Sokakta yaşlı bir kadının ağır file taşıdığını
görünce, bizler koşardık.
“Bırak teyze, biz taşırız.” denilirdi.
Bütün kadınlar çocuklara güvenirdi.
Bütün çocuklar, yaşlı kadınlara
saygı sergisinde gezerdi sanki.
Bahşiş verirlerdi kabul etmezdik.
Alış-verişe bakkala
gönderirlerdi bizleri,
üzerini kuruşuna kadar geri verirdik.
Saçlarımızı okşamanın gururu yeterdi,
bizlere...
Şimdi sokaklarda yürüyen kadınlar,
dört bir yanına bakıyor,
çantasını kim kapacak diye.
Artık ne hak kaldı, ne hukuk!
Kimsenin kılı kıpırdamıyor.
Sanki (!) kurulan düzen meyvesini veriyor...
Sokak ortasında bir kadının ırzına geçilse,
birileri sırasını bekliyor,
diğerleri alkış tutuyor.
Kalanlar da,
“Bana ne kardeşim,
kadın da öyle giyinmeseydi” diyor.
Giderek, herkes birbirine benziyor.
Bu toplum yalanı sevdi.
Kanunlara saygısız olanı, ikiyüzlüyü...
Bu toplumun infilak etmiş halidir sokaklar.
O yüzden, kadınlar yürüyemiyor,
çocuklar tedirgin,
zorbalık kapılara dayandı.
Komşunun komşuya güveni kalmadı.
Sokaklar tedirgin!
Sokaklar kan kokuyor, cinayet kokuyor.
Bu ülkenin namuslu çocukları, hala kendilerine
güvenecek yaşlı kadınlar, arıyor.
“Bırak teyze biz taşırız” diye...
Şimdi Kadınlar, çocuklardan bile kaçıyor. Azar azar bir mezar kazılıyor ülkemize.
Çocuklara bile güvenini yitirmiş
bir ülkenin geleceği olduğunu mu sanıyorsunuz !?..
Herkes kendi kirinden memnun.
Bakıyorum da,
toplumun alnı ak, yüreği bahtiyar (!)
görünce, bizler koşardık.
“Bırak teyze, biz taşırız.” denilirdi.
Bütün kadınlar çocuklara güvenirdi.
Bütün çocuklar, yaşlı kadınlara
saygı sergisinde gezerdi sanki.
Bahşiş verirlerdi kabul etmezdik.
Alış-verişe bakkala
gönderirlerdi bizleri,
üzerini kuruşuna kadar geri verirdik.
Saçlarımızı okşamanın gururu yeterdi,
bizlere...
Şimdi sokaklarda yürüyen kadınlar,
dört bir yanına bakıyor,
çantasını kim kapacak diye.
Artık ne hak kaldı, ne hukuk!
Kimsenin kılı kıpırdamıyor.
Sanki (!) kurulan düzen meyvesini veriyor...
Sokak ortasında bir kadının ırzına geçilse,
birileri sırasını bekliyor,
diğerleri alkış tutuyor.
Kalanlar da,
“Bana ne kardeşim,
kadın da öyle giyinmeseydi” diyor.
Giderek, herkes birbirine benziyor.
Bu toplum yalanı sevdi.
Kanunlara saygısız olanı, ikiyüzlüyü...
Bu toplumun infilak etmiş halidir sokaklar.
O yüzden, kadınlar yürüyemiyor,
çocuklar tedirgin,
zorbalık kapılara dayandı.
Komşunun komşuya güveni kalmadı.
Sokaklar tedirgin!
Sokaklar kan kokuyor, cinayet kokuyor.
Bu ülkenin namuslu çocukları, hala kendilerine
güvenecek yaşlı kadınlar, arıyor.
“Bırak teyze biz taşırız” diye...
Şimdi Kadınlar, çocuklardan bile kaçıyor. Azar azar bir mezar kazılıyor ülkemize.
Çocuklara bile güvenini yitirmiş
bir ülkenin geleceği olduğunu mu sanıyorsunuz !?..
Herkes kendi kirinden memnun.
Bakıyorum da,
toplumun alnı ak, yüreği bahtiyar (!)