Evlilikten öncesi ve sonrası

Öncelikle cok tesekkur ederım zaman ayırıp uzun uzun yazmıssınız..
Kesınlıkle aıle cok önemli.. Benım esım aılesınde böyle görmus , küsmeler , bardak kırılsa sinirlenmeler ... Evlendıkten sonra dedıgınız gibi esşimin aılesıne her gıttgımızde benzer noktalar gördum bende.. Bız de esım ailesı cok duskun degıllerdır yanı oyle canım cicim ya da her gun arıyım yoktur.. Ama sureklı babasının sinirli oldugu ve annesının onu ıdare ettıgı bir ortamda büyümüş..Simdı benden de aynı seylerı beklıyor..
Ama bu benı cok yoruyor .. Bana süreklı sen degıstim dıyor .. Aslında tahammulum azaldı artık .. Degısmek dedıgı bu aslında..
İşi ıle ılgı yanı müdürle ılgılı sıkıntıları var ama maaşı iyi calısma saatlerı iyi bunların hıc bırını görmuyor .. Sadece olumsuzlukları goruyor..
Ya ben o kadar nese doluyken sakin durgun sacma sapan bır ınsan oldum..
Dedıgınız gibi de yaptım kendı hayatıma yogunlastım huzurlu da oldum.. Aldım bebegimi gezdım , dolastım evde bebegımı uyuttuktan sonra aksamları hep üst katta oturdum aldım kahvemı cıktım yukarı .. Ama bir sure sonra bu ne bıcım evlılık dıye sorgulamaya basladım..
Mutlu olmaya sukretmeye o kadar cok sebebımız var kı ..
Ama onun sureklı mutsuz olmaya sebebı var .. Garson kasıgı unutsa gerılır .. Bunlar her zaman olan seyler olmasa da cok sık oluyor..
E ben de artık hafta sonları onunla hıc bır plan yapmak ıstemıyorum .. Şimdı gıderız - kalabalık, park yerı ya da garson bır seyı eksık getırır de gerılır bılmem ne dıye dusunmekten cook ama cok yoruldum..
Dıyorum kı bır kere gelıyoruz dunyaya , bır canımız var ..Ömrüm böyle sacma sapan seylerı dert etmekle gecmesın ıstıyorum.. Esımı cokta sevıyorum ama sevmek yetmıyor işte .. Ya da sadexe kumar alkol gerekmıyor bunlar da insanı cok yoruyor.. Keske bır yolunu bulabılsem .. Bazen diyorum kı bırakıp gıtsem alıp bebegımi , o zaman anlar aslında ne kadar mutluymusuz der diyorum ama kaybetmeden anlamasını istiyorum..Ki kaldı kı sevıyorum da...
Sizin yaptıgınız gıbı cok kez konustum ama olmuyor olmuyor ...Ben onda ne goruyorsam o da bende onu goruyor .. Ona göre benım her istedıgımi yapmıs aılem , şımarmısım ...
Boyle dedıgınde o kadar cok üzülüyorum kı .. Cunku ben ondan aılemden gördugum sabrı sevgıyi istedım sadece .. Bır kere bıle babam boyle yaptı benım ıcın annem boyle yaptı demedım .. Omdan hıc bır zaman gerceklestıremeyecegı , o'nu zora solacak ısteklerım olmadı .. Huzur , sakınlık istedım ama onu bıle cok göruyor ..

İnşallah bır yolunu buluruz .. Sizin ıcınde gönulden diliyorum ....
Teşekkür ederim. Benim bi arkadaşım huylu huyunu teneşirde bırakırmış der hep. Maalesef öyle, ben de sabahları işe giderken dk erken kalkayım onsuz gideyi
 
Sırf onsuz başlamak için güne aslında 1 saat önce kalkıyorum 5 buçuk gibi. Benim de sabrım tükendi. Sevgi yetmiyor gerçekten :(
 
Herkese merhaba;
Sizlere danısmak ıstedıgım bir konu var..
Sizlerde eşinizle babanızı , kendı evlılıgınızle anne babanızın evlıliğinı kıyaslıyor musunuz?
Ben 26 sene anne babamın yanında sevgiyle büyüdüm.. Küslük ne bılmedım.. Annemle babam 42 yıldır evlıler ve 2 gün dargın kaldıklarını bilmem ya da küfür ettıklerini.. Yanı ben aile boyle olur dıye bılıyordum.. Ama evlılıgımde her sey cok farklı..Eşim bır anda butun huzuru bozabılıyor sureklı benı asagı cekıyor..
Mesela dün esımle yemege gıttık.. Dönuste arabaya bindık vıteste sıkıntı oldu yarım saat ugrastı calısmadı ve eşim bagırmaya basladı zaten benı bulur da ben de sans olsaydı boyle mı olurdu da bıktım artık da .. O kadar cok sinirlendı kı benı ve kızımı(1 yasında) evin onune bıraktı arabayı servıse goturmye gıttı..Eve girdim nefes alamadıgımı , boguldugumu, mutsuzlugumu hissettim...
Oysa babam benı sehır dısına toplantıya goturmustu 2 saatlık yola..Donuste lastık patladı .. Aksam saat 22:00.. Zar zor bır yer buldu hallettı.. Çok uzuldum baba senı ugrastırdım dedım.. Babam 66 yasında.. Kızım canımız sagolsun yeter , iyiyiz ya yeter dedı .. Sakın canını sıkma dedı.. Ben hep böyle gördum.. Kızım canım sagolsunları duydum ama şimdi kendımı hıc degerlı hıssetmıyorum.. Eşım süreklı is yerınde mutsuz oldugunu soyluyor.. Bılıyorum ama bu boyle umarsızca kalp kırmaya sebep olmalı mı?
Eşim tabı kı farklı bır kısılık babam gibi olamaz bılıyorum ama elımde degıl sureklı kıyaslıyorum ve babama anneme daha cok baglanıyorum daha cok korkuyorum onlara bır sey olmasından.. Eşimle bu konuyu hıc konusmadım yanı babamla kıyasladıgımı..
Napıcam nasıl bır yol ızlıcem nasıl asıcam bılmıyorum.. Bu olan olaylar sadece birer örnek .. Cok sık yasıyoruz bu durumu.. Yanı esıme hadı gel bır yere gıdelım dıyemıyorum yolda bır sıkıntı olır zehır olur gunum dıye..
Fikirlerınıze ıhtıyacım var...
Uzun oldu bılıyorum ama daha kısa özetleyemedım:KK43:
Baba adam gibi adam olmasa bile kıyaslama illaki oluyordur canım. Benim babam da Allahın cezası bir adam. Eşim de babamın tam tersi. Bazen ben bile babamla onu kıyaslıyorum. Babam olsaydı şunu yapardı bunu derdi, adamı döverdi falan diyorum. Ama olmuyor işte. Her insanın huyu aynı değil. Katlanamıyorsan ayrılmalısın. Sürekli kıyaslamayla olmaz bu...
 
Eşinle konuş, ofke kontrolun yok de, ben cocugumu huzurlu sakin asiri tepkilerin olmadigi bir evde buyutmek istiyorum de. Esini rahatlatmaya calis, hayata karsi. Kendini asagi dusurme, esini yukari çek. Sikayet etmekten daha cok ise yarar emin ol.
 
Şimdiki erkekler küfür de ediyorlar. 3. Şahısların yanında eşlerine de bağırıyorlar ,coşmuşlar sanki !sinir oluyorum valla böyle insanlara !!benim eşim de kolay kolay sinirlenmez ama etrafımdan gördüğüm insanların hemen hemen hepsi bu şekilde
 
eğer ki iş yerinde mutsuzsa bu davranışlarının sebebi bu olabilir. bir ara iş yerimde farklı bir birimdeyken o kadar mutsuzdum ki her şeye sinirleniyordum eve gelip saatlerce ağlıyordum, sürekli gergindim. inanın iş ortamı da çok etkiliyor insanın ruh halini.
 
Herkese merhaba;
Sizlere danısmak ıstedıgım bir konu var..
Sizlerde eşinizle babanızı , kendı evlılıgınızle anne babanızın evlıliğinı kıyaslıyor musunuz?
Ben 26 sene anne babamın yanında sevgiyle büyüdüm.. Küslük ne bılmedım.. Annemle babam 42 yıldır evlıler ve 2 gün dargın kaldıklarını bilmem ya da küfür ettıklerini.. Yanı ben aile boyle olur dıye bılıyordum.. Ama evlılıgımde her sey cok farklı..Eşim bır anda butun huzuru bozabılıyor sureklı benı asagı cekıyor..
Mesela dün esımle yemege gıttık.. Dönuste arabaya bindık vıteste sıkıntı oldu yarım saat ugrastı calısmadı ve eşim bagırmaya basladı zaten benı bulur da ben de sans olsaydı boyle mı olurdu da bıktım artık da .. O kadar cok sinirlendı kı benı ve kızımı(1 yasında) evin onune bıraktı arabayı servıse goturmye gıttı..Eve girdim nefes alamadıgımı , boguldugumu, mutsuzlugumu hissettim...
Oysa babam benı sehır dısına toplantıya goturmustu 2 saatlık yola..Donuste lastık patladı .. Aksam saat 22:00.. Zar zor bır yer buldu hallettı.. Çok uzuldum baba senı ugrastırdım dedım.. Babam 66 yasında.. Kızım canımız sagolsun yeter , iyiyiz ya yeter dedı .. Sakın canını sıkma dedı.. Ben hep böyle gördum.. Kızım canım sagolsunları duydum ama şimdi kendımı hıc degerlı hıssetmıyorum.. Eşım süreklı is yerınde mutsuz oldugunu soyluyor.. Bılıyorum ama bu boyle umarsızca kalp kırmaya sebep olmalı mı?
Eşim tabı kı farklı bır kısılık babam gibi olamaz bılıyorum ama elımde degıl sureklı kıyaslıyorum ve babama anneme daha cok baglanıyorum daha cok korkuyorum onlara bır sey olmasından.. Eşimle bu konuyu hıc konusmadım yanı babamla kıyasladıgımı..
Napıcam nasıl bır yol ızlıcem nasıl asıcam bılmıyorum.. Bu olan olaylar sadece birer örnek .. Cok sık yasıyoruz bu durumu.. Yanı esıme hadı gel bır yere gıdelım dıyemıyorum yolda bır sıkıntı olır zehır olur gunum dıye..
Fikirlerınıze ıhtıyacım var...
Uzun oldu bılıyorum ama daha kısa özetleyemedım:KK43:

benim annem ve babam ayri. maddi ve manevi olarak cok guclu bir anne tarafindan yetistirildim. mukayese edecegim bir anne - baba evlilik iliskisi yoktu onumde ama anne evimde gorduklerimi mukayese etmek gibi bir adimim oldu... ve annemden tokat gibi bir yanit aldim:

- benim evimde gorduklerini unutma, o degerlere yakisik davran; esinin evinde gorduklerine sukret.

bu sozu manevi konularda da ele alabiliriz, maddi konularda da...

babaciginiz ve anneciginiz size guzel bir yuva ornegi vermisler. esinizle bunu bulamadiginizi hissedebilirsiniz, ancak size yakisan esinizde buldugunuzu en guzele cevirmektir. gerisi cok kolaydir keza... mukayese etmek, mutsuz olmak...

elinizdekilerle mutlu olun, elinizdekileri oldugu gibi kabul edin.
 
angel diğer konunu da okudum..olay senin tükenme noktasına gelmiş olman, öyle bir insanla yaşamak tepende kara bulutla gezmek gibi birşey..benim bir arkadaşımın eşi vardı kadını terbiye edilmesi gereken ve sesi çıkmaması için başı ezilmesi gereken bir varlık olarak görürdü..adam bunu görmüş aile sisteminde..ayrıca özür dilememesinden bahsetmişsin erkek adam özür dilemez olarak görüyor olabilir. bak benim eşim de öyle, kalbimi kırar o kadar kötü söz, davranış sonrasında özür dilemek yerine bütün evi tertemiz yapar, çok güzel yemekler emrime amade olmalar..ama ben asla taviz vermedim, kıydım yani tabiri caizse hep nihayetinde gelip ayaklarıma kapanarak özür diledi. belki bazıları özür dilemiyor ama birsürü şey yapıyormuş işte diyebilir ama mesele hatasını kabul etmesi, evet ben hata yaptım etmesi onu görse bir belki içinde umudun yeşerecek. sen de kıy lütfen bir yolunu bulup, aşırı hoşgörülü davranarak ne ona ne kendine iyilik yapmış olmuyorsun. ayrıca borç harç herkeste var, aç kalmıyorsanız borçlar ödeniyorsa onun üzerinde de durulmaması gerek, biz de çok borçlu yaşadık ama evden dürümlerimizi yapıp gezmeye çıkmayı ihmal etmedik.
senin kocanın durumu gerçekten çok zorlayıcı. hani o kahvaltıda en ufak birşeyi sorun edip dünyası kararmış moduna girmek var ya onu benim eşim de çok yapar. birşey hazırlıyoruz istediği gibi olmadı, pişmediyse bu çok kötü oldu diye kaşığı alıp alıp çalardı, ben hayır hiç de bile güzel oldu deyip iğrenç olmasına rağmen onu yer doyardım. o yemezdi ayrı şey ama üzerinde durmadım öyle hareketlerinin ya gitti kendine yemek aldı ya başka bişey yedi ya da aç kaldı uyudu kaldı olduğu yerde. hiç dokunmadım üzerine eğilsem onun o davranışını pekiştirmiş olacaktım.
senin bir nefes almaya ihtiyacın var, o adam senin kocan. senin onu idare ettiğin kadar olmasa da (karakteri elvermediği için diyorum bunu, yoksa tabi ki sen daha fazla etmelisin demiyorum) o da seni idare etmeli. bir de gerçekten artık erkekler çok nazlı bişey olup çıktılar, ben normal mesaimin üzerine 5 saat daha çalıştığım oluyor ama benim eşim işi yok part-time bişeyler yapıyor günde 3 saat falan öldüm bittim diye inliyor. İşyerinde huzur çok önemli ama hepimiz mükemmel uyumlu insanlarla çalışmıyoruz. çok çalışmaktan ayaklarımın altı soyulur hale gelmiş eşimin tepkisi 'neye yoruluyosun ki' sabah 6 buçuk 9 buçuk mesaisi yapan bir kadın söz konusu burda üstelik. kendilerine gelince hemen yıkılıverme bize gelince ne var ki modu. bunu birçok arkadaşımdan da duyuyorum
 
babalar kızlarına prensesmiş gibi davranır el üstünde tutar sizin eşinizde kızı olursa ona öyle davranır ama eşlere karşı o kadar hassas olamıyorlar alışmalısınız bende evlendiğimde o karşılaştırmayı yapmıştım ama adı üstünde biri baban biri eşin. bazı erkekler trafikte agresif olabiliyorlar aileden öyle gördüğü için ben sürekli uyardım ama mümkün değil değişmedi ne yapalım alışmaktan başka çare yok
 
ben kendi anne babamla kıyasladığımda kendimi çok şanslı hissediyorum çünkü ailem çokta bu şekilde değildi..

sadece şunu söyleyebilirim yeni nesil olarak biz çok fazla şikayetçiyiz herşeyden eski insanlar gibi hoşgörülü nazik ve sabırlı değiliz. tahamülsüzüz o yüzden de hiç bir zaman o evlilikler gibi olamayız.
 
Ben de babamın huylarını çok severim. Mesela çalıştığı zaman evde ütüyü kimseye bırakmazdı hep kendi yapardı ama eşim ütüden anlamıyor bunun yerine yemek yapmayı seviyor. Eşinizin güzel yönlerini görmeyi deneyebilirsiniz.
 
Babanızda esınızn gectıgı yollardan gectı ve bı hayat tecrubesı kazandı.. Gunluk olayların onemlı olmadıgının farkına varacagı donemlere gelecektır.Bos seyler ıcın ofkelendıgının farkına varacaktır.Babanızda farklı bı kısılıktir muhakkak.. Sizin babanız oldugu ıcın hep ıyı gozle baktıgınızdan ufak tefek enterasn olayları yıne ıyı gozle yorumladıgınız benım gozumde kesin..Birde aşikar olan Evlat sevgisi ile eş sevgisi arasında ciddi fark var.. Size aynı sey yapılsa hosunuza gtmez.. Siz siz olun kimseyi kimseyle kıyaslamayın.
 
Ben de babamın huylarını çok severim. Mesela çalıştığı zaman evde ütüyü kimseye bırakmazdı hep kendi yapardı ama eşim ütüden anlamıyor bunun yerine yemek yapmayı seviyor. Eşinizin güzel yönlerini görmeyi deneyebilirsiniz.
Benım babam da anneme yardım ederdi ama ben bunu eşim niye yapmıyor demıyorum.
Benım bahsettıgım baska bır sey; yanı ben annemden babamdan hep - canın sagolsun gerı kalan her sey halloluru duydum, bır sey kırılsa nazardır der gecerız ama evlılıgımde eşim olumsuza cok odaklı benı de bu sureklı olumsuz eklıyor .. Yani ütü kadar basıte ındırgenebılecek bır sey degıl.
 
Babanızda esınızn gectıgı yollardan gectı ve bı hayat tecrubesı kazandı.. Gunluk olayların onemlı olmadıgının farkına varacagı donemlere gelecektır.Bos seyler ıcın ofkelendıgının farkına varacaktır.Babanızda farklı bı kısılıktir muhakkak.. Sizin babanız oldugu ıcın hep ıyı gozle baktıgınızdan ufak tefek enterasn olayları yıne ıyı gozle yorumladıgınız benım gozumde kesin..Birde aşikar olan Evlat sevgisi ile eş sevgisi arasında ciddi fark var.. Size aynı sey yapılsa hosunuza gtmez.. Siz siz olun kimseyi kimseyle kıyaslamayın.
Benım kıyasladıgım büyüdüğüm ailemle , şimdi ki ailem.. Sonucta herkesın aile yasantısı farklıdır bılıyorum.. Ama ben her seyın olumlusuna odaklanmısımdır , yanı şükredecek yuzlerce şey sayabılirim.Böyle gördüm böyle büyüdüm .. Hayat 1 kere yasanıyor.. Ufacık tefecık seylere hır gür cıkartmak kadar sacma bır sey yok bence..
Ben de esımin bu huyuyla zorlanıyorum..
Sıkıntım bu yanı, yoksa babam öyle eşim nıye degıl demıyorum.. Ama belkı evlenmeden önce bu tarz seylerı görseydım normal gelecektı belkıde ama alısık degılım ve normallestıremıyorum.
Benim babam oldugu için degıl .. Benim arkadaslarım bıle cok severler babamı ararlar sorarlar .. Tabı kı yanlıs yaptıgını dusundugum seyler de oluyor babamın ama bunu dırekt soleyebılırım babama .. Oturur konusur benımle.. Yanı ben sorunları konusarak cozmeye alısıgım, küsmelere surat asmalara degıl .. Ama sımdıkı evlılıgımde ufacık bır tartısma günlerce soguk rüzgarlara sevep. Ben de gece yattıgımda , bir günüm daha sacma sapan gergınlıkle küslükle gectı dıyorum.. Ben zorlanıyorum... Eşime göre her sey normal ...Neyse umarım anlatabılmısımdır.
 
Baba adam gibi adam olmasa bile kıyaslama illaki oluyordur canım. Benim babam da Allahın cezası bir adam. Eşim de babamın tam tersi. Bazen ben bile babamla onu kıyaslıyorum. Babam olsaydı şunu yapardı bunu derdi, adamı döverdi falan diyorum. Ama olmuyor işte. Her insanın huyu aynı değil. Katlanamıyorsan ayrılmalısın. Sürekli kıyaslamayla olmaz bu...
Eşinizin babanız gıbı olmamasına coook sevındım. İnşallah hep mutlu olun...
 
Annemin babamın evliliğinden bile güzel bir evliliğim var çok şükür, o yüzden kıyaslamıyorum.
 
Benım kıyasladıgım büyüdüğüm ailemle , şimdi ki ailem.. Sonucta herkesın aile yasantısı farklıdır bılıyorum.. Ama ben her seyın olumlusuna odaklanmısımdır , yanı şükredecek yuzlerce şey sayabılirim.Böyle gördüm böyle büyüdüm .. Hayat 1 kere yasanıyor.. Ufacık tefecık seylere hır gür cıkartmak kadar sacma bır sey yok bence..
Ben de esımin bu huyuyla zorlanıyorum..
Sıkıntım bu yanı, yoksa babam öyle eşim nıye degıl demıyorum.. Ama belkı evlenmeden önce bu tarz seylerı görseydım normal gelecektı belkıde ama alısık degılım ve normallestıremıyorum.
Benim babam oldugu için degıl .. Benim arkadaslarım bıle cok severler babamı ararlar sorarlar .. Tabı kı yanlıs yaptıgını dusundugum seyler de oluyor babamın ama bunu dırekt soleyebılırım babama .. Oturur konusur benımle.. Yanı ben sorunları konusarak cozmeye alısıgım, küsmelere surat asmalara degıl .. Ama sımdıkı evlılıgımde ufacık bır tartısma günlerce soguk rüzgarlara sevep. Ben de gece yattıgımda , bir günüm daha sacma sapan gergınlıkle küslükle gectı dıyorum.. Ben zorlanıyorum... Eşime göre her sey normal ...Neyse umarım anlatabılmısımdır.
Babaniz muhakkak ki çok iyidir Ben kötü demiyorum..Allah başınızdan eksik etmesin.. Esiniz ile Babanizi kiyaslamanizi doğru bulmuyorum.Eşinizin de zamanla olgunlasacagi dusuncesindeyim.Belki tecrubesizlikler; Belkide farklı tecrübeler bu hale getirmiş olabilir. Siz her fırsatta pozitif enerji aşılayin.Umarim arzuladiginiz mutluluğa kavuşur sunuz.
 
Benım kıyasladıgım büyüdüğüm ailemle , şimdi ki ailem.. Sonucta herkesın aile yasantısı farklıdır bılıyorum.. Ama ben her seyın olumlusuna odaklanmısımdır , yanı şükredecek yuzlerce şey sayabılirim.Böyle gördüm böyle büyüdüm .. Hayat 1 kere yasanıyor.. Ufacık tefecık seylere hır gür cıkartmak kadar sacma bır sey yok bence..
Ben de esımin bu huyuyla zorlanıyorum..
Sıkıntım bu yanı, yoksa babam öyle eşim nıye degıl demıyorum.. Ama belkı evlenmeden önce bu tarz seylerı görseydım normal gelecektı belkıde ama alısık degılım ve normallestıremıyorum.
Benim babam oldugu için degıl .. Benim arkadaslarım bıle cok severler babamı ararlar sorarlar .. Tabı kı yanlıs yaptıgını dusundugum seyler de oluyor babamın ama bunu dırekt soleyebılırım babama .. Oturur konusur benımle.. Yanı ben sorunları konusarak cozmeye alısıgım, küsmelere surat asmalara degıl .. Ama sımdıkı evlılıgımde ufacık bır tartısma günlerce soguk rüzgarlara sevep. Ben de gece yattıgımda , bir günüm daha sacma sapan gergınlıkle küslükle gectı dıyorum.. Ben zorlanıyorum... Eşime göre her sey normal ...Neyse umarım anlatabılmısımdır.

Siz sağlıklı bir aile yapısında büyümüşsünüz o ise sağlıksız..dolayısıyla siz sağlıklı düşünüp davranıyorsunuz, o sağlıksız
 
benim aile yapımda sizinki gibi. kavga gürültü duymadım, küsseler bilmedim. küfür ses yükselmesi bile duymadım. ne annem babam arasında ne de bana.
ben de şimdi hassasım. evli değilim ama yanımda iki kişi bağrışsın kötü etkileniyorum. otobüste iki adam kavga ediyordu geçen kulaklarımı kapatıp çöküp ağlamak istedim. bağırmayı bile kabullenemiyorum..
 
Back
X