EVLİLİKTE PARA MEVZUSU

Maxii

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
5 Eylül 2023
16
3
Arkadaşlar daha önce buna benzer konu açmıştım ne yapacağımı bilmiyorum 1 yıllık evliyim 3 aylık hamileyim eşimle birbirimizi seviyoruz beni çok sevdiğini biliyorum evine düşkün bana değer verir düşünür mutlu etmeye çalışır ailesi de öyle severler el üstünde tutarlar ama eşimle evlendiğimizden beri anlaşamadığımız konu para meselesi ben evlenmeden önce çalışıyordum kendim özgürce harcayan bir insandım ailem de aynı şekilde kısıtlamadı beni fakat şuan da çalışmıyorum kpss çalışıp atanmaya çalışıyorum eşim memur kira ödemiyoruz arabamız da var borcumuz da yok fakat ben hiç para harcamıyorum en başından beri kendi isteğimle bana şunu alırmısın bile diyemedim kişisel ihtiyaçlarım dahil bir yerden para gelir annem verir babam gönderir o şekilde idare etmeye çalışıyorum bi kaç kere ufak tefek ihtiyacım oldu çok küçük şeyler onlara bile borcu olmadığı halde bu ay harcama yaptık alma bir şey dedi istediğim şey sadece 70tl lik bir şey bunu asla unutamadım buna benzer bi kaç şey daha yaşadıktan sonra ben hepten kendimi geri çektim artık asla istemiyorum bir şey özgürce beğendiğimi alan bir insandım yani her şeyi alıyordum demiyorum ama hesabımı yapar beğendiğim şeyleri alırdım şimdi ise kendimi misafir gibi hissediyorum markete gittiğimizde arabaya kişisel tek bir şey atmıyorum aburcubur çikolata her şey dahil buna kendisi alırsa alır benim canım istese bile almıyorum, tartıştık bir iki kere özrü diledi anlamadan yaptım asla böyle bir şey yapmam dedi ama değişen bir şey yok bazen annemlere gidiyorum ya da çarşıya çıkıyorum cebimde 20 30 tl den başka para olmuyor 2024 yılında yaşıyoruz ekmek 10tl su 10 tl olmuş memleketine gidince ailesine gelince hiç hesap yapmaz 1000tl baklavaya verir dışarı da yemek masraflarını hep öder 1000tl 1500tl eve alır getirir arabaların yakıtını doldurur ben şimdi hamileyim ilk çocuğun heyecanlıyım hevesliyim ama daha tek bir çöp almadan başladı o pahalı bu pahalı kaliteli alma ne gerek ucuzu olsun kendi kardeşleri hep özel hastaneye gidiyor ben ağzımı bile açamıyorum söz konusu olamaz bebek arabası bakıyoruz ucuzu olsun hiç bir şeye heves bırakmadı hiç bir şey almak gelmiyor içimden daha hiç bir şey almadan bu kadar söylenen insan almaya kalksam ne yapar çatlak kremleri lohusa pijamaları görüyorum bakmakla kalırım sadece söylesem ne tepki vereceğini bilmiyorum ama geçmişte örnekleri olduğu için söyleyip kötü bir şey duymaya gücüm kalmadı. Yanımda mutlu değilsin yemek yemek bile istemiyorsun benimle diyor ailenin arkadaşlarının yanında yüzünde ki o mutluluğu görebiliyorum aynı mutluğu benimleyken yaşamıyorsun diyor ama rahat değilim beni rahat hissettirmiyor evimi yuvamı çocuğumu benimseyemiyorum bile çok üzgünüm bu durumdan evet bana değer verir sevdiğim bir şeyi alır getirir yemeğe götürüyüm seni der ama ben kendimi misafir gibi hissediyorum hadi yemeğe gidelim diyemiyorum mesela başkasına sorsan kocan sana karşı ilgili düşünceli seni seviyor evine bağlı hep seninle vakit geçirmek istiyor kötü alışkanlığı yok der tamam çoğu konularda haklılar ama bazı konuları da ben görmezden gelemiyorum artık ne yapacağımı bilmiyorum bana akıl verin lütfen
 
İşte o yüzden ekonomik özgürlük, ekonomik özgürlük diye bağırıyor insanlar

İşte o yüzden hemen bebek olaylarina girmiyorlar

Ben çok sogurdum, para muhabbeti yapan erkek aşırı itici geliyor bana

Hoş bu tipler siz maasinizi alinca onun üzerinden de yorum/plan yaparlar da

Hakkınızda hayırlısı olsun

Pek tavsiye veremedim ama ciddi şekilde konuşun. Bu durum yasandikca ondan ne kadar sogudugunuzdan bahsedin.
 
Son düzenleme:
İşte o yüzden ekonomik özgürlük ekonomik özgürlük diye bağırıyor insanlar

İşte o yüzden hemen bebek olaylarina girmiyorlar

Ben çok sogurdum para muhabbeti yapan erken aşırı itici geliyor bana

Hoş bu tipler siz maasinizi alinca onun üzerinden de yorum/plan yaparlar da

Hakkınızda hayırlısı olsun

Pek tavsiye veremedim ama ciddi şekilde konuşun. Bu durum yasandikca ondan ne kadar sogudugunuzdan bahsedin.
Bir kadının kesinlikle ekonomik özgürlüğü olması lazım kimseye tavsiye etmiyorum beni çok sevdiğini biliyorum ama gerçekten çok soğuyorum inşallah en yakın zaman da atanır paramı kazanırım o zaman istediğim gibi konuşurum söz hakkına sahip olurum diye düşünüyorum
 
Para yüzünden eşini üzen, 70 tl için kalp kıran adamı, beni şöyle seviyor, böyle değer veriyor, mutlu etmek için çırpınıyor vs gibi şeylerle kendinizi kandırmayı bırakmakla başlayabilirsiniz...
Evet haklısınız ama her şeyi de görmezden gelmek istemiyorum bilmiyorum bu durumdayken biraz da yapıcı olmak istiyorum galiba ama gerçekten çok üzülüyorum
 
Arkadaşlar daha önce buna benzer konu açmıştım ne yapacağımı bilmiyorum 1 yıllık evliyim 3 aylık hamileyim eşimle birbirimizi seviyoruz beni çok sevdiğini biliyorum evine düşkün bana değer verir düşünür mutlu etmeye çalışır ailesi de öyle severler el üstünde tutarlar ama eşimle evlendiğimizden beri anlaşamadığımız konu para meselesi ben evlenmeden önce çalışıyordum kendim özgürce harcayan bir insandım ailem de aynı şekilde kısıtlamadı beni fakat şuan da çalışmıyorum kpss çalışıp atanmaya çalışıyorum eşim memur kira ödemiyoruz arabamız da var borcumuz da yok fakat ben hiç para harcamıyorum en başından beri kendi isteğimle bana şunu alırmısın bile diyemedim kişisel ihtiyaçlarım dahil bir yerden para gelir annem verir babam gönderir o şekilde idare etmeye çalışıyorum bi kaç kere ufak tefek ihtiyacım oldu çok küçük şeyler onlara bile borcu olmadığı halde bu ay harcama yaptık alma bir şey dedi istediğim şey sadece 70tl lik bir şey bunu asla unutamadım buna benzer bi kaç şey daha yaşadıktan sonra ben hepten kendimi geri çektim artık asla istemiyorum bir şey özgürce beğendiğimi alan bir insandım yani her şeyi alıyordum demiyorum ama hesabımı yapar beğendiğim şeyleri alırdım şimdi ise kendimi misafir gibi hissediyorum markete gittiğimizde arabaya kişisel tek bir şey atmıyorum aburcubur çikolata her şey dahil buna kendisi alırsa alır benim canım istese bile almıyorum, tartıştık bir iki kere özrü diledi anlamadan yaptım asla böyle bir şey yapmam dedi ama değişen bir şey yok bazen annemlere gidiyorum ya da çarşıya çıkıyorum cebimde 20 30 tl den başka para olmuyor 2024 yılında yaşıyoruz ekmek 10tl su 10 tl olmuş memleketine gidince ailesine gelince hiç hesap yapmaz 1000tl baklavaya verir dışarı da yemek masraflarını hep öder 1000tl 1500tl eve alır getirir arabaların yakıtını doldurur ben şimdi hamileyim ilk çocuğun heyecanlıyım hevesliyim ama daha tek bir çöp almadan başladı o pahalı bu pahalı kaliteli alma ne gerek ucuzu olsun kendi kardeşleri hep özel hastaneye gidiyor ben ağzımı bile açamıyorum söz konusu olamaz bebek arabası bakıyoruz ucuzu olsun hiç bir şeye heves bırakmadı hiç bir şey almak gelmiyor içimden daha hiç bir şey almadan bu kadar söylenen insan almaya kalksam ne yapar çatlak kremleri lohusa pijamaları görüyorum bakmakla kalırım sadece söylesem ne tepki vereceğini bilmiyorum ama geçmişte örnekleri olduğu için söyleyip kötü bir şey duymaya gücüm kalmadı. Yanımda mutlu değilsin yemek yemek bile istemiyorsun benimle diyor ailenin arkadaşlarının yanında yüzünde ki o mutluluğu görebiliyorum aynı mutluğu benimleyken yaşamıyorsun diyor ama rahat değilim beni rahat hissettirmiyor evimi yuvamı çocuğumu benimseyemiyorum bile çok üzgünüm bu durumdan evet bana değer verir sevdiğim bir şeyi alır getirir yemeğe götürüyüm seni der ama ben kendimi misafir gibi hissediyorum hadi yemeğe gidelim diyemiyorum mesela başkasına sorsan kocan sana karşı ilgili düşünceli seni seviyor evine bağlı hep seninle vakit geçirmek istiyor kötü alışkanlığı yok der tamam çoğu konularda haklılar ama bazı konuları da ben görmezden gelemiyorum artık ne yapacağımı bilmiyorum bana akıl verin lütfen
Noktası virgülüne kadar aynı şeyleri yaşamışız.. Ben cebimde beş kuruş olmadan takılırken eşim her istediğini alırdı, 3 aylık bebeğim var hamileliğin son ayları ve lohusalıkta evden dışarı bile çıkmadım, hiç para harcamadım sonunda yine bir şey değişmiyor.
En son geçen hafta teyzeme gideceğim ilk kez bana para verir misin dedim miktar belirtmedim bana 250 tl bırakmış.
Sonra o gün teyzeme gitmeyip akşam geldiğinde, paran yok sanırım dedim o da yoo niye ki dedi, ee 250 tl bıraktığına göre dedim.
Yolda acil bir durum olur, canım bir şey çeker, belki teyzemlere bir şeyler alıp gitmek istiyorum, 250 tl ile mi yolluyorsun beni, 60 tl yol tutsa kaldı bana 190 tl dedim.
Parayı sen kazanıyorsun, masrafları sen yönetiyorsun ama oradan bana da bir bütçe ayırman lazım, ben bir şey almak istediğimde sürekli senden taksit taksit para mı isteyeceğim dedim.
Bunları söyledikten sonra yolladı.
Hiç çekinme. seni çok iyi anlıyorum noktası virgülüne aynı şeyleri yaşamışız, benim de babam yolluyor onun haberi olmuyor.
Ben de çalışıyordum istediğimi alıyordum şimdi alamıyorum, ben de bebeğime bir çöp bile alamadım. Gurur yapma sen de benim gibi.
Artık siz bir ailesiniz. Ve senin ihtiyaçlarını karşılamak zorunda.
Güzel güzel konuş karşına alıp benim ihtiyaçlarım oluyor aylık bana kendime harcayabilmen için bir bütçe ayır de.
Ya da kredi kartı varsa bi tanesi sende dursun ordan harca.
Bu kafada erkekler biraz gerizekalı oluyor çocuğa anlatır gibi anlatmak lazım
 
nasıl ilişkileriniz var ben anlamıyorum en özel en yakın anları paylaştığınız kişiye (zaten istemeye gerek kalmadan vermesi lazım) bana aylık x bin tl gönder hesabıma ihtiyaçlarım için ya da ek kredi kartı çıkart diyemiyor musunuz?
Sağdan soldan mı dileneceksiniz parayı?
 
Uzgunum ama sizin is hayatina donmeniz 6 ay hamilelik + en iyi ihtimal atanmaniz 1.5 sene surse ve cocuga anneniz bakacak desek en iyi ihtimal 2 seneyi bulacak. Bu surecte ailenizin verdigiyle mi alisveris yapacaksiniz ? Esiniz iyi biri degil. Hamilesiniz ve catlak kremine 3.ayinizdan itibaren duzenli baslamaniz gerek. Keske bekarken biraz birikim yapsaydiniz su an onu harcardiniz. Allah sabir versin.
 
Arkadaşlar daha önce buna benzer konu açmıştım ne yapacağımı bilmiyorum 1 yıllık evliyim 3 aylık hamileyim eşimle birbirimizi seviyoruz beni çok sevdiğini biliyorum evine düşkün bana değer verir düşünür mutlu etmeye çalışır ailesi de öyle severler el üstünde tutarlar ama eşimle evlendiğimizden beri anlaşamadığımız konu para meselesi ben evlenmeden önce çalışıyordum kendim özgürce harcayan bir insandım ailem de aynı şekilde kısıtlamadı beni fakat şuan da çalışmıyorum kpss çalışıp atanmaya çalışıyorum eşim memur kira ödemiyoruz arabamız da var borcumuz da yok fakat ben hiç para harcamıyorum en başından beri kendi isteğimle bana şunu alırmısın bile diyemedim kişisel ihtiyaçlarım dahil bir yerden para gelir annem verir babam gönderir o şekilde idare etmeye çalışıyorum bi kaç kere ufak tefek ihtiyacım oldu çok küçük şeyler onlara bile borcu olmadığı halde bu ay harcama yaptık alma bir şey dedi istediğim şey sadece 70tl lik bir şey bunu asla unutamadım buna benzer bi kaç şey daha yaşadıktan sonra ben hepten kendimi geri çektim artık asla istemiyorum bir şey özgürce beğendiğimi alan bir insandım yani her şeyi alıyordum demiyorum ama hesabımı yapar beğendiğim şeyleri alırdım şimdi ise kendimi misafir gibi hissediyorum markete gittiğimizde arabaya kişisel tek bir şey atmıyorum aburcubur çikolata her şey dahil buna kendisi alırsa alır benim canım istese bile almıyorum, tartıştık bir iki kere özrü diledi anlamadan yaptım asla böyle bir şey yapmam dedi ama değişen bir şey yok bazen annemlere gidiyorum ya da çarşıya çıkıyorum cebimde 20 30 tl den başka para olmuyor 2024 yılında yaşıyoruz ekmek 10tl su 10 tl olmuş memleketine gidince ailesine gelince hiç hesap yapmaz 1000tl baklavaya verir dışarı da yemek masraflarını hep öder 1000tl 1500tl eve alır getirir arabaların yakıtını doldurur ben şimdi hamileyim ilk çocuğun heyecanlıyım hevesliyim ama daha tek bir çöp almadan başladı o pahalı bu pahalı kaliteli alma ne gerek ucuzu olsun kendi kardeşleri hep özel hastaneye gidiyor ben ağzımı bile açamıyorum söz konusu olamaz bebek arabası bakıyoruz ucuzu olsun hiç bir şeye heves bırakmadı hiç bir şey almak gelmiyor içimden daha hiç bir şey almadan bu kadar söylenen insan almaya kalksam ne yapar çatlak kremleri lohusa pijamaları görüyorum bakmakla kalırım sadece söylesem ne tepki vereceğini bilmiyorum ama geçmişte örnekleri olduğu için söyleyip kötü bir şey duymaya gücüm kalmadı. Yanımda mutlu değilsin yemek yemek bile istemiyorsun benimle diyor ailenin arkadaşlarının yanında yüzünde ki o mutluluğu görebiliyorum aynı mutluğu benimleyken yaşamıyorsun diyor ama rahat değilim beni rahat hissettirmiyor evimi yuvamı çocuğumu benimseyemiyorum bile çok üzgünüm bu durumdan evet bana değer verir sevdiğim bir şeyi alır getirir yemeğe götürüyüm seni der ama ben kendimi misafir gibi hissediyorum hadi yemeğe gidelim diyemiyorum mesela başkasına sorsan kocan sana karşı ilgili düşünceli seni seviyor evine bağlı hep seninle vakit geçirmek istiyor kötü alışkanlığı yok der tamam çoğu konularda haklılar ama bazı konuları da ben görmezden gelemiyorum artık ne yapacağımı bilmiyorum bana akıl verin lütfen
Bu kadar cimri birinden çocuk yapılır mı ya, çocuğun da hayatını dar edecek gözü hep bir şeylerde kalacak. Neyse inşallah ders çalışmışsındır bari, ama başlıktan anlaşılacağı üzere sanmıyorum
 
Son düzenleme:
Sizi çok seviyor ama parayı ananizdan babanızdan alıyorsunuz, kişisel ihtiyaçlarınızı dahi ondan isteyemiyosunuz cebinize para koymuyor . Hım.. ilginç bir sevgi .
aŞıKkk 💖
Çok üzücü ya, beraber çocuk yapabilecek yakınlık kurduğun biri en yakının olmalı, her şeyi yapabiliyorsun hayatı beraber geçirmek üzere imza atmışsın, ama adamdan isteyemediğin parayı annenden istiyorsun.
Konu sahibi, her ay başında ya sana sabit bi meblağ göndersin eşin, ya da direkt kart çıkarsın limiti kendiniz belirleyin, bebeğin ihtiyaçları ve kendin için. Bunu şu an konuşmazsan hayat boyu böyle gidersin haberin olsun. İşi neden bıraktım diye de bi düşün ama
 
Cidden forumdaki kadinlara da hep evlenip hamile kalinca bi kpss aşkı geliyormuş benim de dikkatimi cekti artik. 😀
Daha adami tanimadan işi gucu birakip kosarak hamile kalmissiniz artik yapacak bir sey yok. Ataninca alirsiniz istediginizi.
Boşan da denmez özünde iyi, kotu aliskanligi olmayan biri ( ! )Sonucta.
 
Arkadaşlar daha önce buna benzer konu açmıştım ne yapacağımı bilmiyorum 1 yıllık evliyim 3 aylık hamileyim eşimle birbirimizi seviyoruz beni çok sevdiğini biliyorum evine düşkün bana değer verir düşünür mutlu etmeye çalışır ailesi de öyle severler el üstünde tutarlar ama eşimle evlendiğimizden beri anlaşamadığımız konu para meselesi ben evlenmeden önce çalışıyordum kendim özgürce harcayan bir insandım ailem de aynı şekilde kısıtlamadı beni fakat şuan da çalışmıyorum kpss çalışıp atanmaya çalışıyorum eşim memur kira ödemiyoruz arabamız da var borcumuz da yok fakat ben hiç para harcamıyorum en başından beri kendi isteğimle bana şunu alırmısın bile diyemedim kişisel ihtiyaçlarım dahil bir yerden para gelir annem verir babam gönderir o şekilde idare etmeye çalışıyorum bi kaç kere ufak tefek ihtiyacım oldu çok küçük şeyler onlara bile borcu olmadığı halde bu ay harcama yaptık alma bir şey dedi istediğim şey sadece 70tl lik bir şey bunu asla unutamadım buna benzer bi kaç şey daha yaşadıktan sonra ben hepten kendimi geri çektim artık asla istemiyorum bir şey özgürce beğendiğimi alan bir insandım yani her şeyi alıyordum demiyorum ama hesabımı yapar beğendiğim şeyleri alırdım şimdi ise kendimi misafir gibi hissediyorum markete gittiğimizde arabaya kişisel tek bir şey atmıyorum aburcubur çikolata her şey dahil buna kendisi alırsa alır benim canım istese bile almıyorum, tartıştık bir iki kere özrü diledi anlamadan yaptım asla böyle bir şey yapmam dedi ama değişen bir şey yok bazen annemlere gidiyorum ya da çarşıya çıkıyorum cebimde 20 30 tl den başka para olmuyor 2024 yılında yaşıyoruz ekmek 10tl su 10 tl olmuş memleketine gidince ailesine gelince hiç hesap yapmaz 1000tl baklavaya verir dışarı da yemek masraflarını hep öder 1000tl 1500tl eve alır getirir arabaların yakıtını doldurur ben şimdi hamileyim ilk çocuğun heyecanlıyım hevesliyim ama daha tek bir çöp almadan başladı o pahalı bu pahalı kaliteli alma ne gerek ucuzu olsun kendi kardeşleri hep özel hastaneye gidiyor ben ağzımı bile açamıyorum söz konusu olamaz bebek arabası bakıyoruz ucuzu olsun hiç bir şeye heves bırakmadı hiç bir şey almak gelmiyor içimden daha hiç bir şey almadan bu kadar söylenen insan almaya kalksam ne yapar çatlak kremleri lohusa pijamaları görüyorum bakmakla kalırım sadece söylesem ne tepki vereceğini bilmiyorum ama geçmişte örnekleri olduğu için söyleyip kötü bir şey duymaya gücüm kalmadı. Yanımda mutlu değilsin yemek yemek bile istemiyorsun benimle diyor ailenin arkadaşlarının yanında yüzünde ki o mutluluğu görebiliyorum aynı mutluğu benimleyken yaşamıyorsun diyor ama rahat değilim beni rahat hissettirmiyor evimi yuvamı çocuğumu benimseyemiyorum bile çok üzgünüm bu durumdan evet bana değer verir sevdiğim bir şeyi alır getirir yemeğe götürüyüm seni der ama ben kendimi misafir gibi hissediyorum hadi yemeğe gidelim diyemiyorum mesela başkasına sorsan kocan sana karşı ilgili düşünceli seni seviyor evine bağlı hep seninle vakit geçirmek istiyor kötü alışkanlığı yok der tamam çoğu konularda haklılar ama bazı konuları da ben görmezden gelemiyorum artık nez yapacağımı bilmiyorum bana akıl verin lütfen
Cimri erkek kaç kaç diyeceğim hemen bebek yapmışsın azıcık atanmayı bekleyip öyle planlasan zaten çalışmadığın için cicim ayı perdesi kalkınca sana karşı cimri olduğunu anlardın

O zaman açık açık konuşacaksın. Ben şu hastanede bu doktora gideceğim. Dişli olacaksın. Bu bu bu alınacak, bana da 3-5 bin ver hasta olsam taksi param yok sen iştesin hastaneye bile gidemem, don alacak param yok bu ne böyle diyeceksin. Sürekli senden 50-100 istemek istemiyorum. Babam mı yollasın para diyeceksin. Mecbur bundan sonra bu zincir kırılsın diyorsan hakkını arayacaksın çatır çatır
 
Şimdi teksiniz, onu almam bunu almam diyorsunuz ama bebek doğunca diyemeyeceksiniz. O sizi çok sevdiğini düşündüğünüz hatta kesin konuştuğunuz kocanız o parayı vermeyince anlarsınız gerçeği. Ben aç kalayım kuru ekmek kemireyim koymaz ama çocuğum varken yok para mara, fazla harcadın deyip ev için bütçe ayırmayan adamın kocalığı da babalığı da batsın. Ailesine gittiği zaman soruyor mu var mı yok mu diye, yağdırıyor değil mi? Siz yine yapıcı olmaya devam edin ama kocam beni çok seviyor çok değer veriyor demeyin komik oluyor.

KPSS sınavına girip hemen kazanıp hemen atanacağınızı size düşündüren ne? Kamuda tasarruf diye bağırmalarına rağmen diyelim oldu da hemen sizi atadılar. Çocuğunuz ne olacak? Size kuruş koklatmayan adam bakıcılara tonla para mı dökecek? Her şeyin ucuzunu al diyen adam kurduğunuz hayallerdeki adam mı? Ben arkadaşlarıyla dondurmacıya vs. giden kızıma hem nakit veriyorum hem de dijital karta para koyuyorum ne olur ne olmaz diye. Adam evde iki canlı karısına 70 TL hesabı yapıyor.
 
Ah konu sahibi, sana bu devirde günde 70 lirayı çok gören adama niye çocuk verdin?? Ne ettiysen kendine etmişsin. Kendi düşen ağlamaz, hamile hamile canını sıkma. Senden her şeyi esirgeyen, kendi parçası görmeyen, seni bedava hizmetçi gibi gören adama "bu özelliği haric harika" demeye devam et
 
Arkadaşlar daha önce buna benzer konu açmıştım ne yapacağımı bilmiyorum 1 yıllık evliyim 3 aylık hamileyim eşimle birbirimizi seviyoruz beni çok sevdiğini biliyorum evine düşkün bana değer verir düşünür mutlu etmeye çalışır ailesi de öyle severler el üstünde tutarlar ama eşimle evlendiğimizden beri anlaşamadığımız konu para meselesi ben evlenmeden önce çalışıyordum kendim özgürce harcayan bir insandım ailem de aynı şekilde kısıtlamadı beni fakat şuan da çalışmıyorum kpss çalışıp atanmaya çalışıyorum eşim memur kira ödemiyoruz arabamız da var borcumuz da yok fakat ben hiç para harcamıyorum en başından beri kendi isteğimle bana şunu alırmısın bile diyemedim kişisel ihtiyaçlarım dahil bir yerden para gelir annem verir babam gönderir o şekilde idare etmeye çalışıyorum bi kaç kere ufak tefek ihtiyacım oldu çok küçük şeyler onlara bile borcu olmadığı halde bu ay harcama yaptık alma bir şey dedi istediğim şey sadece 70tl lik bir şey bunu asla unutamadım buna benzer bi kaç şey daha yaşadıktan sonra ben hepten kendimi geri çektim artık asla istemiyorum bir şey özgürce beğendiğimi alan bir insandım yani her şeyi alıyordum demiyorum ama hesabımı yapar beğendiğim şeyleri alırdım şimdi ise kendimi misafir gibi hissediyorum markete gittiğimizde arabaya kişisel tek bir şey atmıyorum aburcubur çikolata her şey dahil buna kendisi alırsa alır benim canım istese bile almıyorum, tartıştık bir iki kere özrü diledi anlamadan yaptım asla böyle bir şey yapmam dedi ama değişen bir şey yok bazen annemlere gidiyorum ya da çarşıya çıkıyorum cebimde 20 30 tl den başka para olmuyor 2024 yılında yaşıyoruz ekmek 10tl su 10 tl olmuş memleketine gidince ailesine gelince hiç hesap yapmaz 1000tl baklavaya verir dışarı da yemek masraflarını hep öder 1000tl 1500tl eve alır getirir arabaların yakıtını doldurur ben şimdi hamileyim ilk çocuğun heyecanlıyım hevesliyim ama daha tek bir çöp almadan başladı o pahalı bu pahalı kaliteli alma ne gerek ucuzu olsun kendi kardeşleri hep özel hastaneye gidiyor ben ağzımı bile açamıyorum söz konusu olamaz bebek arabası bakıyoruz ucuzu olsun hiç bir şeye heves bırakmadı hiç bir şey almak gelmiyor içimden daha hiç bir şey almadan bu kadar söylenen insan almaya kalksam ne yapar çatlak kremleri lohusa pijamaları görüyorum bakmakla kalırım sadece söylesem ne tepki vereceğini bilmiyorum ama geçmişte örnekleri olduğu için söyleyip kötü bir şey duymaya gücüm kalmadı. Yanımda mutlu değilsin yemek yemek bile istemiyorsun benimle diyor ailenin arkadaşlarının yanında yüzünde ki o mutluluğu görebiliyorum aynı mutluğu benimleyken yaşamıyorsun diyor ama rahat değilim beni rahat hissettirmiyor evimi yuvamı çocuğumu benimseyemiyorum bile çok üzgünüm bu durumdan evet bana değer verir sevdiğim bir şeyi alır getirir yemeğe götürüyüm seni der ama ben kendimi misafir gibi hissediyorum hadi yemeğe gidelim diyemiyorum mesela başkasına sorsan kocan sana karşı ilgili düşünceli seni seviyor evine bağlı hep seninle vakit geçirmek istiyor kötü alışkanlığı yok der tamam çoğu konularda haklılar ama bazı konuları da ben görmezden gelemiyorum artık ne yapacağımı bilmiyorum bana akıl verin lütfen
Boşa bu adamı. Ya da cesaretini topla maaş kartını iste evin maddi konularını ben idare edeceğim de. Kız okurken nefesim daraldı. Bu hayat haşanmaz boşa bunu.
 
X