- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Popüler Konu Farzet ki "O" burayı okuyacak
- Konu Sahibi Mune
- Başlangıç Tarihi
- 14 Temmuz 2023
- 2.963
- 3.078
- 53
- 22
2022 ekim ayı. 2 seneyi geçti. Şimdi bi tane daha oğlum oldu 9 aylık şuan
- 14 Temmuz 2023
- 2.963
- 3.078
- 53
- 22
Teşekkür ederim. İnşallah sizin içinde her şey hayırlısı olur
- 10 Kasım 2010
- 4.716
- 3.956
- 333
İçimde sana karşı kırgınlık var. Hep beni kuzenlerime karşı ezdirdin. O sevdiğin yeğenlerin şimdi yüzümüze bakmıyor. O sevdiğin kardeşin de uğruna hepimizin hayatını mahvettiğin kardeşin cenazende 2 yaşındaki bebekten bile kaçtı nasıl bi kinse içindeki anlamlandıramıyorum sen bunları bil Ama hiç okuma Mekanın cennet olsun
Cemil Meriç diyor ki "Seni kafamdan koparıp atamadım. Kafamdan ve gönlümden. Bazen bir utanç gibi içimdesin. Bazen bir zafer gibi. Ama hatıran hep buruk, hep yaralayıcı. Ağrı desem değil, sızı desem değil. Daha köklü, daha köksüz."
Ben de böyle hissediyorum işte. Unuttuğumu sanmıştım epey zamandır. Birden ağlamaya başladım dün niye bilmiyorum. Galiba yarım kaldığımızdan, medenice bitirdiğimizden böyle. Keşke sana kinlenmeme neden olacak bir sebep verseydin bana. Ne bileyim ilgisiz davransaydın ters bir laf etmiş olsaydın aramızda büyük bir tartışma yaşansaydı da bu mecburi ayrılık kararı daha katlanılabilir olsaydı.
Biliyorum ki artık dönemeyiz birbirimize. Ben verdiğim karardan dönemem sen de bana saygı duyduğundan ısrar etmezsin. Yakında mesleğe kabul edileceksin. Kim bilir ilk görev yerin neresi olacak. İnşallah çok soğuk bir yer olmaz. Akdenizli bünyen zorlanır. Tebrik edemeyeceğim seni ama madem ki burayı okuman imkansız da olsa farz ediyoruz, başarılar dilerim hayatında.
Hayatında biri var mı bilmiyorum, bilmek de istemem zaten. Gönlüne girmek zor, kimseye kolay açılmazsın farkındayım. Bana karşı duvarlarını yıkabileceğini hissetmiştim ama gönlünde hiçbir zaman biricik olamam çünkü ölüm insanı kutsallaştırır. Her zaman onu özleyecek belki söylemesen de beni onunla kıyaslayacaksın. Hiçbiri olmasa bile telefonunda hâlâ sakladığın fotoğraf ve mesajlar varken ben devam edemezdim. Bunu anlayabilirim saygı duyabilirim ama içimde bir yeri çok incitiyor işte. Bir arkadaşım "kader onları ayırmasa sen olmayacaktın" dedi. Haklı. Onu ne kadar sevdiğini biliyorum. Beni o kadar seveceğine inanmıyorum. Bu yüzden de terk ettim seni.
"İçimde sana karşı bir zaaf oluşmaya başladı, hayattan öyle umutsuzdum ki nefes oldun bana. Şu yazdıklarını okurken yüzümde oluşan tebessümü görsen dalga geçerdin benimle" demiştin. Bitirelim dediğimde de hiç değilse arkadaş kalalım yoksa çok üzüleceğim şu an ve bunu kaldıramayabilirim demiştin. Biz sevgili de arkadaş da olamayız. Olsak olsak iki meslektaş oluruz ötesi yok olmaz da.
Beni yara bandı olarak görüyorsun ve farkında bile değilsin. Kalbindeki o boşluğu kapatan uyumlu bir parçayım, kaybettiğine benzeyen bir kopyayım. Bu iş devam etse evliliğe kadar gider bunu ikimiz de biliyoruz ama benim duygularım ne olacak. Beni ben olduğum için sev istiyorum, bir başkasının hatırasının yerini tuttuğum için değil. Hayatında, kalbinde tek olmak istiyorum hayatta bile olmayan bir genç kadınla yarışmak onu kıskanmak değil.
Bunu kendime yakıştırmıyorum ben. Bir başkasının yarım kalan aşkını hayallerini yaşamak istemiyorum. Anıları silmeni onu unutmanı da isteyemem ki yapamazsın zaten. Bu yüzden tek kalman daha doğru. Benim büyümem senin de iyileşmen gerek. Kararımdan pişman değilim olması gereken buydu. Tabii ki acı çekiyorum hem de çok. Bir ihtimalimiz olmasını çok dilerdim çünkü birbirini bu kadar iyi anlayan ve değer veren insanların karşılaşması kolay değil ama onun hayali var aramızda. Böyle bir hayat da aşk da olmaz. Mutlu ol mutlu olayım.
Bir de lütfen aklımdan da kalbimden de çık artık olur mu? Bana "o kadar zarif, nahif ilgili bir insansın ki" demiştin. Ben kırılgan ve hassas bir kızım. Böyle şeylere aptal gibi üzülüyorum ağlıyorum işte. Bırak da kendi yoluma bakayım seni unutayım. Git hayatımdan ve aklımdan..
Ben de böyle hissediyorum işte. Unuttuğumu sanmıştım epey zamandır. Birden ağlamaya başladım dün niye bilmiyorum. Galiba yarım kaldığımızdan, medenice bitirdiğimizden böyle. Keşke sana kinlenmeme neden olacak bir sebep verseydin bana. Ne bileyim ilgisiz davransaydın ters bir laf etmiş olsaydın aramızda büyük bir tartışma yaşansaydı da bu mecburi ayrılık kararı daha katlanılabilir olsaydı.
Biliyorum ki artık dönemeyiz birbirimize. Ben verdiğim karardan dönemem sen de bana saygı duyduğundan ısrar etmezsin. Yakında mesleğe kabul edileceksin. Kim bilir ilk görev yerin neresi olacak. İnşallah çok soğuk bir yer olmaz. Akdenizli bünyen zorlanır. Tebrik edemeyeceğim seni ama madem ki burayı okuman imkansız da olsa farz ediyoruz, başarılar dilerim hayatında.
Hayatında biri var mı bilmiyorum, bilmek de istemem zaten. Gönlüne girmek zor, kimseye kolay açılmazsın farkındayım. Bana karşı duvarlarını yıkabileceğini hissetmiştim ama gönlünde hiçbir zaman biricik olamam çünkü ölüm insanı kutsallaştırır. Her zaman onu özleyecek belki söylemesen de beni onunla kıyaslayacaksın. Hiçbiri olmasa bile telefonunda hâlâ sakladığın fotoğraf ve mesajlar varken ben devam edemezdim. Bunu anlayabilirim saygı duyabilirim ama içimde bir yeri çok incitiyor işte. Bir arkadaşım "kader onları ayırmasa sen olmayacaktın" dedi. Haklı. Onu ne kadar sevdiğini biliyorum. Beni o kadar seveceğine inanmıyorum. Bu yüzden de terk ettim seni.
"İçimde sana karşı bir zaaf oluşmaya başladı, hayattan öyle umutsuzdum ki nefes oldun bana. Şu yazdıklarını okurken yüzümde oluşan tebessümü görsen dalga geçerdin benimle" demiştin. Bitirelim dediğimde de hiç değilse arkadaş kalalım yoksa çok üzüleceğim şu an ve bunu kaldıramayabilirim demiştin. Biz sevgili de arkadaş da olamayız. Olsak olsak iki meslektaş oluruz ötesi yok olmaz da.
Beni yara bandı olarak görüyorsun ve farkında bile değilsin. Kalbindeki o boşluğu kapatan uyumlu bir parçayım, kaybettiğine benzeyen bir kopyayım. Bu iş devam etse evliliğe kadar gider bunu ikimiz de biliyoruz ama benim duygularım ne olacak. Beni ben olduğum için sev istiyorum, bir başkasının hatırasının yerini tuttuğum için değil. Hayatında, kalbinde tek olmak istiyorum hayatta bile olmayan bir genç kadınla yarışmak onu kıskanmak değil.
Bunu kendime yakıştırmıyorum ben. Bir başkasının yarım kalan aşkını hayallerini yaşamak istemiyorum. Anıları silmeni onu unutmanı da isteyemem ki yapamazsın zaten. Bu yüzden tek kalman daha doğru. Benim büyümem senin de iyileşmen gerek. Kararımdan pişman değilim olması gereken buydu. Tabii ki acı çekiyorum hem de çok. Bir ihtimalimiz olmasını çok dilerdim çünkü birbirini bu kadar iyi anlayan ve değer veren insanların karşılaşması kolay değil ama onun hayali var aramızda. Böyle bir hayat da aşk da olmaz. Mutlu ol mutlu olayım.
Bir de lütfen aklımdan da kalbimden de çık artık olur mu? Bana "o kadar zarif, nahif ilgili bir insansın ki" demiştin. Ben kırılgan ve hassas bir kızım. Böyle şeylere aptal gibi üzülüyorum ağlıyorum işte. Bırak da kendi yoluma bakayım seni unutayım. Git hayatımdan ve aklımdan..
Son düzenleme:
"Annen gittiğinden beri cebim para gördü, rahatladım." diyen üstüne utanmadan bana "İşin gücün masraf, bir boka yaradığın yok. Bari kardeşinin okul taksidini öde de bir işe yara." diyen sevgili babam.....
Evden elimi eteğimi çekeli sadece 8 ay oldu, taksitlerini ödediğim peşinatını verdiğim arabanı satsan ödeyemeyeceğin borcun içindesin. Sana müstehak, hiç acımıyorum. Bak ben gittim annem de yok bütün gereksiz masrafların bitti, hani para nerde? Bir ödemediğim 1500 lira okul taksidi ve 8500 kirayla bu borcu edinmiş olamazsın değil mi?
Bak benim canım babam, düğünsüz evlendim sana yük olmadım. Çıkarıp bir çeyrek takmak bir kenarda dursun insanlar takı için sıraya girdiğinde sen duvarın arkasına saklanırken ben hala evindeki buzdolabını nasıl yenileyeceğimi düşünüyordum. El iyisi olduğundan varını yoğunu arkadaşlarının yollarına döktüğünü bildiğimden bunu hiçbir yerde söylemeyeceğim. Ama benden az bir zaman önce evlenen arkadaşına taktıkların da gözümün önünden asla gitmeyecek.
Bütün yükün masrafın bendim ya baba, üç kuruş mutfak masrafını da bir zahmet veriyordum ya onunla kimse kurtulamazdı hani.... Araban için ödediğim taksitleri, ödediğim borçlarını, faturalarını, benzin masrafını, ben masraf olmasın diye işten eve evden işe gidip gelirken yine de her hafta gittiğin meyhaneyi kredi kartıyla ödeyip ekstreni ödeyeyim diye bana göndermelerini her şeyi yok sayıyordun ya noldu şimdi?
Senin eve aldığın ikinci el buzdolabı bozuldu da buzluğuna doldurduğum onca yiyecek çürürken yine gelmedim aklına değil mi?
Çünkü niye geleyim ..... Hiç bir işe yaramayan kızın buzdolabı haricinde evde ne var yoksa her şeyi alan kızın, bunu da alacaktı da durumu kocasına nasıl izah edeceğini bilemedi bugün.....
Aile şans işiymiş. Tek şansım kardeşimdi benim, bravo onu da kendine benzetmişsin. Hemen her hareketi sen. Aynı senin gibi sarhoş olup banyonun ortasına çişini yapıp sonra da gelip temizlememi isterse diye ödüm kopuyor.
Ama teşekkür etmek istediğim de bir konu var... İyi ki senin nasıl bir insan olduğunu görmüşüm de sana hiç benzemeyen biriyle evlenmişim.
Ben senin harcayacağın parayı kazanmak için işe binlerce kez onarılmış kıyafetler, paramparça ayakkabılarla giderken seni bir kez bile eski bir ayakkabıyla görmedim.
Şimdi elin adamı ayağında sigara yanığı olan eşofmanı ve en az 10 yıllık ayakkabıyla gidip en güzel mağazalardan bana en güzel kıyafetleri alıyor biliyor musun?
Üniversitede kendi kazandığım parayla bursumu birleştirip bilgisayar aldığımda beni yerden yere vurmuştun, şimdi yine aynı elin adamı hiçbir gerekliliği yokken mutfakta dizi izlemeyi seviyorum diye bana tablet aldı, bunu da bilmiyorsun değil mi....
Baba, ben seni artık hiç sevmiyorum. 32 yaşındayım ve seni hiç sevmiyorum. Bana söylediğin her şeyi de aynen iade ediyorum sana: "Hiçbir işe yaradığın yok. Beş kuruş faydan yok. Gençliğimi tükettim senin yüzünden."
Üstelik ben senin gibi yalan da söylemiyorum... Dümdüz (ne yazık ki) gerçekler böyle ....
- 13 Ocak 2025
- 8
- 1
- 1
- 38
Benzer Konular
