ayyyyyy bayıldım miniğine, allah nazarlardan saklasın. sağlıkla büyüsün
canım benim ya bende pazartesi yaşıycam yazdıklarını inan ağlayarak okudum rabbim mutluluğunuzu bir ömür nasip etsin inşallah.
ben bu defnenin ve annesinin hastasıyım yerim ikisinide oy kurban olurum onu yaradana yaaa allahım en güzel melekelrinden birini yollamış sana pınarcım yüzümde tebessümlerle okudum yazını maşallah ikinize de allah nazarlardan esirgesin korusun inşallah
öncelikle kocamann maşallah
duygu yüklü bi yazı olmuş gözlerim dolduuu
allah tüm bebiş yolu gözleyenlerin kucağını boş bırakmasın
allah anneli babalı büyütsünnn
sağlıklı ve mutlu günler dilerim a.s.
canım çok tatlı maşallah...rabbim uzun sağlıklı ömürler versin nazarlardan korusun inşallah....
canımm ya maşAllah size allahım mutluluğunuzu daim etsin ömür boyu sağlıklı ve huzurlu yaşayın...
Cnm, gerçekten fıstık gibi bi kızın oldu maşallah, Rabbim nazarlardan korusun, çok güzel bi doğum yaşamışsın inş. yarın benimde doğum anılarım bu kadar güzel olur
[k] {n} [k];6752244 .!.:canım benm çok keyifli ve duygulu olmuş kızın okuyunca en çok onun hoşuna gidicek emn ol!!
Mutlulugunuz daim olsun, allah Defneyi nazarlardan saklasin...
masalllah
gule gule saglıkla buyutun ınsallah
Canım benim, maşallah, maşallah nazar değmesin prensesine....
Ne kadar güzel anlatmışsın duygularını...
Allah analı babalı büyütsün canım...:1hug:
defne hanım bir içim sukaydirigubbakcemile3
Allah bağışlasın tatlım...mutlu bir ömür sürsün inşallah:Saruboceq:
yüzünden, yüzünüzden tebessüm eksik olmasın:Saruboceq::Saruboceq::Saruboceq:
a.s.a.s.a.s.
maşallah annesi çok güzel bir kız bu,tüm hayatı da kendi gibi güzel geçsin inşallah.5 hafta sonra ben de bir kız annesi olucam kısmetse.
cnm benım ALLAH nazarlardan saklasın bebısını.bın kere masallah.ALLAH analı babalı buyutsun...
Allah bağışlasın çok tatlı bebeğinizhayırlı uğurlu olsun..doğumunu ve ilk zamanlarında bile anneliği bu kadar güzel anlatanları duydukça hemen bebek yapası geliyor insanınsırnaşık şey sağlıkla büyütün bebeğinizi sevgilera.s.
Ayy nasıl özendimmmmmm... Maşallah ikinizede :)
Bu kadar pozitif olamaz bir insan... Umarım bebeğinizde sizin gibi hayata hep pozitif bakar...Hep birlikte mutlu mesut büyüyün inşallah...
Ben kayısı kompostosunu çok merak ettim... Biraz anlatabilir misiniz
19.07.2008’de başladı bizim hikayemiz… Eşimle 4,5 yıllık beraberliğimizi sonunda evliliğe dönüştürmüştük. Şimdi eksiğimiz tek şey bi bebekti. Biraz bekleyelim dedik. En azından kışa kadar. 11 Ağustos’ta teyzoşum prensler kadar güzel bir erkek bebek dünyaya getirdi. Onu görmek için hastaneye gittiğimizde bebiş eşimin parmağına öyle bir yapıştı ki… O an göz göze geldik ve beklemenin boşuna olduğuna karar verdik.
25 Ağustos günü besin zehirlenmesi nedeniyle hastaneye kaldırıldım. Öyle bir karın ağrısı çekiyordum ki doktor hemen film istedi. İçimde bir umutla “Hamile olabilirim önce bir test yapalım” dedim doktora. Eşim çalıştığı için kayınvalidem ve görümcem yanımdalardı. Şok oldular. Doktor bebeğe zarar vermeyecek bi serum taktı ve test sonucunu beklemeye başladık. Bu kadar çabuk olamaz falan diye de espri yapıyoruz ama hepimizde bir umut. Sonra doktor yüzünde koca bir gülümsemeyle geldi ve “%99 hamilesiniz ve böyle bilinçli bir annesi olacağı için bu bebek çok şanslı olacak” dedi. Hepimiz şaşkın bi şekilde birbirimize bakıyoruz. Hemen eşimi aradım. Zehirlendiğim için aklı bende olan eşim “Sana bir şey söyleyeceğim” dediğim zaman öyle bir korkmuş ki… “Bizim ufaklık kapıdaymış. Geliyor babası” dediğimde eşimin attığı çığlık hala kulaklarımda. O andan itibaren hiç telefonu kapatmadan 1,5 saatlik yoldan yanıma gelene kadar ağladık telefonda.
Allah her isteğimizi vermiş, çok şükür bebeğimizi de çok bekletmeden bize kavuşturmuştu. Ertesi gün hemen doktora gittik. Hamilelik dönemim henüz yeni başlamış ama ortada kesecik bile yoktu. Zorlu bir 3 hafta geçirdim. 3 günde bir doktora gidip kesesi oluştu mu, içinde bebek var mı, kalbi atıyor mu diye kontrol ettirdim. Doktor bize ilk kalp atışını dinletip şimdilik zorlu dönemi geçtik dediğinde nasıl mutlu olduk anlatamam.
O günden sonra 7.ayıma kadar beni hiç zorlamayan çok güzel bir hamilelik geçirdim. 7.ayda bir sabah benden su gelmesi sonucu 2 gün hastane de, 1 hafta da evde yattım. Çok şükür her şey normale döndü ve biz bebişimin kafası biraz büyük olduğundan ve çatı yapım gereği 28 Nisan Salı’yı sezaryen için büyük gün olarak belirledik. O güne kadar hep gezdim. Keyfini çıkardım. Pazar günü kuaföre gidip son bakımlarımı yaptırdım. Pazartesi akşamı da duşumu alıp eşimle son kez 2 kişilik uykumuza daldık. Sabah erkenden kalkıp fönümü çektim, makyajımı yaptım ve eşimle birlikte kızımıza kavuşmak için kayınvalidemleri de alıp yola çıktık. Üstelik normal doğum sancılarımda başlamıştı. Belime şiddetli bir şekilde vuruyordu. Hatta doktorum espri yaptı "Madem alacaksınız beni annemin karnından bari sancı yapayım da aklınız başınıza gelsin diyo bu zilli" dedi... Hastaneye gittiğimde gayet rahat bi şekilde espriler yapa yapa bekledim ameliyat saatini. Poz poz resimler çektirdim, kameraya kayıt yaptırdım. Sonra kıyafetlerimi giyip beni almaya gelmelerini bekledim. Vakit geldiğinde yine gülücükler dağıtarak , kimseyle vedalaşmadan (sadece eşimi öptüm uzun uzun) ameliyathaneye indim.
Masaya yattığımda hala hemşirelerle espriler yapıyorduk. Fotoğrafçı geldi mi, kamerayı aldınız dimi, aman kızımı çekmeyi unutmayın, doktorum gelmeden kesmeyin beni heee diye konuşurken en son bir nane kokusu duydum. Uyumuşum... Ameliyatta rüya bile gördüm. Gözümü açtığımda ayılmam için beni ameliyathanenin dışına çıkarıyolardı. Bi an kendimi evimde gibi hissettim. Sonra kafama dank etti. Ben doğurmaya gelmiştim kaydirigubbakcemile3 Doktorumu gördüm o an. Doğurmaya gelmiştim ben ya doğurdum mu dedim? Fıstık doğurdun fıstık dedi.
Sonra hemen asansörle odama çıktık. Asansörün kapısı açılınca eşimi gördüm. Ağlamaklı bana bakıyordu. Ben ise hala yüzümde gülücüklerle “Ben geldim aşkımmmmm. Kızımızı gördün mü?” diyordum. Odama girince getirdiler hemen bebişimi. Beyaz , yumuk yumuk, yanakları boyanmış gibi pembe, saçları dağınık hafif kel bi kız getirdiler bana. Ağlamam gerekirken ben hala “Hoş geldin meleğim” diye gülüyordum. O gün hemen ayağa kalktım. KK’dan arkadaşım Sibel’in tavsiyesi ile birgün önceden içmeye başladığım blenderdan geçirilmiş kayısı kompostosu sayesinde ne gaz sancısı çektim, nede tuvalet problemi yaşadım. İlk günden itibaren kızımın tüm bakımı eşimle birlikte yaptık. Gece uyumak hariç hastane de hiç yatmadım. İşin özü çok güzel bir sezaryen doğum gerçekleştirdim… Ameliyata nasıl girerseniz öyle çıkıyorsunuz...
Eeee hikaye bitti mi? Asıl şimdi başladı… Karşımda beşiğinde uyuyan bir prensesim var artık. Hem uyansa da azcık mıncıklasam diye düşündüğüm, hem de uyandırmaya kıyamadığım… Hem biran önce büyüsün bana anne desin istediğim, hem de büyüyüp yanımdan ayrılmasından ölesiye korktuğum… Altını kirlettiği, gaz çıkardığı zaman kendim rahatlamış gibi sevinçten çıldırdığım… Yüzüne baktıkça geçen 26 sene de hiçbir güzelliğin buna değmeyeceğini düşündüğüm… O benim prensesim… Dünya güzelim… Herşeyim DEFNE’m…
Ona sahip olmama katkıda bulunduğu, her anımda yanımda olduğu, bakımını benimle birlikte üstlendiği ve hayatımda olduğu için Allah’ıma binlerce kere şükrettiğim eşim ve 9 ay boyunca birlikte üzülüp, endişelenip, birlikte sevindiğim canım KK arkadaşlarım… Bu ilk hikayemdi… 2.’si için çok beklemezsiniz benden söylemesi
Bu prensesim yanıma ilk geldiğinde ;
Bu da bugün ki hali teyzoşları ;
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?