Evet o şüpheyle yaşanmıyor.Benim güçlü şüphelerim vardı,eve birini getirdiğinden şüpheleniyordum evde saç toka vs bulmuştum.Evden çıkıyordum aklım evde kalıyordu,il dışında aileme gidemiyordum eve birini atarsa diye,bana yaklassa yapmacık buluyordum,zaten aklıma şak diye gördüğüm nesneler geliyordu buz kesiyordum.Esas neden aldatma ama ben bunu somut delille kanıtlayamayacak olduğumdan diğer nedenlerle davayı açtım kafam rahat etti.Simdi ne halt yerse yesin.herkese merhaba,başka gözlere tecrübelere ihtiyacım var.4 yıldır evliyim 5 ay önce aldatıldığımı öğrendim ve affettim,5 aydır bir şeyini yakalamadım.ama şuan o zaman ayrılmadığım için pişmanım , mutlu değilim , şüphelerle yaşamak bitiriyor insanı. Ama neden o zaman değilde şimdi diye soranlara somut cevaplar veremiyorum . Kendime saygım sevgim kalmadı. Unutamıyorum . İkinci hatayı yapmadı henüz belki ama hep bir gün yapacak düşüncelerinden yoruldum . Aramız iyiyken mutlu oluyorum seviyorum sonuçta , ama en ufak alakasız bir tartışmada bile aynı travmayı yaşıyorum her şey bana o yaşadıklarımı hatırlatıyor .tahammül seviyem çok düşmüş. Affettiğim için kendimi suçluyorum sürekli kendimi aciz görüyorum . Şuan ne yapacağımı bilmiyorum .Benim gibi önce affedip sonra pişman olan dikiş tutturamayan oldu mu aranız da .
Hayır yokÇocuk var mı?
Yoksa bosan gıtsın ya.
Bunu sindırmek cok zor.
Doğru yoldasınız emin olun.. Zaten bu durumda bile vicdan yapabiliyor olmanız ne kadar iyi bir insan olduğunuzu gösteriyor. Bunun bile altında eziliyordur eminim..Artık kavga etmeye tartışmaya gücüm kalmadı zaten. Acık acık içimdekileri anlattım güzelce konuştuk. Şuan ayrılma kararı aldık. Ama çok zor her şey çok zor. İnsan olarak kötü bir insan değildi hiç bir zaman, karsimda perişan halde o pişmanlığını hissedebiliyorum ama bu yaptığı hatayı geri çevirmiyor, o gerçeği değiştirmiyor. Onun üzgün oluşundan etkilenmemeye çalışıyorum güçlü görünmeye çalışıyorum. Ama sanki ben bir hata yaptım da karşımdaki insanı çok üzdüm psikoloji yaşıyorum, bu canımı çok acıtıyor . Ama doğru yolun bu olduğuna inanıyorum..
Aslında gayet de kötü bir insanmış.İnsan olarak kötü bir insan değildi hiç bir zaman
O "aslında kötü bir insan degildi" cümlesini hiç unutmayın.Bakalim boşanma davasi yada anlaşması döneminden sonra bu cümleyi kurabilecekmisiniz? Aldatmış sizi bunun daha kötü insanı yok.Duzeni bozulmasin diye sesini çıkarmamış o kadarArtık kavga etmeye tartışmaya gücüm kalmadı zaten. Acık acık içimdekileri anlattım güzelce konuştuk. Şuan ayrılma kararı aldık. Ama çok zor her şey çok zor. İnsan olarak kötü bir insan değildi hiç bir zaman, karsimda perişan halde o pişmanlığını hissedebiliyorum ama bu yaptığı hatayı geri çevirmiyor, o gerçeği değiştirmiyor. Onun üzgün oluşundan etkilenmemeye çalışıyorum güçlü görünmeye çalışıyorum. Ama sanki ben bir hata yaptım da karşımdaki insanı çok üzdüm psikoloji yaşıyorum, bu canımı çok acıtıyor . Ama doğru yolun bu olduğuna inanıyorum..
herkese merhaba,başka gözlere tecrübelere ihtiyacım var.4 yıldır evliyim 5 ay önce aldatıldığımı öğrendim ve affettim,5 aydır bir şeyini yakalamadım.ama şuan o zaman ayrılmadığım için pişmanım , mutlu değilim , şüphelerle yaşamak bitiriyor insanı. Ama neden o zaman değilde şimdi diye soranlara somut cevaplar veremiyorum . Kendime saygım sevgim kalmadı. Unutamıyorum . İkinci hatayı yapmadı henüz belki ama hep bir gün yapacak düşüncelerinden yoruldum . Aramız iyiyken mutlu oluyorum seviyorum sonuçta , ama en ufak alakasız bir tartışmada bile aynı travmayı yaşıyorum her şey bana o yaşadıklarımı hatırlatıyor .tahammül seviyem çok düşmüş. Affettiğim için kendimi suçluyorum sürekli kendimi aciz görüyorum . Şuan ne yapacağımı bilmiyorum .Benim gibi önce affedip sonra pişman olan dikiş tutturamayan oldu mu aranız da .
Umarım 5 ay geçtiği için hak kaybına ugramamişsinizdir.. yoksa bu adamdan kurtulamayacaksin kolay kolay, sen bugün affedersin, yarın boşanmak istersin olmaz der inanır devam edersin. yarın o istediğinde çeker gider.herkese merhaba,başka gözlere tecrübelere ihtiyacım var.4 yıldır evliyim 5 ay önce aldatıldığımı öğrendim ve affettim,5 aydır bir şeyini yakalamadım.ama şuan o zaman ayrılmadığım için pişmanım , mutlu değilim , şüphelerle yaşamak bitiriyor insanı. Ama neden o zaman değilde şimdi diye soranlara somut cevaplar veremiyorum . Kendime saygım sevgim kalmadı. Unutamıyorum . İkinci hatayı yapmadı henüz belki ama hep bir gün yapacak düşüncelerinden yoruldum . Aramız iyiyken mutlu oluyorum seviyorum sonuçta , ama en ufak alakasız bir tartışmada bile aynı travmayı yaşıyorum her şey bana o yaşadıklarımı hatırlatıyor .tahammül seviyem çok düşmüş. Affettiğim için kendimi suçluyorum sürekli kendimi aciz görüyorum . Şuan ne yapacağımı bilmiyorum .Benim gibi önce affedip sonra pişman olan dikiş tutturamayan oldu mu aranız da .
Benim eski eş de dilekçeyi görünce yanasmisti anlasmaliya, sanki onları ben yaşamamışım gibi görünce şok olduğunu söylemiş avukata ve kaldıramadı çekişmeli sürecini. Gerçekten de insan dilekçesini okuyunca ne malmisim bende diyor kendisineAynısını ben yaşıyorum. Yukarıda söyleyen arkadaşlar olmuş ancak ben tekrar edeyim. Boşanma aşamasında bugüne kadar kimseye çıkarmadıkları dişlerini çıkarıyorlar. Ben de hep ama o iyi biri derdim. Öyle dediğim için bugünkü noktadayım. Ben de aldatıldım ve dilekçe sürecindeyim. İnanın o düzen bozulması, nafaka, tazminat, eşya kaybı, statü kaybı vs gibi şeylerden korktuğu için duruyordur. Size tavsiyem sanki bir dava açmış gibi dilekçe yazmanız. Baştan sona yaptıkları, hissettikleriniz her şey olsun içinde. Onu bi dışarıdan okuyun zaten anlayacaksınız sevmediğini. Şu an acıtabilir bu yorumum, ancak eşekten düşenin halini eşekten düşen anlar misali söylüyorum. Benim de 5 ay oldu öğreneli zamanla soğuyorsunuz zaten bu bardağı taşıran son damla oluyor sizin için..
Ben aldatma ve şiddet söz konusuysa ikinci şans konusuna inanmıyorum. Herkesin hayatta kırmızı çizgileri var ve o çizgiyi geçtikten sonra siz eski siz olmuyorsunuz. Düşünsenize kaybedeceğinizi bile bile bir işe kalkışıyorsunuz.. Sonra yaptığınızdan varsayalım ki pişman oldunuz her aynaya baktığınızda hatırlarsınız, ufacık bir şeye gözünüz takılır veya duyduğunuz şey size bir şey anımsatır. Olmaz yani olmaz. Bir kere fitil ateşlenmiş..herkesin ikinci bir şansı hakettiğini düşünenlerdenim. Belki de bu olay ders oldu ve arkası gelmeyecek. Madem böyle bir karar vermeyi uygun gördünüz kendinizi yiyip bitirmeyin.
Bu kk'de, her seye de aldatti diyorlar da bilemedim. Adam basit bir twitter mesajı yazmis, "kocam resmen başka kadınlara yürüyor" diye başlıklar açılıyor. Baslik sahibinin aldattı dediği ne acaba ? Onu da bilmiyoruzBen aldatma ve şiddet söz konusuysa ikinci şans konusuna inanmıyorum. Herkesin hayatta kırmızı çizgileri var ve o çizgiyi geçtikten sonra siz eski siz olmuyorsunuz. Düşünsenize kaybedeceğinizi bile bile bir işe kalkışıyorsunuz.. Sonra yaptığınızdan varsayalım ki pişman oldunuz her aynaya baktığınızda hatırlarsınız, ufacık bir şeye gözünüz takılır veya duyduğunuz şey size bir şey anımsatır. Olmaz yani olmaz. Bir kere fitil ateşlenmiş..
Cift terapisi alin yoksa psikolojiniz cok bozulacak. Asamazsanız da bosanirsiniz. Eşinizin kendisini affettirmek icin cabalaması lazım emek vermesi lazım . Size karsi çok acık olması lazım. Affettim deseniz de kolay degil bu. Kendinize eziyet etmeyin asamazsaniz bosanınherkese merhaba,başka gözlere tecrübelere ihtiyacım var.4 yıldır evliyim 5 ay önce aldatıldığımı öğrendim ve affettim,5 aydır bir şeyini yakalamadım.ama şuan o zaman ayrılmadığım için pişmanım , mutlu değilim , şüphelerle yaşamak bitiriyor insanı. Ama neden o zaman değilde şimdi diye soranlara somut cevaplar veremiyorum . Kendime saygım sevgim kalmadı. Unutamıyorum . İkinci hatayı yapmadı henüz belki ama hep bir gün yapacak düşüncelerinden yoruldum . Aramız iyiyken mutlu oluyorum seviyorum sonuçta , ama en ufak alakasız bir tartışmada bile aynı travmayı yaşıyorum her şey bana o yaşadıklarımı hatırlatıyor .tahammül seviyem çok düşmüş. Affettiğim için kendimi suçluyorum sürekli kendimi aciz görüyorum . Şuan ne yapacağımı bilmiyorum .Benim gibi önce affedip sonra pişman olan dikiş tutturamayan oldu mu aranız da .