Merhabalar,
Bir konuda fikrinize ihtiyacim var. 30 yasindayim 10 yillik iliskim var ve bunun 6 yilinda evliyim. Esim en yakin arkadasim, kavgasiz, cok iyi zaman gecirdigim, huzurlu bir evlilik(mutlu demiyorum) . Iki buyuk sorunum ve bir hatam var. Sonuc olarakta bosanma dusuncesi icerisindeyim. Ilk sorunum malesefki esimin sorumluluk alamiyor olusu. Oyun bagimliligi ve oz guven yetersizligi sebebiyle son 5 yilda(farkli bir ulkede yasamaya basladik) evi gecindirme, burokratik islerle ilgilenme, evle ilgilenme sorumluluklarini uzunca bir sure uzerimde tasidim. Son zamanlarda kendiside calismaya basladi ama nedense bir kez gozden dusunce icten ice bu yetersiz kaldi. Ikinci sorun cinselligin olmayisi (yilda 1-2). Zamanla azaldi, konusmayi, tahrik etmeyi denedim olmadi, kendime guvenimi ve bi sure sonra ona istegimi yitirdim. Uzaklastigimi hissettikce o bunu istemeye basladi ama ben artik ona dokunmayi hayal dahi edemez oldum. Son zamanlarda cocuk sahibi olma istegim cok fazla ama hem guvenimin olmayisi (belki sacma bi dusunce ama bana bir sey olursa bir cocugun sorumlulugunu alamayacagini dusunmem) hemde fiziksel olarak mumkun olmayisi beni ayriligi dusunmeye itti. Ve burda benim hatam devreye girdi. Nedendir bilmem artan libiom hayatima bir erkegi sokmama sebep oldu. Ve 5 aylik bir iliskim oldu, olmaya devam ediyor. (ask iliskisi degil).
Gunun sonunda esime haksizlik ediyorum ama en yakin arkadasimi elle tutulur bir sebep yokken (kendi hatam disinda) hayatimdan cikarmak cok zor geliyor. Sizce bu evlilik burdan donermi yoksa artik yeni bir baslangicin vaktimi?
Bir konuda fikrinize ihtiyacim var. 30 yasindayim 10 yillik iliskim var ve bunun 6 yilinda evliyim. Esim en yakin arkadasim, kavgasiz, cok iyi zaman gecirdigim, huzurlu bir evlilik(mutlu demiyorum) . Iki buyuk sorunum ve bir hatam var. Sonuc olarakta bosanma dusuncesi icerisindeyim. Ilk sorunum malesefki esimin sorumluluk alamiyor olusu. Oyun bagimliligi ve oz guven yetersizligi sebebiyle son 5 yilda(farkli bir ulkede yasamaya basladik) evi gecindirme, burokratik islerle ilgilenme, evle ilgilenme sorumluluklarini uzunca bir sure uzerimde tasidim. Son zamanlarda kendiside calismaya basladi ama nedense bir kez gozden dusunce icten ice bu yetersiz kaldi. Ikinci sorun cinselligin olmayisi (yilda 1-2). Zamanla azaldi, konusmayi, tahrik etmeyi denedim olmadi, kendime guvenimi ve bi sure sonra ona istegimi yitirdim. Uzaklastigimi hissettikce o bunu istemeye basladi ama ben artik ona dokunmayi hayal dahi edemez oldum. Son zamanlarda cocuk sahibi olma istegim cok fazla ama hem guvenimin olmayisi (belki sacma bi dusunce ama bana bir sey olursa bir cocugun sorumlulugunu alamayacagini dusunmem) hemde fiziksel olarak mumkun olmayisi beni ayriligi dusunmeye itti. Ve burda benim hatam devreye girdi. Nedendir bilmem artan libiom hayatima bir erkegi sokmama sebep oldu. Ve 5 aylik bir iliskim oldu, olmaya devam ediyor. (ask iliskisi degil).
Gunun sonunda esime haksizlik ediyorum ama en yakin arkadasimi elle tutulur bir sebep yokken (kendi hatam disinda) hayatimdan cikarmak cok zor geliyor. Sizce bu evlilik burdan donermi yoksa artik yeni bir baslangicin vaktimi?