- 14 Şubat 2016
- 588
- 602
- 103
- 40
- Konu Sahibi Angelsinthesky1
- #21
Çok tesekkur ederım...İnşallah ugramazsınız, mutlu olursunuz.. :)
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Evlilikten öncesi ve sonrası
- Konu Sahibi Angelsinthesky1
- Başlangıç Tarihi
- 14 Şubat 2016
- 588
- 602
- 103
- 40
- Konu Sahibi Angelsinthesky1
- #22
Tesekkur ederım vakıt ayırmıssınız..
Tabı kı vakıt gecırdım , uzun bır bırlıktelıkten sonra evlendık.. Ama beraber yasamadık.. Keske o kadar öngörülü olabılsek, o zaman her sey cok daha kolay olurdu ...
Esım bu kadar gergın degıldı evet.. Son zamanlarda daha gergın .. Sevgılılık donemımızde de benı huzursuz eden seyler vardı , yanı alınganlıgı, şikayetleri , ufacık konuyu buyutmelerı ama ben bu durumun benı bu kadar etkıleyecegını tahmın edemedım..Ya da bu kadar yorucu olabılecegını.. Eşim kesınlıkle ıyı bır ınsan ama ben her sabah uyandıgımda sukrederım sevdıklerım iyi hayattalar dıye , o ise en ufak bı eksıkte olumsuzlukta dunyanın sonu gelmıs gıbı davranır .. Ve bu benı sureklı asagı cekıyor, demıssınız ya telkın edın dıye bunu cok yaptım.. Ama bır sure sonra sız de ınancınızj kaybedıyorsunuz.. Bu iş durumu 3 senedır var .. Kısa bır sure degıl kı.. Yanı her durumda iş yeri psıkolojımı bozdu dıyor ama benım de psıkolojım bozuluyor .. Ya ılk zamanlar kajvaltı hazırlardım.. O benden once cıkıyor evden .. Inanın hep of yine gıdıyorum dıye soylenır surat asardı.. Ilk zamanlar sabrettım .. Anlamaya calıstım ama sonraları kalkmamaya basladım .. Çunku benım ısım de streslı bır iş ve ben daha sabahın korunde enerjımı kaybetmıs oluyordum .. Ufak gıbı ama ınsanın hayatını tümden etkıleyen konular işte...
Tabı kı kısılık.. Cunku babam da bır zamanlar 30 yasındaydı ..
- 21 Mart 2016
- 630
- 1.296
- 63
- Konu Sahibi Angelsinthesky1
- #23
Çok net olmuş ama şimdi mutlu olmana sevindim seni tanımadan yeniden mi evlendin ..
- 24 Haziran 2011
- 23.427
- 48.789
- 798
- Konu Sahibi Angelsinthesky1
- #24
Ben de kiyasliyorum valla. Esim huy olarak babamin kopyasi ve huylari ayni babaniz gibi. Aksi halde yapamazdim sanirim.
- 21 Mart 2016
- 630
- 1.296
- 63
- Konu Sahibi Angelsinthesky1
- #25
Ayyy yazılanlar hep sanki benim hayatımdan. Bende babam gibi birini buldum gittim..şimdi bosaniyorum..İnşallah bende mutlu olabilirim ilerde senin gibi
((
- 24 Aralık 2014
- 10.840
- 10.203
- 298
- 31
- Konu Sahibi Angelsinthesky1
- #26
Tek cocukmusunuz?
- 22 Mart 2016
- 683
- 653
- 18
- 35
- Konu Sahibi Angelsinthesky1
- #27
Üstüne gitmeyin eşinizin biraz zaman verin . Babanızın yaşını başını almış , görmüş geçirmiş . Bence kıyaslamayın ya acıkcası bende aksilikler yaşadığımda sinirleniyorum . Bazen düşünüyorum kafadan kontakmıyım diye:)
- 9 Ocak 2015
- 19.807
- 82.117
- 798
- Konu Sahibi Angelsinthesky1
- #28
Benimkide tam tersi abimler ve babam esin gibidir onlarla nereye gidersen git kendini diken üstünde,sanki güdülen koyun gibi hissedersin..Umarım benim şansada tam tersi bi eş düşer 
- 8 Şubat 2013
- 613
- 688
- 103
- Konu Sahibi Angelsinthesky1
- #29
sevgili konu sahibi, ben de senle benzer şeyleri yaşıyorum. benim eşim otobüs beklerken bile mızmızlanan bi adamdı ilk başlarda. o kadarcık zorluğa bile tahammülü yoktu düşün yani. bence de karakter ayrıca yaşanmışlık meselesi. mesela benim eşim zor görmemiş, en ufak zorlukta koyvermeler, bi peşkiri atıp kaçayım havasına girmeler, zaman zaman küfretmeler
yazdıklarını okuyunca evliliğim film şeridi oldu gözümün önünde
seni çok iyi anlıyorum. benim eşim de şu an işsiz (ben yurtdışında çalışıyorum geçici olarak burda çalışma izni yok)
sen mücadeleci bir insansan senin gözüne daha çok batabilir onun halleri. Mesela bizim evliliğimizde zorluklar ne kadar artarsa benim işim bi o kadar zorlaşıyor, yükü yüklenen bir ortak yok aksine onun yükü de biniyor üstüme. Ben mi fırsat vermiyorum acaba diye o kadar çok geri çekilip ona bıraktığım da oldu. Sadece bi kere elimi sıkıp 'biz bu zorluğu' aşarız dediğini bilirim(yaklaşık 6 yıllık ilişkide), hiç unutamayacağım galiba o anı
çok tahammül ettim, cesaretlendirdim zar zor ilerleme kaydettik diyebilirim. tabi her zaman sabırlı sabırlı tepki vermedim, bağırıp çağırdığım da oldu. anladığını sandığım bir şeyi 100 kere tekrar anlattığım olmuştur belki.
bir de biz beklenti içinde girdikçe beklentinin etkisiyle daha da öteleniyorlar galiba. birinden bişey beklemenin onda ağır bir yük oluşturduğunu düşünüyorum. o adamın karakterini bu hale getiren bi aile ortamı var öncelikle onu düşün. mesela ben her ailesini ziyarete gittiğimizde annesinin ya da babasının yaklaşımından neyin nerden geldiğine dair bir fikir edinmişimdir. şunu söyleyim, annesi 'kız niyetine büyüttüm ben onu der, hatta kızım diye hitap ederdi'
bunlara son vermek için o kadar mücadele ettim ki hala ediyorum. kv m eşime çocukluğunda göstermediği ilgiyi benden sonra gösterme kararı almış olmalı bir de 'çocuğum çocuğum' modunda hep eşime karşı, 3 yaşındaki bebeğine hitap eder moddda 
daha anlatmayım ben durumun vehametini anladın sanırım.
önce eşinin karakterini bil ve anlamlandır eğer benimki gibi üzerine eğilip ortadan kaldırabileceğin etkenler varsa onların üzerine yoğunlaş. beklenti faktörünü ortadan kaldır. kendi hayatına odaklan. herkesin yükü kendine yeter, ben de çok stresli bir ortamda çalışıyorum üstelik çok yoğun bu konuda da hak veriyorum sana. onun bu negatif yönlerine odaklanırsan daha da dikkat kesilirsin çoğaltırsın onu gözünde buna dikkat et.
bir de istersen bana yazabilirsin burdan, gelişim çizelgesi falan hazırlaya önce kendin sonra ilişkiniz için
inşallah mutlu olursun
yazdıklarını okuyunca evliliğim film şeridi oldu gözümün önünde
seni çok iyi anlıyorum. benim eşim de şu an işsiz (ben yurtdışında çalışıyorum geçici olarak burda çalışma izni yok) sen mücadeleci bir insansan senin gözüne daha çok batabilir onun halleri. Mesela bizim evliliğimizde zorluklar ne kadar artarsa benim işim bi o kadar zorlaşıyor, yükü yüklenen bir ortak yok aksine onun yükü de biniyor üstüme. Ben mi fırsat vermiyorum acaba diye o kadar çok geri çekilip ona bıraktığım da oldu. Sadece bi kere elimi sıkıp 'biz bu zorluğu' aşarız dediğini bilirim(yaklaşık 6 yıllık ilişkide), hiç unutamayacağım galiba o anı
çok tahammül ettim, cesaretlendirdim zar zor ilerleme kaydettik diyebilirim. tabi her zaman sabırlı sabırlı tepki vermedim, bağırıp çağırdığım da oldu. anladığını sandığım bir şeyi 100 kere tekrar anlattığım olmuştur belki.
bir de biz beklenti içinde girdikçe beklentinin etkisiyle daha da öteleniyorlar galiba. birinden bişey beklemenin onda ağır bir yük oluşturduğunu düşünüyorum. o adamın karakterini bu hale getiren bi aile ortamı var öncelikle onu düşün. mesela ben her ailesini ziyarete gittiğimizde annesinin ya da babasının yaklaşımından neyin nerden geldiğine dair bir fikir edinmişimdir. şunu söyleyim, annesi 'kız niyetine büyüttüm ben onu der, hatta kızım diye hitap ederdi'
bunlara son vermek için o kadar mücadele ettim ki hala ediyorum. kv m eşime çocukluğunda göstermediği ilgiyi benden sonra gösterme kararı almış olmalı bir de 'çocuğum çocuğum' modunda hep eşime karşı, 3 yaşındaki bebeğine hitap eder moddda daha anlatmayım ben durumun vehametini anladın sanırım.
önce eşinin karakterini bil ve anlamlandır eğer benimki gibi üzerine eğilip ortadan kaldırabileceğin etkenler varsa onların üzerine yoğunlaş. beklenti faktörünü ortadan kaldır. kendi hayatına odaklan. herkesin yükü kendine yeter, ben de çok stresli bir ortamda çalışıyorum üstelik çok yoğun bu konuda da hak veriyorum sana. onun bu negatif yönlerine odaklanırsan daha da dikkat kesilirsin çoğaltırsın onu gözünde buna dikkat et.
bir de istersen bana yazabilirsin burdan, gelişim çizelgesi falan hazırlaya önce kendin sonra ilişkiniz için
inşallah mutlu olursun
- Konu Sahibi Angelsinthesky1
- #30
sevgili konu sahibi, ben de senle benzer şeyleri yaşıyorum. benim eşim otobüs beklerken bile mızmızlanan bi adamdı ilk başlarda. o kadarcık zorluğa bile tahammülü yoktu düşün yani. bence de karakter ayrıca yaşanmışlık meselesi. mesela benim eşim zor görmemiş, en ufak zorlukta koyvermeler, bi peşkiri atıp kaçayım havasına girmeler, zaman zaman küfretmeler
yazdıklarını okuyunca evliliğim film şeridi oldu gözümün önünde
sen mücadeleci bir insansan senin gözüne daha çok batabilir onun halleri. Mesela bizim evliliğimizde zorluklar ne kadar artarsa benim işim bi o kadar zorlaşıyor, yükü yüklenen bir ortak yok aksine onun yükü de biniyor üstüme. Ben mi fırsat vermiyorum acaba diye o kadar çok geri çekilip ona bıraktığım da oldu. Sadece bi kere elimi sıkıp 'biz bu zorluğu' aşarız dediğini bilirim(yaklaşık 6 yıllık ilişkide), hiç unutamayacağım galiba o anı
çok tahammül ettim, cesaretlendirdim zar zor ilerleme kaydettik diyebilirim. tabi her zaman sabırlı sabırlı tepki vermedim, bağırıp çağırdığım da oldu. anladığını sandığım bir şeyi 100 kere tekrar anlattığım olmuştur belki.
bir de biz beklenti içinde girdikçe beklentinin etkisiyle daha da öteleniyorlar galiba. birinden bişey beklemenin onda ağır bir yük oluşturduğunu düşünüyorum. o adamın karakterini bu hale getiren bi aile ortamı var öncelikle onu düşün. mesela ben her ailesini ziyarete gittiğimizde annesinin ya da babasının yaklaşımından neyin nerden geldiğine dair bir fikir edinmişimdir. şunu söyleyim, annesi 'kız niyetine büyüttüm ben onu der, hatta kızım diye hitap ederdi'
daha anlatmayım ben durumun vehametini anladın sanırım.
önce eşinin karakterini bil ve anlamlandır eğer benimki gibi üzerine eğilip ortadan kaldırabileceğin etkenler varsa onların üzerine yoğunlaş. beklenti faktörünü ortadan kaldır. kendi hayatına odaklan. herkesin yükü kendine yeter, ben de çok stresli bir ortamda çalışıyorum üstelik çok yoğun bu konuda da hak veriyorum sana. onun bu negatif yönlerine odaklanırsan daha da dikkat kesilirsin çoğaltırsın onu gözünde buna dikkat et.
bir de istersen bana yazabilirsin burdan, gelişim çizelgesi falan hazırlaya önce kendin sonra ilişkiniz için
inşallah mutlu olursun
Herkese merhaba;
Sizlere danısmak ıstedıgım bir konu var..
Sizlerde eşinizle babanızı , kendı evlılıgınızle anne babanızın evlıliğinı kıyaslıyor musunuz?
Ben 26 sene anne babamın yanında sevgiyle büyüdüm.. Küslük ne bılmedım.. Annemle babam 42 yıldır evlıler ve 2 gün dargın kaldıklarını bilmem ya da küfür ettıklerini.. Yanı ben aile boyle olur dıye bılıyordum.. Ama evlılıgımde her sey cok farklı..Eşim bır anda butun huzuru bozabılıyor sureklı benı asagı cekıyor..
Mesela dün esımle yemege gıttık.. Dönuste arabaya bindık vıteste sıkıntı oldu yarım saat ugrastı calısmadı ve eşim bagırmaya basladı zaten benı bulur da ben de sans olsaydı boyle mı olurdu da bıktım artık da .. O kadar cok sinirlendı kı benı ve kızımı(1 yasında) evin onune bıraktı arabayı servıse goturmye gıttı..Eve girdim nefes alamadıgımı , boguldugumu, mutsuzlugumu hissettim...
Oysa babam benı sehır dısına toplantıya goturmustu 2 saatlık yola..Donuste lastık patladı .. Aksam saat 22:00.. Zar zor bır yer buldu hallettı.. Çok uzuldum baba senı ugrastırdım dedım.. Babam 66 yasında.. Kızım canımız sagolsun yeter , iyiyiz ya yeter dedı .. Sakın canını sıkma dedı.. Ben hep böyle gördum.. Kızım canım sagolsunları duydum ama şimdi kendımı hıc degerlı hıssetmıyorum.. Eşım süreklı is yerınde mutsuz oldugunu soyluyor.. Bılıyorum ama bu boyle umarsızca kalp kırmaya sebep olmalı mı?
Eşim tabı kı farklı bır kısılık babam gibi olamaz bılıyorum ama elımde degıl sureklı kıyaslıyorum ve babama anneme daha cok baglanıyorum daha cok korkuyorum onlara bır sey olmasından.. Eşimle bu konuyu hıc konusmadım yanı babamla kıyasladıgımı..
Napıcam nasıl bır yol ızlıcem nasıl asıcam bılmıyorum.. Bu olan olaylar sadece birer örnek .. Cok sık yasıyoruz bu durumu.. Yanı esıme hadı gel bır yere gıdelım dıyemıyorum yolda bır sıkıntı olır zehır olur gunum dıye..
Fikirlerınıze ıhtıyacım var...
Uzun oldu bılıyorum ama daha kısa özetleyemedım
Kizlar bende ikinizle tıpa tıp ayni durumu yasiyorum.
Esim hep el bebek gul bebek buyutulmus zorluk gormemis mucadele etmesi gereken bisey olmamis ailenin en kucugu. Bu yuzden basimiza gelen en kucuk bi aksilikte dunyasi karariyo. Mesela maddi durumumuz iyi olmasina ragmen o ay hesaplamadgmz bir harcama ciksa 100 lira civarnda ne yapcaz bu para fazladan gitti ayin sonu gelcek mi hesabina giriyo. Ya da yolculuk yapicagmzda 2 gun onceden ne yapcam yolda uyuyamycam sknti cekicem zor gecicek diye o 2 gunu mahvediyo. Disari gezmeye cikcaz daha evden cikarken park yeri bulamiycaz diye cikiyo yola. Yani her anımız problem bizim de. Bekarken farkettim bunlari ama bu kadar sorun olmazmis gibi geldi. Bir evde her anı bir arada gecirmek cok farkli.
Herseya ragmen esimi cok seviyorum. Tek kotu ozelligi bu. Cok merhametli yardimsever ve aileme saygili maddi manevi destek veren bir insan. Arti ve eksilerini dusunup oyle sabrediyorum hep. Yine de bu konuda tecrubeli yol kateden arkadaslar varsa tecrubelerinden yararlanmak isterim..
- 3 Eylül 2012
- 21.848
- 57.486
- 798
- Konu Sahibi Angelsinthesky1
- #31
Benim babam fena bir baba değildi, babayım diye gezen çoğu babayı poposuyla ezerdi hatta :)
Ama kocalığından hayır yoktu maalesef.
Çeşitli sebeplerle annem çok çekti.
Ben evliliğimi annemin evliliği ile kıyaslayamam.
Çünkü onun katlandıklarının çeyreği bana zor geliyor.
Ama kıyaslamaya da gerek yok.
Anneminki gibi bir evlilik istesem bulmak çok kolay olurdu zaten.
Üstüne gurbet derdim olmazdı bari.
İstemiyorum anneminki gibi evlilik de kendiminki gibi evlilik de istemiyorum.
Annem kadar sabırlı, mükemmel bir kadın değilim çünkü..
60 yaşına geldiğimde hayatım mantar oldu demek istemiyorum çünkü
Off kusura bakma kardeş konuna kusmuş gibi oldum
Ama kocalığından hayır yoktu maalesef.
Çeşitli sebeplerle annem çok çekti.
Ben evliliğimi annemin evliliği ile kıyaslayamam.
Çünkü onun katlandıklarının çeyreği bana zor geliyor.
Ama kıyaslamaya da gerek yok.
Anneminki gibi bir evlilik istesem bulmak çok kolay olurdu zaten.
Üstüne gurbet derdim olmazdı bari.
İstemiyorum anneminki gibi evlilik de kendiminki gibi evlilik de istemiyorum.
Annem kadar sabırlı, mükemmel bir kadın değilim çünkü..
60 yaşına geldiğimde hayatım mantar oldu demek istemiyorum çünkü
Off kusura bakma kardeş konuna kusmuş gibi oldum
- 8 Şubat 2013
- 613
- 688
- 103
- Konu Sahibi Angelsinthesky1
- #32
senin eşinin düşünce sistemi negatife odaklı hatta hastalık derecesinde bence..psikolog yardımı çok iyi olur sen e evde desteklersin .beyni pozitife odaklamak asıl mesele, benim anam ağladı hala da ağlıyor.
ben sürekli olumlu şeyler söylüyorum, olmadı kızıyorum, olmadı bağırıyorum resti çekiyorum. Kemikleşmiş bir karakter yapısı söz konusu neticete 30 yaş dile kolay. mesela yaşadığımız yerde ne kadar olumlu şey varsa onu sıralıyorum bu var şu var ne güzel şükürler olsun diye, negatif yaşadıklarımı çok az kelime kullanarak anlatıyorum çok yer kaplamasın muhabbetimizde diye. güzel bişey yaşadıysam defalarca anlatıyorum. senin kocan yine ekstra giderleri dert ediyormuş benimki elde olmamasına rağmen zengin yaşama konusunda aşırı istekli hep
maddi konuda da altından kalkamayacağınız birşey değilse canın sağolsun, dert etme de. bu konularda çok hesap yapmak pek iyi gelmiyor galiba.
- 10 Kasım 2013
- 6.312
- 13.007
- 298
- Konu Sahibi Angelsinthesky1
- #33
Evet 4 yil olacak 2. evliligimi yapali. Allah kimsenin ev huzurunu bozmasin.. Gerci Allah bozmuyo pislik insanoglu bozuyor.
- 8 Şubat 2013
- 613
- 688
- 103
- Konu Sahibi Angelsinthesky1
- #34
pislik insanoğlu
- 14 Nisan 2016
- 364
- 218
- 53
- Konu Sahibi Angelsinthesky1
- #35
Eşiniz belli ki çok huzursuz isinde bence şikayet etmeyin anlayışlı siz olun sular aka aka durulur ne bilim destek olun biliyorum bu ara sıkıntılarin var işte vs anlıyorum bende üzülüyorum yoksa sen böyle bi insan diildin deyın kanı kanla yıkamayın suyla yıkayın adam bi de sizin duygusal anlayışsiz bencil tavırlarınizi da çekerse iyice soğur hayattan hayat zor pahalı hersey para varken de mükemmel diil bunu anlatın allah sağlık versin tek. tabi çocuk da var gecinmek kolay diil bu devirde evlilik çocuk coluk bakmak yetrmek ev geçindirmek Eşiniz imkan varsa is değişikliği yapabilir sizde takmayn size bilinçli davrandığını düşünmüyorum stres odaklı muhakkak, sizde biraz özveri de bulunun bide kıyaslama ne herkesin karakteri farklıdir aynı olamaz benzerlikler olsa da siz anne babanizi rol model alsaniz da hayat size verdiklerinden ibarettir sükredin
- 15 Ekim 2015
- 3.098
- 3.249
- 63
- Konu Sahibi Angelsinthesky1
- #36
Insanliktan ve hayattan soguyorsunuz neden etrafinizdaki insanlara "evlenin" baskisi yapiyorsunuz, eyyyy evli kadinlar.
- 14 Şubat 2016
- 588
- 602
- 103
- 40
- Konu Sahibi Angelsinthesky1
- #37
Hanı bır yere gıtmeden parkyerı yoktur yazmıssınız ya .. Aynen bızde de öyle.. Susuyorum sinirden catlıyorum , susmasam tartısma büyüyor gun ıyıce rezil oluyor..Bır de yazınca basıt aeyler ufak tefek sorunlar gıbı gözukse bıle ınsanın enerjısını tuketıyor .. Heves kalmıyor hıc bır seye .. Dedıgınız gıbı ben de esımı cok sevıyorum .. Çok iyi yonlerı var ama evlılık boyle olmamalı dusuncesını atamıyorum kafamdan .. Susuyorum, kızıyorum , tartısıyoruz aynıı bır sey degısmıyor .. İnsallah buluruz bır yolunu..
- 14 Şubat 2016
- 588
- 602
- 103
- 40
- Konu Sahibi Angelsinthesky1
- #38
Valla kendı adıma solıyım kımseye evlen dıye baskı yapmam ama evlılık kötü bır sey de demem.. Cunku cook guzel tarafları da var .. Bekarlara tavsıyem ; kimse dört dörtluk degıl ama evlenecegınız ınsanın sevmedıgınız huylarına ne kadar katlanabılırsınız? Ya da katlanabılcegınız turden mı iyi ölçüp tartmaları.. Ben esımın olaylara cogu zaman negatıf bakmasını bekarken önemsememıstim ama yıllarca aynı durumu yasayınca siz de enerjısız gergın bır ınsana dönusuyorsunuz ..
- 14 Şubat 2016
- 588
- 602
- 103
- 40
- Konu Sahibi Angelsinthesky1
- #39
Yazdıklarınızın her cumlesine katlıyorum.. Öncelıkle cooksevgili konu sahibi, ben de senle benzer şeyleri yaşıyorum. benim eşim otobüs beklerken bile mızmızlanan bi adamdı ilk başlarda. o kadarcık zorluğa bile tahammülü yoktu düşün yani. bence de karakter ayrıca yaşanmışlık meselesi. mesela benim eşim zor görmemiş, en ufak zorlukta koyvermeler, bi peşkiri atıp kaçayım havasına girmeler, zaman zaman küfretmeler
yazdıklarını okuyunca evliliğim film şeridi oldu gözümün önünde
sen mücadeleci bir insansan senin gözüne daha çok batabilir onun halleri. Mesela bizim evliliğimizde zorluklar ne kadar artarsa benim işim bi o kadar zorlaşıyor, yükü yüklenen bir ortak yok aksine onun yükü de biniyor üstüme. Ben mi fırsat vermiyorum acaba diye o kadar çok geri çekilip ona bıraktığım da oldu. Sadece bi kere elimi sıkıp 'biz bu zorluğu' aşarız dediğini bilirim(yaklaşık 6 yıllık ilişkide), hiç unutamayacağım galiba o anı
çok tahammül ettim, cesaretlendirdim zar zor ilerleme kaydettik diyebilirim. tabi her zaman sabırlı sabırlı tepki vermedim, bağırıp çağırdığım da oldu. anladığını sandığım bir şeyi 100 kere tekrar anlattığım olmuştur belki.
bir de biz beklenti içinde girdikçe beklentinin etkisiyle daha da öteleniyorlar galiba. birinden bişey beklemenin onda ağır bir yük oluşturduğunu düşünüyorum. o adamın karakterini bu hale getiren bi aile ortamı var öncelikle onu düşün. mesela ben her ailesini ziyarete gittiğimizde annesinin ya da babasının yaklaşımından neyin nerden geldiğine dair bir fikir edinmişimdir. şunu söyleyim, annesi 'kız niyetine büyüttüm ben onu der, hatta kızım diye hitap ederdi'
daha anlatmayım ben durumun vehametini anladın sanırım.
önce eşinin karakterini bil ve anlamlandır eğer benimki gibi üzerine eğilip ortadan kaldırabileceğin etkenler varsa onların üzerine yoğunlaş. beklenti faktörünü ortadan kaldır. kendi hayatına odaklan. herkesin yükü kendine yeter, ben de çok stresli bir ortamda çalışıyorum üstelik çok yoğun bu konuda da hak veriyorum sana. onun bu negatif yönlerine odaklanırsan daha da dikkat kesilirsin çoğaltırsın onu gözünde buna dikkat et.
bir de istersen bana yazabilirsin burdan, gelişim çizelgesi falan hazırlaya önce kendin sonra ilişkiniz için
inşallah mutlu olursun
- 14 Şubat 2016
- 588
- 602
- 103
- 40
- Konu Sahibi Angelsinthesky1
- #40
Öncelikle cok tesekkur ederım zaman ayırıp uzun uzun yazmıssınız..sevgili konu sahibi, ben de senle benzer şeyleri yaşıyorum. benim eşim otobüs beklerken bile mızmızlanan bi adamdı ilk başlarda. o kadarcık zorluğa bile tahammülü yoktu düşün yani. bence de karakter ayrıca yaşanmışlık meselesi. mesela benim eşim zor görmemiş, en ufak zorlukta koyvermeler, bi peşkiri atıp kaçayım havasına girmeler, zaman zaman küfretmeler
yazdıklarını okuyunca evliliğim film şeridi oldu gözümün önünde
sen mücadeleci bir insansan senin gözüne daha çok batabilir onun halleri. Mesela bizim evliliğimizde zorluklar ne kadar artarsa benim işim bi o kadar zorlaşıyor, yükü yüklenen bir ortak yok aksine onun yükü de biniyor üstüme. Ben mi fırsat vermiyorum acaba diye o kadar çok geri çekilip ona bıraktığım da oldu. Sadece bi kere elimi sıkıp 'biz bu zorluğu' aşarız dediğini bilirim(yaklaşık 6 yıllık ilişkide), hiç unutamayacağım galiba o anı
çok tahammül ettim, cesaretlendirdim zar zor ilerleme kaydettik diyebilirim. tabi her zaman sabırlı sabırlı tepki vermedim, bağırıp çağırdığım da oldu. anladığını sandığım bir şeyi 100 kere tekrar anlattığım olmuştur belki.
bir de biz beklenti içinde girdikçe beklentinin etkisiyle daha da öteleniyorlar galiba. birinden bişey beklemenin onda ağır bir yük oluşturduğunu düşünüyorum. o adamın karakterini bu hale getiren bi aile ortamı var öncelikle onu düşün. mesela ben her ailesini ziyarete gittiğimizde annesinin ya da babasının yaklaşımından neyin nerden geldiğine dair bir fikir edinmişimdir. şunu söyleyim, annesi 'kız niyetine büyüttüm ben onu der, hatta kızım diye hitap ederdi'
daha anlatmayım ben durumun vehametini anladın sanırım.
önce eşinin karakterini bil ve anlamlandır eğer benimki gibi üzerine eğilip ortadan kaldırabileceğin etkenler varsa onların üzerine yoğunlaş. beklenti faktörünü ortadan kaldır. kendi hayatına odaklan. herkesin yükü kendine yeter, ben de çok stresli bir ortamda çalışıyorum üstelik çok yoğun bu konuda da hak veriyorum sana. onun bu negatif yönlerine odaklanırsan daha da dikkat kesilirsin çoğaltırsın onu gözünde buna dikkat et.
bir de istersen bana yazabilirsin burdan, gelişim çizelgesi falan hazırlaya önce kendin sonra ilişkiniz için
inşallah mutlu olursun
Kesınlıkle aıle cok önemli.. Benım esım aılesınde böyle görmus , küsmeler , bardak kırılsa sinirlenmeler ... Evlendıkten sonra dedıgınız gibi esşimin aılesıne her gıttgımızde benzer noktalar gördum bende.. Bız de esım ailesı cok duskun degıllerdır yanı oyle canım cicim ya da her gun arıyım yoktur.. Ama sureklı babasının sinirli oldugu ve annesının onu ıdare ettıgı bir ortamda büyümüş..Simdı benden de aynı seylerı beklıyor..
Ama bu benı cok yoruyor .. Bana süreklı sen degıstim dıyor .. Aslında tahammulum azaldı artık .. Degısmek dedıgı bu aslında..
İşi ıle ılgı yanı müdürle ılgılı sıkıntıları var ama maaşı iyi calısma saatlerı iyi bunların hıc bırını görmuyor .. Sadece olumsuzlukları goruyor..
Ya ben o kadar nese doluyken sakin durgun sacma sapan bır ınsan oldum..
Dedıgınız gibi de yaptım kendı hayatıma yogunlastım huzurlu da oldum.. Aldım bebegimi gezdım , dolastım evde bebegımı uyuttuktan sonra aksamları hep üst katta oturdum aldım kahvemı cıktım yukarı .. Ama bir sure sonra bu ne bıcım evlılık dıye sorgulamaya basladım..
Mutlu olmaya sukretmeye o kadar cok sebebımız var kı ..
Ama onun sureklı mutsuz olmaya sebebı var .. Garson kasıgı unutsa gerılır .. Bunlar her zaman olan seyler olmasa da cok sık oluyor..
E ben de artık hafta sonları onunla hıc bır plan yapmak ıstemıyorum .. Şimdı gıderız - kalabalık, park yerı ya da garson bır seyı eksık getırır de gerılır bılmem ne dıye dusunmekten cook ama cok yoruldum..
Dıyorum kı bır kere gelıyoruz dunyaya , bır canımız var ..Ömrüm böyle sacma sapan seylerı dert etmekle gecmesın ıstıyorum.. Esımı cokta sevıyorum ama sevmek yetmıyor işte .. Ya da sadexe kumar alkol gerekmıyor bunlar da insanı cok yoruyor.. Keske bır yolunu bulabılsem .. Bazen diyorum kı bırakıp gıtsem alıp bebegımi , o zaman anlar aslında ne kadar mutluymusuz der diyorum ama kaybetmeden anlamasını istiyorum..Ki kaldı kı sevıyorum da...
Sizin yaptıgınız gıbı cok kez konustum ama olmuyor olmuyor ...Ben onda ne goruyorsam o da bende onu goruyor .. Ona göre benım her istedıgımi yapmıs aılem , şımarmısım ...
Boyle dedıgınde o kadar cok üzülüyorum kı .. Cunku ben ondan aılemden gördugum sabrı sevgıyi istedım sadece .. Bır kere bıle babam boyle yaptı benım ıcın annem boyle yaptı demedım .. Omdan hıc bır zaman gerceklestıremeyecegı , o'nu zora solacak ısteklerım olmadı .. Huzur , sakınlık istedım ama onu bıle cok göruyor ..
İnşallah bır yolunu buluruz .. Sizin ıcınde gönulden diliyorum ....
