• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Hak etmiyor muyum anne olmayı?

tabiki hakediyosun canım.başkalarının lafına kulak asma,ertelemenin bi faydası yok.
 
deniztir .!.:
Merhaba... nasıl başlayacağım nasıl anlatacağım bilmiyorum. Bu bir soru mu, sorun mu yoksa iç dökmek mi onu da bilmiyorum.
3 sene önce 3 yaşındaki oğlumu beyin tümörü yüzünden kaybettim. Hem hastalık süreci hem de maalesef sonrası kabus gibiydi, tam bir yıkım evladını o halde görmek, canımızdan bir parçayı toprağa verdik...
toparlanmak ve hayata devam etmek sadece ben ve eşim değil ailelerimiz için de çok zor oldu. 3 sene belki iyileştirmedi ama gücümüzü toplamaya yetti çok şükür, iyi kötü devam ediyoruz, bir şekilde ayaktayız.
4 yıl boyunca antidepresan kullandık, oğlumuzun hastalığının son yılında başlamak üzere, eşim de ben de, iyileşmeye birbirimizi iyileştirmeye çalıştık. en kötü gecelerimizde birbirimize tutunduk, ben düştüm o kaldırdı, o düştü ben kaldırdım. Ve böyle böyle geride bıraktık o günleri, artık biraz daha anlamlı geliyor yaşamak, sebepleri sıralamak. 1 yıldır ilaçsız bir hayat yaşıyorum, psikiyatrist ile birkaç haftada bir telefonda görüşüyorum, her şeyin yeniden başladığını hissediyorum...
Gelelim sorunuma.. Son bir iki aydır eşimle yeniden çocuk sahibi olmaya karar verdik. Eşim ailesine bahsetmiş. Normalde sevinirler ya büyükler, bizimkileri bi endişe aldı. Şuan yurtdışındayız ailesi de burda ama dönüş planı var. Geçenlerde kayınvalidemlerde kalıyorduk, görümcem var evli olmayan, ben sadece kulak misafiri oldum, deniztir'in psikolojisi kaldıracak mı , bakabilecek mi bebeğe, istanbul'da tek olacaksınız, biraz daha bekleseniz olmaz mı...

Hiç duymamış gibi yaptım bunları, hala da öyle yapıyorum, ama eşim ertesi günü bana gelip hazır mıyız gerçekten diye sordu.
Gerçekten çok üzüldüm, görümcemin öğrenip böyle yorumlar yapmasına... Bir yandan haklı mı acaba diye düşündüm, bir yandan aslında ne kadar hazır olduğumu hatırlattım kendime...

Eşim her şeyini ailesi ile paylaştığı için ona hemen fikirlerini alma konusunda fazla kızamıyorum. Tanıyorum adamı cünkü, her zaman ailesinin desteğini alır sonra eyleme geçer. Ben daha kendi aileme bahsetmedim mesela, uzaktalar zaten...


Kendimi iyi hissediyorum, bir bebeğim olursa onun için daha iyi ve daha güçlü olabilirim...
Ben de hak etmiyor muyum artık bir IŞIK, bir UMUT olsun evimde, anne olmayı hak etmiyor muyum...

Selam ve dua ile
Genişletmek için tıkla...
Rabbim sağlıklı güzel yüzlü hayırlı evlatlar nasip etsin inş .bir yerden hayata devam etmek lazım siz cennette sizi bekleyen bir meleğin annesi oldunuz zaten ...
 
görümceniz realist davranmış lütfen kırılmayın

çocuğu olmayan ve olayları 3. bir göz olarak izleyen kişi olarak sadece hazır olup olmadığınızdan endişe etmiş
bence sorun eşinizde
neden çocuk yapma düşüncesini daha düşünce halindeyken ailesiyle paylaşıyor ki?
 
Rabbim sabırlar versin ne zordur ne kadar zordur yaşadığınız acı, Allah yardım etsin.

Kk hanımlar söz konusu "görümce" olduğu için tam anlayamamış sanırım görümcenin söylemek istediğini. Art niyet göremedim ben sözünde. Yakınlarınız sizleri düşündüğü için endişe ediyor, bir evlat acısı yaşamışsınız, ikinci bebeğin üstüne titreyeceksinizdir, grip olsa hemen hastaneye koşacaksınızdır canınız yanmış çünkü. Bu yüzden insanlar endişe duyuyor sadece, sizin anne olmayı haketmediğinizi düşünmek değil yaptıkları. İnşallah herşey sizin için çok güzel olur bundan sonra Allahım yardım etsin
 
Basiniz sagolsun oncelikle.
Kotu birsey dememis ki gorumceniz aslinda, hazir misiniz diye dusunmus olabilir, sonucta fikir danisilmis esiniz tarafindan, zor gunler gecirmissiniz.
Ne kadar hazir oldugunuzu ve isteklerinizi gerceklestirecek olan, en son ve dogru karari verecek olan esiniz ve sizsiniz.
Digerleri sadece yorum yapar, yorumlari da dogru olmayabilir.
Bir cocuk sahibi olmak gecmisin acisini hafifletebilir, umut olur size, nese olur, yeniden cocuk sahibi olmak elbette hakkiniz.
 
Oncellikle basin sagolsun cnm sen zaten Annesin. Zor gunler gecirmissin Allah sabir versin. Her kadinin hakki ANNE olmak kimseyi dinleme kalbini yuregini dinle. Allah kimseye evlat acisi yasatmasin.
 
Çok üzüldüm öncelikle başınız sağolsun.
Bence doğru bir karar vermişsiniz. Bebeğinizi kaybetmenizin ardından yeni bir bebeğin heyecan ve mutluluk getireceğine inanıyorum... Kimseye kulak asmayın. Sadece doktorunuza sormanın yeterli olacağını düğşünüyorum. Tabi eşinizin de fikri önemli. Mutluluklar dilerim canım
 
deniztir .!.:
beni de üzen şey acaba mantıklı mı diye düşündürmeye yetmiş olması zaten.
O kadar emin ve istekliydim ki bu kırıldı biraz
İnşallah hayırlısı neyse o olur zaman açısından...
Genişletmek için tıkla...
Destek almissiniz zor günle gecirmissiniz ve tam bir dala tutunacakken birileri arkanızdan demiski yapabilecek mi? Iste bu noktada düsünmeniz o kadar normal ki. Bir fan kaybettiniz ama şöyle düsünün bu haberi almadan hamile olabilirdiniz ve bir bebegıniz daha dünyaya gelebilirdi. Ona sarılırdınız. Allah büyüktür size yardım eder hiç merak etmeyin. Bunu söyleyenler de varsın yaninızda olmasın. Siz oyle büyük acılar geçirmisken sevgiyle mutlulukla bakarsınız bebeğinıze.
 
deniztir .!.:
Merhaba... nasıl başlayacağım nasıl anlatacağım bilmiyorum. Bu bir soru mu, sorun mu yoksa iç dökmek mi onu da bilmiyorum.
3 sene önce 3 yaşındaki oğlumu beyin tümörü yüzünden kaybettim. Hem hastalık süreci hem de maalesef sonrası kabus gibiydi, tam bir yıkım evladını o halde görmek, canımızdan bir parçayı toprağa verdik...
toparlanmak ve hayata devam etmek sadece ben ve eşim değil ailelerimiz için de çok zor oldu. 3 sene belki iyileştirmedi ama gücümüzü toplamaya yetti çok şükür, iyi kötü devam ediyoruz, bir şekilde ayaktayız.
4 yıl boyunca antidepresan kullandık, oğlumuzun hastalığının son yılında başlamak üzere, eşim de ben de, iyileşmeye birbirimizi iyileştirmeye çalıştık. en kötü gecelerimizde birbirimize tutunduk, ben düştüm o kaldırdı, o düştü ben kaldırdım. Ve böyle böyle geride bıraktık o günleri, artık biraz daha anlamlı geliyor yaşamak, sebepleri sıralamak. 1 yıldır ilaçsız bir hayat yaşıyorum, psikiyatrist ile birkaç haftada bir telefonda görüşüyorum, her şeyin yeniden başladığını hissediyorum...
Gelelim sorunuma.. Son bir iki aydır eşimle yeniden çocuk sahibi olmaya karar verdik. Eşim ailesine bahsetmiş. Normalde sevinirler ya büyükler, bizimkileri bi endişe aldı. Şuan yurtdışındayız ailesi de burda ama dönüş planı var. Geçenlerde kayınvalidemlerde kalıyorduk, görümcem var evli olmayan, ben sadece kulak misafiri oldum, deniztir'in psikolojisi kaldıracak mı , bakabilecek mi bebeğe, istanbul'da tek olacaksınız, biraz daha bekleseniz olmaz mı...

Hiç duymamış gibi yaptım bunları, hala da öyle yapıyorum, ama eşim ertesi günü bana gelip hazır mıyız gerçekten diye sordu.
Gerçekten çok üzüldüm, görümcemin öğrenip böyle yorumlar yapmasına... Bir yandan haklı mı acaba diye düşündüm, bir yandan aslında ne kadar hazır olduğumu hatırlattım kendime...

Eşim her şeyini ailesi ile paylaştığı için ona hemen fikirlerini alma konusunda fazla kızamıyorum. Tanıyorum adamı cünkü, her zaman ailesinin desteğini alır sonra eyleme geçer. Ben daha kendi aileme bahsetmedim mesela, uzaktalar zaten...


Kendimi iyi hissediyorum, bir bebeğim olursa onun için daha iyi ve daha güçlü olabilirim...
Ben de hak etmiyor muyum artık bir IŞIK, bir UMUT olsun evimde, anne olmayı hak etmiyor muyum...

Selam ve dua ile
Genişletmek için tıkla...


acıların en buyugu ıle sınanmıssınız..ALLAH sabırlar versın bu acının tarıfı yok.Rabbım düşmanımın basına vermesın
anne olmayı tabıkı hak edıyorsunuz ama buna hazır olup olmadıgınıza sız karar verın...uzulmeyın o yorumlara...onlarda sızın ıyılığınız ıcın konuşuyorlardır sonucta....sız kendınızı dınleyın ılaç kullanmıyorsanız psıkolojık olarak hazırsanız karar verın....ALLAH saglıklı uzun ömurlu bır evlat nasıp etsın ınş
 
Başınız sağolsun
Görümceniz kötü niyetle söylememiş. Ama siz kendinizi hazır hissediyorsanız başkalarının ne düşündüğü o kadar da önemli değil. Tabi ki anne olmayı hak ediyorsunuz. Allah hayırlı evlatlar nasip etsin size ve isteyen herkese..
 
Başınız sağolsun okurken gözlerim doldu Rabbim hiçbir anneye babaya yaşatmasın gerçekten zor kelimesi o kadar basit duruyor ki.
Bence sen anneliği fazlasıyla hak ediyorsun. Rabbim seni ve doğacak yavrularını korusun.
 
Canım öncelikle başınız sağolsun...
Tabi ki hak ediyorsun bebek sahibi olmayı,
Allahım inşallah sana nur topu gibi sağlıklı bir bebek verir...
 
çok üzüldüm içime işledi yaşadıklarınız benim de oğlum var şuan 3 yaşında


siz söylenenleri kafaya takmayın eminim çok iyi bir anne olacaksınız o çocuk size yaşama sevinci verecek
 
deniztir .!.:
Merhaba... nasıl başlayacağım nasıl anlatacağım bilmiyorum. Bu bir soru mu, sorun mu yoksa iç dökmek mi onu da bilmiyorum.
3 sene önce 3 yaşındaki oğlumu beyin tümörü yüzünden kaybettim. Hem hastalık süreci hem de maalesef sonrası kabus gibiydi, tam bir yıkım evladını o halde görmek, canımızdan bir parçayı toprağa verdik...
toparlanmak ve hayata devam etmek sadece ben ve eşim değil ailelerimiz için de çok zor oldu. 3 sene belki iyileştirmedi ama gücümüzü toplamaya yetti çok şükür, iyi kötü devam ediyoruz, bir şekilde ayaktayız.
4 yıl boyunca antidepresan kullandık, oğlumuzun hastalığının son yılında başlamak üzere, eşim de ben de, iyileşmeye birbirimizi iyileştirmeye çalıştık. en kötü gecelerimizde birbirimize tutunduk, ben düştüm o kaldırdı, o düştü ben kaldırdım. Ve böyle böyle geride bıraktık o günleri, artık biraz daha anlamlı geliyor yaşamak, sebepleri sıralamak. 1 yıldır ilaçsız bir hayat yaşıyorum, psikiyatrist ile birkaç haftada bir telefonda görüşüyorum, her şeyin yeniden başladığını hissediyorum...
Gelelim sorunuma.. Son bir iki aydır eşimle yeniden çocuk sahibi olmaya karar verdik. Eşim ailesine bahsetmiş. Normalde sevinirler ya büyükler, bizimkileri bi endişe aldı. Şuan yurtdışındayız ailesi de burda ama dönüş planı var. Geçenlerde kayınvalidemlerde kalıyorduk, görümcem var evli olmayan, ben sadece kulak misafiri oldum, deniztir'in psikolojisi kaldıracak mı , bakabilecek mi bebeğe, istanbul'da tek olacaksınız, biraz daha bekleseniz olmaz mı...

Hiç duymamış gibi yaptım bunları, hala da öyle yapıyorum, ama eşim ertesi günü bana gelip hazır mıyız gerçekten diye sordu.
Gerçekten çok üzüldüm, görümcemin öğrenip böyle yorumlar yapmasına... Bir yandan haklı mı acaba diye düşündüm, bir yandan aslında ne kadar hazır olduğumu hatırlattım kendime...

Eşim her şeyini ailesi ile paylaştığı için ona hemen fikirlerini alma konusunda fazla kızamıyorum. Tanıyorum adamı cünkü, her zaman ailesinin desteğini alır sonra eyleme geçer. Ben daha kendi aileme bahsetmedim mesela, uzaktalar zaten...


Kendimi iyi hissediyorum, bir bebeğim olursa onun için daha iyi ve daha güçlü olabilirim...
Ben de hak etmiyor muyum artık bir IŞIK, bir UMUT olsun evimde, anne olmayı hak etmiyor muyum...

Selam ve dua ile
Genişletmek için tıkla...
öncelikle başınızsağolsun.çok zorlu dönemler geçirmişsiniz ne güzel destek olmuşsunuz birbirinize.tabikide bir bebeği hakediyorsunuz.madem istiyorsunuz kimseye kulak asmayın derim ben size iyi gelicek bir bebek.eşinizlede konuşun baştan sizi anlayabileceğine inanıyorum ben.
 
Teşekkürler. İyi ki varsınız kızlar.
İnşallah hamilelik haberimi müjdelerim yakın bir zamanda. Dün akşam eşimle konuştuk bu konuyu, her şey çözüldü, sadece emin olmak istedim senden, sonrasında geri adım atıp hayal kırıklığı yaşamak istemiyorum dedi.
 
cef182 .!.:
Canım kardeşim siz karı koca olarak belli ki hassas ve sorumluluk sahibi insanlarsınız. Siz her zorluğun üstesinden gelirsiniz bence. Sizler çocuk yapmayacak da kim yapacak Allahaşkına. Sen zamanını beklemişsin yardım da almışsın. Bi sıkıntı olsaydı psikoloğun uyarırdı seni. Görümceler biraz aptal olabiliyor naapalım akraba işte. Allah bahtı güzel çocuklar nasip etsin hepimize. Ay kız umarım ikizin olur bi kız bi erkek bıdış bıdış. :KK46::KK46::KK19:
Genişletmek için tıkla...
Neden olmasın çok isterdim, ne güzel olur :)

zeytinagaci .!.:
görümceniz realist davranmış lütfen kırılmayın

çocuğu olmayan ve olayları 3. bir göz olarak izleyen kişi olarak sadece hazır olup olmadığınızdan endişe etmiş
bence sorun eşinizde
neden çocuk yapma düşüncesini daha düşünce halindeyken ailesiyle paylaşıyor ki?
Genişletmek için tıkla...
Maalesef böyle eşim. Geleceğe dönük planları her zaman paylaşır, aile desteğini görmek ister arkasında. kaç yıldır böyle gidiyor, artık karışmıyorum. :)
 
cef182 .!.:
Ay hamilelerin duası kabul olur derler arkadaşım inşallah tez zamanda sağlıklı ikizlerin olur.
Genişletmek için tıkla...
Çok sağ ol canım.
Duasını esirgemeyen herkesten Allah razı olsun.

Sana da hayırlı kolay doğumlar dilerim çok az kalmış. Yavrunun sağlıklı mutlu ömrü olsun inşallah.
 
Kötü niyetle söylememiş gibi geldi bana ama siz suanda bi cok insandan daha cok hakediyorsunuz. Cok da iyi bir anne olacağınızzdan adım gibi eminim.
 
Öncelikle başınız sağolsun çok üzüldüm :(
bukadar acı yaşadıktan sonra tekrar anne olmayı çok hakediyorsunuz .,
Size tavsiyem gecikmeden tekrar çocuk yapmanız en önemlisi siz kendiniz çocuk sahibi olmaya tekrar hazır hissediyorsanız başkalarının olumsuz düşüncelerini dikkate almayın hayırlısı neyse o olsun sizin için
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

akrephanim
Antalya’da tüp bebek sürecim Leep, Salpenjektomi
2 3
Yorumlar
43
Görüntüleme
4K
akrephanim
akrephanim
Back