Merhaba, çok dertli biri olarak sizlerden fikir ve akıl istiyorum.çünkü felaket bir çıkmazdayım ve çok kötü halde pisikolojim etkilendi.
eşimle 7 yıldır evliyiz.1 yıl görüştük 1 yılda nişanlı kaldık yani 9 yıl... 6yaşına girmek üzere olan bir kızımız var.Türkiyede yaşamıyoruz.Eşimin ailesi Türkiyede.benim ailem burda.. Evimizin içinde bitmek tükenmek bilmeyen kavgalar mutsuzluklar var.En az 6 yıldır eşimden her canı sıkıldığında duyduğum hakaretler,şiddet.Defalarca boşanma aşamasına geldik ve bir şekilde geri durdum.Ama tükendim artık.Evliliğimde hiç öncelikli olmadığımı hissettim.Başlıktan da anlayacağınız gibi hep ailesi ön planda oldu.yılda 3 kez geldiler 2-3 kez biz gittik.Hep kendimden ödün verdim. Evlendiğimizde maddi gücümüz olmadığı için borclanarak ev aldık.eşyalarımız ikinci eldi.buzluğum bile paslıydı ve ben rafları folya ile sarıyordum.yemeklere düşmesin diye paslar. İkimizde işliyoruz ve yinede yetmiyor.Eşim bu sürede sürekli ailesinin kirasını,erzak ihtiyaçlarını ne zaman arasalar isdedikleri parayı cebinde yokken bile borçlanarak gönderdi.Para göndermesine yardım etmesine hiç karşı durmadım ama evinde yokken ve zordayken göndermesine karşı durdum...Yıllardan sonra evimize parke yaptırdık.Eşim ''anamın cebinde para yok ben sana parke yaptırmak zorunda değilim'' gibi laflar etti.Herzaman da önceliğim onlar sana değil önce onlara bakmak zorundayım.sen buna ses edemezsin benim param benim ailem karışamazsın gibi laflar duydum.Agzımı açtığımda ya şiddet gördüm yada süreli hakaretler duydum.Benim ailemin bize vermesi gerektiği onun ailesinin de bizden alması gerektiği öne sürüldü hep.İkisi bir tutuldu.Benim ailemde varlıklı değil. Neyse eşim benden 6 aydır ayrı yatıyor.Ben belimden ameliyat oldum kaynanam bir arayıp gçmiş olsun demedi ve çok gücendim.Eşimle bunu paylaştığımda kavgalar çıktı.evde 2 ay yattığım sürece izin almadı yanımda kalmadı.sebebi annesi aramadı diye laf söylemem.Ameliyatlıyken şiddet gördüm ve boşanmak isdedim.beni bırakıp önce 1 hafta arkadaşları ile gezmeye yurt dışına sonra 1 ay yine yurt dışına işe gitti.Dönene kadar bekledim.Ne bizim için bişey yaptı nede beni anlayıp gönlümü almaya çalıştı.Bu kavgalar arasındada cocugumuz herşeye tanık!!!..ytıllarca ailesine yardım değil beni ilgisiz sevgisiz yanlız ve mutsuz burakması olduğunu söylediğim halde o hep ailesine vurdu olayı.benim ailemle gereksiz küslükler çıkardı.onları boşu boşuna suclayıp geri adım bile atmadı.6 aydır hergece aglıyorum.inanılmaz iştahsızlığım kilo kaybım ve bunalım modundayım. Seviyormuyum alışkanlıkmı ne yapmam gerek bilemiyorum.Dün konun ailesine yardım değil aslında ailesini evliliğinin önünde tutması bana yaptıkları affedemediğim şiddetti ve hakaretleri olduğunu tekrar ettim.Konu ailem değilse sorun yok ozaman cünkü bu değişmeycek.ozaman gönlünü alırım dedi!!! bunca kırgınlık bunca hakaret şiddet.birikmiş yılgınlık..Bu arada Kaynanamların istekleri de bitmek bilmedi yıllardır onlardan da duymadığım laf müdahale kalmadı.ordan buraya hayatımıza müdahale ettiler hep.hiç saygısızlık etmedim.tek bir kötü söz söylemedim.30gün evimde kaldılar kusurum olmadı defalarca...Yazmakla bitmiyor.Unutamıyorum seni stemiyorumları eşimin şahsıma verdiği affedersiniz belaları,seni boşaycam bende bitiyorsun gibi lafları...Kızlar siz söyleyin bana evlilik böylemi olur? adam anne babasına düşkün karısını mı ezer? (ki ailesi buraya göndermiş küçükken nenesinin yanında büyümüş.rahmetli nenesi okutmuş.Anne anne figürü bile değil.annelik yapmış biri değil).çıkmazdayım sürekli pisikolojik baskı altındayım.Kendi mutluluğumu düşündüğüm için yuva yıkan kişi olmakla suçluyor beni..evlilik bu mu? bana yapılan her hakarete şiddette susmak ailesinin bitmeyen isteklerine boyun eğmek mi?beni bunca ay hatta yıl görmezden gelmesine bu mutsuzluğa susmak mı? sizce ne yapmalı? boşanmalı mı devam mı etmeli???
eşimle 7 yıldır evliyiz.1 yıl görüştük 1 yılda nişanlı kaldık yani 9 yıl... 6yaşına girmek üzere olan bir kızımız var.Türkiyede yaşamıyoruz.Eşimin ailesi Türkiyede.benim ailem burda.. Evimizin içinde bitmek tükenmek bilmeyen kavgalar mutsuzluklar var.En az 6 yıldır eşimden her canı sıkıldığında duyduğum hakaretler,şiddet.Defalarca boşanma aşamasına geldik ve bir şekilde geri durdum.Ama tükendim artık.Evliliğimde hiç öncelikli olmadığımı hissettim.Başlıktan da anlayacağınız gibi hep ailesi ön planda oldu.yılda 3 kez geldiler 2-3 kez biz gittik.Hep kendimden ödün verdim. Evlendiğimizde maddi gücümüz olmadığı için borclanarak ev aldık.eşyalarımız ikinci eldi.buzluğum bile paslıydı ve ben rafları folya ile sarıyordum.yemeklere düşmesin diye paslar. İkimizde işliyoruz ve yinede yetmiyor.Eşim bu sürede sürekli ailesinin kirasını,erzak ihtiyaçlarını ne zaman arasalar isdedikleri parayı cebinde yokken bile borçlanarak gönderdi.Para göndermesine yardım etmesine hiç karşı durmadım ama evinde yokken ve zordayken göndermesine karşı durdum...Yıllardan sonra evimize parke yaptırdık.Eşim ''anamın cebinde para yok ben sana parke yaptırmak zorunda değilim'' gibi laflar etti.Herzaman da önceliğim onlar sana değil önce onlara bakmak zorundayım.sen buna ses edemezsin benim param benim ailem karışamazsın gibi laflar duydum.Agzımı açtığımda ya şiddet gördüm yada süreli hakaretler duydum.Benim ailemin bize vermesi gerektiği onun ailesinin de bizden alması gerektiği öne sürüldü hep.İkisi bir tutuldu.Benim ailemde varlıklı değil. Neyse eşim benden 6 aydır ayrı yatıyor.Ben belimden ameliyat oldum kaynanam bir arayıp gçmiş olsun demedi ve çok gücendim.Eşimle bunu paylaştığımda kavgalar çıktı.evde 2 ay yattığım sürece izin almadı yanımda kalmadı.sebebi annesi aramadı diye laf söylemem.Ameliyatlıyken şiddet gördüm ve boşanmak isdedim.beni bırakıp önce 1 hafta arkadaşları ile gezmeye yurt dışına sonra 1 ay yine yurt dışına işe gitti.Dönene kadar bekledim.Ne bizim için bişey yaptı nede beni anlayıp gönlümü almaya çalıştı.Bu kavgalar arasındada cocugumuz herşeye tanık!!!..ytıllarca ailesine yardım değil beni ilgisiz sevgisiz yanlız ve mutsuz burakması olduğunu söylediğim halde o hep ailesine vurdu olayı.benim ailemle gereksiz küslükler çıkardı.onları boşu boşuna suclayıp geri adım bile atmadı.6 aydır hergece aglıyorum.inanılmaz iştahsızlığım kilo kaybım ve bunalım modundayım. Seviyormuyum alışkanlıkmı ne yapmam gerek bilemiyorum.Dün konun ailesine yardım değil aslında ailesini evliliğinin önünde tutması bana yaptıkları affedemediğim şiddetti ve hakaretleri olduğunu tekrar ettim.Konu ailem değilse sorun yok ozaman cünkü bu değişmeycek.ozaman gönlünü alırım dedi!!! bunca kırgınlık bunca hakaret şiddet.birikmiş yılgınlık..Bu arada Kaynanamların istekleri de bitmek bilmedi yıllardır onlardan da duymadığım laf müdahale kalmadı.ordan buraya hayatımıza müdahale ettiler hep.hiç saygısızlık etmedim.tek bir kötü söz söylemedim.30gün evimde kaldılar kusurum olmadı defalarca...Yazmakla bitmiyor.Unutamıyorum seni stemiyorumları eşimin şahsıma verdiği affedersiniz belaları,seni boşaycam bende bitiyorsun gibi lafları...Kızlar siz söyleyin bana evlilik böylemi olur? adam anne babasına düşkün karısını mı ezer? (ki ailesi buraya göndermiş küçükken nenesinin yanında büyümüş.rahmetli nenesi okutmuş.Anne anne figürü bile değil.annelik yapmış biri değil).çıkmazdayım sürekli pisikolojik baskı altındayım.Kendi mutluluğumu düşündüğüm için yuva yıkan kişi olmakla suçluyor beni..evlilik bu mu? bana yapılan her hakarete şiddette susmak ailesinin bitmeyen isteklerine boyun eğmek mi?beni bunca ay hatta yıl görmezden gelmesine bu mutsuzluğa susmak mı? sizce ne yapmalı? boşanmalı mı devam mı etmeli???