Konuya yazılan yorumların tamamını okumadan bişeyler yazmak istemedim..
Malum şahıs gelip bişeyler söylemiş mi, özür dilemiş mi diye gözlerim aradı ama hak getire...
Şimdi Lalişim zaten Betty, Elfida, Elendra, Songüll ve diğer pek çok arkadaş söylenmei gerekenleri söylemişler...
Evet haklılar..
Samimiyete, dostluğa öylesine ihtiyacımız var, öylesine kucak açıyoruz ki...
Aslolanın insanlara güvenmek olduğuna inanıyoruz biz..
Bize öğretilen koşulsuz, karşılıksız sevgiyi sonuna kadar veriyoruz..
Karşımızdakinin kan emici vampir misali sömüreceği bişey kalmayana kadar boğazımıza sarılmasını sevgisinden sanıyoruz..
Oysa o dişlerini geçirdikçe geçirip, sömürdükçe sömürüyor..
Ya biz halsiz düşünce anlıyoruz gerçeği..
Ya da o işi bitince çekip gidiyor..
Ve evet sonrasında insan en çok kendine kızıyor..
Nasıl inandım, nasıl bu kadar güvendim ve nasıl enayi yerine kondum diye..
Ama çözümü yok Lalişim..
İnsanlara güven duymaktan vaz mı geçeceğiz yaniii...
Sırtımızdan hançerlendik diye kalkanlarla mı dolaşıcaz bundan sonra..
Ben yine güvenmeye devam edeceğim..
Yine koşulsuz, karşılıksız sevmeye devam edeceğim..
Benim sevgimi, güvenimi hak eden, layık olan birileri mutlaka var bi yerlerde biliyorum..
Ve ben o güzel insanları tanıyabilme, onlara kucak açabilme şansımı, vampir ruhlular yüzünden geri çevirmeyeceğim..
İşte asıl o zaman bana en büyük kötülüğü yapmış olurlar..
Ben buna izin vermeyeceğim.. :1no2: