde sevinirler ya büyükler, bizimkileri bi endişe aldı. Şuan yurtdışındayız ailesi de burda ama dönüş planı var. Geçenlerde kayınvalidemlerde kalıyorduk, görümcem var evli olmayan, ben sadece kulak misafiri oldum, deniztir'in psikolojisi kaldıracak mı , bakabilecek mi bebeğe, istanbul'da tek olacaksınız, biraz daha bekleseniz olmaz mı...
Hiç duymamış gibi yaptım bunları, hala da öyle yapıyorum, ama eşim ertesi günü bana gelip hazır mıyız gerçekten diye sordu.
Gerçekten çok üzüldüm, görümcemin öğrenip böyle yorumlar yapmasına... Bir yandan haklı mı acaba diye düşündüm, bir yandan aslında ne kadar hazır olduğumu hatırlattım kendime...
Eşim her şeyini ailesi ile paylaştığı için ona hemen fikirlerini alma konusunda fazla kızamıyorum. Tanıyorum adamı cünkü, her zaman ailesinin desteğini alır sonra eyleme geçer. Ben daha kendi aileme bahsetmedim mesela, uzaktalar zaten...
Kendimi iyi hissediyorum, bir bebeğim olursa onun için daha iyi ve daha güçlü olabilirim...
Ben de hak etmiyor muyum artık bir IŞIK, bir UMUT olsun evimde, anne olmayı hak etmiyor muyum...
Selam ve dua ile
Çok teşekkür ederim canım.Gözyaslarımı tutamadım.. Öyle ıyı anladım ki hastalığı surecını bılıyorum ..bırde evlat.. Canım benim yuregının bır koşesınde acın olacak ama elbettekı umudunda olsun. Bu hıcbırseyın sonu degıl ki.. Yenı bır yaşam bır kalp atışı sana cok iyi gelecek. Hayatımız sınavlardan ibaret biz mı sectıkki haketmeyelım. Sen evlat sahıbı olmayı hakedıyorsun herkes gıbı.. Dualarım senınle.
Bu kadar çabuk olmasını beklemiyorduk o yüzden bize de sürpriz oldu biraz. Çok sağ ol güzel dileklerin için. Allah hak eden herkese bu duyguyu tattırsın.Konu Ekim de açılmış, hamilesiniz bile, maşallah,sağlıkla kolaylıkla kucağınıza alın bebişinizi, analı babalı, upuzun, çok güzel bir ömrü olsun inşallah.
Bir anlık endişelenmişlerdir, bişey olmaz. Siz çok güzel bir anne olacaksınız bence. Sevgi ve merhamet dolu.
Arkadaşlar merhaba.
Geçen hafta hamile olduğumu öğrendim. Biraz hızlı da olsa. Mucizemiz 9 ayını geçireceği yuvasını kurmuş karnımda geliyor.İnşallah bize hayat verecek, umut olacak...
Hepinize çok teşekkür ederim karar verme sürecindeki karışıklıklarımı kafamdaki düşünceleri toparlamama, iyi düşünmeme yardımcı olduğunuz ve dualarınızla desteğinizi hissettirdiğiniz için.
Şu an tek istediğim bebeğimize hayırlısı ile sağlıkla kavuşmak, hayatın onunla birlikte hepimize iyi şeyler sunması..
Herkese tekrar çok teşekkürler sevgiyle kucaklıyorum hepinizi...
Ablanızın başı sağ olsun. İkiz yavrularını da Allah bağışlasın. Ne güzel ikizleri olmuş.Allah bağışlasın. Çok sevindim.
Konunuzu görmemişim daha önce şimdi denk gelip okudum.
Ablam da küçük çocuğunu kaybetmişti. Ondan sonra ikiz annesi oldu. Zaman evlat acısını bile hafifletiyor. Hele bir de yeni bir bebek geliyorsa.
Hamileliği öğrendikten sonraki duygu, öncesindeki endişeyi silip süpürüyor. Allah hayırlı doğum nasip etsin uzun ömürler versin inşallah.
Başak evet. Bakalım.tebrik ederim,
başak olacak sanırım.
sevgiler.
Tebrikler rabbim sagsalim yavrunuzu kucaniza alirsiniz insallah mutlulukla huzurla saglikla sevgiyle kalinArkadaşlar merhaba.
Geçen hafta hamile olduğumu öğrendim. Biraz hızlı da olsa. Mucizemiz 9 ayını geçireceği yuvasını kurmuş karnımda geliyor.İnşallah bize hayat verecek, umut olacak...
Hepinize çok teşekkür ederim karar verme sürecindeki karışıklıklarımı kafamdaki düşünceleri toparlamama, iyi düşünmeme yardımcı olduğunuz ve dualarınızla desteğinizi hissettirdiğiniz için.
Şu an tek istediğim bebeğimize hayırlısı ile sağlıkla kavuşmak, hayatın onunla birlikte hepimize iyi şeyler sunması..
Herkese tekrar çok teşekkürler sevgiyle kucaklıyorum hepinizi...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?