insanların her türlü inancına ve görüşüne saygım tabii ki var.
ama sevgili ile olan ilişkide saygının böyle bir şey olduğunu düşünmüyorum. benim din, dünya görüşü, siyasi/ideolojik tutum gibi konularda belli görüşlerim vardır. bu duruşumdur ve kimse için bunlardan taviz vermem. hayatımın merkezi neredeyse bunlar... karakterimin büyükçe bir parçası... işimi, iş yapma tarzımı, çoğu kararımı bu doğrultuda seçtim geliştirdim...yani ben anlayamıyorum nasıl bambaşka kafada insanlarla duygusal anlamda anlaşıp yakınlaşılır..bilmiyorum da. (sadece seks olan bir ilişki olsa hadi neyse derim)
siz daha küçücükken sevgili olmuşsunuz o zamanlar da hayat görüşleriniz benzermiş..ona binaen sevgili oldunuz diyelim. eyvallah. e ama adam sizinle bambaşka bir noktaya gitmiş. gidibilir de. çok normal hele yani bir de yaş 17'ymiş...dini inancınız buna izin vermiyor ama "saygı duyuyorum" diyorsunuz. ama saygı böyle bir şey değil ki. saygı onun o görüşüne "peki, senin görüşün sana benimki bana " diyebilmek. "bak gel vazgeç"lerle filan saygı olmaz. o sizle dalga geçmiş zaten, nerede burda saygı?
diğer yandan "inansa ama dümdüz yaşasaydık da olurdu" bence burada kilit nokta...yani adam dilden bir "inanıyorum" dese. ama alkolü alacaksa yine alsa, hayatında şu ankiyle fark olmasa siz OK'siniz buna. Şimdi bunu okuyunca biraz ters gelmiyor mu size gerçekten? özde olmadıktan sonra sözde iman ne işe yarar ki? inansın veya inanmasın hayat tarzıyla dalga geçebilen, arkadaşları sevgilisiyle dalga geçerken hooop etmeyen, öyle arkadaşlarla takılan bir adam (bence onların fuckbuddysi olması, 49987506 tane sevgili olması, hele birinin diğerinden haberi varmış zaten, 0 problem esas problem örtünüzden sebep size cehalet ithamında bulunulması!)...bakın burada inançtan öte karakter sorunları var -yani bence karakter sorunu iman sorunundan büyük sorun. ben öyle görüyorum. sizin de değer yargılarınızla ilgili bazı sıkıntılar olduğunu süşünüyorum.