Popüler Konu Farzet ki "O" burayı okuyacak

O sen değilsin, biliyorum. Şuan sadece başkası olmadığı için aklıma geliyorsun.
Hislerime güvenmeliyim.
 
Kusura bakma artık istemiyorum olmaz şu saatten sonra. Hele sabah ki duyduğum sözden sonra hiç olmaz. 😉
 
Burati hic okumayacagini biliyorum. Biliyor musun ben 1.5 2 senelik aradan sonra ilk defa birine bu kadar inandim. Bu kadar guvendim bu kadar sevdim. Sadece seni Allaha havale ediyorum. Kirdigin yerden kiril.
 
Ne zaman yumuşak olsam, içimdeki buzlar biraz olsun erise ve bir şeyler paylaşmak için girişim yapsam anne ters tepki veriyorsun ve yanlış yaptığımı anlıyorum. Zaten çok içten davranmak hayatta bana pahalıya patlıyor genelde aslında...
O kadar kapalısın ki... Ben kendimi kapatmayayım da napayım? Neşe bırakmıyorsun insanda...
Görünüşe göre bir ömür böyle bitecek. Ve suçlusu sensin. Sayende bu tarz kimseye tahammülüm kalmadı normal hayatta da. Ve neşemi şahsına pek göremeyeceksin belli ki. Ha bir de başkalarıyla paylaşımım arttığında kıskanıyorsun yani, o zaman sen buna müsait bir insan olsaydın!
Gerçekten aile içindeki bu iletişim sorunları, değersizlik hissi hayatıma kötü yansıdı.
 
Bana kendini düşman gibi hissettirmekte aşırı başarılısın annecim.
Allah'ım bir an önce çalışıp kendimi istediğim zaman dışarılara atmam lazım...
 
Sen istedin bunu anne, bu yüzden bunlar oluyor. Her şeyi kontrol altında tutmaya çalışıp gereksiz esip gürlersen, başka zaman yardım et deyip kendim istediğim söylediğim zaman terslersen böyle oluyor işte, çekiyor kendini insan.
 
Bana hep sen buyuksun ben kucugum sankı dıyordun bende hep senı sarıyordum. Ama yaptıgım ılk cocuklukta benı bırakıp gıttın. Yıne de hala beklıyorum belkı senı ne olursa olsun hıc bırakmayacagım dıye verdıgın sozu hatırlarsın
 
Teşekkürler anne, baba. Sayenizde evlenmekten de çocuktan da uzaklaşıyorum, soğutuyorsunuz. Rabbim özellikle sana benzetmesin anne beni ki ne yazık ki benzeyen yanlarım var ve belli bir yere kadar törpülenebilir gibi sadece. Yoruyorsun gerçekten......
Sürekli huzursuzluk, öfke ile ezilerek büyüyen çocuktan çok şey bekliyorsunuz! Ve tabi ki o çocuk isyan eder! Yıllardır içimde nelerle cebelleşiyorum ben biliyor musunuz! Anlaşılmıyorum ki, konuşmaya çalışsam da zor, büyütüyor oluyorum bilmem ne. Bazen patlayınca biraz anlaşılır gibi oluyorum.
Normal, sakin konuşmamdan bile senin canın istediğinde suçlu çıkarılmaktan yo rul dum! Boş boş tartışmak istemiyorum ya!
 
Uçuşuyor saçların yaralanmış kalbime
Yine sensin tek çare şu zavallı halime...

Yani bir insan bu kadar salak olabilir bir başkasına salak diyorsun ama sen daha salaksın. Artık hoşlanma aşamasını da geçtim ve sen hâlâ ayıkmadın. Hiç mi aklına düşmüyorum hiç mi acaba demiyorsun.

Hakkını yiyemem sen olmasan ben ayağa kalkamazdım. Ben çok yalnızdım elimden tuttun, farkında olmadan yaptın bunu. En yakın arkadaşım haline geldin ama benimki arkadaşlıktan da öteydi sen anlamıyorsun. Sen yoksan gelmem ben okula falan hiç umrumda değil. Sen bunu anlamıyorsun
 
Sanki beni bambaşka anlıyor gibisin ama umarım yanılıyorumdur, şoka uğramam.
 
O kadar lanet okuyup kahrediyorsun ki, dayanamayıp bu işi ben üstlenip ortalığı dağıtacağım artık ve dileğin kabul olacak, memnun olacak mısın o zaman acaba? Offf.
 
Seninle tartışmamak için çabalıyorum arkadaşım ama gidişat iyiye durmuyor. Neyimi sorguluyorsun bu kadar???
 
Hayır yaaaa
Bu duyguyu hic sevmiyorum.
Seninleyken bu duyguyu yasamak da istemiyorum :KK43:((
Ben "eglenmene sevindim hayatim, keyfini çıkar :* " cumlesinin vücut buldugu kadinim. Gece gece kiskancliktan kalbimin sıkışmasına,uyuyamamaya alışkın degilim. Alismak da istemiyorum!
 
X