Arkadaşlık zaten fikir/zevk/renk/hayat görüşü benzeşmeleriyle ortaya çıkan bi ilişkidir.. Zaman içerisinde insanların bu özellikleri değiştiğinde ortada paylaşılacak bişey kalmamış olduğundan o ilişkinin bitmesi bana göre en doğru olandır. Saygıyla mesafe alınır olur biter.. Üzücü olmuş uzun süren bi dostu kaybetmek ama yapılacak pek bişey yok gibi gözüküyo.. Yine de siz arkadaşınızı durumdan haberdar ederek vedalaşın belki olan bitenden haberi bile yokturŞimdi, benim bir arkadaşım var, zamanında benim nikah şahidimdi.
Son günlerde arkadaşlık ve eşler arasındaki kıskançlıklar konu aldığı için, ben de son yaşayıp karşılaştığım durumu sizinle paylaşmak istedim.
Bir fikir verirsiniz diye.
Biz bu arkadaşım ile 10 yılı aşkın süredir görüşüyoruz, kendisi erkek.
X diyelim kendisine, ben eşim ile tanışmadan evvel tanıyordum kendisini.
Çok samimi, içten, gerektiğinde davetlere bile yanımda kavalyelik eden centilmen bir arkadaşımdır kendisi.
Daha sonra eşim ile tanıştığımda, tanıştırdığım ve birlikte görüştüğümüz bir arkadaşım.
Nitekim o da hayatında bir çok ilişkiler yaşadı, bir türlü dikiş tutturamamıştı, taa ki eşi ile tanışana kadar.
Eşi de kendi memleketinden bir kızcağızdı, ancak zor bir hayatı olan bir kız.
Üvey anne problemleri yaşamış, ailesinde ordan oraya savrulan bir kız diyebilirim.
Nitekim bunlar evlenmeden evvel kız hamile olduğunu öğrendi ve sonrasında da evlilik kararı aldılar.
Ben arkadaşım ile bu kız hakkında "nasıl gidiyor" diye konuştuğumuzda, hiç iyi gitmediğini anlatmıştı bana.
Tabii bu kızın hamile olduğunu bilmeden evveldi.
Sonuçta arkadaşımın o kadar özel hayatına vakıf olmadığım için ben de böyle birşeyi tahmin etmiyordum.
Sonrasında da apar topar evlenme kararı aldılar ve bizim evlendiğimiz sene, bizim evlendiğimiz tarihten evvel evlendiler.
Haliyle çocukları da bizim çocuğumuzdan 1 yaş büyük.
Arkadaşlığımız öyle boyuttaydı ki, o benim nikah şahidimdi, tesadüfen (asıl şahitler nüfus cüzdanlarını evde unuttukları için) ben ve eşim onların nikah şahidi olmuştuk.
Birden aklıma eşimin dediği bir söz geldi "ne kadar detaycı anlatıyorsun, sadede gelsen" der bazen...
Kısaca sadede gelmek gerekirse, bunların da 2 oğlu bizim de 2 oğlumuz var.
Büyük çocuklarımız arasında 1 yaş var, 2. çocuklarımız arasında ise 1 ay var.
Zamanla arkadaşım çok değişti.
Evlenmiş olduğu eşinin bunda payı büyük.
Önce eşi dine yöneldi, bu güzel birşey.
Herkesin inancını elinden geldiğince yerine getirmesi taraftarıyım.
Dini konular yasak olduğu için de çok fazla irdelemeyeceğim bu mevzuyu.
Ancak benim dün akşam almış olduğum mesajlar beni yerle yeksan etti diyebilirim.
Çünkü X ile geçirdiğim vakitlerden keyif alan bir insanım keza eşim de öyle.
Ve çocuklarımız da arkadaşlar.
Önce arkadaşımın eşi tesettüre girdi.
Sonra çarşafa girmeye karar verdi.
Şimdi de haremlik - selamlık görüşelim dedi.
Bende şok oldum.
X arkadaşımın bu konudaki yorumlarını bilmiyorum.
Ancak eşim ile konuştuğumda, eşim de bu konuya çok alındı.
Bu ne demek oluyor şimdi, ben X'in eşine farklı gözle mi bakıyorum ki buna gerek görmüş?
Öyle bir izlenim mi uyandırıyorum bu nasıl birşey? dedi.
Ben de sadece X'in eşinin bana göndermiş olduğu mesajlara "nasıl mutlu olacaksanız öyle yaşamanızdır esas olan, sana görüşlerine ve yaşayış tarzına saygım var ve seni bir nebze anlıyorum, ancak ben senin gibi değilim, hiç bir zaman da olabileceğimi sanmıyorum, aramızda oluşan uçurumlar nedeniyle de diyecek birşey bulamıyorum, seni de kırmak istemiyorum." dedim....
Zaten ne diyebilirim ki bu konuda?
ben görüsmezdim. bana cok uzak bir yasam tarzi oldugu icin-anlamaya calismazdim. istesemde anlayamam- herkes bildigi gibi yasasin der elimi ayagimi cekerdim
Hayatta tahammul edemedigim en buyuk seylerin basinda geliyor bu tipler.
İki orumcek beyinliden kurtulduguma cok sevinirdim.
Adam calisiyormus , boyle birsey mumkun mu? Kadin olmadan is is hayati ?Saygı duymaniz gerek. Esiniz de alınganlık yapmamalı. Bence sadece size karşı aldığı bir karar değil, tüm ilişkilerini haremlik selamlık yapmışlardır.
O his bana da geldi.Hissediyorummmm. Bu konu çok yakında kapanıcak
Valla ben saygi duymuyorum :)Bu çirkin bir yakıştırma olmuş. Size zarar vermedikten sonra başkasının hayat görüşüne saygı duymak lazım. Sevmek zorunda değilsiniz.
Kendinize iyi bakın başka bir konu da görüşmek dileğiyleO his bana da geldi.
saygıya davet ediyorumHayatta tahammul edemedigim en buyuk seylerin basinda geliyor bu tipler.
İki orumcek beyinliden kurtulduguma cok sevinirdim.
Bende bu şekilde dedim kendisine zaten.
Ne sen benim gibi olabilirsin, ne de ben senin gibi olabilirim diye noktaladım konuşmamızı.
O da anlaman yeterli dedi, teşekkür etti.
Kısaca bundan sonra görüşmeyeceğiz anlamına geliyor zaten.
İşin ironisi de, eşinin çalıştığı birim, sadece kadınlardan oluşuyor.
Tamam da arkadaş olduğunuz kişi X. X'le görüşmedikten sonra eşiyle ne paylaşacaksınız? Aynısı eşin içinde geçerli.
Ben olsam eşimin bilgisi dahilinde X'le konuşur, bu konuda eşiyle hemfikir mi? durumdan haberdar olup olmadığını sorarım.
Benzer düşüncedeyse arkadaşlıklarını bitirmek istemişler, helalleşip yollarınızı ayırın derim.
Değil ise görüşmeye devam etseniz dahi X ve X'in eşi arasında ailevi problemlere neden olabilirsiniz.
Bu nedenle bu konuyu kendi aralarında çözmeleri gerek.
Siz ise kesinlikle taviz vermemelisiniz.
Çok saçma bir teklif olmuş.
Görüşmeyelim deseler daha iyi olurmuş.
tesadüfe bakki banadaO his bana da geldi.
Her konuda seve seve gelirim ama uzgunum bu konuda sizi kirmak zorunda kalacagim :)saygıya davet ediyorum
Lince hazir misin, atla arkama ucuracaklar bizi şimdisen yine cok saygili davranmissin. ben bu tür düsüncelere saygi duyamiyorum, empati kuramiyorum ve asla anlamyiorum.
istedigi hayati yasamasi mümkün degil. olmasinda zaten.
hastane, okul, devlet kapisi, ucak, aile ici iliskiler vs.
her daim haremlik selamlikmi yasayacakmis?
nasil bir akil yoksunlugu bu?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?