Evlilik veya çocuk asla istemiyorum

Daryana .!.:

Yok zaten düşündüğümden değil çevremdeki arkadaşlarım o kadar garipsiyorki biz mezun olur olmaz evleneceğiz sen ne yapacaksın diyorlar. Fikirlerimi söylediğimde nasihat vermeye çalışıyorlar. Hani kendimden şüphe ettim yanlış bir yolda mıyım diye. Çünkü ideallerim arasında evlilik çocuk yerine kariyerim var sadece. Ot ot yaşarsın diyorlar

Genişletmek için tıkla...

Ay bekar kalmak ot ot yaşamak mıymış

Yaşıtlarım anne olurken ben saçımı boyattım renkli saçla geziyorum aylardır. Dansa başladım haftanın üç dört günü dans ediyorum. Koca yok çocuk yok, 20 ülke gezdim, Türkiye'yi gezmeye başladım.

Hayattaki mutluluğu kocaya çocuğa endekslememek lazım. Herkesin mutlu, dolu hayat kriteri ayrı. Kimi hayatını evine kocasına adar ve bu onu mutlu eder. Kimi kendinden başkasının sorumluluğunu almaz öyle mutlu olur.

Etrafın ne dediğini bırakın, kendi istediğinize bakın.

Daryana .!.:

İşte siz şunu anlamıyorsunuz ben doğum esnasında vefat ettim bebeği kurtardılar diyelim, babada düzgün değil diyelim. O çocuk napacak? Hiç mi isyan etmeyecek? Devlet korumasında yetişip kendi ayaklarının üstünde durmaya çalışacak daha 18ine gelir gelmez. Bırakabileceğim hiç bir şey olmadıktan sonra neden bencilliğimin kurbanı olsun, hayatın bin bir türlü hali var. Olayı sadece maddiyatla bağlandırıyorsanız bu sizin sorununuz. Zaten refah içinde çocuk yetiştirebileceğimi bilsem fikrim değişir ve onu dünyanın kötülüklerine karşı eğitip öğretip ve kötülüklere değil iyiliklere uyan biri olarak yetiştiririm. Ama kalkıpta onun geçimini zor sağlayacaksam yada tek başına bile kalsa başka bir şeye muhtaç olcak olduktan sonra neden doğurayım üstüne bir de iyi ahlaklı dürüst bir evlat olsun diye uğraşayım. Dünyanın kahrını çeksin diye mi.

Genişletmek için tıkla...

Ben bunları hamileyken düsünuyordum, sen naptın:)) birak bunlati dusunmeyi hedefine odaklan. Evlilik cocuk sonraki hedef olsun

Daryana .!.:

Böyle çocuk ruhu, genç ruhu dedikleri şey bence kimi insanda kalıcı ya ben eminim 30uma 40ımada gelsem hatta ömrüm o kadar olur mu bilmem 80e merdivende dayasam sağlığım iyiyse yine yaptıklarımı yapıyor olurum :))

Genişletmek için tıkla...

Ahhh canım yaşımız ilerledikçe ruhumuzu emiyorlar , maalesef.

Daryana .!.:

İşte siz şunu anlamıyorsunuz ben doğum esnasında vefat ettim bebeği kurtardılar diyelim, babada düzgün değil diyelim. O çocuk napacak? Hiç mi isyan etmeyecek? Devlet korumasında yetişip kendi ayaklarının üstünde durmaya çalışacak daha 18ine gelir gelmez. Bırakabileceğim hiç bir şey olmadıktan sonra neden bencilliğimin kurbanı olsun, hayatın bin bir türlü hali var. Olayı sadece maddiyatla bağlandırıyorsanız bu sizin sorununuz. Zaten refah içinde çocuk yetiştirebileceğimi bilsem fikrim değişir ve onu dünyanın kötülüklerine karşı eğitip öğretip ve kötülüklere değil iyiliklere uyan biri olarak yetiştiririm. Ama kalkıpta onun geçimini zor sağlayacaksam yada tek başına bile kalsa başka bir şeye muhtaç olcak olduktan sonra neden doğurayım üstüne bir de iyi ahlaklı dürüst bir evlat olsun diye uğraşayım. Dünyanın kahrını çeksin diye mi.

Genişletmek için tıkla...

Bak tatlım o kadar boş konuşuyorsunki şuan cevap yazmaya üşendim...
O zaman kafamıza meteor düşer diye sokağada çıkmayalım.
Tekrar ediyorum sen çocuk yapma. Evet çok isabetli bir karar.

-Unexpected- .!.:

Arkadaşların vizyonsuz. Üniversite biter bitmez evlenilir mi hiç? Burada günde kaç konu yazılıyor hiç mi ders almıyorlar. Koca bakmak,çocuk yapmak,ev çekip çevirmek çok mu güzel.
Ama...
20 yaş kariyer düşünmek için biraz erken.
Önce okulunu oku,mesleğini eline al,maddi olarak kendine yetmeyi evini idare etmeyi öğren,yaşayabileceğin her şeyi yaşa ve gez. Dünyayı,ülkemizi her yeri gez. Herşeye doy. Ondan sonra evlenip evlenmemek sana kalmış. Şuan bunları konuşmak için çok erken. Belki aşık olacak,seni değiştirecek bir erkekle tanışacaksın. Bunu bilemezsin ki.

Genişletmek için tıkla...

Zaten tek başıma yaşıyorum senelerdir ayrı evdeyim aile desteği var tabii elbette. Bir yandan okuyorum bir yandan çalışıyorum. Yani kariyer odaklı hedef koyma nedenim ekonomik özgürlüğümü elime almış bir kadın olabilmek kimseye muhtaç olmamak ileride. Arkadaşlarım bilmiyor kk yı, söyleyeyim bari cidden okusunlar

20 yaşında döne döne koca arasanız garip olurdu zaten. O yaşta tek derdi evlenmek olan kadınları anlamıyorum, çocuk isteyenleri hiç anlamıyorum.
Maddi manevi bir çocuğa yetecek şartlar oluştuğunda çocuk yapılmalı.
Yapmak istemeyen de yapmaz. Herkes evlenmek, çocuk sahibi olmak zorunda değil.

Daha 20 yaşındasınız, hayatın ne göstereceği bilinmez, belki fikriniz değişir. Ben 29 yaşındayım, benimki değişmedi ama.
Evlenmek istiyorum ama hazır hissetmiyorum, çocuk istemiyorum.
20'lerin başında "30'lara gelince isterim herhalde" diye düşünüyordum. 30 olmak üzereyim, bir gıdım istek yok. Olsa da ortam bu haldeyken bastırırım.
Mutlu bir ailede büyüdüm ama yine de bir insanın var oluşuna sebep olmak istemiyorum. Bu çok büyük bir sorumluluk.
Ayrıca ne hamilelik, doğum gibi aşamaları kaldıracak gücüm var ne de bu ortamda çocuk yetiştirmeye çalışacak sabrım. Başka şartlarda başka bir ülkede yaşasaydım, bir gün hormonlarım beni esir aldığında yapardım belki 1 tane.
Keşke herkes kendisinin ve şartlarının farkında olsa da fırsatını bulan üremese.

lyanna mormont .!.:

Ay bekar kalmak ot ot yaşamak mıymış

Yaşıtlarım anne olurken ben saçımı boyattım renkli saçla geziyorum aylardır. Dansa başladım haftanın üç dört günü dans ediyorum. Koca yok çocuk yok, 20 ülke gezdim, Türkiye'yi gezmeye başladım.

Hayattaki mutluluğu kocaya çocuğa endekslememek lazım. Herkesin mutlu, dolu hayat kriteri ayrı. Kimi hayatını evine kocasına adar ve bu onu mutlu eder. Kimi kendinden başkasının sorumluluğunu almaz öyle mutlu olur.

Etrafın ne dediğini bırakın, kendi istediğinize bakın.

Genişletmek için tıkla...

Yok ya ne bakıcam etrafın dediğine toplumdan onay almak bile zerre umrumda olmadıgından zaten evliliğe gerek duymuyorum kime ne ben kimleysem yani :)) sadece kendimden şüphe ettim yani ben mi tuhafım yanlış mı düşünüyorum ileride zararını görür müyüm diye. Bende bayılırım renkli saçlara geçen sene gri ile lavanta rengi arasında gidip gelmekten saçlarım mahvolunca uzun süredir doğal rengime boyalı :))

26da evlenip 28de cocuk yapmak
28 de evlenmek ama cocuk yapmamak
32de bekarlik sultanliktir
35de düzgùn iliskim olsun yeter diyordum
36 yasinda sacma bi iliskim var ve sadece
Batsin bu dünya...

MevsimlerGibisin .!.:

Ahhh canım yaşımız ilerledikçe ruhumuzu emiyorlar , maalesef.

Genişletmek için tıkla...

Fazla vefanın fedakarlığın ve bu tür şeylere özen gösteren herkesin ortak söylemi zaten bu. :) Ama biz ruhumuzu onarmazsak kimse onaramaz

Ama bi bebeginiz olmasi kadar da guzel bir duygu yok.Bende yasamadan once bilmiyordum suan sadece onun icin yasiyorum.

Birmeleks .!.:

Ama bi bebeginiz olmasi kadar da guzel bir duygu yok.Bende yasamadan once bilmiyordum suan sadece onun icin yasiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Işte kime göre neye göre. Anne olup mutlu olmayan da çok kişi var. Annelik herkesi fiks mutlu eden bir şey değil maalesef.

lyanna mormont .!.:

Işte kime göre neye göre. Anne olup mutlu olmayan da çok kişi var. Annelik herkesi fiks mutlu eden bir şey değil maalesef.

Genişletmek için tıkla...

Annelik cok ozel bir duygu.esle mutlulugu karistirmiyorum

cilek.yagmuru .!.:

20 yaşında döne döne koca arasanız garip olurdu zaten. O yaşta tek derdi evlenmek olan kadınları anlamıyorum, çocuk isteyenleri hiç anlamıyorum.
Maddi manevi bir çocuğa yetecek şartlar oluştuğunda çocuk yapılmalı.
Yapmak istemeyen de yapmaz. Herkes evlenmek, çocuk sahibi olmak zorunda değil.

Daha 20 yaşındasınız, hayatın ne göstereceği bilinmez, belki fikriniz değişir. Ben 29 yaşındayım, benimki değişmedi ama.
Evlenmek istiyorum ama hazır hissetmiyorum, çocuk istemiyorum.
20'lerin başında "30'lara gelince isterim herhalde" diye düşünüyordum. 30 olmak üzereyim, bir gıdım istek yok. Olsa da ortam bu haldeyken bastırırım.
Mutlu bir ailede büyüdüm ama yine de bir insanın var oluşuna sebep olmak istemiyorum. Bu çok büyük bir sorumluluk.
Ayrıca ne hamilelik, doğum gibi aşamaları kaldıracak gücüm var ne de bu ortamda çocuk yetiştirmeye çalışacak sabrım. Başka şartlarda başka bir ülkede yaşasaydım, bir gün hormonlarım beni esir aldığında yapardım belki 1 tane.
Keşke herkes kendisinin ve şartlarının farkında olsa da fırsatını bulan üremese.

Genişletmek için tıkla...

O kadar güzel açıklamışsınızki hislerime tercüman olmuşsunuz diyebilirim hemde her kelimenizle. O kadar derin ağır konularki. Çocuğumun kendi bencilliğimin kurbanı olsun istemiyorum. Norveç, isveç, Danimarka gibi gelişmiş ülkelerde refah içerisinde yaşasaydım maddi olanağım iyi olsaydı ve iyi bir gelecek sunabilecek olsaydım bende belki otuzumdan sonra düşünürdüm bir çocuk sahibi olmayı o da çok düzgün sorunsuz uzun bir ilişkide biriyle yol kat edebilmişsem ve iyi bir baba olacağına eminsem

Birmeleks .!.:

Annelik cok ozel bir duygu.esle mutlulugu karistirmiyorum

Genişletmek için tıkla...

Ben de eşten bahsetmedim zaten?
Anne olduğu için mutsuz olan veya keşke doğurmasaydım diyen kadınlar da var diyorum.

Daryana .!.:

Fazla vefanın fedakarlığın ve bu tür şeylere özen gösteren herkesin ortak söylemi zaten bu. :) Ama biz ruhumuzu onarmazsak kimse onaramaz

Genişletmek için tıkla...

Böğrümüze böğrümüze keskin bıçaklar saplayanlar da var :) :)

Birmeleks .!.:

Annelik cok ozel bir duygu.esle mutlulugu karistirmiyorum

Genişletmek için tıkla...

ama çocuğundan yana mutsuz olan annelerde var gerçekten çok büyük bir risk dünyaya can getirmek. annelik çok özel ve güzel bir duygu olabilir ama bazı insanlar inanın bu duygu uğruna doğurdukları çocukları perişan edebiliyorlar. Siz bilinçli ve ilgili bir annesiniz diğer konunuzdan tanıyorum, ama örneiğin bir çocuğun hem kendi başına bela açıp dolaylı olarak size bulaştırmayacağını garantileyemezsiniz

MevsimlerGibisin .!.:

Böğrümüze böğrümüze keskin bıçaklar saplayanlar da var :) :)

Genişletmek için tıkla...

Onu zaten ne siz sorun ne ben söyleyeyim. 15 yaşımdan beri kurduğum 3. uzun ilişkideyim. İlki çok uzun sayılmaz diğeri 1,5 yıl sürdü şuankide nerden baksanız 2yıl olacak. Öncekileri bakıcısı gibi eğitip büyütüp yolladım bir başkası takdir etti:)) kendimle birlikte onlarıda büyüttüm:)) Şuanki ise beni büyütme derdinde daha kendi büyümeden:))

lyanna mormont .!.:

Ben de eşten bahsetmedim zaten?
Anne olduğu için mutsuz olan veya keşke doğurmasaydım diyen kadınlar da var diyorum.

Genişletmek için tıkla...

Daryana .!.:

ama çocuğundan yana mutsuz olan annelerde var gerçekten çok büyük bir risk dünyaya can getirmek. annelik çok özel ve güzel bir duygu olabilir ama bazı insanlar inanın bu duygu uğruna doğurdukları çocukları perişan edebiliyorlar. Siz bilinçli ve ilgili bir annesiniz diğer konunuzdan tanıyorum, ama örneiğin bir çocuğun hem kendi başına bela açıp dolaylı olarak size bulaştırmayacağını garantileyemezsiniz

Genişletmek için tıkla...

Tesekkurler cok dogru ama peki ilerde kimi kimseniz kalmazsa kendi caninizdan size yoldas bi cocugunuzun dag gibi arkanizda olmayacaginin da garantisi yok..Simdi boyle dusunebilirsiniz kisaca ilerde hersey icin cok gec oldugunda pisman olabilirsiniz.OZenebilirsiniz bir kere hamilelikten emzirmeye bebekle olmaya kadiniz cunku ruhumuzda var

Birmeleks .!.:

Tesekkurler cok dogru ama peki ilerde kimi kimseniz kalmazsa kendi caninizdan size yoldas bi cocugunuzun dag gibi arkanizda olmayacaginin da garantisi yok..Simdi boyle dusunebilirsiniz kisaca ilerde hersey icin cok gec oldugunda pisman olabilirsiniz.OZenebilirsiniz bir kere hamilelikten emzirmeye bebekle olmaya kadiniz cunku ruhumuzda var

Genişletmek için tıkla...

Aslında o hisler tamamen hormonel durumlar belki elbet bir gün yaşarım ama yinede önceliklerim arasında olmadığı için başka uğraşlarım sayesinde o his körelir zaten