Esimle farklı kulturlerdeniz ben bati o doğu diyeyim. Ben biraz kadın hakları eşitlik vs konularında kafayı bozmuş biriyim. Cok derinden üzüyor bu konular beni.
Esimin çevresi hatta o coğrafyada gördüğüm üzüldüğüm şeyleri sizinle paylaşmak istiyorum. Bir insanın doğumdan ölüme kadar olan tüm evrelerinde.
1. Kızı olduğuna üzülme (Bircok yorede az ya da çok var malesef)
2. Eğitim olanakları maddiyat elveriyorsa fırsat eşitliği sunuluyor fakat sosyal şeyler mesela bi araba kullanmayı öğretmek vb sosyal olanaklarda kadınlar için gerek yok gözüyle bakılıyor
3. Evlenirken kızına çeyiz ya da eşya vb alınmıyor hazırlanmıyor çeyiz parası adı altında erkek tarafından para isteyip de yani başlık parası kızının çeyizi düzülüyor. Eskiden cebe cukka edilirmis simdi en azından çeyiz alınıyor. Yani kız düğününde masraf 0. Kızları için ceplerinden 5 kuruş harcamak mı istenmiyor bilmiyorum ☹ Hatta çeyiz parası alınmayan gelinlere bedavaya geldi gözüyle bakılıyor laf ile söyleniyor benim gibi. Hatta düğünde kız tarafı bi çeyrek bile takmıyor takıyorsa da nadir.
4. Yaşlanınca kız erkek ayırt etmeden yaşlı anne babaya bakma yükümlülüğü var fakat mesele miras olunca kadına hiç verilmezken tüm miras erkekler arasında paylaştırılıyor. Yanlis duymadınız islamdaki pay olan 1/2 bile verilmiyor. En üzen de bu sanırım.
4. En kötüsü ve beni üzen ise özellikle eltilerim ve gorumcelerimi bu konuda bilinclendirmeye haklarını aramaya teşvik ettigimde bu durumu savunmaları oluyor. Özellikle miras ve çeyiz için "ben evlat degil miyim niye en ufak yardim yok hak vermiyorsunuz" çıkışı yapmalarını önerdiğim zaman reddedilmekten dislanmaktan cok korkuyorlar.
Esimle kayinbaba öldüğünde eşit paylaşım yapılması için ısrar edeceğiz fakat mümkün olacağını zannetmiyorum büyük abiler asla yanasmaz.
Gorumcem için çeyizine birkaç yardım ve düğününde taki düşünüyoruz. Hiç sevmem kendisini ama örnek olsun istiyorum. En acısı da bu eşit olmayan gelenekleri surdurenler de öğretmen doktor vb insanlar.
Saçma ve üzücü geleneklere dik durmak bu kadar mı zor
(Lütfen irksal tartışma istemiyorum çözümünüz varsa yazın yoksa gölge etmeyin)
Esimin çevresi hatta o coğrafyada gördüğüm üzüldüğüm şeyleri sizinle paylaşmak istiyorum. Bir insanın doğumdan ölüme kadar olan tüm evrelerinde.
1. Kızı olduğuna üzülme (Bircok yorede az ya da çok var malesef)
2. Eğitim olanakları maddiyat elveriyorsa fırsat eşitliği sunuluyor fakat sosyal şeyler mesela bi araba kullanmayı öğretmek vb sosyal olanaklarda kadınlar için gerek yok gözüyle bakılıyor
3. Evlenirken kızına çeyiz ya da eşya vb alınmıyor hazırlanmıyor çeyiz parası adı altında erkek tarafından para isteyip de yani başlık parası kızının çeyizi düzülüyor. Eskiden cebe cukka edilirmis simdi en azından çeyiz alınıyor. Yani kız düğününde masraf 0. Kızları için ceplerinden 5 kuruş harcamak mı istenmiyor bilmiyorum ☹ Hatta çeyiz parası alınmayan gelinlere bedavaya geldi gözüyle bakılıyor laf ile söyleniyor benim gibi. Hatta düğünde kız tarafı bi çeyrek bile takmıyor takıyorsa da nadir.
4. Yaşlanınca kız erkek ayırt etmeden yaşlı anne babaya bakma yükümlülüğü var fakat mesele miras olunca kadına hiç verilmezken tüm miras erkekler arasında paylaştırılıyor. Yanlis duymadınız islamdaki pay olan 1/2 bile verilmiyor. En üzen de bu sanırım.
4. En kötüsü ve beni üzen ise özellikle eltilerim ve gorumcelerimi bu konuda bilinclendirmeye haklarını aramaya teşvik ettigimde bu durumu savunmaları oluyor. Özellikle miras ve çeyiz için "ben evlat degil miyim niye en ufak yardim yok hak vermiyorsunuz" çıkışı yapmalarını önerdiğim zaman reddedilmekten dislanmaktan cok korkuyorlar.
Esimle kayinbaba öldüğünde eşit paylaşım yapılması için ısrar edeceğiz fakat mümkün olacağını zannetmiyorum büyük abiler asla yanasmaz.
Gorumcem için çeyizine birkaç yardım ve düğününde taki düşünüyoruz. Hiç sevmem kendisini ama örnek olsun istiyorum. En acısı da bu eşit olmayan gelenekleri surdurenler de öğretmen doktor vb insanlar.
Saçma ve üzücü geleneklere dik durmak bu kadar mı zor
(Lütfen irksal tartışma istemiyorum çözümünüz varsa yazın yoksa gölge etmeyin)
Son düzenleme: