kızlar selam. daha önceden de birkaç sorun yaşamıştım mümkün olan lütfen önce onları okusun sonra bana fikir versin. çünkü dert değişmedi. üstüne eklene eklene büyüdü çoğaldı.
27 yaşındayım. 3 yaşında kızım var. 4 yıllık evliyiz. aşik olarak evlendik. meğer 4 yıl boyunca sadece ilk 1 ay normalmiş. geriye kalan zamanlarda benim çabam, benim zorum, benim itelememle geçen yıllarmış sadece. eşim şöyle bi insan, arkadaşı yok 2 abisi var onlarla da pek görüşmez. evden işe işten eve birisi. bide aşırı spor tutkunu haftanın 4 günü muhakkak spora gider ölüm olmadığı sürece gitmemezlik yapmaz. evine eşyadır mal mülk alırken asla çekinmez. bu zamana kadar ne istediysem aldı (eve eşya olarak). farkına varamamışım meğer maddiyata yönelirken benim maneviyatımı öldürdüğünü... cinsel hayatımız hiç hayal ettiğim gibi değildi en başından beri. öpmek isterim kafasını çevirir, beni iter, farklılık katmak isterim karşi çikar, giyinir hazırlanırım "" kendince"" şaka yapar hevesimi kırar, yeniliğe hiç açık değil, eve birşeyler sipariş veririm market ihtiyaci vs ay sonu gelince maşallah merveyi durduramıyoruz ki sürekli harcıyor der. harcıyor dediği şey evin eksiğini almak...yani sürekli sanki kendime harcıyormuşum gibi yansıtıyor. markete gideriz elim bişeye gider çocuk gibi azarlar saçma sapan şeyler alma der. bende bırakırım tabi. her markette böyledir. insanlarla çok dalga geçer, en yakınlarımızla bile. mesela biri konuşurken dili sürçsün yanlış kelime çıksın ağzından hemen dalga geçer. bunu bana çok fazla yapıyordu artık konuşamaz hale gelmiştim. ben öfkelenip bağırınca o sadece şaka yaptığını söylüyor. yada ben alınganmışım. artık hiçbir şeye tahammülüm kalmadı. en başından beri ne zaman arasam açmaz, mesela acil para lazım olur at hemen derim beni en az yarım saat muhakkak bekletir, sabah olur kahvaltı hazırlarım kalkması 1 saat sürer yemek buz olur sonra ben sinirli insan oluyorum. bunlar şuan okurken küçük şeyler gibi gelebilir ama 4 yıl boyunca sürekli böyle olduğunu düşünün. aldatması yok, içkisi sigarası dövüp sövmüşlüğü yok borçtan korkmaz istediğini alır ama sadece eve. kendimizin üstüne kıyafet vs çok nadir alırız kendince tassarruflu olduğunu düşünür. bu zamana kadar beni kıskandığını bilmem. bana hayranlıkla baktığını görmedim. lafa gelince sevgisini beğenisini gösteremez miş. ama beni bu şekilde annem babam da seviyor zaten dedim. spora gösterdiği özeni bana göstermez. kızına çok ilgili orası ayrı. ama biz artık karı koca değiliz. evde derin bi sessizlik var. cinsellik dışında beni öpmez sarılmaz. kokmu derin derin içine çektiğini bilmem. beni kaybetme korkusu da yok bence. ben sadece bakıcısıyım bu evde. yemeğini yap spor çantasını hazırla iş kıyafetlerini hazırla o kadar. ona kalsa sorun yok. çevremizdeki çoğu insan şikayetçi onun bu saçma sapan çocukça davranışlarından, herkese dışardan kusursuz çift gibi görünüyoruz. çünkü ben öyle yansıtıyorum herşeyi içime atarak. tüm bunların farkında bile değildi ben anlatana kadar. anlattığım zaman ben böyle biri miyim dedi. sevimlilik yaparak beni susturmaya çalıştı. susmadım anlatmaya devam ettim. düzelicem kızım için dedi. bu lafı aslında herşeyin özeti. benim için bir şey yapmaya tenezzül etmeyen biri için 4 yıl çabalamışım dedim. sevgim ilgim kalmadı. çabaladım dediği 2 gündü sadece. galiba o 2 günde benim 4 yılı silip en baştan onu sevmemi bekledi.... olmuyor... ne yapsam olmuyor... sevemiyorum bana yaklaştığı zaman midem bulanıyor.. ten uyumumuz asla yok zaten. tamamen zıtız bu konuda. beni bu hale kendisi getirdi. bazen suçluluk hissediyorum acaba abartıyor muyum diye. ama sonra duruyorum mutlu olmadığımı farkediyorum. eşim kendi kendine bizi bitirdi. çok dil döktüm zamanında ama beni ciddiye almadı dalga geçiyorum sandı şaka yapıyorum sandı. şuan bi eşikteyiz boşanma eşiği mi ne bilemiyorum. dediğim gibi evde derin bi sessizlik ve sakinlik var konuşmuyoruz bile. daha aklıma gelen bir sürü şey var size kısaca bahsetmek istedim.
uzun oldu kızlar kusura bakmayın olur mu rahat rahat içimi dökebiliceğim sadwce burası var.
27 yaşındayım. 3 yaşında kızım var. 4 yıllık evliyiz. aşik olarak evlendik. meğer 4 yıl boyunca sadece ilk 1 ay normalmiş. geriye kalan zamanlarda benim çabam, benim zorum, benim itelememle geçen yıllarmış sadece. eşim şöyle bi insan, arkadaşı yok 2 abisi var onlarla da pek görüşmez. evden işe işten eve birisi. bide aşırı spor tutkunu haftanın 4 günü muhakkak spora gider ölüm olmadığı sürece gitmemezlik yapmaz. evine eşyadır mal mülk alırken asla çekinmez. bu zamana kadar ne istediysem aldı (eve eşya olarak). farkına varamamışım meğer maddiyata yönelirken benim maneviyatımı öldürdüğünü... cinsel hayatımız hiç hayal ettiğim gibi değildi en başından beri. öpmek isterim kafasını çevirir, beni iter, farklılık katmak isterim karşi çikar, giyinir hazırlanırım "" kendince"" şaka yapar hevesimi kırar, yeniliğe hiç açık değil, eve birşeyler sipariş veririm market ihtiyaci vs ay sonu gelince maşallah merveyi durduramıyoruz ki sürekli harcıyor der. harcıyor dediği şey evin eksiğini almak...yani sürekli sanki kendime harcıyormuşum gibi yansıtıyor. markete gideriz elim bişeye gider çocuk gibi azarlar saçma sapan şeyler alma der. bende bırakırım tabi. her markette böyledir. insanlarla çok dalga geçer, en yakınlarımızla bile. mesela biri konuşurken dili sürçsün yanlış kelime çıksın ağzından hemen dalga geçer. bunu bana çok fazla yapıyordu artık konuşamaz hale gelmiştim. ben öfkelenip bağırınca o sadece şaka yaptığını söylüyor. yada ben alınganmışım. artık hiçbir şeye tahammülüm kalmadı. en başından beri ne zaman arasam açmaz, mesela acil para lazım olur at hemen derim beni en az yarım saat muhakkak bekletir, sabah olur kahvaltı hazırlarım kalkması 1 saat sürer yemek buz olur sonra ben sinirli insan oluyorum. bunlar şuan okurken küçük şeyler gibi gelebilir ama 4 yıl boyunca sürekli böyle olduğunu düşünün. aldatması yok, içkisi sigarası dövüp sövmüşlüğü yok borçtan korkmaz istediğini alır ama sadece eve. kendimizin üstüne kıyafet vs çok nadir alırız kendince tassarruflu olduğunu düşünür. bu zamana kadar beni kıskandığını bilmem. bana hayranlıkla baktığını görmedim. lafa gelince sevgisini beğenisini gösteremez miş. ama beni bu şekilde annem babam da seviyor zaten dedim. spora gösterdiği özeni bana göstermez. kızına çok ilgili orası ayrı. ama biz artık karı koca değiliz. evde derin bi sessizlik var. cinsellik dışında beni öpmez sarılmaz. kokmu derin derin içine çektiğini bilmem. beni kaybetme korkusu da yok bence. ben sadece bakıcısıyım bu evde. yemeğini yap spor çantasını hazırla iş kıyafetlerini hazırla o kadar. ona kalsa sorun yok. çevremizdeki çoğu insan şikayetçi onun bu saçma sapan çocukça davranışlarından, herkese dışardan kusursuz çift gibi görünüyoruz. çünkü ben öyle yansıtıyorum herşeyi içime atarak. tüm bunların farkında bile değildi ben anlatana kadar. anlattığım zaman ben böyle biri miyim dedi. sevimlilik yaparak beni susturmaya çalıştı. susmadım anlatmaya devam ettim. düzelicem kızım için dedi. bu lafı aslında herşeyin özeti. benim için bir şey yapmaya tenezzül etmeyen biri için 4 yıl çabalamışım dedim. sevgim ilgim kalmadı. çabaladım dediği 2 gündü sadece. galiba o 2 günde benim 4 yılı silip en baştan onu sevmemi bekledi.... olmuyor... ne yapsam olmuyor... sevemiyorum bana yaklaştığı zaman midem bulanıyor.. ten uyumumuz asla yok zaten. tamamen zıtız bu konuda. beni bu hale kendisi getirdi. bazen suçluluk hissediyorum acaba abartıyor muyum diye. ama sonra duruyorum mutlu olmadığımı farkediyorum. eşim kendi kendine bizi bitirdi. çok dil döktüm zamanında ama beni ciddiye almadı dalga geçiyorum sandı şaka yapıyorum sandı. şuan bi eşikteyiz boşanma eşiği mi ne bilemiyorum. dediğim gibi evde derin bi sessizlik ve sakinlik var konuşmuyoruz bile. daha aklıma gelen bir sürü şey var size kısaca bahsetmek istedim.
uzun oldu kızlar kusura bakmayın olur mu rahat rahat içimi dökebiliceğim sadwce burası var.
