Merhaba hanımlar,
Komşum ve vurdumduymazlığı artık sinirlerimi bozmaya başladı. Komşum da ben de ev sahibiyiz. Onun da benim de 2 çocuğumuz var. Kızlarımız yaşıt (11 yaş) oğullarımızın arasında yaş farkı var. Onun oğlu ilkokula başladı benimki henüz 3 yaşında. Zamanında kızı kızıma çok eziyet etmişti ( benim kızım biraz minyon tipli onun kızı boylu poslu) çocuktur deyip sustum. Ta ki oyuncak başında kavga ederlerken kızımın yüzüne tırnak geçirip kanatana kadar. İşten gelip çocuğu o halde görünce halimi siz düşünün. Eşime şimdiye kadar ses etmedim ama bu bardağı taşıran son damla oldu ben gidiyorum kapısına dedim. Çocuğu alıp gittim aşağıya. Kadınla ve çocuğuyla konuştum. Kadın ağzını açıp tek kelime demedi. Geri yukarı çıktım. Sinirden patlayacağım ama. Eşime sen konuşacaksın. Belki korkar bir daha ellemez dedim. Nitekim de öyle oldu. Aradan uzuuun seneler geçti. Kızlar büyüdü. Sıra oğlanlarda. Bugün komşum aradı kahveye gel diye. Bende Ocak’ta yemeğim var siz gelin dedim. Alt katımdaki iki komşu geldi. Kızım ve başka bir arkadaşı oğlumla oynuyorlar. Biz oturuyoruz. Derken komşumun oğlu geldi. İlk başta sessiz sakin geçti. Sonra kızım z teyze oğlun bize vuruyor bu oyuncaklarla dedi. Kaldır kızım dedim o gitti. Aradan 5 dk geçmedi içeriden bi bağrışma ağlama sesi geldi. Koştuk gittik. Kızım çocuğu annesine şikayet edince sinirlenmiş. Elinde plastik İkea sandalyesiyle bekliyormuş. Kızım ver üstüne oturacağım demiş. İkisi sandalyeyi çekiştirmişler. Kızım en sonunda bırakmış. O bırakınca sandalye çocuğun kafasına çarpmış. Çocuk sandalyeyi kaldırıp kızımın kafasına ve yüzüne vurmuş. Hızını alamayıp saçını yolmuş. Çocuk ilkokul çocuğu ama gücü kuvveti yerinde. Kızım daha önce burun ameliyatı geçirdi burnu kırıldığı için. Bugün de sandalye burnuna gelmiş. Kadın çocuğuna ağzını açıp yine tek bir kelime söylemedi. Sinirden hala elim ayağım titriyor.
Ne yapmam gerek sizce? Çok uzun oldu ama gerçekten çok doluyum