Selamun aleykum arkadaşlar. Söze nereden başlayacağımı bilmiyorum. O kadar çok yüreğim yanıyor ki uykumdan uyanıp böylesi bir haber almamayı dilerdim.uzun yazacağım biraz kusura bakmayın şimdiden. Şu saatte kiminle dertleşeceğim? Eşime de aksettirmemeliyim. Biraz önce çok sevdiğim çok yakın olduğum bir arkadaşımın telefonuyla uyandım. Kalbim nasıl at koşturuyomuş gibi atıyo varın siz düşünün.Hamileymiş... sana ne oluyo diyebilirsiniz. Hatta kızabilirsiniz. Onun adına yemin ederim çok sevindim. Ya kendim?. Biz çok sıkı 3 arkadaşız ve her biraraya gelip konuştuğumuzda var mı yok mu konuşurduk. Ben korunmadığım için evleneceğimde malum gece için sormuşlardı korunup korunmadığımı. Ha korunuyoruz deseydim bugün bu acıyı yaşamazdım bilmiyolar nasılsa diye. Eşim azo spermi. 2 ay olmadı daha öğreneli .bu hafta kendimi hamile gördüm rüyamda. Sonra başka bi arkadaşı hamile gördüm. Eşim de beni hamile görmüş. öyle mutlu olmuştuk rüyada gördük gerçeği de olacaktır İnşaAllah diyerek. Hoş daha bişey belli değil ama insan avunmak istiyor anlarsınız. Bir de eşim o kadar çok istiyor ki onun babaannesi sormuş daha yok mu diye. Kayınbabam oyun havası oynayan bebekleri eşime gösterdi yanımda. Aslında bunda bişey yok demi? Ben böyle düşünmedim ama eşim başbaşa kalınca babam da istiyo ama diyemiyo diyerek başını ellerinin arasına aldı çok üzüldü. İçim ezildi. Nerdeyse her gün hatta evde olduğunda her zaman sanki karnımda bebek varmış gibi okşar sever içli içli gözlerimin içine bakar. Bir de çok yansıtmaz üzüntüsünü bu sadece bir kısmı bilirim. İçinde ne fırtınalar kopar.
Velhasıl eminim arkadaşım bilse bana hiç duyurmazdı bile. Ta ki ben görene kadar... ama insan üzülüyor işte telefonu kapattıktan sonra o kadar karamsarlaştım o kadar ağladım ki buraya içimi dökmek istedim. Ne olur duanızı eksik etmeyin.
Velhasıl eminim arkadaşım bilse bana hiç duyurmazdı bile. Ta ki ben görene kadar... ama insan üzülüyor işte telefonu kapattıktan sonra o kadar karamsarlaştım o kadar ağladım ki buraya içimi dökmek istedim. Ne olur duanızı eksik etmeyin.
