Fobileriniz nelerdir, bunun için ne gibi önlemler alıyorsunuz?

Aşırı derecede ARI korkum vardı, bir tane arı görsem çığlık atıyor, ne yaptığımı bilmeden koşuyor kaçıyordum. Ne zaman ki uzun süreli bir depresyon hastalığı geçirdim, fobim yok oldu. Depresyon sırasında hiçbir şeyi önemsemiyor, korku, heyecan, sevinç hiçbirşey hissetmiyordum. Çok şükür geçti ve ben fobilerim olmadan yaşamıma devam etmeye başladım, arılar yine pek hoşuma gitmez ama delirmiş gibi de kaçmam yanlarından. Garibanlar tek yaptıkları yuvalarını koruyup yiyecek götürmek; bal için çiçekleri dolaşmak.

Aynı şey karanlık fobim için de geçerli. Çok, çok korkardım karanlıkta yalnız kalmaktan, çığlık atar mahvolurdum ama bu depresyondan sonra karanlıkta korkulacak hiçbirşey olmadığını farkettim. Şu dünyada Allah'tan başka şeyden bu kadar korkmanın hiç hoş bir davranış olmadığını farkettim, zararsız şeylerden mantıksız sebeplerle korkmuyorum artık.

Bir de şimşek-gök gürültüsü fobim vardı çok fazla. Şimşekli vakitlerde penceresi bulunmayan bir yere kaçmaya çalışır, kulaklarımı tıkar tir tir titrerdim. Ne zaman ki üniversite için evimden ayrıldım; yapayalnız boşluğa düştüm; memleketimdeki o fırtınaları özledim; işte o zaman gökyüzündeki o doğa olayına hasret duymaya başladım. Şimdi ne zaman elektrikli bir hava olsa, evdeki eşyalar için gerekli önlemleri aldıktan sonra pencereden gökyüzünü izliyorum. Bana öyle bir ferahlık, öyle bir huzur veriyor ki.

Kısacası bütün fobilerim doğal yollardan kayboldu. Yaşadıklarımdan sonra üzerime mantık, bilinç geldi ve sebepsiz olan herşey saçma gelmeye başladı. Doğada var olan, olan biten her şeyin insanlar için bir manası olduğunu biliyorum ve yaratılan hiçbir şeye "iğrenç" ya da "korkunç" demeden huzurla yaşıyorum.

böcekler ve deprem.adlarnı yazarken ble çok tuaf oluorm.hiç bi önlem alamadm kurtulamadm

ben balkona cikamiyorum....cocuklarimida balkona cikmis görsem kiziyorum..kendi evimdeki balkona cok rahat cikiyorum ama ..baskalarinin balkonu beni cok korkutuyo...ayyy...simdi bile o korkuyu yasamis oldum...bir baskasi bile kendi balkonunda rahat dolassa bile ay yavas yürü yavas hareket et diyorum...bu neyki acaba?? esim hic anlayisli karsilamiyo bu korkumu hatta kolumdan tutup itekliyo beni balkona cikayim diye..niye yapiyo bunu (( nasil insan sevdigine kiyarki?? birde sana ölürüm diyo bana ((((((((((( cok üzüldüm bakin simdi...offfffffffff

arkadaşlar benim fobim çok farklı
eskiden sadece yılan korkum vardı.şimdi yani 18 yıl oldu kaynana ve görümce korkusu başladı.müthiş korkuyorum.onlara gideceğim zaman kalbim çarpıyor.sanki panik krizi geçiriyorum.sakinleşmek için ilaç alıyorum onlara giderken.
çözümde sık görüşmemekte buldum.bayramdan bayrama.bunu yazarken dahi ellerim titriyor.

1 . kapalı alan fobim var.ne kadar geniş olursa olsun bir odada kilitli kalamam. ayrıca asansör, masa altı, vb dar yerlerde de duramam kesinlikle.
2 . yükseklik. evim dükkan üstü 1.kat. cam silemiyorum.tırsıyorum.
3 . karabasan, cin vb göremediğimiz varlıklar
4 . kimi zaman yalnız kalmak istesemde. çoğunlukla hep birileri olsun isterim yanımda.yalnız kalmak bana göre değil.
5 . nefesimi tutamam.denize girerim, kafam ıslanmadan çıkarım bu yüzden
6 . bıçak, silah, çatal, şiş vb kesici her türlü alet biri eline alıp şaka amaçlı bana uzatsa ifrit olurum.o an yaralandığımı nefes alamadığımı görürüm film şeridi gibi. :roflol: hemen ölüyormuş gibi olurum.sinirlerim tepeme çıkar

karanlıktan çok korkarım bi elektrik kesilsin akşamları tmm transa gecer kalırım ölee :S balkondan düşüyordum o derece düşünün

karanlık korkum var hee birde yükseklik :S

arkadaşlar şiddetli iğne fobim var ve deli gibi tedavi yolu arıyorum.23 yaşındayım ve kan veremiyorum iğne olamıyorum doktora gidemiyorum çünkü kan veremiycem diyorum.romatizmam olduğundan şüphelendi doktor ama tahlilleri yaptıramadım.çok ağrılarım var .kan alma odasının önünden geçerken bile elim ayağım titriyor.evlilik işlemlerinde bayılacaktım nerdeyse keşke bayılsam da öyle rahat alırlar kanı ama bayılamıyorum da çırpınıp bağırıp ağlıyorum var mı tavsiyeniz çok zor durumdayım

Bende karanlıkta oturmayı sevmiyorum oturmaya zorlayanlarada sinir olup ışıkları açtıyorum

araba kullanmayi ve hiz yapmayi seviyorum
ama otobanda bariyerlerin yakinindaki seritten gitmek tam bir kavus benim icin
fare ve sincap bu ikisinden nefret ediyorum
bir keresinde sincap girdi evimize 10 gün yakalayamadik
yataklarda geziyodu falan 3 yildir rüyalarima hala giriyor
düsünmemeye calisiyorum ama evde tik ciksa acaba yinemi girdi diye düsünüyorum:2:

bende de üç harfli yaratık şeytanın bişey yapma korkusu var bir de ölü.Tek kalmam gece evde kimse yoksa uyumam ya da ışıklar açık uyurum ölü evine gitmem çözümüm bu :))))

neden korkmam ki
korkmadıgım şeyleri yazsam daha az tutar
ama en çok dar mekanlar ve bütün hayvanlar küçük büyük fark etmez
kedi yüzünden panik atak oldum
arkamdan sessizce gelinmesinden çok korkarım
eşimle bu yüzden çok kavga etmişimdir
yükseklik korkusu,üç harfliler buna benxzer hikayeler filmler,bunlara eklenen karanlık korkusu
akşamları hiç sewmem çok ürkütür beni gece karanlıgı
aklıma gelmeyen kalmaz
artık bunlara çewrede yaşanan olaylarda eklendi o onu kesiyo bu bunu biçiyo
artık insanlardanda korkar oldum
kısaca durumum vahim..........eyvahedigeldismile

dar yerler asansör gibi kapalı kalma korkusu yıllardır var bende

bnmde böcek ama en fazla örümcekakannehirtahammülüm yok resmen ölüm sebebim bile olabilir yani

benimde yılan korkum var bırak gerçeğini oyuncağına bile tahmmülüm yok
televizyonda tesadüfen görsem çığlık atarım
birisi elindeki nesneyi yılaaaannnn diye bağırarak üzerime doğru atsa bayılacak gibi olurum
ve korku filimlerini seyredemem,kan görmeye dayanamam birisi ölse ben evimde rahat oturamam odadan odaya gidemem
herşeyden korkarımeyvahedigeldismile

uğur böceği vb. hariç tüm böcekler.uçuyolarsa hele çok fena..korkudn çığlık çığlığa kendimi paralarım yaniii

sanırım evlilik fobim var.

Barçman .!.:

benim bir tek fobim var oda işlek yollarda karşıdan karşıya geçmek fobim doğuştan değil başımdan geçen kötü bir tecrübeden sonra oluştu sevgiler

Genişletmek için tıkla...

aynı şekilde bende gecirdigim bir trafik kazasından sonra böyle oldu ( şimdi eskisi kadar lmasada hala korkum devam ediyor

mondschein2 .!.:

böceklerden nefret ederim cokkk korkarimmm,bitanesni buldugum anda esime haber verip öldürtürumm bazen gece bulsam esimi uykudan kaldirdigim bile olmustur bu benim suanki önlemimm,görmeye bile tahammülüm yokk,

Genişletmek için tıkla...

valla al bendende o kadar bende oleyım ne yazıkkı hattta o odada bulanamam bile