Evlilik yıldönümünde çeyrek altın takacakmış.

Kızlar görümceye de bi el atsın münasip bi koca mümkünse
 
Ahahaha görümcenin hiç mi şansı yok


Gelişmelere sevindim idrak
Oğlun için ayrıca sevindim.Kocana gösterdiğin laf sokma dirayetini oğlunun okula devamı konusunda gösterirsen bu işi çözersin.
Benimki 33 yaşında şak diye bulup 6ay sonra pat diye evlendiyse idrak’ın görümcesi de bulur ahahdjjd.
 

Ya bu konuda size gerçekten haddim olmadan kızıyorum. Çocukk buu boşaltır, sınıfın ortasına kakasını bile yapar. Oğlumu oryantasyonda beklerken kaç çocuk gördüm biliyor musunuz kendini tabiri caizse parçalayan. Yani çocuğunuz için mahçup olmayı bırakın. Yadırgamayı bırakın.

Ay daha geçen haberlerde izledim çocuk okula gitmicem eve götür beni diye anasını tokatladı, az kaldı kadını yoluyordu.

Tamam zor oğlunuz anlıyorum, ama herşeyin bahanesi de o değil.. ya da her hareketi anormal değil.. kimseye açıklama yapmak zorunda değilsiniz.
 
Ay görümcenin durumu da fenaymış:))
Idrak artık yavaş yavaş bir şeyler yoluna giriyor bak.Rahatla artık.Oglun kısa bir surede okuluna alışacak o zaman göreceksin evde de sakin bir çocuk olacak..
 

Sınıfın ortasına hiçbir sebep yokken su dökmek istemesini kendimi biraz zorlarsam normal karşılayabilirim :) sıkıntı bunun yanlış olduğunu söyleyip izin vermediğimde yaşadığı öfke patlaması. Sinirinin geçmemesi. Çılgınlar gibi eşya fırlatması.

Evet şu konuda haklısınız. Absürt ve aşırı hareketleri o kadar çok yıprattı ki beni, her çocuğun yapabileceği yaramazlıkları yaptığında da tepki veriyorum. Ya da çevrem tarafından o kadar "bu nasıl çocuk Biz böyle bir şey görmedik" tepkisi gördüm ki, açıklama ihtiyacı hissediyorum.

Bu sebepten olur da alışırsa kreşe, bu üç gün ikimize de iyi gelecek. Ben durup nefes alacağım, o da inşallah sakinleşecek. Umudum bu yönde :)
 
Ay görümcenin durumu da fenaymış:))
Idrak artık yavaş yavaş bir şeyler yoluna giriyor bak.Rahatla artık.Oglun kısa bir surede okuluna alışacak o zaman göreceksin evde de sakin bir çocuk olacak..

Rahatlayayım değil mi :) alışmışım huzursuz, hareketli yaşama. Sakinleşemedim bir türlü :)
 
Kaç yaşında insanlarız yastık değiştirsek bi kaç gün uykuya dalmakta zorlanıyoruz çok yeni alışacaktır oğlun sonra arkasına bakmadan gider bu sefer yazarsın buraya oğluşum beni unuttu mu diye
 
Kaç yaşında insanlarız yastık değiştirsek bi kaç gün uykuya dalmakta zorlanıyoruz çok yeni alışacaktır oğlun sonra arkasına bakmadan gider bu sefer yazarsın buraya oğluşum beni unuttu mu diye

Ay hadi inşallah görürüm o günleri de :) saatli el bombası gibi dolaşmayı bıraksa bana yeter aslında. Yaramazlık yapabilir :)
 
Ay hadi inşallah görürüm o günleri de :) saatli el bombası gibi dolaşmayı bıraksa bana yeter aslında. Yaramazlık yapabilir :)
Yapsın canı saolsun neleri var normal tepkileri günümüzde çocuklar kreşe gidene kadar annenin yapışık ikizi halinde yaşıyor malesef birden ortam değişikliğine tepkileri mutlaka olur eskiden sokakta oynar arkadaş kavramını öğrenirdik okula başlarken korku yaşamazdık şimdi öyle değil ki ne yapsın garipler
 
Son düzenleme:
Siz olmadan ne zaman kalacak tek başına? Bir süre belirttiler mi?
Ben zamanla hepinizin çok çok iyi olacağına inanıyorum. Yeni bir ortama girdiniz,eski yargıları düşünmeden,daha rahat olun bence çocuğun davranışları konusunda. Mesela sunıftaki yaramazlıklarına öğretmeni müdahil olsun,her ne olursa. En azından otorite bir el değiştirsin oğlunuz için.
 

Bu hafta benim eşlik etmemi istediler. Haftaya tek kalacak. Öğretmen müdahale etmiyor şimdilik. Yani kısmen müdahale ediyor. Bu hususta çok farklı fikirler belirtiliyor uzmanlar tarafından. Kimi ne kadar süre geçerse geçsin, çocuk hazır olduğunda yalnız bırakın diyor. Kimi de bu süreci uzatmayın diyor. Benim de kafam karışık bu konuda.
 
Uzmanlar hangi memleketten acaba:)
http://ogrenenanne.blogspot.com/2018/09/krese-alstrmak.html?m=1
Şu yazıyı tavsiye ediyorum.
Sizin çocuğunuz kolay kolay sizden ayrılmaya hazır olmaz,siz ayrılın.
Allah kolaylaştırsın.
Bu arada ben de psikolojik danışmanım.
Değişim çok zor bir iş. Siz bir ucundan tuttunuz,gerisi gelecek,inanın
 

Memleketlerini bilmiyorum lakin daha bugün bir çocuk psikiyatristinin bu konuda "bir ay da sürse çocuğu birden bırakıp gitmeyin" dediği yazısını okudum. Bir başka çocuk psikoloğu da mutlaka aşama aşama ayrılık yaşayın. Önce sınıfı, sonra okulu, en son bahçeyi terk edin diyordu :)) bana da pek tuhaf geldi ama ya millet olarak komple Beynimiz yandı çocuk eğitimi konusunda ya da kafalar çok karışık :) hemen bakıyorum linke.
 
Memleketi espri niyetine sordum,paylaştığım linke ithafen ama bana göre de kademeli bırakma en mantıklısı. Size niye tuhaf geldi ki,önce sınıfı,sonra okulu,bahçeyi terketmek. Çocuk önce anne sınıf dışında bekliyor,her an görebilirim,sınıfta tek başıma durabiliyorum diyecek,sonra bunu okul ve okulun çevresi için genelleyecek mantıken. Sistematik duyarsızlaştırma eğitim dilindeki adı. Sizin yokluğunuza duyarsızlaşacak yani git gide.
 

Espri yaptığınızı anladım da ben gülücük koymayınca ciddi yazmış gibi oldum :)) tuhaf olan kademeli ayrılık sistemi değil, bu sistemin bizim ülkemizdeki okullarda uygulanabileceğinin düşünülmesi.

Şöyle ki, bu kademeli ayrılma durumuna ne Türk anneleri ne de eğitmenlerimiz tahammül edemiyor. Çocuğun verdiği tepkilere göre eğitmenlerin de annelerin de kararı değişiyor. Ben bugün saçma bir gün geçirdim. Sınıfın dışına çıktım bir süreliğine. Dün sürekli yanındaydım. Oğlum öyle aşırı tepkiler verdi ki, zaman geçmesine fırsat vermeden beni içeri çağırdılar. Hoş, ben de kapı önünde tırnak kemiriyordum girebilmek için :)

Yani diyorum ki, kademeli ayrılığa ne Türk analarının duyguları ne de bizim eğitmenlerimizin sabrı müsaade ediyor :)
 
O zaman el bombası atmış gibi atıp kaçın
Dediğiniz çok doğru,kararlı insan bulmak çok zor. Ben anaokulunda çalışırken,benim bu şekilde alıştırmaya çalıştığım çocuğu hizmetli kucaklayıp avutmaya çalışıyor,müdür yardımcısı beni sınıyor,müdür de bana bileniyordu”bunun burda ne işi var diye herkes ayrı bir teraneydi yani.
Bence burda kararlı kanat siz olun. İkna etmeden bırakmak kötü ama sizin oğlan ikna olmayacak. Ben de güzel yavrumu bakıcıya bıraktığımda çok ağlar,almaya gidince bi ton fırça kayardı bana(daha 1 yaşında bile değilken). Sonrasında alıştı,bakıcıdan mutlu mutlu bana bye bye yapıyordu. Alışıyorlar yani,yeter ki siz alışacak deyin. Unutmayın sizin için de oğlunuz için de çok gerekli bu ayrılık,sakın vazgçmeyin kreş işinden.
Bi de sizin kafa o kadar olumsuza,negatife odaklanmış ki,ne söylense hep olumsuz yanıtlar,tepkiler geliyor sizden:/
Oluru var,olur yani. Çözümsüz değil. Nasıl bir çıkış bulurum ben burdan kendime,diye düşünün. Burdaki çözüm yolları ne ola ki,deyin ilk olarak.
Maşallah kafa zehir gibi sizde,harcamayın,harcatmayın
 

Kesinlikle benim oğlan ikna olmaz onu biliyorum. Kendini kapatıyor sıpa, asla kabul etmiyor iletişimi. Ana yüreğim elverdiği ölçüde yavaş yavaş bırakmalıyım :)

Haklısınız uzun zamandır hiç iyi bir şey olmuyor hayatımda, karamsar bir insan oldum. Teşekkür ederim bu hususa değindiğiniz için özellikle. Linkteki yazıyı okudum, biraz da olsa rahatladım esasında. Evladı bıraktığımız için suçluluk duygusu hissetmediğimiz gün, normalleşeceğiz Türk anaları olarak :)
 
Önce kendinizi ikna edin o halde. Türk analığına da bağlamayın, kendi dünyanızda değerlendirin. Standartların gayet üstünde bir idrak yeteneğiniz var halledersiniz. Ben 1 buçuk yılda duman oldum,sizi tahmin bile edemiyorum. İlla ki çok zordur ama kolaylaştırmak bir nebze de olsa elimizde. Gerisi Allah’a kalmış. Allah kolaylaştırsın diyorum. Sevgiler
 

Bizde de cok tatsiz durumlar var ama cocugum sahit olmasin diye kavga edemiyorum evde. Bagirip patlamak, icimi bosaltmak istiyorum ama icime atiyorum... Adam zaten psikoya baglandigi icin sordugum soruyu bile zor duyuyor "ha, hı" diye diye... Konuyu acsam cevap bile vermiyor, duvar mubarek... Cildirdigimla kalıyorum. Bunun yaninda bunalimdan kurtulmak icin evi de yeniden dizayn ediyorum, kocayla hayatimiza tekrar bi heyecan, tekrar bi renk gelsin diye zorlama cabalarim var benim de "onu giyeyim, şunu yapayim" seklinde... İdrak'ın konusunu okuyunca degisim calismalarina hiz verdim ben de. :))
 
Öncelikle merhaba,
Belki de durumu sizin kadar ciddiye almıyor sebebi de düzeleceğini ve geçici bir dönem olduğunu düşünmesidir. Ve ya yaptığı şaka aranızı yumuşatmak için yapılmış sıradan bir erkek şakasıdır. Sonuçta erkekler kadınlardan farklıdır. Durumu sizin kadar ciddiye alıyor mu? Bir günlük es vermeleri düzenli bir hale getirin, annenize bırakabiliyor musunuz 1-2 saat? Yani değişime kendinizden başlayabilirsiniz. ÇAlışıyor musunuz? ve ya bir aktiviteniz var mı? Benim de eşimle arada sıkıntılarım oluyor ama onunla bazen konusmak yerine işe kendimi değiştirerek başladığımda birşeyler daha iyi gidiyor sanki.. Onun yaptıklarına ve yapmadıklarına odaklanmak yerine başka seylere odaklanmaya çalısın.Oğlunuz da birkaç seneye zaten büyüyecek, boşanmayı düşünmek yerine bu dönemde kendime neler katabilirime odaklanın, bakın belki sonra herşey daha iyi olabilir.Espirili bir dille az birseyler anlatmıssınız fakat tam detayları gerçekten bilmediğimiz için bizler de bu kadar yorumlayabiliriz.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…