- 23 Haziran 2013
- 315
- 357
- 103
Teşekkür ederim sağ olun :)
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Fobileriniz nelerdir, bunun için ne gibi önlemler alıyorsunuz?
- Konu Sahibi AttaQue
- Başlangıç Tarihi
Teşekkür ederim sağ olun :)
- 2 Haziran 2016
- 3.000
- 2.221
- 133
- 34
Bende mesela konsere filan gidemem insan kalabalığı korkutuyor
- 23 Haziran 2013
- 315
- 357
- 103
- 14 Eylül 2016
- 108
- 126
- 18
- 36
- 11 Aralık 2016
- 1.370
- 3.903
- 48
Ben bu konuda çok zorluklar çektim çok fazla fobim vardı ve şiddetliydi belki birilerine yardımı olur diye yazmak istedim ama öncelikle belirtmeliyim ki bu benim KİŞİSEL ÇÖZÜM YOLLARIM. Sizin travmalarını ortaya çıkartabilir ve daha kötü olabilir.
İlk olarak meditasyon yapmakla başladım ve bu şekilde kendi içimde bir yolculuğa çıktım. Başta depresyona karşı rahatlamak için yapıyordum ve antidepresan kullanmadan yenmeye çalışıyordum sonuç muhteşemdi. 3 ay önceki benle şimdiki bambaşka bir kadın...
Daha sonra uzun uzun kitaplar okudum ve düşündüm kendi kendime depresyonu yendiysem neden fobilerimden de kurtulamayım ki dedim ve meditasyonla bunun da üstesinden gelmeye çalıştım. Beni en çok zorlayan fobim dokunulma fobimdi. Dokunulmaktan çok rahatsız oluyor, sinirleniyordum. Meditatif haldeyken bunun nedenini kendi içimde buldum ve ayna karşısında kendime bunun bana zarar vermeyeceğini, aslında doğal bir şey olduğunu vs vs söylemeye başladım. Her gün yaptım ve 15 gün sonunda korkumun üstüne gittim. En sevmediğim kişilere bile sarıldım. Sonuç? Hala biraz rahatsızlık duyuyorum ama eskisi gibi değil ve insanlar bana sarıldığında karşılık veriyorum. :)
Bu basit bir örnekti. Karanlık, kapalı alan fobilerimi de bu şekilde yendim ve şu an yükseklik korkumu yenmeye çalışıyorum.
İlk olarak meditasyon yapmakla başladım ve bu şekilde kendi içimde bir yolculuğa çıktım. Başta depresyona karşı rahatlamak için yapıyordum ve antidepresan kullanmadan yenmeye çalışıyordum sonuç muhteşemdi. 3 ay önceki benle şimdiki bambaşka bir kadın...
Daha sonra uzun uzun kitaplar okudum ve düşündüm kendi kendime depresyonu yendiysem neden fobilerimden de kurtulamayım ki dedim ve meditasyonla bunun da üstesinden gelmeye çalıştım. Beni en çok zorlayan fobim dokunulma fobimdi. Dokunulmaktan çok rahatsız oluyor, sinirleniyordum. Meditatif haldeyken bunun nedenini kendi içimde buldum ve ayna karşısında kendime bunun bana zarar vermeyeceğini, aslında doğal bir şey olduğunu vs vs söylemeye başladım. Her gün yaptım ve 15 gün sonunda korkumun üstüne gittim. En sevmediğim kişilere bile sarıldım. Sonuç? Hala biraz rahatsızlık duyuyorum ama eskisi gibi değil ve insanlar bana sarıldığında karşılık veriyorum. :)
Bu basit bir örnekti. Karanlık, kapalı alan fobilerimi de bu şekilde yendim ve şu an yükseklik korkumu yenmeye çalışıyorum.
- 18 Aralık 2016
- 5
- 0
- 1
- 29
Karanlık fobim, asansör fobim vardı birax yendim, telefonum yanımdaysa ve asansör güvenli gözüküyorsa binebiliyorum, benim asıl korkum asansörün durması ve boşlukta( asansör boşluğu) olduğumu bilme hissi.. banyolardaki havalandırmaya asla bakamam, küçük pencereler olur ya orası açıksa giremem wc ye bile, asansör tamir edilirken mesela o boşluğa bakamam midem bulanmaya ve titremeye başlıyorum çok düşündüm beni o boşluktan korkutan ne diye bir anlam veremedim hala, ordaki karanlık borular vs cok ürkütücü geliyor. Karafatmanın ölüsüne bile bakamam böceklerden korkarım, uçak fobim var geçen yaz cocukluğumdan beri ilk defa bindim inicem diue ayağa kalktım pilot ve hostes sakinleştirmeye çalıştı inene kadar hostesin yanında oturup elini bir an bırakamadım birdaha da binemedim zaten
- 2 Ocak 2013
- 3.929
- 4.462
- 448
- 17 Mart 2017
- 13
- 5
- 1
- 41
Ben karanlıkta kalamıyorum sanki bir yerlerden ruhlar üç harflilerle çıkacak gibi hissediyorum birde yangından ve yanarak ölmekten çok korkuyorum
- 15 Nisan 2017
- 826
- 1.157
- 113
Adını bile yazmak istemediğim. Görünce parmaklarımın uçlarının uyuştuğu, dizlerimin titrediği ve istemsizce çığlık bastığım böcek türü. Spiderman diyim siz anlayın ordan hayvanı. Artık doğru mu yazdım, yanlış mı bilmiyorum.
Üstesinden nasıl geliyorum: onun olabileceği yerlere gitmiyorum. Olabildiğince uzak duruyorum. O olduğu zaman direk kaçıp başka birini yönlendiriyorum :) yenmeye çalışmadım. Allah'ın yarattığına haaşaa bişey diyemem ama korku ayrı biji.
Üstesinden nasıl geliyorum: onun olabileceği yerlere gitmiyorum. Olabildiğince uzak duruyorum. O olduğu zaman direk kaçıp başka birini yönlendiriyorum :) yenmeye çalışmadım. Allah'ın yarattığına haaşaa bişey diyemem ama korku ayrı biji.
- 20 Mart 2017
- 812
- 659
- 103
- 12 Ekim 2016
- 146
- 58
- 98
- 37
malesefki hastane fobim var kan tahlili yapacağım gün geceden endişe sarıyor beni hastaneye birini ziyarete gidemiyorum birinin kolunda serum görsem bakmamak için direniyorum çünkü tansiyonum düşüyor bembeyaz oluyorum baygınlık geçirecek gibi oluyorum küçüklümden beri böyle nasıl atlatacam bimiyorum
- 4 Şubat 2015
- 34
- 89
- 88
- 32
Örümcek ve gök gürültüsü/şimşek çakmasına karşı ağır fobi besliyorum. Geçti diyemem fakat baş etmesini, alışmasını öğrendim. Yöntemim ise korktuğum şeye sakin ve yavaşça yaklaşmak. Örümcek görünce ağlayan, kanı buz kesilen ben, artık eldivensiz örümcek tutabiliyorum mesela. Veya deniz anaları ile denizde yüzebiliyorum. Hepsini sakince ve yavaşça, kendime zaman tanıyarak yapıyorum. İşe yaradığını söyleyebilirim
Kan görmeye karşı da fobim vardı, kan aldırmaya gittiğimde mutlaka tansiyonum düşer hatta bayılırdım. Bunu da artık yüzümü çevirmeyerek, konsantreli bir şekilde anlamaya çalışarak izleyerek aşmaya çalışıyorum..
Kan görmeye karşı da fobim vardı, kan aldırmaya gittiğimde mutlaka tansiyonum düşer hatta bayılırdım. Bunu da artık yüzümü çevirmeyerek, konsantreli bir şekilde anlamaya çalışarak izleyerek aşmaya çalışıyorum..
- 12 Ekim 2016
- 146
- 58
- 98
- 37
evet bu durumlarda korkularla yüzleşmek gerekiyo yenebilmek için ama benim bildiğiniz gibi değil çok isterim yenmeyi ama inş başarıcam tşklerÖrümcek ve gök gürültüsü/şimşek çakmasına karşı ağır fobi besliyorum. Geçti diyemem fakat baş etmesini, alışmasını öğrendim. Yöntemim ise korktuğum şeye sakin ve yavaşça yaklaşmak. Örümcek görünce ağlayan, kanı buz kesilen ben, artık eldivensiz örümcek tutabiliyorum mesela. Veya deniz anaları ile denizde yüzebiliyorum. Hepsini sakince ve yavaşça, kendime zaman tanıyarak yapıyorum. İşe yaradığını söyleyebilirim
Kan görmeye karşı da fobim vardı, kan aldırmaya gittiğimde mutlaka tansiyonum düşer hatta bayılırdım. Bunu da artık yüzümü çevirmeyerek, konsantreli bir şekilde anlamaya çalışarak izleyerek aşmaya çalışıyorum..
