Merhaba. 5 yıllık evliyim 16 aylık kızım var.3 yıl kv kp gorumce ve kayın ile birlikte oturduk. Ailem ne kocam ne ailesi tarafından benimsenmedi. Yeri geldi eşim asker arkadaşı gibi annemle kavga etti. Beni annemden kıskandığı için. Ayrı eve çıktıktan 9 ay sonra doğum yaptım ve yanimda annem kalacak diye görümce annemi ve ablamı evden kovdu. O dönemde eşimle ayrılık yaşadık ve 3 ay sonra geri döndüm gurbetteyim. Yalnız evlendigimizden beri nerdeyse her tartışmada eşim s....git bosanalim vs diyor sonra özür diliyor yalvarıp yakariyor. Gorumcemle konuşmuyorum düğünü var. Ben gelmem ama sana karışmam dedim ve bana ya düğüne gelirsin ya çocuğu bırakıp ananın evine geri dönersin dedi sonra yine ozurler diledi. Bulunduğum şehirde kimse yok tüm gün kızımla ikimiziz ve bazen boğuluyorum bu şehirde sebepsiz yere ağlamalar vs. Borçlarımız da var çocuğa bakan kimse olmadığı için calisamiyirum ve eşime gel el ele verelim bak hem borcumuz var hem burada kimsem yok dedim eşimin ailesi burada ama o olaydan sonra mesafeliyiz. Benim memlekete gidelim ikimizde çalışırız çocuğa annem.bakar toparlaniriz hem uzak kalınca belki sinirler yatışır ailenle yeni başlangıç yaparız vs. Dedim senin kimin kimsen kimsen yok değil benle kızın var işte diyordu her seferinde bugün konu yine açıldı benim için başka bir yer hayal bile olamaz ben kimim kimsem olmadığı yere gitmem dedi. Hani bana diyordun senin kimin kimsen kızımla ben diye şimdi sen niye böyle dusunuyosun dedim. Demek istediğim o kdr bunaldimki evlilikte çok kötü günler yaşadık ve esimden soğudum boşanmayı bile düşünüyorum siz olsanız napardiniz bitirmeyi bile düşünüyorum çoğu zaman. Ben kimseyi tanımadan geldim buraya ben deyince kimin kimsen biziz diyor ama ben ona bu teklifle gelince benim kimsenin olmadığı yere gitmem diyor. Bu zamana kdr hep benim alttan almalarim ve cabamla geldik o hala cabalamiyor. Aklın verin