Geçmeyen hastalığım(dertleşmeye çok ihtiyacım var)

Bayanbeyaz

...
Kayıtlı Üye
1 Nisan 2011
2.151
67
358
merhabalar burada sizinle dertleşip moral bulmak istedim çok şükür hayatımda rahatsızlığım dışında bir sorunum yok beni çok seven bir ailem ve sevgilim var...

yalnız 1 senedir çektiğim bir hastalık var...
konuyu şöyle gireyim 19 yaşındayım,geçen yıl ağustos ayında üniversite sınav sonuçları açıklanmıştı çanakkalede ingilizce öğretmenliğini kazanmıştım çok mutluydum ama ne olduysa 2 gün sonra oldu.birden baş dönmesi gibi,gemide giderken sallanıyormuşum gibi bir şey hissettim.ilk günlerde geçer diye önemsemedim ama sonra geçmeyince hastane hastane doktor doktor koşuşturmalarımız başladı...bir çok doktora gittim beyin, kulak mr larım çekildi,tomografim çekildi ama her şey temiz çıkıyordu...en sonunda bütün doktorlar psikolojik dedi ve eve yolladı bizi... bu süreçte okullar açıldı çanakkaleye gittim en fazla 1 hafta kalabildim derslerde bayılıcak gibi oluyordum,yolda zor yürüyordum mecburen eve döndüm... biraz araştırmalar sonucunda istanbulda kbb uzmanı prof. bir doktor bulduk(evimiz manisada) istanbul süreci başladı hastalığıma teşhis konuldu sonunda... iç kulaktan kaynaklanan denge problemiymiş hayati bir tehlikesi olmayan bir hastalık adı dizzinees vertigo tarzı bir hastalık ve perhiz yapmak dışında ilacı yok... sadece perhiz yapıp bu hastalığı tetikleyen yiyecekler yemiyerek bu sallantı hissi en aza indirilebilirmiş ve çok sıkı bir perhiz olduğu için okulumu dondurmak zorunda kaldım(mayalı,yuzlu yiyecekler yemem yasak süt dışında bütün içeçekler yasak,hazır gıdılar yasak vs...)...1 yıl neredeyse böyle geçti şu anki durumum ilk günküne göre daha iyi çok şükür ama hala geçmedi hastalığım perhize devam etmek zorundayım, kalabalık ortamlara giremiyorum ve en kötüsüde ders çalışamıyorum biraz çalışınca hemen midem bulanmaya başlıyor ve yine o dengesizliği yaşıyorum okulların açılmasına 3 ay kaldı ve ben okuluma gidememekten çok korkuyorum bu koşullarda oraya gidip derslere ,sınavlara nasıl çalışıcağımı kara kara düşünüyorum... çevremde ki bazı kişiler senin sağlığın her şeyden önemli en kötü ihtimal okulu bırakırsın hayatına devam edersin napalım bu da senin imtihanındır diyorlar...ama ben bu ihtimali düşünmek dahi istemiyorum küçüklüğümden beri en büyük hayalim ingilizce öğretmeni olmaktı tam hedeflerime ulaşmama az kalmışken bu hastalık çıktı ve benim hayatımı eskisi gibi yaşamama engel oldu en kötüsüde okula gidememe sebep oluyor... hayatıma eskisi gibi devam edip bir şey yokmuş gibi davranmaya çalışıyorum ama biraz yorgunlukta baş dönmesi gibi olan dengesizlik başlıyor ve her şey yine kötü oluyor...

kusura bakmayın uzun oldu ama anlatıp içimi dökmek istedim yaşadığım şeyler ağır geliyor hastalığımın geçmemesi beni üzüyor ve en kötüsü okuluma nasıl gidiceğimi bilememek beni çıkmaza sürüklüyor
 
ayrıca söylemeyi unutmuşum hastalığı tetikleyen en büyük etkenler sıkıntı,stres,üzüntü ve heyecan bunlar olmadan yaşamak mümkün mü ki doktorum bunlardan kesinlikle uzak durucaksın dedi bunlar bir anda olabilen şeyler ister istemez insan bu duyguları yaşıyor...
 
Son düzenleme:
canım öncelikle çok geçmiş olsun allah cümlemizin şifasını versin inşallah
bnm de ikizim çanakkalede ingilizce öğretmenliği okuyor,biz de 19 yaşındayız.bnce sıkıntı değil orda devam edebilirsin perhize.eve falan çıksan,kendine göre yemeklerini pişirirsin,olmaz mı:26: veya annenler falan emekliyse oraya taşınsanız,bu fırsat kaçmaz bence.çanakkale çoook güzel bi yermiş,hem stres sıkıntıdan da uzak olursun,umarım iyileşirsin allah cümlemizin şifasını versin
 

amin canım inşallah...valla bizde öyle şeyler düşünüyoruz ama işin içinden çıkamıyoruz...çanakkaleyi çok seviyorum,en önemliside okumak istediğim bölümü kazanmışken gidememekten çok korkuyorum...sınav dönemlerinde ki sıkıntı stres beni daha kötü yapar diye korkuyorum,evde 1 saat bile ders çalışamazken 3 ay sonra o tempoya nasıl ayak uydururum bilmiyorum...tek isteğim bir an önce iyileşmek Allahım bütün hastalara acil şifalar versin hastalık çok zormuş çookkk...
 
Çok geçmiş olsun. Ailenin seninle gelmesi gerçekten çok güzel olur. Hem sana destek olurlar, hem de düzenli hayatın devam eder ki bu da hastalığına iyi gelir. Derslerin stres yapmasına gelince, hiç bir şey senin sağlığından önemli değil unutma. Çalışabildiğin kadar çalış, yapabildiğin kadar yap... En kötü ihtimalle hedeflerine daha geç ulaşırsın ama sonuçta ulaşırsın. Böyle düşün. Bazı stresli durumlar insanın elinde olmuyor maalesef ama bunu minimuma indirmek de senin elinde. Önce sağlık, sonra ders... Hem yaşadığın zorluğa rağmen hedeflerinden vazgeçmeyişin ne kadar güçlü bir insan olduğunu gösteriyor ki bu çok önemli bir şey, sen her şeyi başarabilirsin.
 

olumlu yorumunuz için çok teşekkür ederim... insanın hiç tanımadı kişilerden destek görmesi o kadar güzel bir şey ki... umarım her şey dediğiniz gibi iyi olur çok sağolun yorumunuz için...
 

Çok geçmiş olsun ya bunlar olmadan yaşanırmı..Hep böyle söylüyolar zaten stresten uzak dur..şunu yap bunu yap...Nasıl yapılcaksa bunlar..

Allah acil şiflar versin...Baya üzüldüm bu hastaliğına

Bende ufacık şeyleri sorun ediyorum kendime ne kadar aptalım:26:
 

evet bunlar bizim elimizde değilki nasıl uzak durulucak hele benim durumumda okul esnasında...

amin inşallah...ben de ufak şeyleri sorun ederdim önceden kendime şimdi o keşke tek sorunum onlar olsaymış diyorum ve o günlerimi çok özlüyorum,yerinde duramayan kıpır kıpır biriydim anneannem bile deli kızım diye severdi beni,ama ne duruma geldim evden çıkmaya korkuyorum başım dönüyor diye
 
Canım çook geçmiş olsun öncelikle.
Sakın sürekli düşünüptee canını sıkma.
Düşündükçe daha da boğar seni.
Rahat ol, gelecek güzel günlerini düşün.
Şimdiden vize final düşünürsen zor.
Biz sınav haftasından önce çalışmazdık, çok da güzel geçerdik.
Önemli olan stres yapmamak.
Ben umuyorum ki sende sadece yapamazsam korkusu var. Yine hastalanırsam diyee...
Böyle durumlarda moral çok önemli hayatım. Sürekli düşünürsen hastalığın senin üstüne gelir, aksine sen onun üstüne git :)
Rabbim yar ve yardımcın olsun. Ölümden başka herşeyin çaresi vardır unutma
 

çok sağol canım ne güzel söylemişsin düşündükçe seni boğar diye,evet işin içinden çıkamıyorum kara kara düşünüyorum,bu hastalık olucaksa bile ne olurdu 5 sene sonra olsaydı en azından okulum bitseydi diyorum...ama hepsi boş işte bizim elimizde olan bir şey değil...gece gündüz dua ediyorum Allaha ne olur sizler de dualaranızı esirgemeyin kimin duasının kabul olacağı belli olmaz
 

Kendini boş yere üzüyosun güzelim bence.
Ne geçer eline kendini üzmekle, aksine daha kötü olursun.
Rabbim korusun üzüntü, keder mahveder insanı.
Ne olur düşünme artık. Pozitif olmalısın.
Düşünce gücü diye birşey var ilgilen istersen.
Artık ben yapamıyorum diyorsan mutlaka bir uzmandan yardım almalısın. İlerletebilirsin, mazallah yağmurdan kaçarken dolu hesabı olmasın.
Tabikide ederiz dua. En güzel yılların zehir etme kendine. öpüyorum çok
 
Canım Allah Acil Şifalar versin. Senin geçtiğin sınavda buymuş demek ki hepimiz bir sınavdan geçiyoruz. Herkesin yükü taşıyabileceği kadar, Allah başka dert vermesin sana.

Senin yerinde olsam çok üzülürdüm ama insan dışarıdan bakınca şöyle düşünüyor: İyiki kanser gibi -Allah korusun!- bir hastalığın pençesinde değilsiniz. İyiki sizi seven bir sevgiliniz ve aileniz var. İyiki başarılısınız. İyiki mutlusunuz. İyiki, iyiki, iyiki... Bunları siz uzatabilirsiniz tabiki.

Ben ilkokul dönemimde okul değiştirmiştim. 7. sınıftaydım. Bir gün sınıfa bir kız geldi, herkesle kaç yıllık arkadaşıymış gibi konuşuyordu... Bende şaşırdım ve kim olduğunu sordum. Kimmiş biliyormusunuz? Birkaç sene öncesinde kanser hastalığına yakalanmış, eğitimine bir yıl ara vermiş ve bizim sınıfımızdan bir alt sınıfa giden aslında bizimle yaşıt bir kızmış. Ama kız o kadar hayat dolu ve mutlu ki anlatamam. Sanki hastalığı atlatan, öğrenim hayatında bir önceki sınıfa düşmüş olan o değil... Hayran olmuştum ve o gün bugündür unutamam. Allah göstermesin ben onun yerinde olsaydım, toparlanabilir miydim bilmiyorum.

Size bunu anlatmamın sebebi, beterin beteri var. Hastalığınız kolay değil ama iyi yönlerini görürseniz mutluluğu bulabilirsiniz.

Sağlıcakla kalın...
 

tamam pozitif olmaya çalışıcam... zaten tanıdık bir psikiyatrla görüşmeye başladım en azından rahatlamak için gidiyorum biraz iyi geliyor...

tekrar teşekkür ederim çok sağolun bende ötüyorum sizi
 
Cok gecmis olsun umarim durumunuz en kisa zamanda düzelir.
Benim merak ettigim su: acaba yurt disindada tedavi görmeyi denedinizmi?Uzun süre doktorlar teshis koyamadi demissin,belki simdiki doktorun koydugu teshiste yanlistir,baska bir hastaligin vardir ve tedaviside mümkündür,olamazmi?
Bende diger arkadaslara katiliyorum ve imkanin varsa ailenle canakkaleye tasin diyorum.Ama senin hastaligin galiba daha cok psikolojik,kendini baska seylere vermeyi dene,kafani dagit.Eminim o zaman derslerinede daha cok odaklanabilirsin.Bunun disinda kendini fazla yorma (demesi kolay biliyorum) sana zevk veren eglendiren herseyi yap.Bir süre sonra bu hastalik aklina bile gelmeyecektir emin ol.
ALLAH yardimcin olsun
 

çok sağolun evet elbette beterin beteri var Allahım onlardan korusun ve herkese acil şifalar versin,yeri geldi çok ağladım neden ben dedim ama bunlarda çağre değil şimdi Allahıma sığınıp dua ediyorum ...verdiğiniz örneğin çok benzerini benimde liseden tanıdığım bir kız yaşamıştı... ama bir ara öyle bir karamsardım ki kanserin bile ilacı var benim hastalığımın yok diyordum...Allahtan o dönemleri atlattım ama yine de pek kolay günler geçirmiyorum benimde imtihanım buymuş demek ki...
 

ilginiz için sağolun yurt dışı gibi bi imkanımız yok malesef ama doktorum bu konuda çok tanınmış biri teşhisi doğrudur diye düşünüyorum ama bir yandanda 1 yıla yakın oldu geçmedi acaba yanlış tedavimi diyorum fakat başka gidebileceğim doktorda bilmiyorum çok araştırdık en iyi olarak bu doktorumu bulduk...dediğiniz gibi ayrıca kendimi eğlendiren şeylere yöneldim konserlere gittim mesela ama kalabalık ortama girdiğim için fenalaşıp eve dönmek zorunda kaldım çok kötü bir şeymiş bu...
 
Çok geçmiş olsun canım öncellikle
Bence sen okuldan uzak kalarak daha çok stres yapıyorsun. Eğer durumunuz iyiyse eve çıkar, perhizine öyle devam edersin. Yurtta İngilizce öğretmenliğinde okuyan arkadaşlarım vardı, çok yoğun değildi dersler. Yani demek istediğim haftanın 5 günü sabahtan akşama kadar değildi. Diğer arkadaşların da dediği gibi biraz daha uzun sürede biter artık, ne olacak ki? Hem bakarsın, üniversite, yeni bir sosyal çevre iyi gelir.
Hiçbir şey sağlığından değerli olamaz. Olmadı yine dondurursun. Sen 3 ya boyunca kendine çok iyi bak, sonrası işallah daha iyi olur.
Çok çok geçmiş olsun tekrardan
 

teşekkür ederim inşallah dediğiniz gibi iyi olur her şey zaten hazırlık dahil 5 yıl okuyacaktım 1 yılda böyle gitti inşallah daha fazla uzamaz...okuldan uzak kalarak stres yapıyorsun demişsiniz evet çok üzüldüm gidemedim diye ama ders çalışamıyorum ki beni en çok düşündüren bu... tekrar sağolun iyi dilekleriniz için...
 
Sana acil şifa dilerim geçen yıl kızım senin yaşında hastalandı tabi hastalığı çnk üzdü bizde çok kötü günler geçirdik kuzenleri dahi yanına gelip morel vermedi ayrıca akrabaların dengesiz konuşmaları yapıcı değil yıkıcı konuşmaları bende onlara karşı soğuma başladı kötü günde dostlar belli oluyormuş isyan etmedin ama herkesin gerçek yüzünü görmemi sağladı,allahtan gelen hastalık çok yalnız kaldım bir gelip teselliyi ilgiyi çok gördüler, su an kızım iyi gitar kursuna gidiyor umarım sende iyi olur okuluna dönersin
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…