Geçmişe dönmek ister miydiniz?

Öyle mi oluyor gerçekten? Umarım biraz sakinleşir çok yorucu oluyor
evet gerçektende öyle oluyor. benim kızımda 30 aylık haftasonu kahvaltı harici doğru düzgün bi şey yediremedim. bugün işe geldim akşam sorucam pilavlar tavuklar yoğurtlar sayıcak bana bir bir yediklerini eminim. bazen bende çok güzel yediriyorum ama çoğu zaman bir yolunu buluyor naz niyaz yemiyor. Ama babaannesinde öyle değil. kayınvalidemde arada der bugün yediremedim diye kadının bile morali bozuluyor. yemesi güç çocuklar gerçekten zor anlıyorum sizi.
 
Bencede çok değil, normalde etrafa kulaklarımı kapatir kimseyi umursamam ama herkes aynı seyi soylemeye baslayinca bi durup düşundüm, ne zaman menapoza girecegimizi bilemiyoruz belki hic bir problem olmamasina ragmen yıllarca cocuk olmayacak vs vs. Bi süre bu tarz konusan kişilerle iletişimi bir süre kesiyim en iyisi psikolojimi kötü etkilemişler suan onu farkettim
 
Her çocuk farklı oluyor daha uyumlu çocuklarda vardır herhalde
 
Beni gece uykusuzluğu çok korkutuyor işim çok yorucu masa başı değil iş yerinde dinlenmem imkansız
 
Yiyemiyor değil çok falza seçici gastrolojisinden alerjisine bütün bölümlere gönderdi doktorumuz testler ultrasonlar bi sorun çıkmadı. Anneme gidince orda bir elinde pide bir elinde havuç salatalık hiç itiraz yok bizim evde eşimle bana kök söktürüyor fazla nazladık şimdide bizi takmıyor
 
Annenizin bakması ya da kreş size çok iyi gelecek inanın.. kızımda işe başlamak bana vicdan azabı çektirmişti ama çok da iyi gelmişti bana.. mutlu anne=mutlu çocuk demek..
Evet haklısınız mutsuzken günü bile bitirmek çok zor
 
Yok estağfurullah. Ben 28 yaşımda anne oldum bazen keske erken yapsaydım diyorum insan yaş aldıkça sakinliğe daha çon ihtiyaç duyuyor
 
Bakıcı da zordur Allah kolaylık versin annem bakacak o konuda içim rahat herkes ne çabuk büyüyorlar diyor unutuyor insan heralde büyüdükçe:)
 
Valla yapmama sebeplerimden zaten 40 yaşindayım neyse ki karkı koca istemedik hiç çok uyumlu olan bir çocuk bile olsa genede cok zor çocuk işleri Allah kolaylik versin
 
Vallahi bizde de durum bu anneme alışsın diye ara ara gönderiyorum annem ne yediğini sayınca şok oluyorum. Hergün ne yapsam da yer diye düşünmekten yaşlandım.
 
Valla yapmama sebeplerimden zaten 40 yaşindayım neyse ki karkı koca istemedik hiç çok uyumlu olan bir çocuk bile olsa genede cok zor çocuk işleri Allah kolaylik versin
Amin teşekkür ederim ben çok istedim anne olmak onu herşeyden çok seviyorum ama bu zor olduğu gerçeğini değiştirmiyor üç dört yılı gözden çıkarmak lazımmış
 
Vallahi bizde de durum bu anneme alışsın diye ara ara gönderiyorum annem ne yediğini sayınca şok oluyorum. Hergün ne yapsam da yer diye düşünmekten yaşlandım.
Abur cubur olayı varsa onu kesmek lazım mutlaka bizimki dedesinin kıyamadığını öğrenmiş gibi iki göz yaşına kandıryor dedeyi. babama yasak koyduk asla şeker çikolata alınmıcak durdurak bilmiyor sonra bizede ağlayıp yaptırabileceğini sanıyor. ben daha katıyım ama eşiminde yelkenleri hemen suya iner. kararlı olmak lazım. abur cuburda iştahı kesiyor çünkü varsa sizdede böyle bi olay deneyin derim
 

ilk başlığı da okudum ama asıl nokta burda sanırım.. ilk başta yazdığınızda dikkatimi biz dili çekti.. çocuğunu doğduğu günden itibaren bir birey olarak değil kendi uzantısı olarak gören ebeveynler çocuklarını nazlamaya çok yatkın oldukları için çocuklar da bunu çok güzel kullanıyorlar.
sorununun kaynağı için doğduğu ilk günden beri nasıl davrandığınızın ve neler yaptığınızın bilinmesi gerekiyor.
çözüm şudur diyemem çünkü her çocuk ayrı bir dünya yanlış yönlendirmek istemem ama gereğinden fazla nazladığınız ortada ve onun da sizi kullandığı ortada. kesinlikle bir uzmandan yardım almalısınız.. çocuğunuza bir şey olmaz ama size, eşinize evliliğinize geri dönülemez sıkıntılar kalırsa orası sıkıntı.
 
Kızıma annem bakacak demişsimiz. Pandemi koşulları da söz konusu ama ben kesinlikle kreş tavsiye ederim size. Çok güzel geliştiriyorlar kendilerini. Hem arkadaşlarından görmek, hem öğretmenlerin yönlendirmesi ile bütün beslenme sorunları halloluyor.

Uyku konusunda birşey diyemeyeceğim. 5 yaşında oğlum hep sorunsuz uyuyan bir çocuk oldu. 3 yaşındaki kızımın gece kalkmaları ise son bi kaç haftadır azaldı.

Akşam saat 20:00 yatma faslı başlar (tuvalet, diş fırçalama, pijama, kitap okuma, yatakta oynaşma) genelde 21:00 gibi biter. 21:00'den sonraki 2-3 saat bana ilaç gibi geliyor açıkçası. Ondan sonraki rutin bir gecemiz şöyle geçiyor:

23:30 - 00:00 eşimle yatağa gitme
01:30 - 02:30 oğlumun yatağa gelip beni kovması, benim onun yatağına gitmem
03:30 - 05:00 kızımın var gücüyle aaaannnneeeeee diye bağırıp beni çağırması, yanına gidip onun yanında uyumam
06:30 - 07:00 oğlumun ve kızımın full enerji güne başlamaları :))

Hani akıllı saatler uyku performansını ölçüyor ya, benim uyku kalitem genelde %30 civarlarına :) derin uyku "0" ölçülüyor genelde ama ben alıştım.

Bir de yazdıklarınızdan gerçekten kızınızın sizinle didiştiği izlenimini aldım ben. Dediğini size yaptırmak için inatlaşıyor gibi. Hassas noktanızın yemek olduğunu anlamış, oradan vuruyor sizi. Benimkiler de aynı şeyi yapar. Bir sebeple beni kızdırmak istiyorlarsa bam telimin ne olduğunu çok iyi bilip oradan yürüyorlar.
 
Şuan bile öyle anneme gidince esir kampından çıkmış gibi yiyor çocuğum onu yemez dediğim şeyde bile yalancı çıkıyorum
Aynen öyle oluyorlar, bütün nazları niyazları tripleri anneye inanın, benim oğluma da kv baktı sağolsun, ilk başlarda anlatıyordu şunu yedi bunu yedi (genelde evde ağzına sokmadığı şeyler) sinir oluyordum ama alıştım valla, hatta kv bana diyor bazen kızım bu çocuk sana nazlanıyor aslında her şeyi yiyor diye, ben de evde pek üstüne düşmüyorum artık zaten biraz ağırlaştım da nazlayacak durumda değilim

yalnız başta dediğim gb mutlaka işe başlayın, ilk hafta pert olursunuz ama sonra vücut alışıyor, bir de ortamın değişmesi, iki muhabbet etmek bile ruha iyi geliyor yoksa cinnet getirilir yani evde sürekli tripli sendromlu bebeyle burun buruna
 
Çalışmak
Çalışmak evdenn bir nebze de olsun uzaklaşmak çok iyi gelecek durumunuz varsa bakıcı tütün kendinizi bu kadr üzmeyin hatta daha da varsa yatılı tütünbizim oğlumuz da böyleydi hatta bir an benden ayrılmak istemezdi simdi sabahtan sokağa bir çıkıyor akşama kadar eve sokamiyorum
 
Bence anne baba psikolojisi ve bebeğin huyu ile alakalı durumlar bunlar.. Mesela çok şükür benim bebeğim çok da sıkıntılı değil şuan.. Gerçi 3 aylık daha ne oluruz bilemem de şuan için bizim ilişkimizi gerçekten etkilemedi.. Bana da çok dediler çocuk doğsun artık ayrı yatacaksınız hele cinsellik bi dahaki bahara kalıyor falan Ama hala birlikte yatıyoruz ve cinsel hayatımız etkilenmedi.. Derken tabi ki eskisi gibi olma şansınız yok çünkü size muhtaç minicik bir bebek var.. Zaten en başta bunu göze aldık öyle çocuk düşündük..

Mesela bebeğimiz çok huysuz olsaydı bu kadar herşey yolunda olmayacaktı.. Ya da eşim bana hiç yardımcı olmasa herşey sadece benim üzerime kalsaydı ben deli olacaktım falan gibi..

Yani bende çevremde bebekten sonra etkilenmeyenleri çok gördüm ama bebekten sonra kaosa sürüklenenler de var tabi.. Ama bence bebek demek sorun demek gibi bir genelleme yapmamak lazım.. Ki zaten öyle değil.. Yani sorun yok gibi davrananlar aslında rol yapmıyor olabilirler..

Ayrıca bence de artık bebek için yaşın bi önemi kalmadı.. Onlar öncedendi millet 4. Çocuğunu 25 yaşında falan yapıyordu
 
Arada sirada annenize gidin diyecegim pandemi var.
Ben cok bunaldigim zamanlar oyle yapiyordum.
Hala her karantina yapabilecegin 3 5 gunu degerlendirip anneme gidiyorum.
En azindan alip bir saat disari bile cikarsa beynim dinleniyor.
Daha huzurlu oluyorum.
Arada firsat buldukca birilerinden destek almak iyi geliyor
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…