Evlilik

Tam bu yazdıklarınızı az önce bir arkadaşımla konuşuyordum başlığınız denk geldi bu kadar olur :) Sonuna kadar katılıyorum.
Geçtiğimiz haftasonu kuzenimin nikahı vardı kız tarafıydık. Her şeyi çok yakından gözlemleyebildim. Bizim kız bizden gitti psikolojimiz, onların kız aldık psikolojisi, ailelerin bu kadar her şeye müdahil olması, sevgiliyken gayet birey olarak takılıp bir bütünü oluşturan çiftlerin nikah sebebiyle bir anda her yerde birlikte bulunma zorunluluğu olan insanlar haline dönüşmeleri... Kuzenimle eşi aynı memleketliler, oraya beraber gittiklerinde kuzenim eşi olmadan anne evine gidip tek başına kalamayacakmış mesela. Damat da olacakmış illa. Tarafların birbirlerinde karşıya daha çok karışması için söz hakkı bulması falan da apayrı. Bunları anlamıyorum. Hayatı daha boğucu hale getirmekten başka bir mantığı olduğunu da düşünmüyorum nikahın. Keşke bizim toplumumuz da bir çifti çift olarak kabul etmek için nikah zorunluluğu tutmasa, sevenler sevdiği için bir evde beraber yaşasa, aileler bu kadar müdahil olmadan... Çocuk istendiğinde formaliteden kıyılsa nikah falan... Keşke....

Ben de evlenmeyi dusunmeyenlerdenim. Kendimi evli olarak düşünemiyorum nedense.etrafımda evli olanların yaşadığı problemlerden dolayı yapamam evliliği gibi geliyor. Insanların evlenmek istemediğiniz için sizi yargılamasına izin vermeyin. Hayatınıza onların istekleri dahilinde yön vermeye çalışmayın.Evlilige karşı biri değilim. Ki aşık olduğum biri çıkınca karşıma fikrim de değişebilir. Bence siz de asla evlenmem diyenlerden değilsiniz. Karşınıza aşık olduğunuz biri çıkınca fikrinizin degisebilecegini düşünüyorum.

Evlenmek istememeniz tabii ki en doğal hakkınız. Ben de 32 yaşındayım ve bekarım. Daha önce flörtlerim de oldu, hatta bir tanesi ile evliliğin eşiğinden döndüm. İyi ki de o kişiyle evlenmemişim diyorum nitekim maksat sadece evlenmek ise 10 defa evlenir 10’undan da boşanırdım. Fakat kimse evlenirken boşanmak için evlenmez. Hayatının her anını paylaşabileceği birini bulduğuna inandığı anda evlenmeye karar verir. Mantıklı olan da budur zaten.

Gelelim şu mahalle baskısına. Kendimden örnek vereyim; eğitim hayatımın bir kısmını yurtdışında güzel bir okulda geçirdim, çok severek yaptığım çok güzel bir mesleğim ve mesleki başarılarım var. Ama gelin görün ki çok sık olmasa da arasıra bir araya geldiğim eş dost akraba kişilerinin tek merak ettiği konu benim ne zaman evleneceğim, kiminle evleneceğim mevzusu. Allah çirkin şansı versin diyenini mi ararsın, senin için çok üzülüyorum diyenini mi... Hatta sen artık evlenemezsin diyenler bile var. Anladım ki solucan deliğinden geçip farklı galaksileri keşfedip orada koloni de kursam, oraya da gitti bir koca bulamadı görüyor musun diyecekler. O yüzden aldırış etmeyin, ben artık etmiyorum. Çok üzerlerinize gelirlerse de; hayattaki en büyük başarılarının ne olduğunu sorun mesela. Velhasıl bu toplumda bekar kadın olmak zor, boşanmış kadın olmak zor, hoş evli kadın olmak da zor. Özetle bu toplumda kadın olmak çok zor. Erkeğe eşya muamelesi yapıp “evde kaldın” tabirini kullananı ne duydum ne de gördüm mesela.

mutlusey .!.:

Bende toplum baskısı nedeniyle.kendime.aslinda uygun olmayan biriyle yaşım geçiyor diye evlendim. Esim çok iyi bir insan daha iyisini vicdanlisini bulamazdim ama hayat görüşümüz çok farklı o yüzden ikimiz de mutlu değiliz.
Bende sizin gibi eskiden ünlülere sasiriyordum evlenip hemen boşanıyorlar yazık diye. Şimdi imreniyorum ne güzel hem paraları var hem kimseyi cekmiyolar çocuk da yaptılar ne rahatlar

Genişletmek için tıkla...

Evlenmeden önce hayat görüşlerinizin farklı olduğunu anlamamışmıydınız ?

Teyzem 50 yaşında ilk evliliğini yapmış gençken bir köye düğüne gitmiş dediki itin değeri vardı benim değerim yoktu maalsef bakış açısı bu halbuki insana insan olduğu için değer verilmeli. Bende canım 34 yaşında ilk evliliğini yaptım 23 yaşından sonra hep arayış içine girdim en güzel yıllarım evlenmedim evlenemedim üzüntüsüyle geçti gitti. Benden küçüklerin evlendiği zaman aa odamı evlenmiş budami evlenmiş annemin herkes buldu bizimkisi bulamıyor herkes nasıl buluyor laflari komşu teyzelerden acınası bakışlar vs hele kuzenimin nisanlandigi zaman alyansa bakıp sonra bana bakmasi içime öküz oturttu resmen. Güzeldim ama sağlık sorunlarım vardı kendimi defolu gibi hissetiğim için çoğu ilişkiye cesaret edemezdim buda genç bir kiz için cok yıpratıcı Allah düşmanıma vermesin. Sonra bir cesaret geldi ama yas ilerledikçe tercih edilmemeye başlıyorsun. Öyle böyle 34 yaşında evlendim işte. Ilk bir yıl çocuğum olmadi. Bu seferde her ay doktora giderdim. Annem her ay adet olup olmadığımı sorardı. Adet oldum deyince üzülürdü. Cocuk doğdu bu kezde ikinciyi yapın diyor kv benim sağlık sorunum var kimin umrunda yaşamışım ölmüşüm umurlarında mi sanki. Neler neler millet ne der diye yaşıyoruz resmen.

su-doku .!.:

Evlenmesen evlenme diyemeyeceğim
Bu hiç gerçekçi olmaz
Evlenmek standart insan kalıbına göre olması gereken olmadığı taktirde eksik absürt marjinal olarak kabul görülür toplum tarafından
Toplumda kadına bakış açısı
Aileye bakış açısı
Bireyin kendi hayatına bağımsız olarak karar verme hakkı
Bu kalıplarda değişim yüzyıllar sürecek bir zaman dilimine ihtiyaç duyar
Bekar olarak kalma hakkınız var tabiki ama bunun toplum tarafından kabulünü pek beklemeyin
Not:keşke böyle olmasaydı

Genişletmek için tıkla...

aynen .. maalesef

Evlenmeye mecbur degılsın, evlendikten sonra cocuk yapmaya mecbur degılsın, cocuk yaptıktan sonra ikinciye hıc mecbur değilsin.

Bekarlık seni mutlu ediyorsa ölene dek bekar kal, millete ne.

Bı de evliligi berbat olan tipler 'evlen hadı yasın geciyor' demez mi.
Nasıl mutluysan oyle yasa, bosver insanları.

Şahane yorumlar okudum kızlar. Herbirinizin haķklılik payi var. Benim evliligimde ben kendim tanidim kendimi keşfettim sanki. Evlilik hakikaten bir sorumluluk ve olgunluk işi bana göre. Kendini hazir hissetmeyen teredüt eden uzak kalmali. Yanliz geldik yanliz gidecegiz en nihayetinde evlenmemekte normal. Hele bu cağda evlilik yürutmek hakikaten çok emek istiyor. Rabbim herkesin gönlüne gore versin...

Evlilik düşünerek ilişkiye başlamak bana göre değil.. Hiç bir ilişkimde evlilik düşünmedim,eşimle sevgililik dönemimde dahil.. Eşim alacağı cevaptan korktuğundan olsa gerek kalabalık bir ortamda hayır yada düşünelim şansı bırakmamak adına evlilik teklifi yaptı..
İstemesem yine evlenmezdim ama o an girdi aklıma evlenebilme ihtimalim ve evlendim.. Klasik evlilik türlerinden uzağız. Erkek para kazanan kadında ona hizmet eden anlayışlarından uzak kendimiZe göre gayet mutlu olduğumuz bir hayatımız var ve bize iki çocuk eşilik ediyor.. Ev sorumlulukları bana göre olmadığından onu halleden diğer yandan çocukların yükünü hafifleten desteklerimiz var evde ve biz bolca kendimiZe ve birbirimize vakit ayırma taraftarıyız.. Mutlu evliliğin sırrı burda bence.. bunu bulabildiğiniz zaman evlilik neden olmasın ki diyeceksiniz..