Merhaba ,
hayatıma çok kolay insanları alan biri değilim.. 3.5 yıl once biriyle tanıştım çok hoşlandım 24 yıl hayatmda ilk defa biryle evlilik hayalleri kurdum 1 yıl süren düyaloğmzda kırgınlıklar yaşadım bana saygılı olmadgını bana istedigim değeri vermedgini düşünmeye başaladım ama onu cok sevdim onun beni sevdiginden cok .. her kırgınlık yaşadgmda mücdele ettim düzgün mutlu bi ilişkimiz olsun diye ve bi akşam gittigmz davette etrftaki kızlarla dans etmesi ve sarılması benim onun hayatndan gitmeme neden oldu çok incindim cünkü orda yalnız kaldım.. çok sevmeme ragmen onu terke ettim.. beni iki ay sonra armaya ve karşıma çıkmaya başladı.. cesaret edemedim ve hep kaçtım sonra karşıma evlenecğm kişiyle tanıştım.. benden cok hoşlanan benimle hep beraber olmak isteyen kişiyle.. kalbim doluyken görüşmeyi onu tanımaya çalıştım ki zamanla ondan hoşlanmaya ve bana nekadr değer verdigini gördüm.. iki yıl ilikmiz sürdü ve bir gün bile başka düşüncelere girmedim..evliliğe kadar geldi , düğünmz yaklaştıkca her gece su düşünceler geldi cok sevdigim adamı hayatımdan cıkardım benimle konusmaya çalıştı izin vermedim hep kaçtım kafam karısır diye mi? acaba konuşma fırsatı vermiyerek çokmu sert göründüm ?