Bence çirkin insan yok, kalbi çirkin olabilir insanın anca( ki kalbi çirkin olanların bile kalbinde güzellik vardır muhakkak) takılmayın sağlıklıyım ohhhh ne mutlu deyin. Ha bir de gerçekten hetkes bana güzelsin der, girdiğim ortamda dikkat çekerim illaki ama kaderim güzel olsa keşke.Başlık komik oldu ama gerçekten benim gibi olanlara bir içimi dökmek konuşmak istiyorum.
Gerçekten çok çirkinim. Sana öyle geliyordur, değilsindir belki de ne güzel özelliklerin vardır diyenler olacaktır ama inanın ki yok. İnsan aynaya baktığında bariz bir şekilde her şeyi görüyor, kendimi de kandırmama gerek yok. Güzellik göreceli evet ama gerçekten şu yaşıma kadar güzellikle alakalı bir iltifat dahi almadım. Güzel kokmaya, kıl tüy olaylarına, saçlarıma vs her şeye çok önem verip dikkat ediyorum. Ama küçücük gözler, genetik mor koyu halka ve çökük mü çökük göz altları, soluk eşitsiz bir ten, sıfır kirpik..cilt bakımına aşırı önem veriyorum gitmediğim dermatolog da kalmamıştır. Ama yok yok o aldığım aşırı pahalı kremler bile bir çare olmadı ya hepsini sinirle çöpe attım. İçeriğine bile çok dikkat ederdim her kremin, her bulduğumu da kesinlikle kullanmazdım. Herkese çare olan şeyler bana sıfır etkiydi. Göz altı ışık dolgusu zımbırtısından bile yaptırdım göz altıma torba takmışlar gibi oldum bir süre sonra, gülünce hele komedi..koyu halkalı hali daha iyiydi. Yapayım ben yapayım buradayım ben diye bağırıyorlardı bariz. mezoterapi de yaptırdım, alerjiye sebep oldu. dayak yiyip günlerce ağlamışım gibi gezdim haftalarca. Bünyemde iriteye sebep oluyorlar kısacası. Ve hepsini ömür boyu yeniletmem gerekiyor, çok sinir bozucu..ve ucuz şeyler değil ki buna bütçe mi dayanır. Yani düzeltilebilecek şeyler de düzelmedi. Kirpiklerime ipek kirpik yaptırdım, hiç memnun kalmadım. O az olan kirpiklerimi de aldı götürdü, kel gibi. Sonra dedim hadi badem yağı hint yağı e vitamini kaş kirpik serumları aban.. göz altlarımda nur topu gibi yağ bezeleri oluştu. Kirpiklerde aynı üstelik, fark yok. Artık ıvır zıvır krem şu bu bıraktım. Çirkinliğimi tam anlamıyla kabul ettim. Varsa var yoksa yok.
Hep makyaj yapmak zorunda olmadan mis gibi makyajsız da güzel olmak isterdim. Zibilyon tane şey kullanmak istemezdim bunun için. Arkadaşlarıma bakıyorum makyajsız bebek gibiler ya, insan bakmaya doyamıyor. Beni görseniz tüm samimiyetimle söylüyorum "gerçekten hiç güzel değilmiş" dersiniz, o kadar eminim ki. Üniversite zamanlarımda hoşlanıp açıldığım kişiler bile arkamdan "ıy kezban surata bak" derlerdi kendi kulağımla dahi şahit olurdum. Yani bu çirkin hissetmek değil çirkin olmak. İlk kez girdiğim bir arkadaş ortamında bile çok sıcakkanlı ve konuşkan olmama rağmen hep daha güzel olan arkadaşlarımla ilgilenirler mesela. Bilemiyorum artık hayat enerjim sıfır. Her konuda beni etkiliyor bu. Kimse beni güzel görmesin ama ben kendimi güzel göreyim kafasındayım. Herkes çirkin görse bile kendimi iyi hissedeyim yeter, ama imkansız..Benim gibi olanlar siz nasıl bunun üstesinden geliyorsunuz? lütfen bir şey deyin. Yani her şekilde kendinizi sevebiliyor musunuz? bu sizi ben de olduğu kadar etkiliyor mu?
Niye kendinize çirkin diyorsunuz yahu herkes aşırı.guzel olmak zorunda değil değişiklikler yapılabilir yanibak ben çok çirkinim...;
ama yüregim güzel.:)
millet yüz çirkinliğime bakmiyor.
hiç makyaj yapmıyorum makyajsiz işe gidiyorum.Niye kendinize çirkin diyorsunuz yahu herkes aşırı.guzel olmak zorunda değil değişiklikler yapılabilir yani
Ne bilim hiçbir kadınının kendine çirkinim demesini yakıştıramıyorum ben şahsen.
Ben de hiç makyaj yapmam ama nemlendirici kalem maskara hafif yeterlihiç makyaj yapmıyorum makyajsiz işe gidiyorum.
sifir..
yüzümde kendimde çok güzel bulmuyorum bide kilolarim var.
buna çirkin demeyeyim. Bakimsizlik diyeyim.
Bende sizinle benzer kaderi paylaşıyorum. Çevrem ailem herkes gözümün içine baka bak ablan güzel kız derdi. Hatta ablama sen güzelsin kardeşin çirkin demişler, o zamanlar günlerce ağladım. Bana çirkin imaları oldukça kendimi iyice salmıştım değersiz hissediyordum. Ablam bile tartışırken tipine bak önce derdi. Yıllaryılı bu eziklik psikojyle yaşadım. Kendimi eğitimime adadım, kıyafet uyumunu hep yakalamaya çalıştım ve kendimi biraz toparladım. Evet ben ablam kadar güzel değilim ama güzellik kendi elimizde olan birşey değil. İnsanların çirkin bkışlarını endemde hssettiğim anları hatırladım başlığınızı okuyunca. Karşıma beni sevenlerde çıktı, buna çok şaşırmıştım. Sizi çok iyi anlıyorum, insanların davranışlarıyla nasıl kırdığını bilirim bende çook yaşadım. Şimdilerde kabullendim. Bana o imada bulunacak insanları hayatımdan çıkarıyorum.Başlık komik oldu ama gerçekten benim gibi olanlara bir içimi dökmek konuşmak istiyorum.
Gerçekten çok çirkinim. Sana öyle geliyordur, değilsindir belki de ne güzel özelliklerin vardır diyenler olacaktır ama inanın ki yok. İnsan aynaya baktığında bariz bir şekilde her şeyi görüyor, kendimi de kandırmama gerek yok. Güzellik göreceli evet ama gerçekten şu yaşıma kadar güzellikle alakalı bir iltifat dahi almadım. Güzel kokmaya, kıl tüy olaylarına, saçlarıma vs her şeye çok önem verip dikkat ediyorum. Ama küçücük gözler, genetik mor koyu halka ve çökük mü çökük göz altları, soluk eşitsiz bir ten, sıfır kirpik..cilt bakımına aşırı önem veriyorum gitmediğim dermatolog da kalmamıştır. Ama yok yok o aldığım aşırı pahalı kremler bile bir çare olmadı ya hepsini sinirle çöpe attım. İçeriğine bile çok dikkat ederdim her kremin, her bulduğumu da kesinlikle kullanmazdım. Herkese çare olan şeyler bana sıfır etkiydi. Göz altı ışık dolgusu zımbırtısından bile yaptırdım göz altıma torba takmışlar gibi oldum bir süre sonra, gülünce hele komedi..koyu halkalı hali daha iyiydi. Yapayım ben yapayım buradayım ben diye bağırıyorlardı bariz. mezoterapi de yaptırdım, alerjiye sebep oldu. dayak yiyip günlerce ağlamışım gibi gezdim haftalarca. Bünyemde iriteye sebep oluyorlar kısacası. Ve hepsini ömür boyu yeniletmem gerekiyor, çok sinir bozucu..ve ucuz şeyler değil ki buna bütçe mi dayanır. Yani düzeltilebilecek şeyler de düzelmedi. Kirpiklerime ipek kirpik yaptırdım, hiç memnun kalmadım. O az olan kirpiklerimi de aldı götürdü, kel gibi. Sonra dedim hadi badem yağı hint yağı e vitamini kaş kirpik serumları aban.. göz altlarımda nur topu gibi yağ bezeleri oluştu. Kirpiklerde aynı üstelik, fark yok. Artık ıvır zıvır krem şu bu bıraktım. Çirkinliğimi tam anlamıyla kabul ettim. Varsa var yoksa yok.
Hep makyaj yapmak zorunda olmadan mis gibi makyajsız da güzel olmak isterdim. Zibilyon tane şey kullanmak istemezdim bunun için. Arkadaşlarıma bakıyorum makyajsız bebek gibiler ya, insan bakmaya doyamıyor. Beni görseniz tüm samimiyetimle söylüyorum "gerçekten hiç güzel değilmiş" dersiniz, o kadar eminim ki. Üniversite zamanlarımda hoşlanıp açıldığım kişiler bile arkamdan "ıy kezban surata bak" derlerdi kendi kulağımla dahi şahit olurdum. Yani bu çirkin hissetmek değil çirkin olmak. İlk kez girdiğim bir arkadaş ortamında bile çok sıcakkanlı ve konuşkan olmama rağmen hep daha güzel olan arkadaşlarımla ilgilenirler mesela. Bilemiyorum artık hayat enerjim sıfır. Her konuda beni etkiliyor bu. Kimse beni güzel görmesin ama ben kendimi güzel göreyim kafasındayım. Herkes çirkin görse bile kendimi iyi hissedeyim yeter, ama imkansız..Benim gibi olanlar siz nasıl bunun üstesinden geliyorsunuz? lütfen bir şey deyin. Yani her şekilde kendinizi sevebiliyor musunuz? bu sizi ben de olduğu kadar etkiliyor mu?
Yaa çok üzüldümBende sizinle benzer kaderi paylaşıyorum. Çevrem ailem herkes gözümün içine baka bak ablan güzel kız derdi. Hatta ablama sen güzelsin kardeşin çirkin demişler, o zamanlar günlerce ağladım. Bana çirkin imaları oldukça kendimi iyice salmıştım değersiz hissediyordum. Ablam bile tartışırken tipine bak önce derdi. Yıllaryılı bu eziklik psikojyle yaşadım. Kendimi eğitimime adadım, kıyafet uyumunu hep yakalamaya çalıştım ve kendimi biraz toparladım. Evet ben ablam kadar güzel değilim ama güzellik kendi elimizde olan birşey değil. İnsanların çirkin bkışlarını endemde hssettiğim anları hatırladım başlığınızı okuyunca. Karşıma beni sevenlerde çıktı, buna çok şaşırmıştım. Sizi çok iyi anlıyorum, insanların davranışlarıyla nasıl kırdığını bilirim bende çook yaşadım. Şimdilerde kabullendim. Bana o imada bulunacak insanları hayatımdan çıkarıyorum.
Benim içinde o yıllar çok üzücü geçti. Sürekli ablamın çirkin demesine maruz kalıyordum. Gecelerce ağladığımı biliyorum. Özgüvenimi de kaybetmiştim. Akrabalarımızdan da ablan güzel kız maaşallah falan derlerdi bu içime dokunurdu. Ablam tarafından yıllarca çirkinlik mobbingine maruz kaldım. Çok sancılı bir süreçti. Kim ne derse desin insan o süreci atlatamıyor. Şimdi kocaman bir kız oldum ama mazi kalbimde yaradır hesabı yaşıyorum.Yaa çok üzüldümAilenize de çok şaşırdım.
Bence siz güzelsinizdir resminizi görmek isterdim.
Haklısınız sizi anlıyorum benim de kilom fazlaydı diye hep gereksiz kilo muhabbetlerine ve şakalara maruz kalırdım daha çocukken.Benim içinde o yıllar çok üzücü geçti. Sürekli ablamın çirkin demesine maruz kalıyordum. Gecelerce ağladığımı biliyorum. Özgüvenimi de kaybetmiştim. Akrabalarımızdan da ablan güzel kız maaşallah falan derlerdi bu içime dokunurdu. Ablam tarafından yıllarca çirkinlik mobbingine maruz kaldım. Çok sancılı bir süreçti. Kim ne derse desin insan o süreci atlatamıyor. Şimdi kocaman bir kız oldum ama mazi kalbimde yaradır hesabı yaşıyorum.
Empati yoksunluğu olsa gerek sanırım. İnsan gerçekten birini çirkin olarak düşünse bile dile getirmez, ya da kilolu birine çok kilolusun denmez bunu anlayamayacak kadar ruhsuz görüyorum onları. Şimdilerde en iprendiğim insan tipi başkasının ardında ne kilolu kadın ne çirkin kız söylemleri... Belki ilaöçlardan kilo aldı belki depresyon geçirdi altında ne yaşadı biliyorlar mı. Şimdilerrde toparladım ben hatta hep kızma konusu kıyafete fazla para harcamam bilmiyorlar ki ben içimdeki acıyı bastırmak istiyorum. Çok güzel olmuşsun demeleri bana o kadar iyi hissettiriyor ki. Sadece ben değilmişim çirkin hisseden demek ki... insanları çirkin kilolu diye yargılayan insanlardan hayır gelmez zaten umarım sizden de izleri silinmiştirHaklısınız sizi anlıyorum benim de kilom fazlaydı diye hep gereksiz kilo muhabbetlerine ve şakalara maruz kalırdım daha çocukken.
Atlatması gerçekten zor,insanları anlamak daha da zor.Nedir yani bunları yaşatmanın amacı ? Ellerine ne geçiyor ?
Ben napiyim siz beni gorseniz korkarsiniz o kadar cirkinim yuzum cok kirisik dolgu ertiriyim dedimgim yanagim eridi yamuk yuzlu oldum o kada cirkinimki kendimden nefret ediyorum size ablaniz soyluyo bana herkez soyluyo yuzumden utaniyorum kuran carpsinki utaniyorum ve daha 27 yasindayim herkez 40 zanediyor hergun agluyorum birkere botoks yaptirdim yuzum daha cok burustu ve kocamin yaninda o kadar buyuk duruyorumki acaba benden utaniyormu diyorumBenim içinde o yıllar çok üzücü geçti. Sürekli ablamın çirkin demesine maruz kalıyordum. Gecelerce ağladığımı biliyorum. Özgüvenimi de kaybetmiştim. Akrabalarımızdan da ablan güzel kız maaşallah falan derlerdi bu içime dokunurdu. Ablam tarafından yıllarca çirkinlik mobbingine maruz kaldım. Çok sancılı bir süreçti. Kim ne derse desin insan o süreci atlatamıyor. Şimdi kocaman bir kız oldum ama mazi kalbimde yaradır hesabı yaşıyorum.