-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
ewa / Sevdiği Şiirler
- Konu Sahibi ewa
- Başlangıç Tarihi
Çözemediğim bir şeyler var hayatımda
Sualtı gibi derinlerde sessizce bekleyen
Dirensem, daha ne kadar direnebilirim artık
Nereye kadar gidebilirim, gitsem?
Aradığım nedir, o kentten bu kente?
Adressiz yaşamak da sıkar insanı gün gelir
Gider heyecanlar, istekler, gülümseyişler
Yüreğimdeki denizin suları birden çekilir.
Özleyip de vardığım her yerden, hemen kaçsam diyorum
Ne aradığımı biliyorum, ne bulduğumu
Bilmem neresinde yanıldım ben bu hayatın?
Yüreğimi kabartan o sevinç, şimdi sonsuz bir acı oldu.
Taşlar yığılmış önüne en güzel, en anlamlı duyguların
Uçsuz bucaksız bir tüneldeyim ve her yanım karanlık
Koluma giriyor bazı adamlar, bir şeyler söylüyorlar
Kalıplaşmış, sıkıntı verici, güdük.
Oysa acı diye bir şey var bu dünyada
Ölüm var -ki yüreğimde bu boşluğu yaratan birazda odur.
Yanıbaşımda ölüp gitti dostlarım, ben bakakaldım
Gözyaşlarının da bir yerlere gömüldüğü görülmüş müdür?
Çözemediğim bir şeyler var hayatımda
Sanki ilk benim duyduğum garip, anlatılmaz duygular
Sürse daha ne kadar sürer bu, bilmiyorum
Ölümü ve hayatı yanyana düşünmesini ne zaman öğrenir çocuklar?
Ahmet Erhan
Sualtı gibi derinlerde sessizce bekleyen
Dirensem, daha ne kadar direnebilirim artık
Nereye kadar gidebilirim, gitsem?
Aradığım nedir, o kentten bu kente?
Adressiz yaşamak da sıkar insanı gün gelir
Gider heyecanlar, istekler, gülümseyişler
Yüreğimdeki denizin suları birden çekilir.
Özleyip de vardığım her yerden, hemen kaçsam diyorum
Ne aradığımı biliyorum, ne bulduğumu
Bilmem neresinde yanıldım ben bu hayatın?
Yüreğimi kabartan o sevinç, şimdi sonsuz bir acı oldu.
Taşlar yığılmış önüne en güzel, en anlamlı duyguların
Uçsuz bucaksız bir tüneldeyim ve her yanım karanlık
Koluma giriyor bazı adamlar, bir şeyler söylüyorlar
Kalıplaşmış, sıkıntı verici, güdük.
Oysa acı diye bir şey var bu dünyada
Ölüm var -ki yüreğimde bu boşluğu yaratan birazda odur.
Yanıbaşımda ölüp gitti dostlarım, ben bakakaldım
Gözyaşlarının da bir yerlere gömüldüğü görülmüş müdür?
Çözemediğim bir şeyler var hayatımda
Sanki ilk benim duyduğum garip, anlatılmaz duygular
Sürse daha ne kadar sürer bu, bilmiyorum
Ölümü ve hayatı yanyana düşünmesini ne zaman öğrenir çocuklar?
Ahmet Erhan
Üşümek bile umrunda olmazdı eskiden
Annenin, “Üzerine bir şey al kızım” sözcüğünü umursamazdın.
“Boş ver” derdin “Anne, boş ver” üşüyeyim
Hem derdin “bir ceket ısıtmaz ki beni…”
Ne kadar kalın olursa olsun bir mont ısıtmazdı seni o soğuk günlerde…
Öyle ya soğuk bir günde tanışmıştık seninle
Üzerinde bir şey olmalıydı
Üşüyordun…
Şimdiye kadar hep burnundu en çok üşüyen
Burnun yine çok üşümüştü o gün
Gamzeli yanakların soğuktan gerilmişti
Ama sen ellerinle bile ovuşturmadın yanaklarını
Bir yanak istedin yanağına
Üşüyordun…
Hayallere dalardın zamanlı zamansız
O günde hayaller kurmuştun…
Soğuktan kıpkırmızı olan burunu düşündün
Sonra sıcak dudaklarım geldi aklına
Kıpkırmızı burun ve kıpkırmızı dudak
Hayaller gerçek olmalıydı
Üşüyordun…
Beni hayal ettin, yanında olduğumu
Dudaklarımı burnuna dokundurduğumu düşündün
Bedenini ve ruhunu ısıttığım hayallerde yüzdün
Rest çektin annene ve soğuğa
İstemedin ceketi bir tutmadın benimle
Ben yanında olmalıydım hayallerden ve soğuktan çıkıp
Senin olmalıydım o gün…
Bir gariptin o gün bana yoktun kendine çoktun
Ve bir şiir yazacak kadardın
Üşümüyordun, aşıktın…
alıntıAnnenin, “Üzerine bir şey al kızım” sözcüğünü umursamazdın.
“Boş ver” derdin “Anne, boş ver” üşüyeyim
Hem derdin “bir ceket ısıtmaz ki beni…”
Ne kadar kalın olursa olsun bir mont ısıtmazdı seni o soğuk günlerde…
Öyle ya soğuk bir günde tanışmıştık seninle
Üzerinde bir şey olmalıydı
Üşüyordun…
Şimdiye kadar hep burnundu en çok üşüyen
Burnun yine çok üşümüştü o gün
Gamzeli yanakların soğuktan gerilmişti
Ama sen ellerinle bile ovuşturmadın yanaklarını
Bir yanak istedin yanağına
Üşüyordun…
Hayallere dalardın zamanlı zamansız
O günde hayaller kurmuştun…
Soğuktan kıpkırmızı olan burunu düşündün
Sonra sıcak dudaklarım geldi aklına
Kıpkırmızı burun ve kıpkırmızı dudak
Hayaller gerçek olmalıydı
Üşüyordun…
Beni hayal ettin, yanında olduğumu
Dudaklarımı burnuna dokundurduğumu düşündün
Bedenini ve ruhunu ısıttığım hayallerde yüzdün
Rest çektin annene ve soğuğa
İstemedin ceketi bir tutmadın benimle
Ben yanında olmalıydım hayallerden ve soğuktan çıkıp
Senin olmalıydım o gün…
Bir gariptin o gün bana yoktun kendine çoktun
Ve bir şiir yazacak kadardın
Üşümüyordun, aşıktın…
S e n s i z l i k.....!
Saklanmış yıldızlar dolunay arkasına
Pırıl pırıl gökyüzü,çıt yok
Uzun ışıklı bir yol,denizin üzerinde
Tablo tamam,kolum boş,sen yok! ..
Ağır,aksak yürüyorum kaldırımlarda
Bir oyun oynuyorum adı ağaç saymaca
Tek çıkarsa seviyor,sevmiyor çift çıkarsa
Bir,iki,üç....otuzyedi,otuzsekiz yok! ..
Sana dalgın yürürken sahil yolunda
Ufukta bir balıkçı,ışığı iz düşürmüş
İşte iki sevgili,sarmaş dolaş yürüyor
Bakıyorum yanıma,yanım boş,sen yok! ..
Bir masa buluyorum,sahilin en ucunda
Bir güzel seriyorum,senli düşünceleri
Minik minik dalgalar ayağımı yalıyor
Kahvenin kokusu hoş,sensiz tadı yok! ..
Çekiyorum bir tane senli düşüncelerden ''özlem'' yazıyor
İşte bir tane daha ''sevgi'' yazıyor
Sonra bir tane daha ''adın'' yazıyor
Özlem burda,sevgi burda,adın burda..sen yok! ..
alıntı
Firari bir geceden yazıyorum fermanını aşkın
Her kelimemde bir isyan her isyanda çıkmazı ölümün
Sustu! puslandı gönül…
Pusularda,pusulasız yönünde aşkının arayışındayım
Nefeslerinde yaşıyor isyanım
Firari bir hayattan kaçmaktayım artık
Yasaklamışlar her şeyi bana
En amansız yerden amansızca taranıyor sevda
Artık bir firariyim
Ne kadar mutlu edilebilir ki bir firari, mutluluğa bile bir firari yürek!
Uslandım… !
Cansızlığımı kuşandım gidiyorum
Karanlık geçmişin şimdiki zaman ekinde, ütopyalar yaratıyorum sana dair
Ansızlığımı kuşandım geldim
Bir kaos içerisindeyim
Şimdi kargaşalarımda bile yoksun
Unutma…!
Yönü sendin ömrümün
Ömrüm tutsaklığında karantinada şimdi
Yalnızlığımın hücresinde seni düşünmekteyim sevdiğim
Koşup sana gelmek isterken bütün namluların hedefinde ben varım
Bütün namlulara inat,sarıl bana sevdiğim
Sarıl ki;masum bir çocuğun gözlerindeki hayal-i sevdayı göreyim
alıntıHer kelimemde bir isyan her isyanda çıkmazı ölümün
Sustu! puslandı gönül…
Pusularda,pusulasız yönünde aşkının arayışındayım
Nefeslerinde yaşıyor isyanım
Firari bir hayattan kaçmaktayım artık
Yasaklamışlar her şeyi bana
En amansız yerden amansızca taranıyor sevda
Artık bir firariyim
Ne kadar mutlu edilebilir ki bir firari, mutluluğa bile bir firari yürek!
Uslandım… !
Cansızlığımı kuşandım gidiyorum
Karanlık geçmişin şimdiki zaman ekinde, ütopyalar yaratıyorum sana dair
Ansızlığımı kuşandım geldim
Bir kaos içerisindeyim
Şimdi kargaşalarımda bile yoksun
Unutma…!
Yönü sendin ömrümün
Ömrüm tutsaklığında karantinada şimdi
Yalnızlığımın hücresinde seni düşünmekteyim sevdiğim
Koşup sana gelmek isterken bütün namluların hedefinde ben varım
Bütün namlulara inat,sarıl bana sevdiğim
Sarıl ki;masum bir çocuğun gözlerindeki hayal-i sevdayı göreyim
UNUTMAKTAN GELİYORUM
Daha üç adım olmadı çıkalı bu sevdadan
Ayrılığın kokusu hala üzerimde
Avuçlarımda buzdan bir alev
Yüreğimde yepyeni bir ateşkes
Gitmeler bana kaldı yine bu aşktan
Bütün sayfalarım sil baştan
Sonu nereye varacak bilmiyorum
Oysa içimde inadına yanan bir mum
Dokunma ellerime-sönmedim daha
Unutmaktan geliyorum.
Daha dün kirpikleri kadar yakındım ona
Her gece düşlerinde sabahlıyordum
İşte orada köşebaşında bıraktım ellerini
O bana
Ben ona ağlıyordum
Son tetiği gözleri çekti gözlerime
Kanıyor kanıyordum
Ölüler yalan söylemez bilirsin
Deliler gibi seviyordum.
Daha biraz önce
Onu öpen bu dudakları aynalarda parçaladım
Onu okşayan bu elleri bir yangında bıraktım
Ona gülen bu gözleri zindanlara attım
Yüreğim ayazda
Kaç şiirim çığlıklar attı ardından bilemiyorum
Bavullar dolusu hatıraları bir mağaraya taşıdım
Yalnızlığımı bir dağ başına
Kendimi nereye koyacağımı bulamıyorum
Ne olur ayıplama beni
Susmadı daha gözlerim
Ağlamaktan geliyorum.
Zıpkın yemiş balıklar gibiyim
Şimdi bir ıslık bile dağlar yüreğimi
Bir eski şarkı yağmalar bütün uykularımı
Çıkmaz sokaklarda kaldım biliyorum
Başım dönüyor, ben dönüyorum
Acele etme ne olur bekle biraz
Daha yakmadım bütün gemileri
Daha yırtmadım dönüş biletimi
Öyle yorgun öyle bitkin ve öyle sürgün
Unutmaktan geliyorum...
alıntıDaha üç adım olmadı çıkalı bu sevdadan
Ayrılığın kokusu hala üzerimde
Avuçlarımda buzdan bir alev
Yüreğimde yepyeni bir ateşkes
Gitmeler bana kaldı yine bu aşktan
Bütün sayfalarım sil baştan
Sonu nereye varacak bilmiyorum
Oysa içimde inadına yanan bir mum
Dokunma ellerime-sönmedim daha
Unutmaktan geliyorum.
Daha dün kirpikleri kadar yakındım ona
Her gece düşlerinde sabahlıyordum
İşte orada köşebaşında bıraktım ellerini
O bana
Ben ona ağlıyordum
Son tetiği gözleri çekti gözlerime
Kanıyor kanıyordum
Ölüler yalan söylemez bilirsin
Deliler gibi seviyordum.
Daha biraz önce
Onu öpen bu dudakları aynalarda parçaladım
Onu okşayan bu elleri bir yangında bıraktım
Ona gülen bu gözleri zindanlara attım
Yüreğim ayazda
Kaç şiirim çığlıklar attı ardından bilemiyorum
Bavullar dolusu hatıraları bir mağaraya taşıdım
Yalnızlığımı bir dağ başına
Kendimi nereye koyacağımı bulamıyorum
Ne olur ayıplama beni
Susmadı daha gözlerim
Ağlamaktan geliyorum.
Zıpkın yemiş balıklar gibiyim
Şimdi bir ıslık bile dağlar yüreğimi
Bir eski şarkı yağmalar bütün uykularımı
Çıkmaz sokaklarda kaldım biliyorum
Başım dönüyor, ben dönüyorum
Acele etme ne olur bekle biraz
Daha yakmadım bütün gemileri
Daha yırtmadım dönüş biletimi
Öyle yorgun öyle bitkin ve öyle sürgün
Unutmaktan geliyorum...
BECERİKSİZ ÇOCUK
“Biz kocaman çocuklarız”
Goethe
Beceriksiz bir çocuktum ben
Öğrenemedim bir türlü
Suda taş sektirmeyi
Ya da üç defacık olsun
Ayağımda top sektirebilmeyi.
Üzerime dökmeden
Dondurma yemeyi.
Bakıp ta gökyüzüne
Kutup yıldızını bulabilmeyi.
Ama saklambaçta
İlk bulunan ben olurdum
Beceremezdim bir türlü saklanabilmeyi.
Yufka yüreklinin biriydim
Beceremedim sapan taşıyla,
Bahar dalında gün ışığıyla oynaşan
Serçeyi vurabilmeyi.
Annemin ilk kravatımı bağladığı
On iki yaşımdan beri
Kravat bağlayabilmeyi.
Beceremedim yıllar boyunca büyüyebilmeyi
Beceremedim...
Ne katıp gülüşüne gülüşümü gülebilmeyi
Ne sarılıp boynuna ağlayabilmeyi
Beceremedim...
Beceremedim...
Ve ben seni
Yaşamın kucağındaki
Koca bir çocuğun kalbiyle sevdim !..
alıntı
TEĞET
Ben hep teğet geçtim
Mutluluğun yanından
Ölümün kıyısından...
Ama tam onikiden vurdum hep
Aşkı,
Gözyaşını,
Yalnızlığın orta noktasını...
Bahar geldiğinde
Kışı yaşadım ben
Yazı görmeden
Sonbaharı karşıladım...
Hep erkendim hayallerime
Ya da geç kaldım
Hep birşeylere ya da bir yerlere...
Ama her defasında
Tam ortasına düştüm
Kahreden şarkıların
Mum ışığında yalpalayan gölgelerin
Sessiz çığlıkların
Kör kuyuların...
Ben hep teğet geçtim
Mutluluğun yanından
Ölümün kıyısından...
Ama tam ortasına düştüm
Kor ateşin
Özlemlerin
Aşkın iliklerime işleyen kokusunun...
Ahh...
Tam ortasına düştüm hep
Ayrılık korkusunun...
