Merhaba kızlar. Benim 23 yaşında erkek kardeşim var. Yaklaşık bir senelik ilişkilerinin ardından kız arkadaşıyla geçen ay nişanlandılar. Erkek kardeşim çok efendi ahlaklı kimsenin kalbini kırmayan çevresinde değer gören ancak içine kapanık aşırı çekingen birisi. Karşısına nişanlısı çıkana kadarda yani 22 yaşına kadar sevgilisi olmadı. Dün nişanlısı akşam yemek yedikten sonra bana çay içerken pat diye "Abla oğuzla iyi anlaşıyoruz ama kafama bir şey takıldı oğuzun şimdiye kadar hiç çıktığı bile olmamış ben hiçbir erkeğin evlenmeden önce bırak sevgilisinin olmamasını ilişkiye girmemiş olmasına bile ihtimal vermem acaba bana yalan mı söylüyor" dedi. Tabi ben bi yandan hayretle bi yandan da sinirle cevap verdim. " Canım benim hayır tanımadığım biri olsa boş yere savunmam ama nihayetinde yarı annelik yaptığım kardeşimi benden iyi kimse bilemez bak işte ne mutlu sana evleneceğin erkeğin ilki sen olcaksın" dedim. Ama bana da inanmadı. " Amaan abla boş konuşuyosun erkek milleti değil mi bunlar" dedi. Şimdi sizlere sormak istediğim şu. Biz kadınlar aslında kendi hemcinslerimizin kalıplaşmış düşüncelerinden de çok çekiyoruz. Resmen erkeklerin eline koz veriyoruz. Ne demek erkektir yapar normaldir. Erkekler evlenmeden önce her haltı yiyebilir çünkü onlar erkektir. Ama bir kız bir hata yapsın adı çıkar dokuza inmez olur sekize. Anlam veremiyorum ya bu iş bu kadar basit mi? Genel olarak kadınlar kendini nasıl evlenmeye saklıyorsa erkeklerde saklamalı diye düşünüyorum. Geçmiş geçmişte kalmıştır sözüne tamamıyla katılmıyorum. Çünkü geçmiş var, geçmiş var. Afedersiniz genelevlerden eskortlardan pavyonlardan çıkmayıp rezil rüsva hayat yaşayan erkeğinki de geçmiş. Seviyeli ilişkileri olmuş kimsenin ahını almamış erkeklerinki de geçmiş. Lafa gelince erkektir yapar deriz. Sonrada gelip buralarda konu açıp "Yok eşimin/nişanlımın geçmişinde ilişkiye girdiği kızı gördüm, yok en yakınıyla şunu yapmış bunu etmiş moralim bozuldu " diye dert yanarız. Siz ne düşünüyorsunuz?