Her insanın hayatında kendini keşfedeceği dönüm noktaları olabilir. Merak salınan her uğraş elbette hobi olarak başlar. Sevgilinizin fotoğraflarına objektif olarak bakın. Gerçekten bir ışık görüyorsanız, sanatsal yönü varsa; engellemek ayıp bence. Bu işe gerçekten gönül vermek istiyorsa, sanat kısıtlanarak yapılamaz. Benim eşim müzisyen. Her gece barlarda. Bir sürü kadından tanışma istekleri, telefon numaraları geliyor. Gıkımı çıkarmıyorum. Çünkü beni ne kadar sevdiğini biliyorum ve ona güveniyorum. En önemlisi de hayatta yapmak istediği yegane işin bu olduğunu biliyorum. Askıntı olan kadınlar yüzünden bırak mı diyim, yoksa sürekli kavga edip birbirimizi mi yıpratalım? İkisini de yapmiyoruz ve cok sukur hic sorunumuz yok..
Demem o ki, bu iş sizde bitiyor. Sevgilinize güvenmiyorsani, sirf kiskançlik yüzünden kalan ömrünüzü onsuz geçirmekten mutlu olacaksaniz barişmayin. Sizin için bu hep tarişma konusu olacaksa da barişmayin. Kimse kimsenin hayatta yapmak istediklerini engellememeli. Çünkü insanin içinde bi yerde hep ukte olarak kalir. Tek bi kriter var: ona güveniyor musunuz ve omrunuzu onunla gecirmek istiyor musunuz?