ben ilk 17. haftamda hissettim.hani suyun içine minik bir taş atarsınızda etrafa doğru dalgalar yayılır ya.tam olarak böyle birşeydi.eşim karşımdaydı oturup ağlamaya başlamıştım.o da çok korkmuştu tabi :)) bir kadının hiçbir şeye değişemeyeceği birşey bu.daha sonra daha hareketli oldu.karnım kocaman olmuş doğumum yaklaşmış metroda oturuyorum karşımdaki kadın dikmiş gözlerini karnıma bakıyor.miniğim durmuyorki sanki çıkacak gibi.:)) doğumdan bir gün önce ben artık onu burada hissedemicem diye a-ğladım. ama bebeğimi kucağıma alıpta kokusunu duymak herşeyi unutturdu.şimdi kızım 4. ayına girdi.ama ben o tekmeleri karnımda bir sağa bir sola kaymalarını hiç unutmuyorum ve özlüyorum.bu arada hamile olan arkadaşlar mutlaka günlük tutun.ihmal etmeyin.ben sonlara doğru başlamıştım.şimdi kızıyorum kendime keşke ilk zamanlarıda yazsaydım diye.inanılmaz önemli ve değerli bir hatıra.bebek doğuncada önemli anlarını kaydedersiniz.büyüdüğünde çocuğunuza hediye edersiniz