- 9 Ekim 2016
- 1.293
- 699
- 123
- 34
Kızlar bir nişanlı kızce savaşından düğüne 2 ay kala yine bir sorun ve yine merhaba hepinize.
Biliyorum üstüme gelen kişiler benim iyiliğim için. Ama ciddi anlamda son yaşadıklarımı anlatmak istiyorum.
Yüzüğü çıkardım Kargoya verdim bulunduğu şehre.
Artık burama kadar geldi..
Babası ameliyat oluyor bugün.
Kendisi başka şehirde ailesi benim bulunduğum şehirde.
Bana diyorki vicdanım el vermiyor ben orada değilim. Evli olsaydık şimdi babamı Boluya getirirdim burada ameliyat olurdu. (Basit bir fıtık ameliyatı)
Bende ne gerek var adamı yoracaksın sen izin alır gider ilgilenirsin babanla dedim.
Sonra işte eniştemler (ablalarının eşleri) ilgileniyor içim acıyor ben vicdanlı adamım filan dedi.
Eee bende izin al gel ilgilen babanla o zaman dedim. Sonuçta basitte olsa ameliyat. Diyor ki ananesi ablaları gelme filan demiş.
Bu sefer bana diyor ki sen gidersin kuzum seni görsün destek ol. (Ben içten içe çıldırıyorum tabi
)
Ben işten nasıl izin alayım akşama babamlarla gideriz dedim. Tamam dedi bi bozuldu sanki neyse.
Sonra ben ilişkinin en başındaki konuyu açtım. Bak dedim hastalık olur acil bişe olur gider ilgilenirsin sonuçta baban.
Ama benden büyük beklentiler içine girme canım olur mu dedim.
(Tutamadım kendimi genelde aklıma geleni söylerim)
Bu Ne diyosun sen yani ailene sevgi göstermem ben saygı gösteririm sadece mi diyosun dedi. Bende evet dedim aynı şey senin yaklaşımın Benim ailem içinde olabilir dedim.
Ben evimde en fazla hastalık vs. Hariç 1 ay misafir edebilirim dedim.
Bu sefer bu kudurdu. O benim ailem ben nasıl onlara en fazla 1 ay diyebilirim. Onlar istediği sürece benim yanımda sonsuza dek kalırlar yaşarlar dedi. Sanki ben öyle bişe söyle dedim..
Dengeyi koruması mahiyetinde söyledim.
Benim tepem attı tabi iyice.
Baştan bunu söylememiştin ne oldu dedim.
Sonra sustu.
Ben evlenmek istemiyorum bu konuda böyle düşünen bir adamla yapamam dedim. Yine ses Yok.
Sabah mesaj atmış iki medeni insan gibi konuşalım diye. Bu adam 32 yaşında kızlar ben 26 o kadar ailem ve ben fedakarlık ettik kendisinin ekonomik bir şeyi Yok güzelliğim her şeyim yerli yerinde.. Nankör bi çocuk.
Ezik gibi bazen. Bana diyorki köylü kızları gibi düşünüyorsun. Ailesi bana Ne kadar iyiymiş. Benim yaptığım terbiyesizlikten başka bir şey değilmiş.
Ailesi bi salon tuttu.
Eşyaları ben aldım. Beyaz eşyaları nişanlıma aldıracaklar.
Bilezikleri nişanlım yapmış bekarken.
Ne yapmış ailesi ben anlamadım..
Trafik kazası geçirdi kendi babası önce arabanın kaskosu var mı diye soruyor.. Bunları görüyor.
Benim ailem koştu parası yoktur çocuğun diye arabasını yaptırıyor. (Karşılıksız) buna rağmen nankör beni üzüyor her bi konu açıldığında anlayışsız, itiraz.
Ve katlanamıyorum düğüne 2 ay kalmış her ne desem sorun ediyor.
Ben ona hep destek oldum her konuda.
Yüzüğü çıkardım kargoya verdim. Hiç bir şekilde onunla artık konuşmuyorum.
En fazla bir ay üzülürüm. Sonra geçer..
(Şu güzelim lafını genel olarak kullandım da neden bazıları saçma sapan düşünüyor.. rica ediyorum ego anlamında söylemedim ben onu genel geçer bir şeydi.)
Biliyorum üstüme gelen kişiler benim iyiliğim için. Ama ciddi anlamda son yaşadıklarımı anlatmak istiyorum.
Yüzüğü çıkardım Kargoya verdim bulunduğu şehre.
Artık burama kadar geldi..
Babası ameliyat oluyor bugün.
Kendisi başka şehirde ailesi benim bulunduğum şehirde.
Bana diyorki vicdanım el vermiyor ben orada değilim. Evli olsaydık şimdi babamı Boluya getirirdim burada ameliyat olurdu. (Basit bir fıtık ameliyatı)
Bende ne gerek var adamı yoracaksın sen izin alır gider ilgilenirsin babanla dedim.
Sonra işte eniştemler (ablalarının eşleri) ilgileniyor içim acıyor ben vicdanlı adamım filan dedi.
Eee bende izin al gel ilgilen babanla o zaman dedim. Sonuçta basitte olsa ameliyat. Diyor ki ananesi ablaları gelme filan demiş.
Bu sefer bana diyor ki sen gidersin kuzum seni görsün destek ol. (Ben içten içe çıldırıyorum tabi
)Ben işten nasıl izin alayım akşama babamlarla gideriz dedim. Tamam dedi bi bozuldu sanki neyse.
Sonra ben ilişkinin en başındaki konuyu açtım. Bak dedim hastalık olur acil bişe olur gider ilgilenirsin sonuçta baban.
Ama benden büyük beklentiler içine girme canım olur mu dedim.
(Tutamadım kendimi genelde aklıma geleni söylerim)Bu Ne diyosun sen yani ailene sevgi göstermem ben saygı gösteririm sadece mi diyosun dedi. Bende evet dedim aynı şey senin yaklaşımın Benim ailem içinde olabilir dedim.
Ben evimde en fazla hastalık vs. Hariç 1 ay misafir edebilirim dedim.
Bu sefer bu kudurdu. O benim ailem ben nasıl onlara en fazla 1 ay diyebilirim. Onlar istediği sürece benim yanımda sonsuza dek kalırlar yaşarlar dedi. Sanki ben öyle bişe söyle dedim..
Dengeyi koruması mahiyetinde söyledim.
Benim tepem attı tabi iyice.
Baştan bunu söylememiştin ne oldu dedim.
Sonra sustu.
Ben evlenmek istemiyorum bu konuda böyle düşünen bir adamla yapamam dedim. Yine ses Yok.
Sabah mesaj atmış iki medeni insan gibi konuşalım diye. Bu adam 32 yaşında kızlar ben 26 o kadar ailem ve ben fedakarlık ettik kendisinin ekonomik bir şeyi Yok güzelliğim her şeyim yerli yerinde.. Nankör bi çocuk.
Ezik gibi bazen. Bana diyorki köylü kızları gibi düşünüyorsun. Ailesi bana Ne kadar iyiymiş. Benim yaptığım terbiyesizlikten başka bir şey değilmiş.
Ailesi bi salon tuttu.
Eşyaları ben aldım. Beyaz eşyaları nişanlıma aldıracaklar.
Bilezikleri nişanlım yapmış bekarken.
Ne yapmış ailesi ben anlamadım..
Trafik kazası geçirdi kendi babası önce arabanın kaskosu var mı diye soruyor.. Bunları görüyor.
Benim ailem koştu parası yoktur çocuğun diye arabasını yaptırıyor. (Karşılıksız) buna rağmen nankör beni üzüyor her bi konu açıldığında anlayışsız, itiraz.
Ve katlanamıyorum düğüne 2 ay kalmış her ne desem sorun ediyor.
Ben ona hep destek oldum her konuda. Yüzüğü çıkardım kargoya verdim. Hiç bir şekilde onunla artık konuşmuyorum.
En fazla bir ay üzülürüm. Sonra geçer..
(Şu güzelim lafını genel olarak kullandım da neden bazıları saçma sapan düşünüyor.. rica ediyorum ego anlamında söylemedim ben onu genel geçer bir şeydi.)
Son düzenleme:
helal olsun
