Evet çocuğum yok malesef! ama çocukların illa her dediğinin yapılamadığını, imkanlar diye birşeyin sözkonusu olduğunu bilmem için de sizin
gibi çocuğum olmasına gerek yok. Adı üstünde çocuk, bugün ister yarın unutur. Biz de kadının tek başına ayakta durabileceğini, gayet de güzel 2 çocuk yetiştirebileceğini savunuyoruz hanımefendi. Ben konu sahibinin bu duruma düşmesine üzüldüm, bu kadar kendine yüklenmesine gerek yok, pikniğe götürüp mangal yakma işini de bir zahmet çocukların babası üstlensin, o yükü de alıversin kadıncağızın üstünden. Olmuyorsa dedeleri yapsın, annane ve dedenin sırt çevirmesi de ilginç. Piknik alanının güvenlikli filan olmasına lafım yok tabi, siz kendinizi avrupa ülkesindeymiş gibi güvende hissediyor olsanız da bu memlekette 2 küçücük çocukla taksiye binmek bile risk bazen. Hatta ellerinde piknik malzemeleriyle bir kadın ve 2 küçük çocuk dikkat çekici bile olabilirler (sahipsiz oldukları düşünülebilir). Bazı şeyleri can güvenliğimiz için yalnız yapmamak gerektiğini kabul edelim.
Yapamadığınız şeyler için üzülmeyin, kendinizi yettiğiniz kadar kabul edin, zorlamayın. Herkesin sınavı başka işte. Hayatta hepimizin gücünün yettiği şeyler var yetmediği şeyler var. Kocanız istediği kadar çocukları pohpohlasın, o asla bir annenin yerini tutamaz, eh tabi siz de azcık bile olsa bazı şeyleri baba figürüne bırakın baba da bir işe yarasınbenim iyiliğimi düşünerek yorum yaptığınızı biliyorum çok teşekkür ederim:) ormanlık alan mesire yeri değildi zaten ankaranın göbeğinde her 50 metrede bir güvenlik görevlisinin bulunduğu bir park sadece piknik alanı dediğim benim evime 3 km mesafede.. haklısınız yeri geliyor insan taksiye binmeye çekiniyor mesela durak taksisi olmasına dikkat ederim bende birçok arkadaş gibi..
neler duyuyoruz neler okuyoruz gazetelerde allah korusun..
yapabileceğim ve gücümün dışında olup yapmakta zorlanacağım şeyleri onlara anlatabilirim fakat o zaman ben evde daha çok onlarla muhattap olduğum ve daha kurallar çerçevesinde yaşadığımız için ben kötü polis babası ise 2 haftada bir 2 gün poh pohladığı için o hep iyi polis oluyor ve çocuklar kıyaslıyorlar..
seninle bunu neden yapamıyoruz diye üzülüyorlar.. bir şekilde yalnız yaşamaya bir yerden başlamalı... bende üzülüyorum ona gücüm yetmez bunu yapamam falan diye düşününce:)
çok teşekkür ediyorum sevgiler::)
En azından yanlızken yalnızsın
merhaba hanımlar.. konulara yaptığım yorumlardan eski konularımdan tanıyanlarınız vardır...
boşanalı 3 yıl oldu 2 çocuğum var allah bağışlarsa 3,5 ve 5,5 yaşlarında..
pazar günü anne nolur mangal yakalım dediler ben ailemle yaşıyorum tüm aile gideriz diye düşünmüştüm mangallık malzeme falan aldım ama annem avm ye gitmek istedi babam farklı bir yere gitmek istedi tabiki farklı planları olabilir bu çok normal biz zaten her zaman böyleyiz ailecek pek birlikte birşey yapamıyoruz dert bu değil..
vazgeçeyim dedim ama çocuklar anne nolur mangal yakalım piknik yapalım dediler.. boşa koydum dolmadı doluya koydum almadı.. düşündüm çocukların tuvaleti gelse o kadar eşyayı bırakıp nasıl gideceğim...
mangal yakma videosu izledim internetten.. yakabilcek miyim olacak mı , yer bulabilir miyim falan diye düşünürken taşıyabileceğim en asgari eşyayı toplayık düştük yollara..
kendimize yetecek kadar malzemeyi sırt çantamıza hazırladım, elimde bir poşet ve iki tane çocuk... eve en yakın piknik alanına gittik taksiyle (arabamız yok)..
uzun uğraşlar sonucu mangalı yaktım kömür tam yanmamış etlerin bi kısmı is oldu.. ordan bi güvenlik görevlisi geldi abla uzaktan gördüm o kömür tam yanmadı zehirlenmesin çocuklar dedi.. yandaki piknik yapan aileden rica ettim ateş olmuş mu diye sormaya...
etrafıma baktım aileler gülüyor oynuyor eğleniyor ailecek...
çocuklar hastalanır acile yalnız giderim... düğünü olur bayramı olur...ne bileyim boğazımda bir yumruk yutsam yutulmuyor kussam kusulmuyor..
gözlerim dolu dolu oluyor işime adapte olamadım.. bazen depreşiyor işte bu yalnızlık duygusu..
yaktık mangalımızı hafif yanık hafif çiğ yedik bir şekilde çocuklarında tuvaleti gelmeden bi top oynayamadan eimizde poşetler sırtıma çöken yalnızlık duygusu ile eve döndüm..
eski eşle bi piknik anımız bile yok malesef ama hayat bi gül beeee bi gül yüzüme..
geçenlerde çocuklarla kuaförcülük oynarken saçlarımı tarıyorlardı prenses annem diye insan buna ihtiyaç duyarmış meğer sevmek sevilmek bizede nasip olur inşallah ne diyelim ..
uzun oldu.. döktüm içimi kimseye anlatamadıklarımı...
her zaman bu psikolojide değilim tabi hatta bir derdim var' da ki konuları okuyup boşanamayan hemcinslerimi görünce aferin kız diyorum kendime.. dışardan herkes sen güçlü bir kadınsın diyor .. güçlü kadın ola ola erkekleşmişim gibi hissediyorum bazen kendimi..
En azından yanlızken yalnızsın
evli olupta yanlızlık çekenler de var
eve tadilat yaptıracağım
önce mobilyalar için usta çağırdım ölçü ve fiyat aldım
sonra diğer inşaat işleri için malzeme fiyatı çıkarttım
heryere koşturuyorum. yapayalnızım
yardımcı olmadığı gibi her şeye itiraz
gücümün tükendiğini hissediyorum.
niye boşanmıyorsun diye soranlara çocukları bahane gösteriyorum
bilmiyorum niye boşanmıyorum?
bilmiyorum. sevdiğimi düşünmüyorum. yaklaşık 7-8 senedir ayrı yatıyoruz. şiddet ve aldatması yoktur ama karakterde sorun var. çocuklara iyi örnek olacak bir baba değil.klavyede boşan yazmak kadar kolay olsaydı keşke herşey.. belkide iyi yönleri daha ağır basıyordur.. belki seviyorsunuzdur.. yapıcı olmak için mücadele ediyorsunuz..
bence bir evliliği bitirmek için can alıcı yani çok geçerli sebeplerin olması lazım şiddet,aldatma,karaktersizlik vb. gibi
sen ne güzel bi annesin öyle maşşalah sana evet bazen isyan edesin gelio maalesef ülkemde kadın olmak col cok zor hatta surda bile okudugum yorumlarda korkumuzdan kendimizi nasıl kısıtladıgımzıı gördüğümde çıldırasım gelio malesef ama cocuklarını kırmadın bi şekilde hava aldın inan o çevrende koşturan ailelerde ne sıkıntılar vardır da aman basımda bi erkeğim olsun die bişe yapmıolardır güçlü kadın olmak zor ama emin ol harika bi kadınsın
merhaba hanımlar.. konulara yaptığım yorumlardan eski konularımdan tanıyanlarınız vardır...
boşanalı 3 yıl oldu 2 çocuğum var allah bağışlarsa 3,5 ve 5,5 yaşlarında..
pazar günü anne nolur mangal yakalım dediler ben ailemle yaşıyorum tüm aile gideriz diye düşünmüştüm mangallık malzeme falan aldım ama annem avm ye gitmek istedi babam farklı bir yere gitmek istedi tabiki farklı planları olabilir bu çok normal biz zaten her zaman böyleyiz ailecek pek birlikte birşey yapamıyoruz dert bu değil..
vazgeçeyim dedim ama çocuklar anne nolur mangal yakalım piknik yapalım dediler.. boşa koydum dolmadı doluya koydum almadı.. düşündüm çocukların tuvaleti gelse o kadar eşyayı bırakıp nasıl gideceğim...
mangal yakma videosu izledim internetten.. yakabilcek miyim olacak mı , yer bulabilir miyim falan diye düşünürken taşıyabileceğim en asgari eşyayı toplayık düştük yollara..
kendimize yetecek kadar malzemeyi sırt çantamıza hazırladım, elimde bir poşet ve iki tane çocuk... eve en yakın piknik alanına gittik taksiyle (arabamız yok)..
uzun uğraşlar sonucu mangalı yaktım kömür tam yanmamış etlerin bi kısmı is oldu.. ordan bi güvenlik görevlisi geldi abla uzaktan gördüm o kömür tam yanmadı zehirlenmesin çocuklar dedi.. yandaki piknik yapan aileden rica ettim ateş olmuş mu diye sormaya...
etrafıma baktım aileler gülüyor oynuyor eğleniyor ailecek...
çocuklar hastalanır acile yalnız giderim... düğünü olur bayramı olur...ne bileyim boğazımda bir yumruk yutsam yutulmuyor kussam kusulmuyor..
gözlerim dolu dolu oluyor işime adapte olamadım.. bazen depreşiyor işte bu yalnızlık duygusu..
yaktık mangalımızı hafif yanık hafif çiğ yedik bir şekilde çocuklarında tuvaleti gelmeden bi top oynayamadan eimizde poşetler sırtıma çöken yalnızlık duygusu ile eve döndüm..
eski eşle bi piknik anımız bile yok malesef ama hayat bi gül beeee bi gül yüzüme..
geçenlerde çocuklarla kuaförcülük oynarken saçlarımı tarıyorlardı prenses annem diye insan buna ihtiyaç duyarmış meğer sevmek sevilmek bizede nasip olur inşallah ne diyelim ..
uzun oldu.. döktüm içimi kimseye anlatamadıklarımı...
her zaman bu psikolojide değilim tabi hatta bir derdim var' da ki konuları okuyup boşanamayan hemcinslerimi görünce aferin kız diyorum kendime.. dışardan herkes sen güçlü bir kadınsın diyor .. güçlü kadın ola ola erkekleşmişim gibi hissediyorum bazen kendimi..
Şimdi evden çıkacağım ve oğlumu taksi ile okuldan alıp geleceğim
Hatta biraz önce eve gelen beyaz eşya servis görevlisinin arabasına binip bankamatikten para çekmeye de gittim
pelin- konusu vardı hortlatayım dedim ama akıllı kadın kapattırmış
Ben hala çocuklarının içinde kalmasın diye yaptığı davranış için serarbah ı takdir edip hayatın kadın ve erkeklere uygun alanlar diye bölümlenmemesi gerekliliği düşüncemde de ısrar ediyorum
Erkeklere muhtaç değil
Ve toplumu bu kadar korku üzerine kurarsak yarın bizim yetiştireceğimiz erkek çocuklar da yalnız olan kadınlara her şey yapılabilir algısına sahip olur
Kadın hayatın her alanında bir birey olarak yer alır
Bende buyuttum 5 yasindaydi oglum ayrildigimizda. Babasiyla olan hic bir seyi hatirlamiyor. Simdi 22 yasinda. Anne baba nasil bir sey hatirlamiyorum bile diyor. Bizler guclu kadiniz evet. Guclu olmak zorundayiz. Hayirli evlat olurlar ins.
merhaba hanımlar.. konulara yaptığım yorumlardan eski konularımdan tanıyanlarınız vardır...
boşanalı 3 yıl oldu 2 çocuğum var allah bağışlarsa 3,5 ve 5,5 yaşlarında..
pazar günü anne nolur mangal yakalım dediler ben ailemle yaşıyorum tüm aile gideriz diye düşünmüştüm mangallık malzeme falan aldım ama annem avm ye gitmek istedi babam farklı bir yere gitmek istedi tabiki farklı planları olabilir bu çok normal biz zaten her zaman böyleyiz ailecek pek birlikte birşey yapamıyoruz dert bu değil..
vazgeçeyim dedim ama çocuklar anne nolur mangal yakalım piknik yapalım dediler.. boşa koydum dolmadı doluya koydum almadı.. düşündüm çocukların tuvaleti gelse o kadar eşyayı bırakıp nasıl gideceğim...
mangal yakma videosu izledim internetten.. yakabilcek miyim olacak mı , yer bulabilir miyim falan diye düşünürken taşıyabileceğim en asgari eşyayı toplayık düştük yollara..
kendimize yetecek kadar malzemeyi sırt çantamıza hazırladım, elimde bir poşet ve iki tane çocuk... eve en yakın piknik alanına gittik taksiyle (arabamız yok)..
uzun uğraşlar sonucu mangalı yaktım kömür tam yanmamış etlerin bi kısmı is oldu.. ordan bi güvenlik görevlisi geldi abla uzaktan gördüm o kömür tam yanmadı zehirlenmesin çocuklar dedi.. yandaki piknik yapan aileden rica ettim ateş olmuş mu diye sormaya...
etrafıma baktım aileler gülüyor oynuyor eğleniyor ailecek...
çocuklar hastalanır acile yalnız giderim... düğünü olur bayramı olur...ne bileyim boğazımda bir yumruk yutsam yutulmuyor kussam kusulmuyor..
gözlerim dolu dolu oluyor işime adapte olamadım.. bazen depreşiyor işte bu yalnızlık duygusu..
yaktık mangalımızı hafif yanık hafif çiğ yedik bir şekilde çocuklarında tuvaleti gelmeden bi top oynayamadan eimizde poşetler sırtıma çöken yalnızlık duygusu ile eve döndüm..
eski eşle bi piknik anımız bile yok malesef ama hayat bi gül beeee bi gül yüzüme..
geçenlerde çocuklarla kuaförcülük oynarken saçlarımı tarıyorlardı prenses annem diye insan buna ihtiyaç duyarmış meğer sevmek sevilmek bizede nasip olur inşallah ne diyelim ..
uzun oldu.. döktüm içimi kimseye anlatamadıklarımı...
her zaman bu psikolojide değilim tabi hatta bir derdim var' da ki konuları okuyup boşanamayan hemcinslerimi görünce aferin kız diyorum kendime.. dışardan herkes sen güçlü bir kadınsın diyor .. güçlü kadın ola ola erkekleşmişim gibi hissediyorum bazen kendimi..
Baktim konu baska yerlere gidiyor ben de kapattirdim :)
Bu aksam bir grup elin adamiyla yemek yedikten sonra bu saatte elin adaminin arabasiyla hem de ön koltukta eve geldim.
Aman kadin şunu yapmaz, bunu yapmaz, basına is gelir, cok gezen tavugun ayagina pislik bulasir diye diye bizi eve kapatmaya calisan zihniyete inat direniyoruz işte.
okuyunca oglumla yalniz gecirdigimiz ilk piknik geldi aklima. 4 yil oldu ayrilali. oglum ee anne artik babam yok piknik yapamayacak miyiz demisti. tabiki yapariz dedim. Malzrmeleri alip gittik. ilk basta beceremedik tabi ki. Yandaki adamdan rica ettik. Sagolsun mangali yakti. Pisirdim. Bo guzel yedi oglum. Ben onu seyrederken doydum. Biraz icim burkuldu once ama insan neler yapamiyor ki. Mangal yakmayi da ogrendim. musluk tamir etmeyi de. Ilk zaman zor gelse de alisiyorsun. Uzulme. Evlatlarinla aslinda ne guzel vakit gecirmissin. onlarla basbasa. Esler olmadan da oluyormus mangal ben onu gordum.
Taş kalpli oldum çıktım diyordum,gözüm doldu su an..
Kardeş benim eski eşim de dolandiriciydi. Yedi bitirdi asgari ücretle gidim gidim biriktirdiklerimi.. Üstüne altınlarımı vs.. Zehir zıkkım olsun diyemiyorum çünkü karısı çocukları var. Onun pisliklerinin bedelini masumlar ödemesin. Ağız tadıyla beddua bile edemiyorum hayvanoglu hayvanin arkasından.
Neyse inan o kadar çok sıkıntı yaşadım ki aklıma geldikçe huzunleniyorum..
Şimdiyse ülkenin anahtarını verip rahatca arkanı dönebileceğin biriyle evliyim.
Eli temiz,dili temiz, beli temiz..
Allah'tan tüm kalbimle su mübarek günde aynı kişilikte biriyle tanismani diliyorum.
Hiç tanımadığım Adamı önce eve aldım, evde kurulum yaptı sonra da arabasına bindim hem de arka koltuğu olmadığı için ön koltuğa oturdum gittik geldik
Hatta sitenin kapısının önünde inince de muhafazakar komşular gördü aynı yerde eşim de beni bırakır ve onun arabasında genelde arka koltuktan inerim
Ben nerelere gideyim yakında camlarım da taşlanır
Ha bu arada Adama geç kalmayayım diye öğlen taksiyle gelmiştim yalnız
Akşam okul çıkışı da taksiye binip geldik oğlumla okuldan
Tabii eşimin geçen gece saat bire kadar bir grup arkadaşı ile kızlı erkekli dışarıda takıldığını hatta kızlardan birini evine de bıraktığını da ekleyeyim de tam olsun
Şaka bir yana her türlü hayat var işte, önemli olan birbirimize engel olmadan yaşayabilmek
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?