Yazdığın durumda olan kişiler aslında her şeyin farkındalar. Çok kitap okumak, gezmek, film izlemek, hayatına yatırım yapmak..biliyorlar bunları. Bende bir dönem nişanlımla küsüz diye gecelerce uyumadım,salya sümük ağladım, bazen komple hayattan koptum, aylarca trip dırdır ohoo.. Oh iyi ki de yapmışım ama.. bunlar beni olgunlaştıran ve büyüten şeyler oldu. Yaşadıkça farkına vardım, iyi ki tecrübe etmişim.. Yani bana gelip "ya sen salak mısın takma bu kadar bunu ya, bir erkeğe bu kadar önem verilir mi" diyen zibilyon tane kişi oldu. Bi kulağımdan girdi salise geçmeden diğerinden çıktı:) Yaşayarak öğreniyoruz işte, tabi dediğin gibi keşke direkt pür-ü pak başlasak, başında olgun ve farkında olabilsek..