- 2 Mayıs 2024
- 96
- 200
- 8
- Konu Sahibi catslover7
-
- #1
Arkadaşlar benim konumu okuyanlar zaten biliyor. Biz işsizlik sorunları ile uğraştık 1 yıldır. Şuan hala çalışıyor henüz çıkmadı 1,5 ay oldu. Başka bir konu hakkında fikir almak istiyorum.
Biz evleneli mayısta 3 sene olacak. İlk evlendiğimizden beri cinsel hayatımız mükemmeldi diyemeyeceğim. Haftada bir, 2 haftada bir olarak süren ilişki sıklığı, İstanbulda yaşamamızla beraber eşimin şikayetçi yapısından da kaynaklı, orada yaşamayı kafasına çok taktığını düşünüyorum, stresten zamanla azalmaya başlamıştı. Sonra 1-2 ay tedavi gördü. Düzeldi gibi oldu sonra tekrar aynı. Bizim ilişki sıklığımız hiç değişmedi hep aynı. En iyi aralık haftada bir. Bu konuyu kendi içimde sorun etmemeye çalıştım. Çok da önemsemedim açıkçası. Birkaç kere dile getirdiğimde ne istiyorsun sen de her gün şey mi istiyorsun gibi cevaplarla karşılaştım. Kıyafet mevzusuna gelince o şekilde de deneme yaptığım oldu. Eşimin herşeye bir bahanesi var. Mesela o zamanlar haftaiçi çok yorgun olduğunu, o nedenle olmadığını söylüyordu. Şimdi ankaraya geldiğimizden beri iş mevzularıyla uğraşıyoruz. En son 7 ay işsizlik sürecinde maksimum ilişki sayımız 5 falandır. Tabi bu süreçte ben de çok yıprandım bu konuyu zaten anlatmıştım sizlere. Oyun oynuyordu iş aramıyordu vs. Şimdi benim de etkimle bir işe girdi çalışıyor. Fakat cinsel hayatımız düzelmiyor asla. Ben zaten adamdan soğumuşum, evliliğe, onunla bir geleceğe tamamen inancımı kaybetmişim. Ne olacağını bilmiyorum. Öyle sabrediyorum. O yüzden maalesef adım atamıyorum. Attığım zamanlar yine oldu ama karşılık alamadım, ve gerçekten iyi de davranıyorum. Eşimin dediğim gbi hep bir bahanesi vardır. İşte hastasın, hastaydım, halsizdim, yorgundum yeni işe girdiğim için alışmaya çalışıyorum, sen terslersin diye çekindim, ramazandan dolayı bu şekilde vs vs türlü türlü bahaneler. Ya arkadaşlar allah aşkına, bu adamın evliliği sarsılmış. Toparlamak tamamen senin elinde dedim ona , asla bunu önemsemiyor. Ben kendi kendime inanmaya güvenmeye çalışıyorum, onun beni ısıtmaya çalışması gerekmez mi? İlişki sayımız barıştığımızdan beri 2 falan. Ben bu konuyu dile getirdiğimde kendimi sevgi dileniyormuş gibi hissediyorum. O isteyince yaklaşıyor karşısındakinin duygularını ne düşündüğünü asla önemsemiyor. Boşanmak istememdeki sebep bu olmasa da kararı destekleyen şeylerden biri buydu. Benim yapı olarak istekli arzulu bir yapım var ama eşimin libidosu çok düşük. Normal bir zamanda olsak ben adım atacağım. Ama sorunlar yokken attığımda da karşılık alamadığım oluyordu. Bir de ayrılık süreci yaşadık özlemesi gerekmiyor mu ya? Açıkçası şuanda yaklaşmak içimden gelmiyor. Bu konuyu konuşunca olumlu bir dönüş alamıyorum. Yaklaşması gereken yerde daha da uzaklaşıyor. Bu arada yine oyun oynamaya başladı, ben böyle düşüncelerle kendimi yerken o oturup oyun oynuyor. Gelip gönül alma yok. Çalışmasına gelince, devamlılığı olacağını düşünmüyorum.
Yorumlarınızı bekliyorum…Teşekkür ederim.
Biz evleneli mayısta 3 sene olacak. İlk evlendiğimizden beri cinsel hayatımız mükemmeldi diyemeyeceğim. Haftada bir, 2 haftada bir olarak süren ilişki sıklığı, İstanbulda yaşamamızla beraber eşimin şikayetçi yapısından da kaynaklı, orada yaşamayı kafasına çok taktığını düşünüyorum, stresten zamanla azalmaya başlamıştı. Sonra 1-2 ay tedavi gördü. Düzeldi gibi oldu sonra tekrar aynı. Bizim ilişki sıklığımız hiç değişmedi hep aynı. En iyi aralık haftada bir. Bu konuyu kendi içimde sorun etmemeye çalıştım. Çok da önemsemedim açıkçası. Birkaç kere dile getirdiğimde ne istiyorsun sen de her gün şey mi istiyorsun gibi cevaplarla karşılaştım. Kıyafet mevzusuna gelince o şekilde de deneme yaptığım oldu. Eşimin herşeye bir bahanesi var. Mesela o zamanlar haftaiçi çok yorgun olduğunu, o nedenle olmadığını söylüyordu. Şimdi ankaraya geldiğimizden beri iş mevzularıyla uğraşıyoruz. En son 7 ay işsizlik sürecinde maksimum ilişki sayımız 5 falandır. Tabi bu süreçte ben de çok yıprandım bu konuyu zaten anlatmıştım sizlere. Oyun oynuyordu iş aramıyordu vs. Şimdi benim de etkimle bir işe girdi çalışıyor. Fakat cinsel hayatımız düzelmiyor asla. Ben zaten adamdan soğumuşum, evliliğe, onunla bir geleceğe tamamen inancımı kaybetmişim. Ne olacağını bilmiyorum. Öyle sabrediyorum. O yüzden maalesef adım atamıyorum. Attığım zamanlar yine oldu ama karşılık alamadım, ve gerçekten iyi de davranıyorum. Eşimin dediğim gbi hep bir bahanesi vardır. İşte hastasın, hastaydım, halsizdim, yorgundum yeni işe girdiğim için alışmaya çalışıyorum, sen terslersin diye çekindim, ramazandan dolayı bu şekilde vs vs türlü türlü bahaneler. Ya arkadaşlar allah aşkına, bu adamın evliliği sarsılmış. Toparlamak tamamen senin elinde dedim ona , asla bunu önemsemiyor. Ben kendi kendime inanmaya güvenmeye çalışıyorum, onun beni ısıtmaya çalışması gerekmez mi? İlişki sayımız barıştığımızdan beri 2 falan. Ben bu konuyu dile getirdiğimde kendimi sevgi dileniyormuş gibi hissediyorum. O isteyince yaklaşıyor karşısındakinin duygularını ne düşündüğünü asla önemsemiyor. Boşanmak istememdeki sebep bu olmasa da kararı destekleyen şeylerden biri buydu. Benim yapı olarak istekli arzulu bir yapım var ama eşimin libidosu çok düşük. Normal bir zamanda olsak ben adım atacağım. Ama sorunlar yokken attığımda da karşılık alamadığım oluyordu. Bir de ayrılık süreci yaşadık özlemesi gerekmiyor mu ya? Açıkçası şuanda yaklaşmak içimden gelmiyor. Bu konuyu konuşunca olumlu bir dönüş alamıyorum. Yaklaşması gereken yerde daha da uzaklaşıyor. Bu arada yine oyun oynamaya başladı, ben böyle düşüncelerle kendimi yerken o oturup oyun oynuyor. Gelip gönül alma yok. Çalışmasına gelince, devamlılığı olacağını düşünmüyorum.
Yorumlarınızı bekliyorum…Teşekkür ederim.