bu sanal dünya,hayatın gerçeklerini silip süpürebilme yetisine sahip değil!
nasıl bir dünyada yaşıyoruz,nasıl bir evrendeyiz bu gizler içinde kaybolurken,dün gece öğrendim ki uzakta olsa bir tanıdığımızın oğluda şehit olmuş bu son yaşanan Afyon patlamasında!
annemler gitmişler baş sağlığına dayanılmaz bir acı diyor,Allahım esirgesin...
ve ben dün gece kendi kendime fizibilite sundum empati yaptım ve karşıdan bakınca hiç hoş değil bu çocukça aptal saptal şeyler!
tek hissettiğim şey dün geceden beri sadece içime ateş düştü nedeni belirsiz! o evlada hiiç hakkım geçmedi,aynı sofrada yemek yemedik,aynı yerde su içmedik ama tanıyor olmam bile son derece rahatsızlık verici,huzursuz edici...
Allah kimselere evlat acısı,anne baba kardeş acısı yaşatmasın dünya üzerindeki tek gerçeğim bu!
o yüzden artık kadınsal triplerin,uzak atışmaların,kavgaların aleti olmayacağım çünkü hiç gerek yok(muş)!
insanları hayatıma girmemiş farzedip yokmuşcasına davranmak en sağlıklısı!
orada bir sürü ananın babanın canı yanarken,yemeyip yedirip giymeyip giydirip büyüttükleri evlatlarını aniden kaybederken,burada yaşanılan saçma sapan atışma çatışmalara gerekte yok,ihtiyaçta!
şu saatten sonra vicdan yaptım ve insani duygularım eşliğinde son cümlem şudur ki;
hakkımda isteyen istediğini heryere yazabilir,kötü söz sahibine aittir felsefesini savunarak noktamı koyuyorum.
Ölümün olduğu bu dünyada;hiçbir şey çok da ciddi değildir aslında...
Nokta.
