Gelseydin aşk derdim sana . .

Uzun zamandır yoksun. Yoksunlu sabahlara uyanıyorum. Aynı bildiğin gibi. Yeni bi şey yok. Eski bi şey de yok sen gibi. Bir ben kaldım O da ben miyim değilmiyim belli değil artık. Arta kalan ne ki? Daha ne kadar özleyebilirim seni. Boşluğunu dolduramaz kimse demiştim giderken. 'Gel'me sana bol gelecek artık bu aşk...
 
Gözlerime bakarak soruyordu, kaç yaşındasın? Dedim, kaçarsan baktığın yere, ilk yaşım olacaksın..



hep küçük görürdün beni şimdi kocaman oldum .
 
Bir Allah Birde Annem Bilirdi Seni Nekadar Çok Sevdiğimi..
İstersen Anneme Sor Söylesin; O Kıskanır Hiç Çekemezdi Seni !
Çünkü Ben Terbiyesizlik Edip Annem Gibi Sevmiştm Seni !!
 
Aşk mıydı senin adın ? Yoksa ben mi yanlış kişiyle tanıştım...
Öyleyse eğer, pardon 'yalnızlıkla' oldu...
 
Bir gün gelir, dünyanın bir yerinde yıllarca senin haberin olmadan yaşamış birine bütün hayatını anlatmak istersin.

// Murathan Mungan //
 
Kalp ruha der ki: Ben severim, aşık olurum; ama acısını nedense hep sen çekersin. Ruh da cevap verir: "Sen yeterki sev".

"şems"
 
Bir dilim ekmek'tin sen...
Ben ise, açlık sınırındaki bir ülke çocuğuydum, kimsesiz...
Oysa bir bilsen, ne zordu gelmeni beklemek...
 
‎''Benimle ömür geçer mi ki'' dedim. Senle geçirmeye ömür yeter mi ?" dedi. İşte bu bana bir ömür yetti.

[Özdemir Asaf]
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…