Son zamanlarda bu yaşlardaki erkeklerde şunu görüyorum. Sözlükte başlığı bile vardı “ya evlenelim ya ayrılmak istiyorum diyen kadın” diye.
Çoğu şey demiş, benle evlenmese başkasıyla evlenecek kadın ile neden evleneyim, gerçek sevgi bu değil demek ki beni sevmiyor. Bu minvalde şeyler.
Ama olayı ters çevirelim. Ben çeşitli sebeplerden onla evlenmeyim, mantık çalıştırayım, kendimi kollayım, ama o beni ne olursa olsun, gerekirse istediği halde çocuk sahibi olmaktan bile feragat edip koşulsuz sevsin.
Arkadaş herkes başkasının hikayesindeki büyük aşk, en önemli kişi vs olmak istiyor, ama kendi de fedakarlık yapmaya gelince nanay. Amacı evlenmek değil benimle evlenmek olsun. Ama ben onla evlenmeyim. Bu kadın beni sevmiyor çünkü ben evlenmezsem başkası ile evlenecek. E evet evlenecek? Senden ayrılınca intihar mı etsin, manastıra mı kapansın? Hani mantık diyorduk, romantik masallar geçmişte kalmıştı? Hem dünyadaki tek erkek muamelesi görmek istiyorlar ama kendilerine gelince takılayım eğleneyim ben başkası için aşırı kendimi kasmak istemiyorum.
Anlayacağınız gücü yeten yetene. Konu sahibi size gelince
piraye
hanımın yazdığı gibi düşünüyorum aynısını düşünüyorum gibi alabilirsiniz.