Gec yasta anne olanlar, fikirlerinize ihtiyacim var!

14 aylik bir oglum var. Dogum yaptigimda 36 yasimdaydim, Ekim ayinda 37 olacagim Allahin izniyle. Gec anne olmak kismetmis. Rabbime sukurler olsun evladima saglikla kavusmami nasip etti. Simdi siz benim gibi gec anne olmus hanimlara birkac sorum olacak. kafam o kadar karisik, kendimi oyle cikmazda hissediyorum ki, inanin bazen oglum uyuduktan sonra oturup agliyorum.

Esim de ben de ikinci bir evlat sahibi olmayi, evlat sevgisini ikiye katlamayi cok istiyoruz. En onemlisi de oglumuzun yalniz buyumemesini, bir kardesinin olmasini istiyoruz. Yalniz bizi dusunduren su. Oglumu dogurdugum andan itibaren hep yalniz baktim, sagolsun esim is saatleri disinda inanilmaz yardimci. Ama o da sabah cikip aksam gec saatlerde evde olabiliyor. Bunun zorlugunu, hele yeni dogum yaptiginizda tecrubesizlikle birlesen o stresi, lohusaligin verdigi o agir ruh hali ile birlesince nasil birsey oldugunu tahmin edebilirsiniz.

Yasim daha da gec olmadan ikinci cocugumuzu dunyaya getirebilmeyi istiyorum ama, tek basima yeni dogmus bir bebek ve kucuk cocuguma bakabilecek miyim diye endiselerim var. Sorularima gelince:

1. Bu yastan sonra cocuk sahibi olmak sizce bencillik olur mu? Su anda 14 aylik olan ogluma, dogumdan sonra yeterli zaman ayiramazsam, ona kendini dislanmis hissettirmez miyim?

2. Elbette bebek/cocuk bakmak cok zor. Sizce bu iki kucuk cocuga tek basima bakmayi goze almali miyim?

3. Iki kucuk cocuga (ustelik gec bir yasta) bakabilmenin kolay yollari var mi? :)

Su anda aklima gelenleri yazdim ama sizler genel olarak benim kafamdan gecenleri anlamissinizdir. Bu konuda tecrube sahibi annelerin fikirlerini paylasmalarina cok ihtiyacim var. Tecrubelerinizi paylasirsaniz cok sevinirim, tesekkur ederim.

oğlunuzu Allah bağışlasın. kendi tecrübelerim yeterli değil, bu yüzden arkadaşlarımda gözlemlediklerime göre cevap yazmak isterim.
sanırım çalışmıyorsunuz. birkaç ay daha beklemek daha iyi olur. 14 aylık oğlunuza biraz daha doyun.
maddi imkanlar çok zorlamayacaksa, ev işlerine veya çocuklara yardımcı olabilecek yarı zamanlı bir yardımcı bulabilirsiniz. haftada 1-2 gün bir destek alsanız bile sizi çok rahatlatır.

1. bencillik olarak düşünmeyin ama her iki çocuğa sağlayabileceğiniz maddi ve manevi imkanları düşünün. onlara yeterli olabileceğinize inanıyorsanız neden olmasın? gerçekçi olmaya çalışın bu kararı verirken...

2. bu size bağlı. her insanın pratikliği, becerisi, sabrı, tahaammülü, adaptasyonu farklıdır. gerçekçi bir özdeğerlendirmenizi yapın. eşinizin de size ne kadar yardımcı olabileceğini yaklaşık olarak belirleyin.

3. yaşınızın geç olduğunu düşünmüyorum. öncelikle bir dr ile görüşün. mevcut sağlık sorunlarınız varsa onların gebeliğe etkisi olup olmadığını değerlendirin. sizin yaşlarınızda 1. çocuğunu büyütmüş, çalışan ve 2. çocuk isteyen arkadaşlarım var. sizden pek de farkları yok. elbette bir bebek bakımı büyümüş bir çocukla kıyaslanmaz ama dışarıda çalışan anneler de o enerjisini çocuğa ayırsa zorlanmadan bu işin altından kalkabilir.

belli zorlukları elbette olacak ama aynı anda ikiz üçüz bebeklere bakabilen anneler de var.
kendinizden biraz emin olun, kendiniz hakkında gerçekçi değerlendirmeleri yaparak son kararı verin.

ben kendi isteğimden çok, o çocuklara maddi manevi ne derece yetebileceğimi sorgulardım en önce. sonrasında da ne kadar özveride bulunabileceğim ile isteğimi ölçerdim. ağır basan tarafa göre son kararı verirdim...

ciddi bir sağlık problemi yoksa yaşı pek dert etmeyin. kendinize ve sağlığınıza dikkat edin. 40 lı yaşlardan sonra da, dr kontrolünde sağlıklı gebeliklerin gerçekleşmesi mümkündür.

Allah bağışlasın oğlunuzu.Ben tecrübe sahibi değilim,anne değilim hatta şuan evli bile değilim ama 28 yaşında koca bir çocuk ve bir abla olarak şunu söylemeliyimki.Hiç bir çocuk yanlız kalmayı hak etmiyo.Kardeş hayatta insanın tutunacağı en büyük dal demek.Kuzenler yakın akrabağlar bir yere kadar benim erkek kardeşim var (Allah sağlıklı ömür versin inşallah) hem kardeş hem arkadaş yeri gelincede abim gibidir.Keşke bi kardeşimiz yada ablamız abimiz olsaymiş birde.Bence sağlığınız el veriyorsa bir çocuk daha yapın.Zor çocuk bakmak büyütmek...Annemi düşünüyorum beni kucagına aldıgında 23 kardeşimi aldıgında ise 26 yaşında çok tecrübeli ve etrafında dönen akrabağlar yokmuş.Kendi büyütttü bizi.Biraz zorlanırsınız ama çalışmıyosanızda bunu yapabilirsiniz.Siz yaş itibariyle toy değilsiniz en azından hayat tecrübeniz var.Oğlunuza gelince evet sevgi ikiye bölüncek belki kıskanacak ama büyüdüğünde herkesden yakın bir arkadaşı olacak.Ben küçükken keşke tek olsaydım derdim ama iyiki kardeşim var.

Bence istedikten sonra yaparsiniz..
Ikiz dogurdugunuzu farzedelim:)
Iki cocukla ugrasmak cok zor ama her guzel seyin bir bedeli var..

Sevgili Efla, vakit ayirip boylesi guzel bir cevap yazdigin icin cok tesekkur ederim.
Maddi imkanlarimiz ve saglik durumum, esim ile oncelikli dusundugumuz seyler. Senin de dedigin gibi oglusum daha kucuk, ona deyim yerinde ise verebilecegim herseyimi verebilmek istiyorum. Bakalim kismet, allah nasip ederse insallah oglusumun bir kardesi de olur. Yazdigin her kelime cok kiymetli ve hepsini aklimda tutuyor olacagim, tekrar tesekkur ederim.

Sevgili s_irine, kardes sahibi olma konusunda hemfikriz, bu yuzden evladimi yalniz birkmak istemiyorum. Yukarida da yazdigim gibi insallah Allah nasip eder de ikinci bir evladimiz olur. Mesajin icin cok tesekkur ederim.

Sevgili Lale_, bazen keske ilk dogumum ikiz olsaydi diye dusunmuyor degilim :) Boylece yasim daha da ilerlemeden iki evladim olurdu. Kimbilir, belki ikincide ikiz dogururum :) Cevabin icin tesekkur ederim.